IBPBII/1/415-698/14/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 sierpnia 2014 r. (data wpływu do Biura - 1 września 2014 r.), uzupełnionym 13 listopada 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania do odpowiedniego źródła przychodów wynagrodzenia otrzymywanego przez członka zarządu oraz związanych z tym obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 1 września 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania do odpowiedniego źródła przychodów wynagrodzenia otrzymywanego przez członka zarządu oraz związanych z tym obowiązków płatnika.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 7 listopada 2014 r. znak: IBPBI/2/423-1074/14/IZ, znak: IBPB II/1/415-698/14/MK wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie.

Wniosek uzupełniono 13 listopada 2014 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 12 czerwca 2012 r. została zarejestrowana jednoosobowa spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej zwana "Pytający"), której jedynym Wspólnikiem był Pan C. (dalej zwany "Wspólnikiem"). Spółka została zawiązana w związku z przekształceniem formy prowadzonej indywidualnej działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

Wspólnik 1 kwietnia 2013 r. rozpoczął równocześnie prowadzenie indywidualnej działalności gospodarczej w przeważającym zakresie dotyczącym działalności w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne. W ramach prowadzonej indywidualnej działalności gospodarczej Wspólnik był zgłoszony jako podatnik VAT czynny. Wspólnik będący jedynym udziałowcem spółki z o.o. pełni funkcję prezesa zarządu. Stanowisko to jest powierzone Wspólnikowi w drodze powołania. Nie będzie ze Wspólnikiem podpisana żadna dodatkowa umowa (o pracę, zlecenia, kontrakt menedżerski), natomiast za wykonywanie swoich obowiązków Wspólnik ma uzyskiwać wynagrodzenie na podstawie uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników w sprawie ustalenia wysokości wynagrodzenia prezesa jednoosobowego zarządu. Spółka zamierza podjąć uchwałę o następującej treści: "Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników (...) Sp.z.o.o. w (...) w osobie jedynego wspólnika Pana C. posiadającego 100% udziałów w spółce ustala wysokość wynagrodzenia przysługującego prezesowi jednoosobowego zarządu C. (...) na kwotę miesięcznie 10.000,00 brutto, płatną na koniec danego miesiąca."

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy wynagrodzenie otrzymywane przez członka zarządu na podstawie powołania go w skład zarządu, stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście.

2. W związku z powyższym jakie będą obowiązki spółki jako płatnika podatku dochodowego z tytułu wypłacania wynagrodzenia dla prezesa.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Przepis art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy zawiera wyliczenie poszczególnych źródeł przychodów. Wśród nich znajdują się m.in.: przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta oraz przychody z działalności wykonywanej osobiście. Przychodami z działalności wykonywanej osobiście są, zgodnie z art. 13 pkt 7 powołanej ustawy przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych. Ponadto w myśl art. 13 pkt 9 za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Wobec powyższego wynagrodzenie otrzymywane przez członka zarządu na podstawie powołania go w skład zarządu, stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uznaje się m.in. przychody otrzymywane przez osoby, które należą do składu zarządu, niezależnie od sposobu ich powoływania. Wątpliwości odnośnie brzmienia tej regulacji ostatecznie rozstrzygnął wyrok NSA z dnia 5 lipca 1999 r. (I SA/Ka 2233/97). W orzeczeniu NSA uznał, że do przychodów z działalności wykonywanej osobiście przez członków zarządu spółki z o.o. należy zaliczyć wynagrodzenie otrzymywane w związku z pełnieniem tej funkcji na podstawie samego tylko aktu ustanowienia, tj. bez nawiązania odrębnego stosunku zatrudnienia. W pozostałych przypadkach przychody członków zarządu będą opodatkowane według zasad właściwych dla danego stosunku prawnego (np. stosunku pracy lub kontraktu menedżerskiego).

Przychody członka zarządu otrzymywane jedynie na podstawie powołania podlegają opodatkowaniu według skali podatkowej. Przychód podlegający opodatkowaniu pomniejsza się o koszty uzyskania przychodu. Stosunek powołania nie stanowi podstawy do ubezpieczenia społecznego ani zdrowotnego, tak więc jedynym obciążeniem wynagrodzenia członka zarządu będzie podatek dochodowy. Wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności wypłacone członkowi zarządu za czas podróży (art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Osoba fizyczna, która pełni funkcję członka zarządu w spółce kapitałowej, uzyskuje przychód podatkowy jedynie wówczas, gdy otrzyma (lub będą do jej dyspozycji postawione) pieniądze uzyskiwane z tytułu zarządzania takim podmiotem, a także gdy otrzyma świadczenia innego rodzaju (niepieniężne). Wnioskodawca zaznacza, że przy rozpoznawaniu momentu uzyskania takich przychodów zawsze ma zastosowanie metoda kasowa. Owa kasowość musi być stosowana nawet wówczas, gdy zarządzanie przedsiębiorstwem jest przedmiotem działalności gospodarczej wykonywanej przez członka zarządu. W każdym przypadku, w którym spółka przekazuje członkowi zarządu świadczenie (wynagrodzenie lub inne) generujące po jego stronie przychód podatkowy, to właśnie na spółce spoczywa obowiązek naliczenia, poboru i odprowadzenia na rachunek urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy.

Od wynagrodzenia należy pobierać zaliczkę na podatek dochodowy, który spółka (płatnik) jest obowiązana odprowadzić na konto właściwego dla niej urzędu skarbowego do 20-go dnia następnego miesiąca. Zaliczki na podatek dochodowy od wynagrodzenia za pełnienie funkcji w zarządzie osoby prawnej na podstawie powołania pobierane są według tych samych zasad co w przypadku umowy o pracę, tj. w wysokości najniższej stawki podatkowej (tekst jedn.: 18%) pomniejszonej o miesięczne koszty uzyskania przychodów (tekst jedn.: 111,25). Wnioskodawca podkreśla, że w przypadku, w którym członek zarządu pełniący funkcję na podstawie powołania zaliczki od dochodu z tytułu członkostwa w zarządzie naliczane są według niższej stawki nawet wówczas, gdy dochody przekroczą drugi próg podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania do odpowiedniego źródła przychodów wynagrodzenia otrzymywanego przez członka zarządu oraz związanych z tym obowiązków płatnika.

W zakresie zagadnienia dotyczącego kwestii: czy stosunek powołania stanowi podstawę do ubezpieczenia społecznego i zdrowotnego oraz w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych - wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się m.in., zgodnie z art. 13 pkt 7 ww. ustawy przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Z treści art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ww. ustawy wynika, że wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Przy czym art. 21 ust. 13 ww. ustawy stanowi, że przepis ust. 1 pkt 16 lit. b stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że 12 czerwca 2012 r. została zarejestrowana jednoosobowa spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, której jedynym Wspólnikiem był Pan C. (dalej zwany "Wspólnikiem"). Spółka została zawiązana w związku z przekształceniem formy prowadzonej indywidualnej działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

Wspólnik 1 kwietnia 2013 r. rozpoczął równocześnie prowadzenie indywidualnej działalności gospodarczej w przeważającym zakresie dotyczącym działalności w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne. W ramach prowadzonej indywidualnej działalności gospodarczej Wspólnik był zgłoszony jako podatnik VAT czynny. Wspólnik będący jedynym udziałowcem spółki z o.o. pełni funkcję prezesa zarządu. Stanowisko to jest powierzone Wspólnikowi w drodze powołania. Nie będzie ze Wspólnikiem podpisana żadna dodatkowa umowa (o pracę, zlecenia, kontrakt menedżerski), natomiast za wykonywanie swoich obowiązków Wspólnik ma uzyskiwać wynagrodzenie na podstawie uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników w sprawie ustalenia wysokości wynagrodzenia prezesa jednoosobowego zarządu.

Należy zauważyć, że zasady funkcjonowania spółek prawa handlowego uregulowane zostały w ustawie z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, z późn. zm.). Zgodnie z art. 201 § 1 tej ustawy, zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę. Natomiast na podstawie art. 201 § 4 ww. ustawy członek zarządu jest powoływany i odwoływany uchwałą wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

Mając powyższe na uwadze, należy wskazać, że należności wypłacane przez Spółkę na rzecz prezesa zarządu (będącego jedynym wspólnikiem), stanowią dla niego przychód z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychód otrzymywany przez osoby należące do składu zarządów osób prawnych.

Należy zauważyć, że z ogólnej definicji przychodów zawartej w art. 11 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przy czym przez pojęcie "otrzymane" - zgodnie ze Słownikiem języka polskiego - należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Mając na uwadze istnienie wielu form rozliczeń, należy uznać, że otrzymane pieniądze to nie tylko wypłacona gotówka, ale również kwota, która wpłynęła na rachunek bankowy podatnika.

Natomiast "postawionymi do dyspozycji" są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik - wykazując określoną aktywność - ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy, a nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji.

Zatem do przychodu należy zaliczyć każdy rodzaj świadczenia, które dana osoba (podatnik) otrzymuje kosztem majątku innej osoby. Takim świadczeniem jest m.in. wynagrodzenie otrzymywane przez członka zarządu na podstawie powołania go w skład zarządu.

Z definicji pojęcia przychodu jako świadczenia otrzymanego czy też w niektórych przypadkach postawionego do dyspozycji wnosić można również o momencie jego uzyskania. Określenie momentu uzyskania przychodu ma bardzo istotne znaczenie, przede wszystkim z tego powodu, że podatek dochodowy od osób fizycznych rozliczany jest w danym czasie. Konieczne jest zatem określenie momentu uzyskania przychodu, by przyporządkować przychód do danego okresu rozliczeniowego - roku podatkowego, a w niektórych przypadkach również - miesiąca (w przypadku zaliczkowego rozliczania podatku).

Dlatego też, w świetle art. 11 ust. 1 ww. ustawy, momentem powstania przychodu członka zarządu jest moment (dzień), w którym Wnioskodawca - Spółka z o.o. przekazuje członkowi zarządu np. na jego konto bankowe (czy też wypłaca w kasie firmy) ww. wynagrodzenie. Z wniosku wynika, że Spółka zamierza podjąć uchwałę, z której będzie wynikało, iż wysokość wynagrodzenia będzie płatna na koniec danego miesiąca. Tym samym przychód - dla celów podatkowych - wystąpi w tym momencie.

Na marginesie należy tutaj zaznaczyć, że w związku z rozstrzygnięciem zawartym powyżej - dotyczącym kwalifikacji omawianego wynagrodzenia do źródła przychodu - oraz przedstawionym powyżej bezzasadnym staje się ocena sformułowania "Owa kasowość musi być stosowana nawet wówczas, gdy zarządzanie przedsiębiorstwem jest przedmiotem działalności gospodarczej wykonywanej przez członka zarządu". Z treści wniosku jednoznacznie wynika bowiem, że funkcja członka zarządu pełniona jest na podstawie powołania.

Odnosząc się do kwestii zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ww. ustawy diet i innych należności wypłacanych członkowi zarządu za czas podróży służbowej należy zauważyć, że zwolnienie to przysługuje tylko i wyłącznie przy spełnieniu wszystkich przesłanek wynikających z tego przepisu, tj. na zasadach oraz do wysokości określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 167). Przy czym zwolnienie to przysługuje przy zastrzeżeniu wynikającym z art. 21 ust. 13 ustawy.

Wnioskodawca jako płatnik zobowiązany jest do poboru i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od przychodów osiąganych przez członka zarządu z osobiście wykonywanej działalności, o której mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na zasadach określonych w art. 41 ust. 1 ww. ustawy.

Przepis art. 41 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Należy podkreślić i zgodzić się z Wnioskodawcą, że co do zasady, Wnioskodawca jako płatnik od przychodów członka zarządu pobiera zaliczkę na podatek dochodowy - stosując do wypłaconego lub postawionego do dyspozycji świadczenia - najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Jednak na wniosek członka zarządu Wnioskodawca oblicza i pobiera w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy stosując zamiast najniższej stawki określonej w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, wyższą stawkę podatkową określoną w tej skali. Wynika to z treści art. 41a cyt. ustawy, który stanowi, że płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33-35 i art. 41 ust. 1, na wniosek podatnika obliczają i pobierają w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy, stosując zamiast najniższej stawki określonej w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, wyższą stawkę podatkową określoną w tej skali.

Przechodząc do kwestii kosztów - zgodnie z treścią art. 22 ust. 9 pkt 5 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 5, 7 i 9 określa się w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1, a jeżeli podatnik tego samego rodzaju przychody uzyskuje od więcej niż jednego podmiotu albo od tego samego podmiotu, ale z tytułu kilku stosunków prawnych, w wysokości określonej w ust. 2 pkt 2.

Przepis art. 22 ust. 2 pkt 1 cytowanej ustawy stanowi, że koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej wynoszą 111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej.

W myśl natomiast art. 22 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej nie mogą przekroczyć łącznie 2.002 zł 05 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej.

W związku z powyższym, zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów z tytułu określonego w art. 13 pkt 7 ww. ustawy Wnioskodawca ustala w wysokości 111,25 zł miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.335 zł.

Należy zauważyć, że Wnioskodawca jako płatnik kwoty pobranych zaliczek zobowiązany jest odprowadzić do właściwego urzędu skarbowego na zasadach określonych w art. 42 ust. 1 ww. ustawy, który stanowi, że płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. (...).

W myśl natomiast art. 42 ust. 1a powołanej ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym Wnioskodawca obowiązany jest do przesłania do właściwego urzędu skarbowego rocznej deklaracji. Zgodnie bowiem z treścią tego artykułu płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Ponadto, stosownie do art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, Wnioskodawca w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym jest obowiązany przesłać prezesowi Spółki oraz właściwemu urzędowi skarbowemu - imienną informacje (PIT-11) o wysokości dochodu. Zgodnie bowiem z treścią tego przepisu - w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo - odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku NSA - wskazać należy, że wyrok został wydany w indywidualnej sprawie i dotyczy wyłącznie tej spraw, w której zapadł.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.