IBPBII/1/415-683/13/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 października 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-683/13/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 lipca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura - 5 lipca 2013 r.), uzupełnionym 3 i 7 października 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu składek na ubezpieczenie społeczne - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lipca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu składek na ubezpieczenie społeczne.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 19 września 2013 r. znak: IBPB II/1/415-683/13/MK wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 3 października 2013 r. (uzupełnienie braków formalnych) i 7 października 2013 r. (uiszczenie opłaty).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W grudniu 2010 r. został zatrudniony pracownik na umowę o pracę z wynagrodzeniem 10.000,00 zł brutto. Również w grudniu 2010 r. uległ on wypadkowi w czasie pełnienia obowiązków służbowych. Niedługo potem okazało się, że ta pracownica jest w ciąży. Obowiązkiem ZUS było wypłacenie zasiłku chorobowego z ubezpieczenia chorobowego od chwili wypadku, a następnie zasiłku chorobowego pracownicy w trakcie ciąży. W czasie długiego sporu ZUS w konsekwencji podważył wysokość wynagrodzenia.

Za podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne należało przyjąć kwotę odpowiadającą wysokości przeciętnego wynagrodzenia, tj. 3.146,00 zł.

Została zatem jeszcze raz przeliczona lista płac za grudzień 2010 r. na potrzeby sporządzenia korekty deklaracji ZUS DRA. Korekta została złożona w 2012 r. W związku z tym powstała nadpłata w wysokości 713,38 zł. Z czego 328,56 zł to składki, które były opłacone przez pracodawcę, natomiast 384,82 zł to składki pobrane z pensji pracownika.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w bieżącym okresie należy wypłacić pracownikowi kwotę 384,82 zł pomniejszoną o podatek dochodowy a na koniec roku wystawić PIT-11 z wypełnioną pozycją: "wynagrodzenie ze...".

Zdaniem Wnioskodawcy, należy wypłacić pracownikowi kwotę 384,82 zł pomniejszoną o podatek dochodowy a na koniec roku wystawić PIT-11 z wypełnioną pozycją: "wynagrodzenie ze...".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu składek na ubezpieczenie społeczne.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z przepisu art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b ww. ustawy wynika, iż podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu - odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 31 ww. ustawy stanowi, iż osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Przepis art. 32 ust. 2 w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. stanowi, iż za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 albo 3 lub w ust. 9 pkt 1-3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b lub pkt 2a. Jeżeli świadczenia w naturze, świadczenia ponoszone za podatnika lub inne nieodpłatne świadczenia przysługują podatnikowi za okres dłuższy niż miesiąc, przy obliczaniu zaliczek za poszczególne miesiące przyjmuje się ich wartość w wysokości przypadającej na jeden miesiąc. Jeżeli nie jest możliwe określenie, jaka część tych świadczeń przypada na jeden miesiąc, a doliczenie całej wartości w miesiącu ich uzyskania spowodowałoby niewspółmiernie wysoką zaliczkę w stosunku do wypłaty pieniężnej, zakład pracy, na wniosek podatnika, ograniczy pobór zaliczki za dany miesiąc i pobierze pozostałą część zaliczki w następnych miesiącach roku podatkowego.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11), z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w grudniu 2010 r. została zatrudniona pracownica na umowę o pracę z wynagrodzeniem 10.000,00 zł brutto. Również w grudniu 2010 r. uległa wypadkowi w czasie pełnienia obowiązków służbowych. Niedługo potem okazało się, że pracownica jest w ciąży. Obowiązkiem ZUS było wypłacenie zasiłku chorobowego z ubezpieczenia chorobowego od chwili wypadku, a następnie zasiłku chorobowego pracownicy w trakcie ciąży.

W czasie długiego sporu ZUS w konsekwencji podważył wysokość wynagrodzenia.

Za podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne należało przyjąć kwotę odpowiadającą wysokości przeciętnego wynagrodzenia, tj. 3.146,00 zł.

Została zatem jeszcze raz przeliczona lista płac za grudzień 2010 r. na potrzeby sporządzenia korekty deklaracji ZUS DRA. Korekta została złożona w 2012 r. W związku z tym postała nadpłata w wysokości 713,38 zł. Z czego 328,56 zł to składki, które były opłacone przez pracodawcę, natomiast 384,82 zł to składki pobrane z pensji pracownika.

Mając na względzie przedstawiony stan faktyczny oraz przytoczone powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż kwota nadpłaconych składek na ubezpieczenie społeczne finansowana przez pracownika, zwrócona przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych za pośrednictwem pracodawcy (płatnika składek) stanowi dla pracownika przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w przedmiotowym przypadku jest to kwota 384,82 zł). O tę bowiem składkę obniżone zostało wynagrodzenie pracownika za grudzień 2010 r. podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Stąd też kwotę nadpłaconych (zawyżonych) składek na ubezpieczenie społeczne (emerytalne i rentowe), pracodawca powinien doliczyć do wynagrodzenia i do pozostałych przychodów uzyskanych przez pracownika w miesiącu zwrotu i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 32 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jeżeli zwrot dotyczy pracownika nadal zatrudnionego u Wnioskodawcy. Kwotę w wysokości 384,82 zł łącznie z innymi uzyskanymi przychodami, należy wykazać w informacji PIT-11 jako przychód roku podatkowego, w którym składki te zostały zwrócone.

Natomiast w przypadku, gdy ww. kwota nadpłaconych składek - po pomniejszeniu o pobraną na zasadach określonych w art. 32 ustawy zaliczkę na podatek - zostanie wypłacona (zwrócona) bezpośrednio byłemu pracownikowi, to kwotę nadpłaconych składek (łącznie z pobraną zaliczką, tj. w wysokości 384,82 zł) należy wykazać w informacji PIT-11 jako przychód roku podatkowego, w którym składki te zostały zwrócone (wypłacone).

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl