IBPBII/1/415-652/11/AA - Ustalenie przychodu osób uczestniczących w imprezie integracyjnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 7 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udziału w imprezie jubileuszowej finansowanej ze środków obrotowych Spółki - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 lipca 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udziału w imprezie jubileuszowej finansowanej ze środków obrotowych Spółki.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 1 września 2011 r. Znak: IBPB II/1/415-652/11/AA wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 12 września 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest pracodawcą zatrudniającym 230 osób. We wrześniu bieżącego roku Spółka zamierza zorganizować imprezę z okazji jubileuszu 15-lecia Spółki, połączoną ze świętem branżowym "...". Impreza będzie miała charakter otwarty. Adresowana będzie do wszystkich pracowników Spółki. Na imprezę zostaną zaproszeni również goście. Planuje się zaproszenie przedstawicieli właściciela Spółki, członków Rady Nadzorczej, władz gmin, na terenie których Spółka prowadzi działalność, kontrahentów i odbiorców ciepła. Ponieważ zaproszenie adresowane jest do wszystkich pracowników Spółki oraz innych osób określona zostanie z organizatorem imprezy szacunkowa ilość posiłków i wielkość wynajmowanej sali. Opłata za zorganizowanie imprezy ustalona będzie ryczałtowo bez względu na rzeczywistą ilość osób, które wezmą udział w tej imprezie. Impreza zostanie również uświetniona występem artystycznym. Całość zostanie sfinansowana ze środków obrotowych Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Opisaną zasadę odnosi się również do przychodów ze stosunku pracy. Oznacza to, że przychodem ze stosunku pracy są wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub częściowo odpłatnych, o których mowa w art. 12 ust. 1 ww. ustawy. Sposób ustalenia wartości innych nieodpłatnych świadczeń określa art. 11 ust. 2-2b.

Z przepisów tych wynika że:

* nieodpłatne świadczenia pracodawcy na rzecz pracownika stanowią przychód podatkowy pracownika,

* przychodami podatkowymi pracownika są rzeczywiście uzyskane nieodpłatne świadczenia,

* w przypadku gdy przedmiotem nieodpłatnych świadczeń są usługi zakupione, wartość przychodu z tytułu faktycznie uzyskanych nieodpłatnych świadczeń ustala się według cen zakupu tych usług.

Spółka uważa, iż w przypadku nieodpłatnych świadczeń opodatkowaniu może podlegać tylko przychód rzeczywiście otrzymany, a nie możliwy do otrzymania.

W przypadku opisanego zdarzenia przyszłego, zdaniem Wnioskodawcy, nie jest możliwe przypisanie pracownikowi, czy też gościowi wartości świadczenia, które ten faktycznie otrzymał. Po pierwsze dlatego, że Spółka otrzymuje łączne ryczałtowe obciążenie z tytułu organizacji imprezy, bez wskazania na jednostkową wartość przypadającą na uczestnika imprezy. Po drugie nie ma możliwości ustalenia w wiarogodny sposób w jakim zakresie pracownicy i inni goście faktycznie skorzystali z udostępnionych im nieodpłatnie świadczeń. W tym przypadku Spółka mogłaby jedynie podzielić koszty organizacji imprezy przez liczbę uczestników. Jest to szacunkowe, hipotetyczne ustalenie wartości przychodu, co, w opinii Wnioskodawcy nie jest zgodne z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem o przychodzie podatnika można by mówić, gdyby korzystał on z postawionych do dyspozycji świadczeń, a ponadto możliwe byłoby ustalenie wartości tego świadczenia według metod, które określa cytowana ustawa.

Zdaniem Wnioskodawcy, sam fakt zaproszenia kogoś na imprezę, nie pytając, czy życzy sobie takiego zaproszenia, nie stanowi i nie może stanowić przychodu po stronie osoby zaproszonej.

Na potwierdzenie swojego stanowiska, Wnioskodawca powołuje orzeczenia sądów administracyjnych:

z których wynika, iż w przypadku nieodpłatnych świadczeń opodatkowaniu może podlegać tylko przychód rzeczywiście otrzymany, a nie możliwy do otrzymania. O przychodzie pracownika można by mówić gdyby korzystał z postawionych do dyspozycji świadczeń a ponadto możliwe byłoby ustalenie wartości tego świadczenia według metod określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie Spółki, odpowiedź na postawione przez nią pytania - w obu przypadkach winna być negatywna.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

W myśl zasady powszechnego opodatkowania, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W praktyce, w pojęciu przychodu mieści się każda realna korzyść, jaką uzyskał podatnik.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższej definicji przychodów pracownika wynika, iż ustawodawca zaliczył do nich nie tylko otrzymane pieniądze, ale i świadczenia, które przybrały postać rzeczy, wykonywania usług, bądź udostępniania rzeczy lub praw.

Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, iż w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu do opodatkowania, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych na rzecz pracownika, związanych ze stosunkiem pracy, zalicza się zatem między innymi świadczenia związane z uczestnictwem w różnego rodzaju spotkaniach o charakterze imprez integracyjnych, a w zasadzie ich wartość.

Jeżeli przedmiotem nieodpłatnego świadczenia lub świadczenia częściowo odpłatnego nie jest rzecz lub usługa wchodząca w zakres działalności pracodawcy, wartość pieniężną tego rodzaju świadczenia ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b ustawy (art. 12 ust. 3 ww. ustawy). Stąd też, w sytuacji usług zakupionych przez pracodawcę, wartość pieniężną tych świadczeń ustala się według cen zakupu.

W myśl bowiem przepisu art. 11 ust. 2a ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

* jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,

* jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,

* jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,

* w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Stosownie natomiast do uregulowań art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem są "inne źródła", za które art. 20 ust. 1 ww. ustawy nakazuje uważać w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Katalog przychodów z innych źródeł jest katalogiem otwartym, o czym przesądza użycie przez ustawodawcę sformułowania "w szczególności". Wyliczenie zawarte w art. 20 ust. 1 ww. ustawy jest zatem jedynie wyliczeniem przykładowym. Zatem do tej kategorii przychodów należy zaliczyć również inne przychody niż wymienione wprost w cyt. przepisie a nie mieszczące się w innych kategoriach przychodów, ściśle określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 powołanej ustawy.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza zorganizować imprezę z okazji jubileuszu 15-lecia Spółki, połączoną ze świętem branżowym "...". Impreza będzie miała charakter otwarty. Adresowana będzie do wszystkich pracowników Spółki. Na imprezę zostaną zaproszeni również goście. W planach jest zaproszenie przedstawicieli właściciela Spółki, członków Rady Nadzorczej, władz gmin, na terenie których Spółka prowadzi działalność, kontrahentów i odbiorców ciepła. Ponieważ zaproszenie adresowane jest do wszystkich pracowników Spółki oraz innych osób określona zostanie z organizatorem imprezy szacunkowa ilość posiłków i wielkość wynajmowanej sali. Opłata za zorganizowanie imprezy ustalona będzie ryczałtowo bez względu na rzeczywistą ilość osób, które wezmą udział w tej imprezie. Impreza zostanie również uświetniona występem artystycznym. Całość zostanie sfinansowana ze środków obrotowych Spółki.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że udział w imprezie jubileuszowej sfinansowanej ze środków obrotowych Spółki stanowić będzie dla jej faktycznych uczestników (osób, które skorzystały z zaproszenia) nieodpłatne świadczenie podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Świadczenie to należy zakwalifikować do przychodów ze stosunku pracy, określonych w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w przypadku pracowników Spółki oraz do przychodów z innych źródeł, wskazanych w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy - w przypadku innych osób nie będących pracownikami Spółki. Natomiast w sytuacji, gdy gościem imprezy będzie kontrahent będący osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą - wskazane świadczenie będzie dla niego przychodem ze stosunku pracy.

Wartość nieodpłatnego świadczenia stanowić będzie koszt jednostkowy udziału poszczególnych uczestników w danej imprezie. Poruszoną przez Wnioskodawcę kwestię trudności w ustaleniu dokładnej listy pracowników i gości uczestniczących w imprezach integracyjnych, należy uznać za problem organizacyjny, możliwy do rozwiązania. Jeżeli odpłatność za zorganizowanie imprezy zostanie dokonana ryczałtowo, koszt całkowity należy podzielić przez liczbę wszystkich uczestników, którzy wezmą w niej udział, a następnie przypisać tak obliczoną kwotę do przychodu ze stosunku pracy w przypadku pracowników oraz do przychodu z innych źródeł w przypadku pozostałych uczestników. Podzielić przy tym należy zdanie wyrażone przez Naczelny Sąd Administracyjny, który w wyroku z dnia 3 czerwca 1998 r. sygn. akt I SA/Ka 1719/96 stwierdził, iż "ewentualne trudności towarzyszące indywidualizacji świadczeń na rzecz poszczególnych pracowników mają charakter drugorzędny i nie mogą wpływać na byt i zakres obowiązku podatkowego." Tak więc, problemy techniczne związane z ujednoliceniem ogólnej kwoty w formie ryczałtu nie mogą prowadzić do niemożności wyodrębnienia jaka wartość opłacanej kwoty przypada na danego uczestnika imprezy.

Podkreślić również należy, iż na wysokość przychodu danej osoby powstałego w związku z jej uczestnictwem w imprezie integracyjnej nie wpływa poziom wykorzystania poszczególnych atrakcji przewidzianych dla uczestników, bowiem cena, którą uiści Wnioskodawca za zorganizowanie imprezy nie będzie uzależniona od stopnia "skonsumowania" tych atrakcji przez uczestników. Innymi słowy, z podatkowego punktu widzenia bez znaczenia jest ile i jakie dania i napoje skonsumował pracownik lub gość, jak również czy brał udział i w jakim zakresie skorzystał z atrakcji przewidzianych podczas imprezy. Nie można więc zgodzić się z Wnioskodawcą, iż w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie można mówić o powstaniu przychodu, bowiem jego wielkość można ustalić tylko w sposób szacunkowy a nie faktyczny, a tylko ten drugi (faktyczny) stanowi przychód podatkowy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Gdyby bowiem przyjąć tok rozumowania Wnioskodawcy to w sytuacji nieodpłatnego udostępnienia lokalu mieszkalnego kilku osobom przychód powstałby tylko wówczas, gdyby osoby te faktycznie przebywały w danym lokalu i konieczną byłaby analiza, która osoba ile czasu w nim przebywała. A przecież w sytuacji nieodpłatnego udostępnienia lokalu aspekt faktycznego przebywania w nim nie jest badany. Podobnie ma się sytuacja np. z nieodpłatnym udostępnieniem na cele osobiste samochodu będącego własnością pracodawcy. Również w takiej sytuacji należałoby badać przez jaki czas pracownik faktycznie użytkował samochód a przez jaki czas stał on jedynie przed jego domem. Tym samym traktowanie na równi udostępniania (otrzymania) świadczenia z jego wykorzystaniem prowadziłoby do absurdów.

W związku z powyższym wartość świadczeń dla pracowników Spółki jaka zostanie poniesiona przez Wnioskodawcę w ramach organizowanej przez niego imprezy jubileuszowej Wnioskodawca, działając jako płatnik, będzie miał obowiązek doliczyć do wynagrodzenia wypłacanego pracownikowi w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z treścią art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w odniesieniu do pozostałych osób niebędących pracownikami Spółki świadczenia otrzymane od Wnioskodawcy będą stanowiły przychód z innych źródeł i Wnioskodawca, działając jako płatnik, będzie miał obowiązek wystawić dla każdej z tych osób informację PIT-8C na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z określeniem rodzaju przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Taki obowiązek nie wystąpi tylko w przypadku tych osób fizycznych, które omawiane świadczenie otrzymują w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - dla nich jest to przychód z działalności gospodarczej.

Jednocześnie należy wskazać, iż jedynie w sytuacji, gdy impreza ma charakter otwarty, tzn. że każdy kto zechce może w niej wziąć udział (a więc np. nie tylko pracownicy Spółki i określeni goście czyli nawet osoby w żaden sposób nie związane ze Spółką), to tylko wówczas nie ma podstaw do ustalenia przychodu u poszczególnych uczestników. Ze świadczeń oferowanych na imprezie mogą bowiem korzystać osoby, które w żaden sposób nie są określone. Na dzień imprezy nie można w takiej sytuacji jednoznacznie ustalić grona osób uczestniczących w imprezie, a tym samym w sposób skonkretyzowany wskazać wysokości przychodu przypadającego na jedną osobę, z wszelkimi dalszymi konsekwencjami tych okoliczności.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się natomiast do wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyrokach Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, należy stwierdzić, iż orzeczenia sądów nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.