IBPBII/1/415-740/12/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 21 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 26 października 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania środków pieniężnych za udostępnianie na własnych stronach internetowych miejsc na reklamę zewnętrznym podmiotom:

* w części dotyczącej zakwalifikowania uzyskanych w 2012 r. ww. środków pieniężnych do przychodów z innych źródeł - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej zakwalifikowania poniesionych kosztów do kosztów uzyskania przychodu - jest prawidłowe,

* w pozostałej części - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 sierpnia 2012 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania środków pieniężnych za udostępnianie na własnych stronach internetowych miejsc na reklamę zewnętrznym podmiotom.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 16 października 2012 r. znak: IBPB II/1/415-740/12/MK wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono w dniu 26 października 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest osobą nieprowadzącą działalności gospodarczej; pracuje "na etacie".Prowadzi strony internetowe, na których udostępnia miejsce na reklamę zewnętrznym podmiotom.

Reklama wyświetla się w określonym miejscu na stronie lub w oknie filmu przesłanego do serwisu Y. W chwili gdy oglądający kliknie w reklamę to naliczane są środki, które następnie gromadzone są na koncie Wnioskodawczyni, głównie w firmie G (...). Środki naliczane są również gdy reklama zostanie kliknięta przez oglądającego film Wnioskodawczyni poprzez serwer Y.

Aby reklamy były wyświetlane, Wnioskodawczyni umieszcza odpowiedni kod na stronie lub w przypadku filmów w Y. wyraża zgodę na włączenie reklam na jej filmach.

Środki są gromadzone na koncie w G, a po przekroczeniu danej kwoty do wypłaty (aktualnie jest to 70 Euro) zostają przesłane na konto bankowe Wnioskodawczyni. Środki naliczane są w Euro, a księgowane w złotych.

Aktualnie pierwsze środki z tytułu udziału w programie A. firmy Gwpłynęły na konto Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni uczestniczy również w innym programie zarabiania w internecie, ale na podobnych zasadach. Czyli Wnioskodawczyni wkleja kod na stronę, gdzie wyświetlane są reklamy, a środki z kliknięć gromadzone są na jej koncie u organizatora. Po przekroczeniu kwoty 100 zł środki mają być przekazane na konto Wnioskodawczyni. Tutaj nie było jeszcze wypłaty.

Z uzupełnienia wniosku z dnia 24 października 2012 r., które wpłynęło do tut. Biura w dniu 26 października 2012 r. wynika, iż koszty stałe ponoszone w związku z prowadzeniem stron internetowych to opłaty za zakup domen oraz wynajem serwera, na których strony są umieszczone.

Ponadto, żeby strona funkcjonowała w sieci musi zawierać treść, którą ktoś chce oglądać i czytać. W przypadku Wnioskodawczyni są to np. bajki czytane przez lektora i zamieszczone również w formie tekstu. Aktualnie opowiadania audio są zapisywane w formie filmu video i w ten sposób udostępniane na stronie.

Dodatkowo Wnioskodawczyni zaczęła przygotowywać poradniki w formie video, np. jak zrobić jajko wielkanocne ze styropianu. Żeby zrobić tego typu film lub nagrać tekst, który będzie nadawał się do publikacji, trzeba posiadać urządzenia do nagrywania jak mikrofon, kamerę czy aparat fotograficzny. Niektóre sprzęty Wnioskodawczyni nabyła już wcześniej, natomiast będzie musiała zakupić dodatkowo np. mikrofon, dyktafon czy oświetlenie do nagrań, docelowo nową kamerę.

Filmy czy nagrania audio są formą umieszczenia materiału na stronie. Umieszczanie na nich reklam jest wykorzystaniem możliwości zarobienia środków pieniężnych, skoro takie możliwości istnieją.

Sprzęt, który Wnioskodawczyni ewentualnie nabędzie, będzie wykorzystany do nagrywania materiałów audio i video wyższej jakości niż takiej jaką daje np. mikrofon wbudowany w komputer. Udostępnianie miejsca na reklamę na stronie internetowej czy w filmach publikowanych w serwisie Y., jest wykorzystaniem możliwości uzyskania dodatkowego zarobku.

Koszty najmu serwera i opłaty za domeny Wnioskodawczyni opłaca na podstawie faktur imiennych, które otrzymuje mailem. Zakup sprzętu do tej pory był dokonywany "na paragon".

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Wnioskodawczyni uważa, że dochód roku bieżącego powinna potraktować jako "dochód z innych źródeł" i rozliczyć go w zeznaniu rocznym za 2012 r.

Od dochodu Wnioskodawczyni odliczy koszty uzyskania jak opłaty za domeny, serwer i zakup sprzętu, który nabędzie przed końcem roku. Koszty udokumentowane fakturą imienną odliczy w kwocie brutto.

Kwota kosztów, która ewentualnie będzie nierozliczona pozostanie do rozliczenia w roku kolejnym, pod warunkiem, że rozliczenia będzie dokonywać również na tej samej zasadzie. Jeżeli rozliczenia dochodu będzie dokonywać w formie ryczałtu, ewentualne nierozliczone koszty przepadną.

Natomiast od początku 2013 r. Wnioskodawczyni zamierza dokonywać rozliczenia dochodów zryczałtowanym podatkiem, ponieważ uważa, że zamieszczenie reklamy polega na wydzierżawianiu powierzchni na stronie lub w filmie udostępnionym poprzez Y.

Strony pozostają własnością Wnioskodawczyni i jej zadaniem jest dbanie o ich prawidłowe funkcjonowanie, w tym dodawanie treści, opłacanie domeny i wynajmu serwera. Filmy przesłane do serwera Y. również pozostają własnością Wnioskodawczyni i może je w każdej chwili usunąć czy wyłączyć możliwość wyświetlania reklam.

Wnioskodawczyni wskazała, iż możliwość opodatkowania ryczałtem dochodów z udostępnienia miejsca na stronie www potwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z lipca 2010 r.

Podatek od dochodu będzie wówczas płacony w miesiącu kolejnym za miesiąc, w którym dochód wystąpił, w wysokości 8,5% dochodu, który wpłynął na konto Wnioskodawczyni.

Za datę uzyskania dochodu Wnioskodawczyni traktuje datę wpływu środków na jej konto w banku.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 9 ust. 1a ww. ustawy stanowi, że jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Z treści art. 9 ust. 2 ww. ustawy wynika, iż dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

O wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty (art. 9 ust. 3 ww. ustawy).

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ww. ustawy).

Powołana powyżej ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 źródła:

* pkt 1 - stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;

* pkt 2 - działalność wykonywana osobiście;

* pkt 3 - pozarolnicza działalność gospodarcza;

* pkt 4 - działy specjalne produkcji rolnej;

* pkt 6 - najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;

* pkt 7 - kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;

* pkt 8 - odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* pkt 9 - inne źródła.

Ustalenie z jakiego źródła pochodzi przychód ma znaczenie dla ustalenia sposobu opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania, itp. W pewnych sytuacjach - tak jak w przedmiotowej sprawie - możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód, tj. czy np. do działalności gospodarczej, tzw. innych źródeł czy też do przychodów z najmu (dzierżawy).

Definicja działalności gospodarczej zawarta jest w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tą definicją, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Do przychodów z innych źródeł należy zatem zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze - nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a po drugie - nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Umowa najmu oraz umowa dzierżawy są umowami nazwanymi, uregulowanymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

W myśl natomiast art. 693 § 1 ww. Kodeksu przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Istotą ww. umów jest zatem oddanie innemu podmiotowi do używania, bądź używania i pobierania pożytków rzeczy w rozumieniu przepisów ww. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Przy czym, stosownie do art. 45 ww. Kodeksu cywilnego rzeczami w rozumieniu niniejszego Kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Zgodnie z art. 9a ust. 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W myśl art. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:

Z przepisu art. 2 ust. 1a ww. ustawy wynika, iż osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Możliwość opodatkowania niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne zryczałtowanym podatkiem dochodowym stanowi wyjątek od zasady opodatkowania dochodów (przychodów) uzyskiwanych przez podatników podatku dochodowego na zasadach ogólnych, według skali podatkowej. Jako wyjątek od zasady, ta forma opodatkowania może być stosowana wyłącznie w przypadkach wskazanych w ustawie.

Jak wynika z powyższych przepisów opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym mogą podlegać przychody uzyskiwane przez osoby fizyczne wyłącznie ze źródeł jakimi są:

* pozarolnicza działalność gospodarcza i wyłącznie w zakresie określonym w ww. ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, tj. ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz

* umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, tj. ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* czynności związane z pełnieniem funkcji duchownego.

Uzyskiwanie przychodów z innego źródła niż wymienione powyżej wykluczają możliwość opodatkowania tych przychodów (dochodów) zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni jest osobą nieprowadzącą działalności gospodarczej, prowadzi strony internetowe, na których udostępnia miejsce na reklamę zewnętrznym podmiotom. Z tytułu udostępniania miejsca na reklamę Wnioskodawczyni uzyskuje określone kwoty pieniężne.

Ponieważ przychód z tytułu udostępniania miejsca reklamowego na prywatnych stronach internetowych zarządzanych przez osobę fizyczną jest czynnością, która nie wypełnia przesłanek pozarolniczej działalności gospodarczej określonej w art. 5a pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie ma on cech i elementów, które kwalifikowałyby go do źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 2 i 4-8 powołanej ustawy, w tym również - wbrew twierdzeniu Wnioskodawczyni - do przychodów z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy czy umów o podobnym charakterze, to przychód ten należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 tejże ustawy.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż reklama wyświetla się w określonym miejscu na stronie internetowej lub w oknie filmu przesłanego do serwisu Y.

Powyższe oznacza, iż Wnioskodawczyni udostępnia jedynie przestrzeń tychże stron, dysponując nimi nadal, włada nimi. Firma, która dostarcza reklamy pojawiające się na stronach Wnioskodawczyni zajmuje tylko na tę reklamę część przestrzeni stron internetowych Wnioskodawczyni, która nadal nimi dysponuje. Zatem nie są wyczerpane wymogi ustawowe, o których mowa w art. 659 § 1 i 693 § 1 Kodeksu cywilnego, aby kwalifikować umowę udostępniania miejsca na reklamę do umów o charakterze podobnym do najmu lub dzierżawy, a tym samym do przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego przychody uzyskiwane z tytułu udostępniania na własnych stronach internetowych miejsc na reklamę zewnętrznym podmiotom zakwalifikować należy do tzw. "innych źródeł".

Powyższe wyklucza możliwość opodatkowania uzyskanych przez Wnioskodawczynię przychodów ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, o którym mowa w cyt. ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. Dochody uzyskane przez Wnioskodawczynię z tytułu udostępnienia pod reklamę powierzchni na jej stronie internetowej należy doliczyć do pozostałych uzyskanych przez nią w roku podatkowym dochodów, wykazać w składanym za 2012 r. do 30 kwietnia 2013 r. zeznaniu podatkowym na druku PIT-36 i opodatkować na zasadach ogólnych, według skali podatkowej. Zgodnie bowiem z art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

W odniesieniu do ponoszonych przez Wnioskodawczynię kosztów należy zauważyć, iż kwestię kosztów uzyskania przychodów reguluje art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W powołanym przepisie ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo-skutkowego, tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów.

Zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki:

* zostały faktycznie poniesione w celu uzyskania przychodu, tzn. pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami,

* nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów,

* są odpowiednio udokumentowane.

Z wniosku wynika, iż koszty stałe ponoszone w związku z prowadzeniem stron internetowych to opłaty za zakup domen oraz wynajem serwera, na których strony są umieszczone. Ponadto, żeby strona funkcjonowała w sieci, musi zawierać treść, którą ktoś chce oglądać i czytać. W przypadku Wnioskodawczyni są to np. bajki czytane przez lektora i zamieszczone również w formie tekstu. Aktualnie opowiadania audio są zapisywane w formie filmu video i w ten sposób udostępniane na stronie. Dodatkowo Wnioskodawczyni zaczęła przygotowywać poradniki w formie video. Żeby zrobić tego typu film lub nagrać tekst, który będzie nadawał się do publikacji, trzeba posiadać urządzenia do nagrywania jak mikrofon, kamerę czy aparat fotograficzny. Niektóre sprzęty Wnioskodawczyni nabyła już wcześniej, natomiast będzie musiała zakupić dodatkowo np. mikrofon, dyktafon czy oświetlenie do nagrań, docelowo nową kamerę.

Koszty najmu serwera i opłaty za domeny Wnioskodawczyni opłaca na podstawie faktur imiennych, które otrzymuje mailem. Zakup sprzętu do tej pory był dokonywany na paragon.

Jeżeli zatem poniesienie ww. kosztów ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przedmiotowego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła, to należy przyjąć, iż są to koszty uzyskania przychodów związane z uzyskiwaniem przez Wnioskodawczynię przychodów z tytułu udostępniania na własnych stronach internetowych miejsc na reklamę zewnętrznym podmiotom. Przy czym to Wnioskodawczyni obowiązana jest w sposób racjonalny wykazać i udowodnić, iż koszty te zostały poniesione w celu uzyskania przychodów z powyższego tytułu, że mogły się przyczynić do jego osiągnięcia, że został spełniony warunek pozostawania ww. kosztów w związku przyczynowym z przychodem z tytułu udostępniania zewnętrznym podmiotom na własnych stronach internetowych miejsc na reklamę. Jednak należy podkreślić, że aby wydatki te mogły być zaliczone jako koszty uzyskania przychodu, to ich poniesienie winno być udowodnione - udokumentowane, np. za pomocą paragonów, rachunków, faktur itp. Koszty uzyskania przychodu rozliczane są co do zasady w roku podatkowym, w którym zostały poniesione, a zatem nie mogą być odliczane od przychodu następnego roku podatkowego.

Należy zauważyć, że jeżeli poniesione w 2012 r. przez Wnioskodawczynię koszty uzyskania z ww. źródła przekroczą sumę przychodów z tego źródła, to różnica - w myśl art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizyczny - jest stratą ze źródła przychodów, natomiast powstałą stratę rozlicza się na zasadach określonych w art. 9 ust. 3 ww. ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni w części dotyczącej zakwalifikowania uzyskanych w 2012 r. ww. środków pieniężnych do przychodów z innych źródeł oraz zakwalifikowania poniesionych kosztów do kosztów uzyskania przychodu należało uznać za prawidłowe natomiast w pozostałej części należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.