IBPBII/1/415-728/12/ASz - Określenie skutków podatkowych nieodpłatnego działu spadku oraz sprzedaży działki przed upływem 5 lat od daty zawarcia umowy o dział spadku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 12 lipca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 28 września 2012 r. i 1 października 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego działu spadku oraz sprzedaży działki przed upływem 5 lat od daty zawarcia umowy o dział spadku - jest prawidłowe.

W dniu 12 lipca 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego działu spadku oraz sprzedaży działki przed upływem 5 lat od daty zawarcia umowy o dział spadku.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych pismem z dnia 19 września 2012 r. znak: IBPBII/1/415-728/12/ASz IBPBII/1/436-247/12/ASz oraz IBPBII/1/436-248/12/ASz wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 28 września 2012 r. (dopłata dodatkowej opłaty) oraz w dniu 1 października 2012 r. (wniesienie pisma).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 14 sierpnia 2006 r. zmarł, jako bezdzietny kawaler, brat Wnioskodawcy. Spadek po nim odziedziczyli Wnioskodawca oraz bratanica zmarłego po 1/2 części, co potwierdził sąd rejonowy postanowieniem z dnia 17 lutego 2010 r.

W skład spadku po zmarłym wchodzi jedynie jedna nieruchomość, składająca się z działki nr 819/1. Spadkobiercy zapłacili podatek od spadku, co wynika z zaświadczenia wydanego przez Naczelnika Urzędu Skarbowego.

Obecnie spadkobiercy rozważają zawarcie w formie aktu notarialnego umowy o nieodpłatny dział spadku, na mocy której cały spadek (tekst jedn.: jedną nieruchomość) po zmarłym otrzyma Wnioskodawca bez żadnych spłat i dopłat na rzecz drugiego spadkobiercy.

W tym stanie faktycznym powstała wątpliwość czy strony umowy o dział, w związku z zawarciem tej umowy, będą musiały zapłacić jakikolwiek podatek.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy na spadkobiercy ciąży jeszcze jakikolwiek podatek w związku z zawarciem umowy nieodpłatnego działu spadku.

Czy w razie sprzedaży przez Wnioskodawcę nabytej w całości działki w drodze działu spadku, w razie jej sprzedania przed upływem 5 lat od daty umowy działu spadku będzie ciążył na nim podatek dochodowy od całości nieruchomości czy też od udziału nabytego ponad swój udział spadkowy jako, że od nabycia spadku w 2006 r. upłynęło już 5 lat.

W ocenie Wnioskodawcy nieodpłatny umowny dział spadku (bez spłat i dopłat), jakiego zamierzają spadkobiercy dokonać nie będzie niósł za sobą konieczności zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, gdyż dokonując nieodpłatnego działu spadku strony nie podlegają ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazał, że ustawę stosujemy do odpłatnego zbycia nieruchomości, a z takim nie mamy tu do czynienia.

Obowiązek podatkowy z zakresu podatku dochodowego może powstać dopiero na skutek zawarcia kolejnej umowy, a mianowicie sprzedaży nieruchomości przez Wnioskodawcę. Wówczas podatek naliczony będzie jedynie od 1/2 części nieruchomości otrzymanej w wyniku działu spadku i to pod warunkiem, że Wnioskodawca odpłatnie zbędzie nieruchomość w ciągu 5 lat od dnia zawarcia umowy działu spadku.

Podatek dochodowy od części nieruchomości nabytej w drodze dziedziczenia (1/2) nie zostanie nałożony na Wnioskodawcę, gdyż od śmierci spadkodawcy, tj. 14 sierpnia 2006 r. upłynęło już 5 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji są skutki podatkowe powstałe na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych po stronie Wnioskodawcy. W pozostałym zakresie wniosku wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

W związku z tym należy wskazać, iż obok pieniędzy i wartości pieniężnych, ustawodawca za przychody uważa również wartość otrzymanych świadczeń w naturze. Świadczenia w naturze to takie świadczenia, w przypadku których przedmiot świadczenia jest inny niż pieniądz lub wartość pieniężna. Będą to w szczególności różnego rodzaju świadczenia rzeczowe, chociaż przedmiotem świadczenia mogą być również prawa.

Powyższe związane jest z przyjętą zasadą kompletności opodatkowania, w myśl której opodatkowaniu powinny podlegać niemal wszelkie przysporzenia majątkowe, a nie tylko te o charakterze pieniężnym. W przypadku świadczeń w naturze przychody powstają dopiero z chwilą ich otrzymania.

Z kolei na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Zgodnie zaś z art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 14 sierpnia 2006 r. zmarł, jako bezdzietny kawaler, brat Wnioskodawcy. Spadek po nim odziedziczyli Wnioskodawca oraz bratanica zmarłego po 1/2 części, co potwierdził sąd rejonowy postanowieniem z dnia 17 lutego 2010 r.

W skład spadku po zmarłym wchodzi jedynie jedna nieruchomość, składająca się z działki nr 819/1.

Obecnie spadkobiercy rozważają zawarcie w formie aktu notarialnego umowy o nieodpłatny dział spadku, na mocy której cały spadek (tekst jedn.: jedną nieruchomość) po zmarłym otrzyma Wnioskodawca, bez żadnych spłat i dopłat na rzecz drugiego spadkobiercy.

Zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Tak więc dniem nabycia spadku przez Wnioskodawcę jest data śmierci spadkodawcy. Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy natomiast do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Jeżeli więc spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych (art. 1035 cyt. ustawy).

Zgodnie z zapisem art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego dział spadku może nastąpić na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Zatem do momentu zniesienia współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Na podstawie art. 1038 § 1 Kodeksu cywilnego sądowy dział spadku powinien obejmować cały spadek. Jednakże z ważnych powodów może być ograniczony do części spadku. § 2 wskazuje, iż umowny dział spadku może objąć cały spadek lub być ograniczony do części spadku.

W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Tak więc na skutek działu spadku następuje "konkretyzacja" składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Jeżeli zatem wartość nieruchomości nabytych w wyniku działu jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku - na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych nie następuje nabycie podlegające opodatkowaniu, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą, jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości w drodze działu spadku w części przekraczającej udział spadkowy stanowi nabycie w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli nabycie to jest nieodpłatne, to rodzi ono określone skutki podatkowe w rozumieniu przepisów ustawy. Otrzymując nieodpłatnie - w wyniku działu spadku - część przekraczającą udział spadkowy podatnik uzyskuje przysporzenie majątkowe mające konkretny wymiar finansowy. W przedmiotowej sprawie jest to #189; nieruchomości wchodzącej w skład masy spadkowej. Tym samym w momencie nieodpłatnego nabycia - w wyniku umownego działu spadku - #189; nieruchomości wchodzącej w skład masy spadkowej, nastąpi po stronie Wnioskodawcy przysporzenie majątkowe (uzyskane nieodpłatnie, gdyż bez żadnego ekwiwalentu finansowego), które stanowić będzie przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wartość nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa wyżej należy ustalić według uregulowań art. 11 ust. 2 powołanej ustawy, tj. na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami (nieruchomościami) tego rodzaju.

Należy jednak zwrócić uwagę, że na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20.

Z wykładni językowej tegoż zwolnienia, a zwłaszcza z wykładni zawartego w nim zwrotu: "wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b" wynika, iż do powyższego zwolnienia uprawnione są osoby, które otrzymają świadczenia nieodpłatnie od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn.

Z analizowanego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w wyniku działu spadku otrzyma od drugiego spadkobiercy (osoby zaliczonej do wskazanej grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn) #189; nieruchomości bez spłat i dopłat. Tym samym powyższy udział w przedmiotowej nieruchomości otrzyma nieodpłatnie.

Mając powyższe na uwadze należy zatem uznać, iż Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, iż rację ma Wnioskodawca, że nabycie przez niego - w wyniku nieodpłatnego działu spadku - #189; nieruchomości nie będzie rodziło obowiązku zapłaty podatku. Co prawda brak tego obowiązku wynika z innego uzasadnienia niż wskazał Wnioskodawca, jednakże w ostateczności stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy cyt. ustawy źródłem przychodu jest m.in. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis normuje generalną zasadę, że nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym zbycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie upłynęło 5 lat.

Analizując skutki podatkowe ewentualnej sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, stwierdzić należy, że Wnioskodawca nabył #189; nieruchomości w 2006 r. w spadku po bracie, natomiast #189; nieruchomości nabędzie w wyniku działu spadku, gdyż po dokonaniu działu spadku prawo własności przedmiotowej nieruchomości przypadnie wyłącznie Wnioskodawcy. Tym samym ewentualna sprzedaż przedmiotowej nieruchomości udziału nabytego przez Wnioskodawcę w 2006 r. w spadku po bracie nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie. To oznacza, że przychód ze sprzedaży #189; nieruchomości nie będzie stanowił źródła przychodu, o którym mowa w cytowanym art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu natomiast do udziału nabytego w wyniku działu spadku, ewentualna sprzedaż przedmiotowej nieruchomości przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie (dział spadku), stanowiła będzie źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym aktualnie, tj. według uregulowań wprowadzonych od dnia 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja odpłatnego zbycia mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego).

Ustalając dochód do opodatkowania - jak wyżej wskazano - przychód ze sprzedaży należy pomniejszyć również o koszty nabycia. W przypadku nabycia w nieodpłatny sposób zastosowanie mają postanowienia art. 22 ust. 6d ustawy, zgodnie z którym za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Nadmienić bowiem należy, iż stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe (szczegółowo wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy); udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Podatek od dochodu ze sprzedaży nieruchomości płatny jest w terminie do 30 kwietnia następnego roku podatkowego, w którym dochód został uzyskany (art. 45 ust. 4 cyt. ustawy).

Mając na uwadze powyżej powołane przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że w przypadku sprzedaży przedmiotowej nieruchomości część przychodu przypadająca na udział nabyty w spadku po bracie Wnioskodawcy, tj. przychód odpowiadający #189; udziałowi w nieruchomości nie będzie stanowiła źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast ta część przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości jaka odpowiada udziałowi nabytemu w wyniku działu spadku, tj. przychód odpowiadający udziałowi wynoszącemu #189; w przedmiotowej nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy.

Jeżeli jednak Wnioskodawca przeznaczy uzyskane środki ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości (tekst jedn.: #189; przychodu ze sprzedaży) - zgodnie z dyspozycją art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - na własne cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 25, to ta część przychodu będzie mogła korzystać ze zwolnienia z opodatkowania.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.