IBPBII/1/415-723/12/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 25 lipca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 25 lipca 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w dniu 5 listopada 2007 r. nabyła z mężem od spółdzielni mieszkaniowej prawo własnościowe do lokalu mieszkalnego, w którym małżonkowie byli zameldowani na pobyt stały od dnia 23 czerwca 1995 r., na podstawie spółdzielczego prawa do lokalu. Dnia 7 października 2011 r. małżonkowie sprzedali mieszkanie za kwotę 190.000,00 zł. Do dnia 30 kwietnia 2012 r. małżonkowie nie złożyli oświadczenia do Urzędu Skarbowego o skorzystaniu z ulgi meldunkowej. W związku z powyższym obliczyli dochód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu sprzedaży mieszkania i od niego podatek.

W trakcie zamieszkiwania ww. lokalu małżonkowie ponosili koszty związane z jego eksploatacją i użytkowaniem. Uzyskali od spółdzielni oświadczenie, że zwaloryzowany wkład mieszkaniowy wynosił na dzień przeniesienia własności (5 listopada 2007 r.) 100.669,67 zł. Dodatkowo w okresie od 5 listopada 2007 r. do 6 października 2011 r. małżonkowie ponieśli wydatki na modernizację/remont mieszkania w kwocie 20.820,72 zł. Wydatki te potwierdzone są fakturami VAT. Udokumentowane koszty sprzedaży mieszkania wyniosły 673,45 zł. Ponadto, zwaloryzowany wkład mieszkaniowy małżonkowie podwyższyli zgodnie ze wskaźnikiem wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego za lata 2008 (4,4%), 2009 (3,5%) i 2010 (2,5%). Wartość wkładu po uwzględnieniu wskaźnika wzrostu cen wyniosła 111.497,05 zł.

Dochód do opodatkowania obliczony został w następujący sposób:

190.000,00 zł - 111.497,05 zł - 20.820,72 zł - 673,45 zł = 57.008,78 zł, tj. uzyskany przez małżonków przychód ze sprzedaży został pomniejszony o koszty związane z nabyciem sprzedawanej nieruchomości czyli o zwaloryzowany wkład mieszkaniowy, udokumentowane wydatki na remont/modernizację mieszkania poniesione w okresie od 5 listopada 2007 r. do 6 października 2011 r. oraz o udokumentowane koszty sprzedaży mieszkania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Ad. 1 i 2

Zdaniem Wnioskodawczyni, zaświadczenie wystawione przez spółdzielnię mieszkaniową określające wartość zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego w wystarczający sposób dokumentuje poniesione w okresie użytkowania lokalu wydatki, bowiem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w żadnym miejscu nie precyzuje formy udokumentowania wydatków a jedynie ich związek z przychodem uzyskanym ze sprzedaży.

Jak wynika z treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.) przez umowę o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia zobowiązuje się oddać członkowi lokal mieszkalny do używania, a członek zobowiązuje się wnieść wkład mieszkaniowy oraz uiszczać opłaty określone w ustawie i w statucie spółdzielni. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, na pisemne żądanie członka, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem umowę przeniesienia własności lokalu po dokonaniu przez niego spłat określonych tym przepisem. Wskazane w art. 12 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych wpłaty (tytułem wkładu mieszkaniowego) są więc bezpośrednio związane z nabyciem lokalu mieszkalnego. Fakt, iż ich poniesienie jest rozłożona w czasie pozostaje bez znaczenia. Warunkiem przekształcenia lokatorskiego prawa do lokalu na prawo własności jest pokrycie w całości kosztów zadania inwestycyjnego przypadającego na dany lokal w postaci wkładu mieszkaniowego. Osoba, która nabywa spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, aby nabyć od spółdzielni własność tego lokalu, musi najpierw spłacić przypadającą na jego lokal cześć kosztów budowy - w tym wkład mieszkaniowy, o ile go jeszcze nie wypłaciła. Wkład ten stanowi udział w kosztach budowy lokalu. Nie ma wiec żadnych przeszkód prawnych aby do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego zakwalifikować zwaloryzowany wkład mieszkaniowy. Wydatek ten jest bowiem bezpośrednio związany z nabyciem tego lokalu.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawczyni powołała interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 lipca 2012 r. znak: IBPB II/2/415-519/10/ŁCz.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawczyni, zwaloryzowany wkład mieszkaniowy może być podwyższony o wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego za lata 2008 (4,4%), 2009 (3,5%) i 2010 (2,5%), bowiem zgodnie z art. 22 ust. 6f koszty nabycia są corocznie podwyższane począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie zbywanego mieszkania do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło jego zbycie.

Ad. 4

Wnioskodawczyni wskazała, iż stosownie do przepisu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c). z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Z przepisu tego wynika, zdaniem Wnioskodawczyni, że udokumentowane fakturami VAT wydatki na remont/modernizację mieszkania poczynione w okresie od 5 listopada 2007 r. do 6 października 2011 r. jak najbardziej mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży mieszkania. Natomiast koszty sprzedaży mieszkania, według Wnioskodawczyni, są bezpośrednio związane z uzyskanym przychodem - bez ich poniesienia małżonkowie nie sprzedaliby mieszkania, zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można je uznać za koszty uzyskania przychodu i pomniejszyć o nie uzyskany ze sprzedaży przychód.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, m.in.:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

O zastosowaniu właściwej podstawy prawnej normującej zasady opodatkowania sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, decyduje ustalenie daty jego nabycia przez Wnioskodawczynię.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni w dniu 5 listopada 2007 r. nabyła wraz z mężem od spółdzielni mieszkaniowej prawo własności do lokalu mieszkalnego, w którym małżonkowie byli zameldowani na pobyt stały od dnia 23 czerwca 1995 r. W dniu 7 października 2011 r. lokal ten został sprzedany za kwotę 190.000,00 zł. Do dnia 30 kwietnia 2012 r. małżonkowie nie złożyli oświadczenia do Urzędu Skarbowego o skorzystaniu z ulgi meldunkowej. W związku z powyższym obliczyli dochód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu sprzedaży mieszkania i od niego podatek. W trakcie zamieszkiwania ww. lokalu małżonkowie ponosili koszty związane z jego eksploatacją i użytkowaniem. Uzyskali od spółdzielni oświadczenie, że zwaloryzowany wkład mieszkaniowy wynosił na dzień przeniesienia własności (5 listopada 2007 r.) 100.669,67 zł. Dodatkowo w okresie od 5 listopada 2007 r. do 6 października 2011 r. małżonkowie ponieśli wydatki na modernizację/remont mieszkania w kwocie 20.820,72 zł. Wydatki te potwierdzone są fakturami VAT. Udokumentowane koszty sprzedaży mieszkania wyniosły 673,45 zł. Ponadto, zwaloryzowany wkład mieszkaniowy małżonkowie podwyższyli zgodnie ze wskaźnikiem wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego za lata 2008 (4,4%), 2009 (3,5%) i 2010 (2,5%). Wartość wkładu po uwzględnieniu wskaźnika wzrostu cen wyniosła 111.497,05 zł.

Z uwagi na fakt, iż nabycie lokalu mieszkalnego nastąpiło w 2007 r., dokonując oceny skutków prawnych przedstawionego stanu faktycznego należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r.

Dokonując zatem oceny skutków podatkowych sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł. (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Przy czym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 zdanie pierwsze i drugie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Na gruncie przedmiotowej sprawy takim kosztem odpłatnego zbycia są udokumentowane koszty sprzedaży lokalu mieszkalnego, o którym mowa we wniosku. Nie stanowią one - wbrew twierdzeniu Wnioskodawczyni - kosztów uzyskania przychodu ze sprzedaży, ale jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają dla celów podatkowych przychód ze sprzedaży a tym samym mają wpływ na ustalenie dochodu do opodatkowania.

Jak wyżej wskazano, podstawę opodatkowania stanowi dochód, który określa się jako różnicę pomiędzy przychodem (pomniejszonym o koszty odpłatnego zbycia) a kosztami uzyskania przychodu.

W myśl art. 22 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Przy czym w przypadku przychodów uzyskiwanych z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) cyt. ustawy koszty te ustala się wg zasad określonych w art. 22 ust. 6c-6f ustawy.

I tak, stosownie do art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d (tekst jedn.: przypadków, gdy nabycie przedmiotu odpłatnego zbycia (sprzedaży) nastąpiło nieodpłatnie), stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Z kolei w myśl art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Zgodnie z art. 22 ust. 6f cyt. ustawy koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Jak wynika z treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.) przez umowę o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia zobowiązuje się oddać członkowi lokal mieszkalny do używania, a członek zobowiązuje się wnieść wkład mieszkaniowy oraz uiszczać opłaty określone w ustawie i w statucie spółdzielni.

Stosownie z kolei do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, na pisemne żądanie członka, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem umowę przeniesienia własności lokalu po dokonaniu przez niego spłat określonych tym przepisem.

Z przepisu tego wynika, że po spełnieniu określonych warunków, na rzecz osoby której przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu spółdzielnia ma obowiązek przenieść własność lokalu.

W przypadku spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu właścicielem i zarządzającym mieszkaniem jest spółdzielnia mieszkaniowa. Osoby zamieszkujące w takich mieszkaniach jedynie je użytkują, nie posiadają do nich tytułu własności. Mogą używać mieszkanie, ale nie są jego właścicielami.

Osoba, która nabywa spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, aby nabyć od spółdzielni własność tego lokalu, musi najpierw spłacić przypadającą na jego lokal część kosztów budowy - w tym wkład mieszkaniowy, o ile go jeszcze nie wypłaciła. Wkład ten stanowi udział w kosztach budowy lokalu. W sytuacji kiedy przedmiotowe prawo wygaśnie, spółdzielnia zwraca zwaloryzowaną wartość wkładu. Na pisemne żądanie członka spółdzielni, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem umowę - stosownie do wniosku - bądź o przekształcenie dotychczasowego prawa na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, bądź o przeniesienie własności lokalu.

Wskazane w art. 12 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych wpłaty (tytułem wkładu mieszkaniowego) są więc bezpośrednio związane z nabyciem lokalu mieszkalnego. Fakt, iż ich poniesienie jest rozłożone w czasie pozostaje bez znaczenia.

Warunkiem przekształcenia lokatorskiego prawa do lokalu na prawo własności jest pokrycie w całości kosztów zadania inwestycyjnego przypadającego na dany lokal w postaci wkładu mieszkaniowego. Nie ma więc żadnych przeszkód prawnych aby do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego zakwalifikować zwaloryzowany wkład mieszkaniowy. Wydatek ten jest bowiem bezpośrednio związany z nabyciem tego lokalu.

Zatem, biorąc pod uwagę treść art. 22 ust. 6c i ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, iż poniesione przez Wnioskodawczynię wydatki w kwocie 100.669,67 zł na nabycie lokatorskiego prawa do lokalu (zwaloryzowane przez spółdzielnię), które następnie zostało przekształcone w odrębną własność lokalu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży tego lokalu. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż wydatki na nabycie mają być udokumentowane, nie określają jednak sposobu udokumentowania. Zatem należy je udokumentować w sposób prawem przewidziany. Takim dokumentem może być zaświadczenie wystawione przez spółdzielnię, określające wartość zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego. Natomiast udokumentowane fakturami VAT wydatki w kwocie 20.820,72 zł na remont/modernizację lokalu w okresie od dnia jego nabycia od spółdzielni do dnia jego sprzedaży również mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodu, pod warunkiem, że stanowią one nakłady, które zwiększają wartość lokalu mieszkalnego.

Z kolei w odniesieniu do art. 22 ust. 6f cyt. ustawy uznać należy, iż zwaloryzowany wkład mieszkaniowy, jako koszt nabycia, może być podwyższony o wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego za lata 2008 (4,4%), 2009 (3,5%) i 2010 (2,5%).

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji organu podatkowego należy stwierdzić, że interpretacja ta została wydana w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla Wnioskodawczyni. Stosownie do powyższego mąż Wnioskodawczyni chcąc uzyskać interpretację indywidualną dla siebie winien wystąpić z odrębnym zapytaniem i uiścić stosowną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.