IBPBII/1/415-641/14/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 maja 2014 r. (data wpływu do Biura - 27 maja 2014 r.), uzupełnionym 14 i 26 sierpnia 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczania do przychodu pracownika wartości dojazdów samochodem służbowym do/z wyznaczonego miejsca parkowania z/do miejsca wykonywania obowiązków służbowych - jest prawidłowe.

W dniu 27 maja 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczania do przychodu pracownika wartości dojazdów samochodem służbowym do/z wyznaczonego miejsca parkowania z/do miejsca wykonywania obowiązków służbowych.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z 11 sierpnia 2014 r. znak: IBPB II/1/415-449/14/BD, IBPB II/1/415-641/14/BD, IBPP2/443-500/14/BW wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 14 sierpnia 2014 r. o brakująca opłatę oraz 26 sierpnia 2014 r. o pozostałe braki formalne.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Nadleśnictwo (Wnioskodawca) jest państwową jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej reprezentującą Skarb Państwa w zakresie zarządzanego mienia, która wchodzi w skład Lasów Państwowych na podstawie art. 32 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach.

Obszar działania Nadleśnictwa wg stanu na 1 stycznia 2014 r. obejmuje powierzchnię 9254,33 ha i jest administracyjnie wydzielony. Nadleśnictwo podzielone jest na 7 leśnictw, których obszary są również administracyjnie wydzielone.

Nadleśnictwo jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nadleśnictwo wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są związane ze sprzedażą produktów gospodarki leśnej, stanowiącej główne źródło prowadzonej przez Nadleśnictwo sprzedaży. Część wykonywanych przez Nadleśnictwo czynności jest zwolniona od podatku od towarów i usług i dotyczy zakresu określonego w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - "usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe."

Lasy Państwowe reprezentują Skarb Państwa w zakresie zarządzanego mienia, w ramach zarządu określonego w art. 4 ust. 3 ustawy o lasach. Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy o lasach, w ramach sprawowanego zarządu Lasy Państwowe prowadzą gospodarkę leśną, gospodarują gruntami i innymi nieruchomościami oraz ruchomościami związanymi z gospodarką leśną, a także prowadzą ewidencję majątku Skarbu Państwa oraz ustalają jego wartość.

W nadleśnictwie reprezentantem Skarbu Państwa w zakresie zarządzanego mienia jest nadleśniczy, którego zadania określone zostały w art. 35 ustawy o lasach. Zgodnie z tymi przepisami nadleśniczy prowadzi samodzielnie gospodarkę leśną w nadleśnictwie na podstawie planu urządzenia lasu oraz odpowiada za stan lasu. W szczególności nadleśniczy m.in. kieruje nadleśnictwem, jako podstawową jednostką organizacyjną Lasów Państwowych; bezpośrednio zarządza lasami, gruntami i innymi nieruchomościami Skarbu Państwa, pozostającymi w zarządzie nadleśnictwa; inicjuje, koordynuje oraz nadzoruje działalność pracowników nadleśnictwa; organizuje ochronę mienia i zwalczanie szkodnictwa leśnego.

Zgodnie z § 4 ust. 2 Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe - miejscem pracy nadleśniczego jest teren nadleśnictwa.

Przy wykonywaniu ustawowo określonych zadań od Nadleśniczego wymagana jest mobilność i stała gotowość. W sytuacjach, w których występują bezpośrednie zagrożenia dla majątku Skarbu Państwa w zarządzie Nadleśnictwa, zwłaszcza w okresie zagrożenia pożarami lasu i w razie pożaru lub wystąpienia szkód w drzewostanach i innym majątku na skutek np. wichur, powodzi, kradzieży mienia, Nadleśniczy musi dotrzeć do miejsc tych zdarzeń w bardzo krótkim czasie, bez względu na porę dnia i dzień tygodnia, dla podjęcia działań mających na celu niedopuszczenie do powstania strat lub ich zminimalizowanie. Nadleśnictwo (Wnioskodawca) zostało zaklasyfikowane do II stopnia zagrożenia pożarowego, co oznacza duże zagrożenie pożarowe lasu.

Podczas wykonywania obowiązków służbowych Nadleśniczy używa samochodu, stanowiącego własność Nadleśnictwa. Uprawnienia Nadleśniczego do korzystania z samochodu służbowego wynikają z § 2 Zarządzenia nr 19 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 5 marca 2008 r. w sprawie stanu ilościowego samochodów osobowych i osobowo-terenowych oraz zasad wykorzystywania samochodów prywatnych w celach służbowych w jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych.

Za zgodą Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w miejscowości X, wyrażoną na piśmie, Nadleśniczy garażuje samochód służbowy w miejscu zamieszkania położonym na terenie Nadleśnictwa. Miejsce garażowania samochodu służbowego w miejscu zamieszkania Nadleśniczego gwarantuje jego bezpieczeństwo.

Organ zaznacza, iż powyżej przywołano tylko tę część opisu zdarzenia przyszłego, która odnosi się do podatku dochodowego od osób fizycznych. Pominięto natomiast tę część, która dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy po stronie Nadleśniczego powstaje przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z używaniem samochodu służbowego na dojazdy z miejsca garażowania samochodu będącego również miejscem zamieszkania Nadleśniczego, położonym na terenie Nadleśnictwa, do/z pracy, którym jest teren Nadleśnictwa.

Zdaniem Nadleśnictwa (Wnioskodawcy), przejazdy Nadleśniczego samochodem służbowym pomiędzy miejscem zamieszkania i garażowania samochodu a miejscem pracy, którym jest teren Nadleśnictwa, są konsekwencją wykonywania obowiązków służbowych wynikających z art. 35 ustawy o lasach. Zgodnie z tymi przepisami Nadleśniczy prowadzi samodzielnie gospodarkę leśną w Nadleśnictwie na podstawie planu urządzenia lasu, kieruje Nadleśnictwem, bezpośrednio zarządza lasami, gruntami i innymi nieruchomościami Skarbu Państwa, pozostającymi w zarządzie Nadleśnictwa, inicjuje, koordynuje i nadzoruje działalność pracowników Nadleśnictwa, organizuje ochronę mienia i zwalczanie szkodnictwa leśnego, jak również wykonuje inne zadania wymienione w powołanym powyżej przepisie.

Wykonywanie przez Nadleśniczego obowiązków wynikających z przepisów art. 35 ustawy o lasach wymaga stałej gotowości i mobilności, zarówno przy realizacji bieżących zadań gospodarczych, jak i w sytuacjach szczególnych, w których występują bezpośrednie zagrożenia dla majątku Skarbu Państwa w zarządzie Nadleśnictwa, takie jak np. pożary, kradzieże mienia, wichury, powodzie i inne szkody w drzewostanach i w innym majątku. Obowiązkiem Nadleśniczego jest natychmiastowe reagowanie na wszystkie zgłoszenia o nadzwyczajnych zdarzeniach i szybkie dotarcie na wskazane w zgłoszeniach miejsca, bez względu na porę dnia i dzień tygodnia, dla podjęcia działań mających na celu niedopuszczenie do powstania strat w majątku Nadleśnictwa lub ich zminimalizowania.

Podczas wykonywania obowiązków służbowych Nadleśniczy Nadleśnictwa korzysta z samochodu służbowego, stanowiącego własność Nadleśnictwa, w oparciu o zapisy § 2 Zarządzenia nr 19 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 5 marca 2008 r. w sprawie stanu liczbowego samochodów osobowych i osobowo-terenowych oraz zasad wykorzystywania samochodów prywatnych w celach służbowych w jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych i za zgodą Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w miejscowości X, wyrażoną na piśmie, garażuje ten samochód w miejscu zamieszkania położonym na terenie Nadleśnictwa, będącym miejscem pracy Nadleśniczego. Miejsce garażowania samochodu służbowego w miejscu zamieszkania Nadleśniczego gwarantuje jego bezpieczeństwo.

Nadleśnictwo stoi na stanowisku, że przejazdy Nadleśniczego samochodem służbowym pomiędzy miejscem zamieszkania a miejscem pracy, którym jest teren Nadleśnictwa w ramach wykonywania zadań służbowych, nie stanowią nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem wartości tych przejazdów nie należy uważać za przychód Nadleśniczego ze stosunku pracy.

Wnioskodawca na poparcie swojego stanowiska powoła się na interpretacje indywidualne wydane w podobnym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że niniejsza interpretacja indywidualna z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych dotyczy przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego. Natomiast w zakresie stanu faktycznego podatku dochodowego od osób fizycznych oraz w zakresie podatku od towarów i usług wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stanowi, iż źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przepisy dotyczące określania przychodu ze stosunku pracy, w szczególności dotyczące innych nieodpłatnych świadczeń należy rozpatrywać w kontekście przepisów obowiązujących pracowników, określających m.in. zasady użytkowania i dbania o powierzone pracownikom mienie. Jak bowiem wynika z dyspozycji art. 124 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) - pracownik odpowiada w pełnej wysokości również za szkodę w mieniu innym niż wymienione w § 1, powierzonym mu z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się. Z powyższego wynika, że realizacja obowiązków służbowych przez pracownika nie może generować dla tego pracownika dodatkowego przychodu ze stosunku pracy.

W świetle wskazanego wyżej przepisu pracownicy dojeżdżający samochodami służbowymi z miejsca zamieszkania, będącego wyznaczonym miejscem parkowania do siedziby firmy oraz z siedziby firmy do miejsca zamieszkania - co do zasady - nie uzyskują przychodów ze stosunku pracy w postaci nieodpłatnego świadczenia w sytuacji, gdy miejsce parkowania samochodu służbowego zostało im wyznaczone przez pracodawcę zgodnie z uregulowanymi zasadami.

Sytuacja taka występuje wówczas, gdy pracodawca nie dysponuje zabezpieczonym placem bądź garażem, w którym mógłby bezpiecznie parkować samochody użytkowane przez Wnioskodawcę, bądź gdy wynika to z charakteru zadań służbowych realizowanych przez pracowników.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, podczas wykonywania obowiązków służbowych Nadleśniczy używa samochodu, stanowiącego własność Nadleśnictwa. Uprawnienia Nadleśniczego do korzystania z samochodu służbowego wynikają z § 2 Zarządzenia nr 19 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 5 marca 2008 r. w sprawie stanu ilościowego samochodów osobowych i osobowo-terenowych oraz zasad wykorzystywania samochodów prywatnych w celach służbowych w jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych. Za zgodą Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych, wyrażoną na piśmie, Nadleśniczy garażuje samochód służbowy w miejscu zamieszkania położonym na terenie Nadleśnictwa. Miejsce garażowania samochodu służbowego w miejscu zamieszkania Nadleśniczego gwarantuje jego bezpieczeństwo.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, iż przydzielenie samochodu służbowego, wynikające z charakteru pracy na danym stanowisku nie stanowi przychodu pracownika, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. ze stosunku pracy, o ile samochód ten nie służy osobistym celom pracownika, lecz wykorzystywany jest w ramach realizacji zadań służbowych. W konsekwencji, przejazdy (dojazdy) nadleśniczego z miejsca zamieszkania pracownika (garażowania samochodu) do miejsca pracy w danym dniu, nie będą generowały przychodu ze stosunku pracy. Przejazdy te bowiem stanowią realizację celu służbowego jakim jest dbałość o powierzone mienie firmy wyrażająca się poprzez parkowanie samochodu służbowego w miejscu gwarantującym w najwyższym możliwym stopniu jego bezpieczeństwo, a tym samym stałą gotowość do użytkowania samochodu służbowego w celu wykonywania służbowych zadań.

Oznacza to, że przejazdy (dojazdy) nadleśniczego - o ile w istocie nie służą osobistym celom tego pracownika, lecz wykonywane są w ramach realizacji zadań służbowych - nie stanowią nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. A zatem, ich wartości nie można uważać za przychód pracownika ze stosunku pracy. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do ustalenia wartości świadczenia, a tym samym do pobierania stosownych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu dojazdu do miejsca zamieszkania pracownika (garażowania samochodu) z i do miejsca pracy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, iż rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla Organu interpretacyjnego. Interpretacje podatkowe dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i dlatego też zawarte w nich rozstrzygnięcia są indywidualnie. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.