IBPBII/1/415-797/12/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 11 września 2012 r.), uzupełnionym w dniu 22 listopada 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wypłaconych należności z tytułu umów o tłumaczenie ustne lub pisemne zawieranych z osobami niebędącymi biegłymi lub tłumaczami przysięgłymi, a prowadzącymi działalność gospodarczą - jest prawidłowe.

W dniu 30 sierpnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wypłaconych należności z tytułu umów o tłumaczenie ustne lub pisemne zawieranych z osobami niebędącymi biegłymi lub tłumaczami przysięgłymi, a prowadzącymi działalność gospodarczą.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 12 listopada 2012 r. znak: IBPB II/1/415-797/12/MK wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono w dniu 22 listopada 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przywołując treść art. 13 pkt 6 i art. 41 ust. 1 w powiązaniu z ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca (Oddział Straży Granicznej) wskazał, iż na potrzeby postępowań administracyjnych zawiera umowy z osobami prowadzącymi działalność gospodarczą nieposiadającymi uprawnień biegłego (przysięgłego tłumacza). Rola tłumacza w prowadzonym postępowaniu administracyjnym ma charakter odtwórczy nie zaś charakter twórczy jak w przypadku biegłego wydającego opinię. Z osobami tymi zawierana jest umowa o dzieło polegająca na przetłumaczeniu tekstu pisanego bądź mówionego, który w konsekwencji stanowi dowód w sprawie. Nie może być mowy o przejęciu przez Wnioskodawcę odpowiedzialności za wykonane tłumaczenie. Wynagrodzenie to Wnioskodawca traktuje jako przychody zakwalifikowane do art. 13 pkt 6. W miesiącu lipcu podatnik - niebędący biegłym sądowym ani tłumaczem przysięgłym - wykonujący tłumaczenie ustne przesłał oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi są wykonywane w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej i winny być zakwalifikowane do przychodów mieszczących się w art. 13 pkt 8, które na podstawie art. 41 ust. 2 nie podlegają opodatkowaniu przez płatnika.

Z uzupełnienia wniosku, które wpłynęło do tut. Biura w dniu 22 listopada 2012 r. wynika, iż:

* W prowadzonych postępowaniach administracyjnych funkcjonariusze Wnioskodawcy wzywają tłumacza na podstawie art. 69 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeksu postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.). Tłumacz w postępowaniu administracyjnym pełni funkcję "pomocnika organu prowadzącego postępowanie administracyjne", polegającą na przetłumaczeniu konkretnej wypowiedzi bądź tekstu. Tak więc stwierdzić należy, iż udziału tłumacza w postępowaniu administracyjnym, w celu przetłumaczenia zeznań protokołowanych nie można zaliczyć do kwestii proceduralnych, podlegających rozstrzygnięciu przez organ administracyjny. Udział tłumacza w postępowaniu administracyjnym jest wyłącznie środkiem dla organu prowadzącego postępowanie administracyjne potrzebnym do rozstrzygnięcia sprawy. W związku z powyższym nie wydawane są, na podstawie art. 123 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego postanowienia o powołaniu tłumacza. Fakt powołania tłumacza do prowadzonego postępowania administracyjnego nie dotyczy kwestii proceduralnych pojawiających się w toku postępowania administracyjnego.

* Tłumaczenia wykonywane są na zlecenie organu, w tym przypadku Komendanta Oddziału Straży Granicznej i Komendantów Placówek Straży Granicznej, a co za tym idzie wykonywane są dla organu administracji państwowej.

* Osoby, z którymi zawierane są umowy tłumaczenia, prowadzą działalność gospodarczą w zakresie tłumaczenia.

* Wskazane we wniosku umowy są zawierane w ramach działalności gospodarczej przez osoby wykonujące tłumaczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od przychodów osób, z którymi zawierane są umowy o tłumaczenie ustne lub pisemne, nie będących biegłymi lub tłumaczami przysięgłymi, a prowadzącymi działalność gospodarczą, Wnioskodawca powinien jako płatnik pobierać podatek dochodowy od osób fizycznych.

Wnioskodawca uważa, iż w związku z tym, że osoby te nie są biegłymi sądowymi i tłumaczami przysięgłymi a prowadzą działalność gospodarczą, natomiast ich wynagrodzenie nie jest kształtowane na podstawie obowiązujących przepisów a w sposób umowny, od osób tych na podstawie art. 41 ust. 2 organ nie powinien pobierać zaliczek na podatek dochodowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy źródłami przychodów jest m.in.:

* działalność wykonywana osobiście (pkt 2),

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

Stosownie do treści art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast katalog przychodów, które należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście określony został w art. 13 ww. ustawy, w którym ustawodawca wyróżnił m.in.:

* w pkt 6 - przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9;

* w pkt 8 - przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Przy czym z przepisu z art. 13 pkt 6 ww. ustawy wynika, iż warunkiem uznania świadczeń otrzymanych przez osobę wykonującą czynność zleconą przez organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokuratora za przychód z działalności wykonywanej osobiście jest aby uprawnienie podmiotu zlecającego wykonanie takiej czynności wynikało z przepisów prawa.

Przepis art. 41 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Natomiast z ust. 2 tego artykułu wynika, iż płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Należy zauważyć, iż należności tłumacza przysięgłego za zlecone przez m.in. organ administracji państwowej - reguluje ustawa z dnia 25 listopada 2004 r. o zawodzie tłumacza przysięgłego (Dz. U. Nr 273, poz. 2702 z późn. zm.) oraz rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności tłumacza przysięgłego (Dz. U. Nr 15, poz. 131 z późn. zm.).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca na potrzeby postępowań administracyjnych zawiera umowy z osobami prowadzącymi działalność gospodarczą nieposiadającymi uprawnień biegłego (przysięgłego tłumacza). Z osobami tymi zawierana jest umowa o dzieło polegająca na przetłumaczeniu tekstu pisanego bądź mówionego. Z uzupełnienia wniosku wynika, iż w prowadzonych postępowaniach administracyjnych funkcjonariusze Wnioskodawcy korzystają z usług tłumacza na podstawie art. 69 § 2 ustawy - Kodeksu postępowania administracyjnego.

Przepis art. 69 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) stanowi, iż w protokołach przesłuchania osoby, która złożyła zeznanie w języku obcym, należy podać w przekładzie na język polski treść złożonego zeznania oraz wskazać osobę i adres tłumacza, który dokonał przekładu; tłumacz ten powinien podpisać protokół przesłuchania.

W tak przedstawionym stanie faktycznym oraz w świetle powyżej powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, iż przychody tłumaczy prowadzących działalność gospodarczą w zakresie tłumaczeń, ale niebędących tłumaczami przysięgłymi, nie można zakwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie można ich również zakwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 8, ponieważ przychody te uzyskane zostały na podstawie umów o dzieło zawieranych w ramach prowadzonej przez tłumacza pozarolniczej działalności gospodarczej.

Natomiast wobec złożonych przez ww. tłumaczy oświadczeń, o którym mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnik - Wnioskodawca - nie ma obowiązku pobierania zaliczki na podatek dochodowy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.