IBPBII/1/415-703/09/MK - Jak płatnik powinien prawidłowo rozliczyć pracowników w 2009 r. w przypadku, gdy nieprawidłowo pobrał składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne w latach 1999-2001?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 7 września 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie prawidłowego rozliczenia zobowiązań pracowników, którym płatnik nieprawidłowo pobrał składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne w latach 1999-2001:

W dniu 7 września 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie prawidłowego rozliczenia pracowników, którym płatnik nieprawidłowo pobrał składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne w latach 1999-2001.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W wyniku weryfikacji dokumentacji przeprowadzonej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych za lata 1999-2001 stwierdzono niedopłatę składek na ubezpieczenia społeczne (składki emerytalnej i rentowej) oraz jednocześnie nadpłatę składki na ubezpieczenie zdrowotne u trzech pracowników, a także u byłego pracownika. Kwoty wynikające z niedopłaty składek na ubezpieczenia społeczne zostaną wpłacone przez pracownika i byłego pracownika.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Jak rozliczyć podatkowo niedopłatę składek na ubezpieczenia społeczne (część finansowana ze środków ubezpieczonego) oraz nadpłatę na ubezpieczenie zdrowotne pracownika wnioskodawcy za lata 1999-2001.

Jak rozliczyć podatkowo niedopłatę składek na ubezpieczenia społeczne (część finansowana ze środków ubezpieczonego) oraz nadpłatę na ubezpieczenie zdrowotne osoby już niepracującej u wnioskodawcy za lata 1999-2001.

Zdaniem wnioskodawcy, rozliczenie to winno być dokonane następująco:

- rozliczenie podatkowe pracownika - niedopłata składek na ubezpieczenia społeczne (część finansowana ze środków ubezpieczonego) i nadpłata składki na ubezpieczenie zdrowotne za lata 1999-2001 zostanie ujęta w sporządzonej informacji PIT-11 za 2009 r. w następujący sposób:

Do każdej informacji PIT-11 za 2009 r. przesyłanej do Urzędu Skarbowego, dołączone zostanie stosowne wyjaśnienie.

Do każdej informacji PIT-11 za 2009 r. przesyłanej do Urzędu Skarbowego, dołączone zostanie stosowne wyjaśnienie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowego rozliczenia pracowników, którym płatnik nieprawidłowo pobrał składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne w latach 1999-2001.

W pozostałym zakresie, tj. w zakresie prawidłowego rozliczenia byłego pracownika, któremu płatnik nieprawidłowo pobrał składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne w latach 1999-2001, wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną Znak: IBPB II/1/415-861/09/MK.

Zgodnie z obowiązującym w 1999 r. brzmieniem art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3 i art. 28-30, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1 i 2 oraz ust. 4-7 lub art. 25, po odliczeniu kwot zapłaconych przez podatnika lub potrąconych przez płatnika składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe, określone w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Z treści obowiązującego w 2000 r. brzmienia art. 26 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy (tekst jedn. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) wynika, iż podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3 i art. 28-30, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1 i 2 oraz ust. 4-7 lub art. 25, po odliczeniu kwot zapłaconych przez podatnika lub potrąconych przez płatnika składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe, określone w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z obowiązującym w 2001 r. brzmieniem art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ww. ustawy (tekst jedn. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) wynika, iż podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3 i art. 28-30, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1 i 2 oraz ust. 4-6 i 8-12 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot składek, określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych potrąconych przez płatnika ze środków podatnika na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu - odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) wolny od podatku na podstawie art. 21 i 52.

Natomiast z brzmienia obowiązującego w 2009 r. art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ww. ustawy wynika, iż podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 z późn. zm.) potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu - odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 39 ust. 1 ww. ustawy - w brzmieniu obowiązującym w 2009 r. - w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11), z zastrzeżeniem ust. 5. (...).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w wyniku weryfikacji dokumentacji przeprowadzonej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych za lata 1999-2001 stwierdzono niedopłatę składek na ubezpieczenia społeczne (składki emerytalnej i rentowej) oraz jednocześnie nadpłatę składki na ubezpieczenie zdrowotne m.in. u trzech pracowników. Kwoty wynikające z niedopłaty składek na ubezpieczenia społeczne zostaną wpłacone przez pracownika.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż kwota nie pobranych składek na ubezpieczenia społeczne (składki emerytalnej i rentowej) w latach 1999-2001, którą pracownik wpłaci w 2009 r. wnioskodawcy - płatnikowi, należy wykazać w informacji PIT-11 - w pozycji: "Składki na ubezpieczenia społeczne, o których mowa w przepisach ustawy, podlegające odliczeniu od dochodu" łącznie z kwotą składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 z późn. zm.) potrąconych w 2009 r. przez płatnika ze środków podatnika, tj. składek o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy.

W informacji PIT-11 nie wykazuje się jedynie składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) wolny od podatku na podstawie art. 21, 52, 52a, 52c ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

W niniejszej sprawie ww. kwota składek zostanie wpłacona pracodawcy przez pracownika, zatem można przyjąć, iż ww. składka pobrana zostanie w 2009 r. ze środków pracownika.

Zauważyć należy, iż powołana przez wnioskodawcę poz. 76 informacji PIT-11 dotyczy informacji wystawianych za 2008 r.

W odniesieniu do stwierdzenia wnioskodawcy, iż do każdej informacji PIT-11 za 2009 r. przesyłanej do Urzędu Skarbowego dołączone zostanie stosowne wyjaśnienie, należy zauważyć, iż nic nie stoi na przeszkodzie aby takie wyjaśnienia dołączyć.

W tym zakresie stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Nie można natomiast zgodzić się z wnioskodawcą, że nadpłatę składki na ubezpieczenie zdrowotne pracownika za lata 1999-2001 należy wykazać w informacji PIT-11 wystawianej za 2009 r.

Zgodnie z obowiązującym w 1999 r. brzmieniem art. 27b ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.

Z treści obowiązującego w 2000 r. brzmienia art. 27b ust. 1 pkt 2 ww. ustawy wynika, iż podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.

Zgodnie z obowiązującym w 2001 r. brzmieniem art. 27b ust. 1 pkt 2 ww. ustawy podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu - obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) wolny od podatku na podstawie art. 21 i 52.

Natomiast z brzmienia obowiązującego w 2009 r. art. 27b ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) wynika, iż podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027) pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści art. 45 ust. 3a pkt 1 ww. ustawy - w brzmieniu obowiązującym w 2009 r. - wynika, iż w przypadku otrzymania zwrotu uprzednio zapłaconych i odliczonych składek na ubezpieczenie społeczne lub zdrowotne - w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, składanym za rok podatkowy, w którym wystąpiły te okoliczności, podatnik jest obowiązany doliczyć odpowiednio do dochodu lub podatku, obliczonego zgodnie z art. 27 albo art. 30c, kwoty uprzednio odliczone.

Przy czym z przepisu art. 45 ust. 1 tej ustawy wynika, iż podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Natomiast stosownie do treści art. 37 ust. 1 ww. ustawy jeżeli podatnik, od którego zaliczki miesięczne pobierają płatnicy określeni w art. 31, art. 33 lub art. 35 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, złoży płatnikowi przed dniem 10 stycznia roku następującego po roku podatkowym sporządzone według ustalonego wzoru, które traktuje się na równi z zeznaniem, że:

W myśl art. 37 ust. 1a ww. ustawy przy dokonywaniu rocznego obliczenia podatku, o którym mowa w ust. 1, płatnik:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w wyniku weryfikacji dokumentacji przeprowadzonej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych za lata 1999-2001 stwierdzono m.in. nadpłatę składki na ubezpieczenie zdrowotne u trzech pracowników.

W świetle powyższego, jeżeli wnioskodawca zwróci w 2009 r. kwoty pobranych w latach 1999-2001 składek na ubezpieczenie zdrowotne, pracownik składając roczne zeznanie o wysokości osiągniętego przychodu za rok 2009 obowiązany jest na podstawie art. 45 ust. 3a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób doliczyć do należnego podatku za 2009 r. kwoty zwróconych składek (uprzednio odliczonych). W związku z czym wnioskodawca jako płatnik nie ma obowiązku wykazania ww. zwróconych składek w informacjach PIT-11 wystawianych za 2009 r. Jednak powinien poinformować na piśmie pracownika o zwróconych składkach na ubezpieczenie zdrowotne oraz o obowiązku wynikającym z ww. art. 45 ust. 3a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w przypadku, gdy na mocy art. 37 ust. 1 cytowanej ustawy wnioskodawca jako płatnik będzie dokonywał rocznego obliczenia podatku, to będzie zobowiązany doliczyć (zgodnie z art. 37 ust. 1a pkt 5 ww. ustawy) do podatku obliczonego zgodnie z art. 27, otrzymany za jego pośrednictwem zwrot uprzednio zapłaconej i odliczonej składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.