IBPBII/1/415-618/13/MCZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 11 września 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-618/13/MCZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura - 12 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad opodatkowania emerytury wypłacanej z Francji osobie fizycznej zamieszkałej w Polsce - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad opodatkowania emerytury wypłacanej z Francji osobie fizycznej zamieszkałej w Polsce.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni, jako była pracownica konsulatu generalnego Francji w Polsce, od 2002 r., "jest na emeryturze Ministerstwa Spraw Zagranicznych Francji".

Od 2008 r., w związku z uzyskaniem obywatelstwa polskiego i stałego zamieszkania, świadczenia emerytalne wypłaca Wnioskodawczyni ambasada Republiki Francuskiej w Polsce.

Ponieważ polskie przepisy podatkowe nie zobowiązują ambasady do pobierania zaliczek i rozliczania podatku dochodowego, Wnioskodawczyni robi to samodzielnie, zgodnie z art. 44 ust. 1a pkt 2 ustawy podatkowej.

Wnioskodawczyni zleciła ambasadzie przekazywanie wypłacanych świadczeń emerytalnych na jej konto w banku w Polsce. W marcu br. bank, powołując się na art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy podatkowej, od kwietnia, z wpłacanej na jej konto emerytury zaczął potrącać zaliczki na podatek dochodowy, mimo oświadczenia ze strony Wnioskodawczyni, że zaliczki i podatek rozlicza z urzędem skarbowym regularnie oraz przedstawienia dowodów. Wnioskodawczyni nie rozumie zaistniałej sytuacji. Od kogo bank ma przyzwolenie na dysponowanie jej pieniędzmi gromadzonymi na koncie. Nie mogąc przekonać banku aby pozostać przy dotychczasowym sposobie samodzielnego rozliczania się z urzędem skarbowym, Wnioskodawczyni zawiesiła bezpośrednie wpłacanie zaliczek czekając na interpretację indywidualną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dotychczasowy, przedstawiony powyżej sposób rozliczania się z urzędem skarbowym jest zgodny z przepisami podatkowymi i należy go utrzymać.

Czy bank dla pełnienia funkcji płatnika zaliczek i rozliczania podatku nie powinien uzyskać zlecenia lub pełnomocnictwa i kto byłby upoważniony je wydać.

Wnioskodawczyni uważa, że postępuje zgodnie z art. 44 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i należy kontynuować dotychczasowy sposób indywidualnego rozliczania się z urzędem skarbowym z uzyskiwanej emerytury ze źródeł zagranicznych, wypłacanej jej przez ambasadę.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 44 ust. 1a pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników z emerytur i rent z zagranicy są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

W myśl art. 44 ust. 3a tej ustawy podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Z kolei, w myśl art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8 (PIT-36).

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego, do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Stosownie do art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy - od wypłacanych przez nie emerytur i rent.

Zgodnie z ust. 3 tego artykułu, zaliczki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, za miesiące od stycznia do grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 1-1c, z tym że w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty.

Natomiast w myśl art. 39 ust. 1 tejże ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11), z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Jak z powyższego wynika, w sytuacji gdy podatnik osiąga dochody z zagranicznej emerytury lub renty bez pośrednictwa płatnika (np. polskiego banku), wówczas zastosowanie mają wyżej powołane przepisy art. 44 ust. 1a pkt 2 i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podatnik jest obowiązany samodzielnie, bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a tego przepisu a następnie ująć te dochody w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym.

Natomiast, gdy podatnik osiąga dochody z zagranicznej emerytury lub renty za pośrednictwem płatnika (np. polskiego banku), wówczas to nie podatnik otrzymujący ww. emeryturę lecz płatnik (którym przy rentach i emeryturach zagranicznych zazwyczaj jest bank) jest obowiązany na podstawie powołanych wyżej przepisów prawa do obliczenia, pobrania i wpłacenia zaliczki na podatek na rachunek organu podatkowego. W przypadku niewykonania jakiejkolwiek z tych czynności, płatnik (bank) ponosi odpowiedzialność za wszelkie działania, których efektem jest niewpłacenie w prawidłowej wysokości podatku na rzecz właściwego organu podatkowego. Po zakończeniu roku płatnik przekazuje, m.in. podatnikowi imienną informację PIT-11, w celu wykazania tych dochodów przez niego w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni posiadająca obywatelstwo polskie i mieszkająca w Polsce, która była pracownicą konsulatu generalnego Francji w Polsce otrzymuje emeryturę z Ministerstwa Spraw Zagranicznych Francji. Świadczenie emerytalne wypłaca Wnioskodawczyni ambasada Republiki Francuskiej w Polsce. Ambasada nie pobiera zaliczek na podatek dochody, Wnioskodawczyni robiła to samodzielnie, zgodnie z art. 44 ust. 1a pkt 2 ustawy podatkowej. Wnioskodawczyni zleciła ambasadzie przekazywanie ww. emerytury na jej konto w banku w Polsce. Od kwietnia br. bank wypłacający Wnioskodawczyni francuską emeryturę zaczął potrącać zaliczki na podatek dochodowy, powołując się na przepis art. 35 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mimo oświadczenia ze strony Wnioskodawczyni, że zaliczki i podatek rozlicza z urzędem skarbowym regularnie oraz przedstawienia dowodów.

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że postępuje zgodnie z art. 44 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i należy kontynuować dotychczasowy sposób indywidualnego rozliczania się z urzędem skarbowym z uzyskiwanej emerytury ze źródeł zagranicznych wypłacanej jej przez ambasadę.

W świetle powołanych wyżej przepisów prawa ze stanowiskiem Wnioskodawczyni nie można sie zgodzić.

Działanie Wnioskodawczyni, zgodne z art. 44 ust. 1a pkt 2 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe tylko wtedy, gdy dochody z francuskiej emerytury są wypłacane bez pośrednictwa płatnika.

Od momentu, w którym dochody z francuskiej emerytury zaczęły być wypłacane za pośrednictwem płatnika, ktorym w przedmiotowej sprawie jest bank znajdujący się na terytorium Polski, to już nie na Wnioskodawczyni ale na banku jako płatniku, ciąży obowiązek obliczenia, pobrania i wpłacenia zaliczki na podatek na rachunek organu podatkowego.

Zatem Wnioskodawczyni od ww. momentu traci podstawę do dalszego stosowania art. 44 ust. 1a pkt 2 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Obowiązek poboru zaliczki na podatek od ww. emerytury przez płatnika nakładają na niego przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Niewywiązanie się z tego obowiązku wiąże się z odpowiedzialnością płatnika.

Ponieważ obowiązek poboru przez płatnika zaliczki na podatek dochodowy m.in. od emerytur i rent zagranicznych wynika z delegacji ustawowej zawartej w obowiązującym w Polsce akcie prawnym - ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, to w związku z tym nie istnieje wymóg uzyskania przez płatnika zgody (zlecenia, pełnomocnictwa) na pobranie zaliczki na podatek dochodowy od osób, którym banki wypłacają zagraniczne emerytury i renty.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi- Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach-art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl