IBPBII/1/415-730/09/ASz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 grudnia 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-730/09/ASz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 21 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia członków Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych:

* w części dotyczącej wystawienia deklaracji obejmującej wynagrodzenie osób niebędących pracownikami Urzędu Gminy (radnego i innych) - jest nieprawidłowe,

* w części dotyczącej deklaracji obejmującej wynagrodzenie pracownika Urzędu Gminy otrzymane z ww. tytułu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia członków Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Członkowie Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych zostali powołani przez Wójta Gminy. W sprawie powołania Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, w której skład wchodzi 8 osób, w tym 1 pracownik urzędu oraz 1 radny, pobierający należną dietę z tego tytułu. Pozostali członkowie zostali powołani jako osoby niebędące pracownikami Urzędu Gminy, jak również nie wykonujące czynności związanych z pełnieniem obowiązków społecznych.

Jednocześnie Rada Gminy uchwałą w sprawie uchwalenia gminnego programu profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych oraz narkotykowych w postanowieniach końcowych ustaliła zasady wynagradzania członków Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, z których wynika:

1.

Przewodniczącemu Komisji przysługuje wynagrodzenie w wysokości 120 zł brutto za jedno posiedzenie.

2.

Wice przewodniczącemu i pozostałym członkom Komisji przysługuje wynagrodzenie w wysokości 100 zł brutto za jedno posiedzenie.

3.

Ustalone wyżej wynagrodzenia przysługują za pełny udział w posiedzeniu, nie więcej jak za 12 posiedzeń w roku kalendarzowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy osobie fizycznej niebędącej pracownikiem Urzędu Gminy (radny i inni), a która jest członkiem Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych należy wystawić deklarację PIT-8AR oraz nie wykazać jego dochodu w informacji rocznej PIT-11, natomiast dla osoby będącej pracownikiem Urzędu i zarazem będącej Członkiem Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych stosować deklarację PIT-4R oraz wykazać dochód w informacji rocznej PIT-11.

Wnioskodawca zamierza wynagrodzenia Członków Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych rozliczyć za 2009 r. w następujący sposób:

* dla osoby niebędącej pracownikiem Urzędu Gminy (radny i inni) wystawiając deklarację PIT-8AR,

* dla pracownika urzędu gminy sporządzając deklarację PIT-4R oraz z uzyskanego wynagrodzenia za udział w komisji wykazując dochody z tytułu wynagrodzenia w informacji rocznej PIT-11.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłami przychodów jest m.in. działalność wykonywana osobiście.

Do tej kategorii przychodów stosownie do treści art. 13 pkt 5 ww. ustawy należy zakwalifikować przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7; a zatem również przychody radnych.

W myśl art. 13 pkt 6 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a cytowanej powyżej ustawy od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł - w wysokości 18% przychodu.

W myśl art. 30 ust. 3 powołanej ustawy zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Zauważyć należy, iż powołany powyżej przepis odwołuje się do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 lub 5-9, a zatem obejmuje również dochody, o których mowa w pkt 5 i 6 w art. 13 ustawy.

Z kolei, przepis art. 41 ust. 4 ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z ww. tytułu. Płatnik przekazuje kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika (art. 42 ust. 1 ustawy). Dodatkowo, płatnik do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesyła deklarację roczną o zryczałtowanym podatku dochodowym (PIT-8AR) do urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika (art. 42 ust. 1a ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wójt Gminy powołał Członków Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, w której skład wchodzi 8 osób, w tym 1 pracownik Urzędu, 1 radny pobierający należną dietę z tego tytułu oraz osoby niebędące pracownikami Urzędu Gminy, jak również nie wykonujące czynności związanych z pełnieniem obowiązków społecznych.

Jednocześnie Rada Gminy uchwaliła wynagrodzenie dla przewodniczącego Komisji w wysokości 120 zł brutto za jedno posiedzenie, dla wice przewodniczącego i pozostałych członków Komisji w wysokości 100 zł brutto za jedno posiedzenie. Ustalone wyżej wynagrodzenia przysługują za pełny udział w posiedzeniu, nie więcej jak za 12 posiedzeń w roku kalendarzowym.

W związku z powyższym mimo, iż Urząd Gminy nie zawiera umowy zlecenia z członkami Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, to jednak otrzymują oni wynagrodzenie wypłacane na podstawie Uchwały Rady Gminy. Zatem Urząd zleca im wykonanie określonych czynności. Z tego punktu widzenia przepis dotyczący opodatkowania ryczałtem miałby zastosowanie w analizowanym przypadku. Niemniej jednak, skoro z tego zlecenia (powołania) nie wynika jaka jest wysokość należności miesięcznej, to oznacza, że nie są spełnione warunki do zastosowania ryczałtu. Aby bowiem przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a cyt. ustawy mógł mieć zastosowanie to z treści aktu, na podstawie którego wypłacane jest wynagrodzenie (zlecenia, uchwały, powołania) winna wynikać miesięczna kwota należności przysługująca z tego tytułu. Natomiast członkom Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych przyznano wynagrodzenie za jedno posiedzenie, co oznacza, że nie jest określona kwota miesięczna ww. wynagrodzenia.

W przypadku, gdy zlecenie wykonania określonych czynności nie zawiera określonej miesięcznej kwoty nieprzekraczającej 200 zł, to płatnik powinien pobrać zaliczkę na podatek, nawet wówczas, gdy ostatecznie należność za miesiąc byłaby niższa niż 200 zł.

A zatem, na wnioskodawcy będzie spoczywał obowiązek pobrania podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, który stanowi, iż osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 cyt. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek (...) w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Stosownie natomiast do treści art. 42 ust. 1a cyt. ustawy - w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-4R). Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio. Z kolei zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy - w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Z powyższego wynika, że Urząd jako płatnik zobowiązany jest pobrać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od ww. przychodu uzyskanego przez radnego oraz innych osób niebędących pracownikami Urzędu Gminy, a także sporządzić deklarację PIT-4R oraz informacje PIT-11, ujmując w nich odpowiednio pobrane zaliczki na podatek i uzyskany przez radnego i innych ww. przychód.

W związku z tym, że zdaniem wnioskodawcy deklaracja PIT-8AR winna dotyczyć wynagrodzenia osoby niebędącej pracownikiem Urzędu Gminy (radnego i innych), a jak wykazano powyżej przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma w niniejszej sprawie zastosowania, należało uznać stanowisko wnioskodawcy w tym zakresie za nieprawidłowe.

Również na tych samych zasadach jak powyżej podlega opodatkowaniu wynagrodzenie pracownika Urzędu Gminy, uzyskane przez niego za udział w Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Wynagrodzenie to należy wykazać w informacji rocznej PIT-11 oraz sporządzić deklarację PIT-4R, w której winna być ujęta pobrana zaliczka na podatek dochodowy.

W związku z powyższym w tym zakresie należy uznać stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl