IBPBII/1/415-61/12/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2011 r. (data wpływu do Organu - 30 grudnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 22 lutego 2012 r. i 12 marca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi meldunkowej przy sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość - jest prawidłowe.

W dniu 30 grudnia 2011 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi meldunkowej przy sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismami z dnia 9 lutego 2012 r. i 5 marca 2012 r. znak: IBPBII/1/415-61/12/BJ wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 22 lutego 2012 r. i 12 marca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 14 czerwca 2008 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński.

Dnia 23 września 2008 r. Wnioskodawczyni wykupiła wraz z mężem mieszkanie, w którym nie była zameldowana ani nie była członkiem spółdzielni, nie miała również prawa do najmu lokalu. Przedmiotem nabycia w dniu wykupu było mieszkanie (lokal) stanowiące odrębną własność.

Z racji tego, że Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński w dniu 14 czerwca 2008 r. i pozostaje nadal z mężem w ustroju ustawowej wspólności majątkowej, dlatego wykupiła je wraz mężem, ponieważ mąż był głównym najemcą tego lokalu. Po wykupieniu mieszkania Wnioskodawczyni również nie zameldowała się w mieszkaniu.

Dnia 13 maja 2010 r. małżonkowie postanowili zbyć odpłatnie mieszkanie w zamian za prawo najmu od strony kupującej; stroną kupująca była spółdzielnia mieszkaniowa.

W piśmie z daty wpływu do Organu w dniu 12 marca 2012 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni doprecyzowała stan faktyczny wskazując, iż przed wykupieniem mieszkania w dniu 23 września 2008 r. był to lokal objęty lokatorskim prawem do lokalu mieszkalnego.

W lokalu tym mąż był zameldowany na pobyt stały od 2000 r. do czasu zbycia mieszkania. Mąż złożył oświadczenie o spełnieniu warunków do skorzystania z ulgi meldunkowej zgodnie z informacjami zawartymi w broszurze informacyjnej cyt. ". Oświadczenie to należy złożyć w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło zbycie". Oświadczenie zostało złożone wraz z rozliczeniem podatkowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wobec zaistniałego stanu faktycznego na podstawie podanego art. 21 ust. 1 pkt 126 istnieje podstawa do zwolnienia Wnioskodawczyni z podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, istnieje podstawa do zwolnienia jej od podatku.

Zajmując stanowisko Wnioskodawczyni wskazała, iż z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 21 ust. 22 ustawy wynika, że spełnienie warunku niezbędnego do skorzystania z ulgi meldunkowej powoduje, że z przedmiotowej ulgi mogą skorzystać łącznie oboje małżonkowie, mimo, że warunek zameldowania spełnia tylko jeden z małżonków. Zwolnienie od podatku przychodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego ma zastosowanie również do małżonka, który tego warunku nie spełnia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi źródło przychodu, z którym ustawodawca wiąże co do zasady obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Zatem, w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 14 czerwca 2008 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński i pozostaje z mężem w ustroju ustawowej wspólności majątkowej. W dniu 23 września 2008 r. wraz z mężem wykupiła mieszkanie, w którym nie była zameldowana ani nie była członkiem spółdzielni, nie miała również prawa do najmu lokalu. Po wykupieniu mieszkania Wnioskodawczyni również nie zameldowała się w tym mieszkaniu. Przedmiotem nabycia w dniu wykupu było mieszkanie (lokal) stanowiące odrębną własność.

W dniu 13 maja 2010 r., małżonkowie zbyli odpłatnie mieszkanie w zamian za prawo najmu od strony kupującej.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.), przez umowę o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia zobowiązuje się oddać członkowi lokal mieszkalny do używania, a członek zobowiązuje się wnieść wkład mieszkaniowy oraz uiszczać opłaty określone w ustawie i w statucie spółdzielni. Natomiast, zgodnie z art. 9 ust. 3 ww. ustawy, spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego jest niezbywalne, nie przechodzi na spadkobierców i nie podlega egzekucji.

Zatem w wyniku umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia oddaje członkowi lokal mieszkalny jedynie do używania, a nie na własność. W konsekwencji, nabycie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego nie jest nabyciem w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w myśl art. 12 ww. ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych na pisemne żądanie członka, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem umowę przeniesienia własności lokalu po dokonaniu przez niego:

Ustanowienie prawa odrębnej własności lokalu powoduje, że osoba, której przysługiwało spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu, uzyskuje uprawnienia właścicielskie do lokalu mieszkalnego oraz prawo do udziału w związanej z tym lokalem nieruchomości. Zatem ustanowienie prawa odrębnej własności lokalu utożsamiać należy z nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego uznać należy, iż nabycie przedmiotowego lokalu nastąpiło w dniu zawarcia umowy ustanowienia i przeniesienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego, tj. w dniu 23 września 2008 r.

Zatem mając na uwadze przywołane powyżej regulacje art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zbycie w dniu 13 maja 2010 r. przedmiotowego lokalu stanowi źródło przychodu, gdyż lokal został zbyty przed upływem 5 lat od końca roku podatkowego, w którym został nabyty.

W związku z powyższym, do opodatkowania dochodu powstałego z tytułu odpłatnego zbycia tego lokalu mieszkalnego zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w ww. okresie, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł, stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. (...).

Stosownie do art. 19 ust. 3 ww. ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d pow. ustawy).

Wysokość nakładów o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

Przy czym przepis ten nie stanowi o zwolnieniu z opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, lecz przewiduje zwolnienie z opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia budynku bądź lokalu mieszkalnego. Zwolnieniem nie są więc objęte przychody z odpłatnego zbycia gruntu (udziału w gruncie) lub prawa wieczystego użytkowania gruntu (udziału w prawie).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania. Tym samym, nie uzależnia zameldowania od posiadania tytułu własności do budynku lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy, też budynku przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Bez znaczenia są natomiast stosunki własnościowe istniejące w okresie tych 12 miesięcy.

W myśl art. 21 ust. 21 ww. ustawy, zwolnienie to, ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Przy czym w myśl art. 8 ust. 3 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy, do których mają zastosowanie ust. 1 lub ust. 2, tj. podatnicy, którzy zbywają nieruchomości lub prawa nabyte w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r., oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Powyższe oznacza, że w odniesieniu do osób, które w 2010 r. uzyskały przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw nabytych w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., termin do złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia został przedłużony do dnia 30 kwietnia 2011 r.

Wobec powyższego, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

* okresu zameldowania na pobyt stały nie krótszego niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,

* terminowego złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia.

Zgodnie z art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 126, ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Mając na uwadze treść art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy że ulga meldunkowa, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 tej ustawy, ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, nawet wówczas, gdy warunek zameldowania spełnia tylko jeden z małżonków. Zwolnienie od podatku przychodu z odpłatnego zbycia ma zatem zastosowanie również do małżonka, który tego warunku nie spełnia.

Z wniosku wynika, że mąż Wnioskodawczyni, w mieszkaniu sprzedanym w maju 2010 r., był zameldowany na pobyt stały od 2000 r., tj. przez okres nie krótszy, niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

Wobec powyższego wskazać należy, że dla skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez obojga małżonków wystarczającym jest, że warunek zameldowania na pobyt stały w sprzedawanym lokalu przez okres 12 miesięcy spełnił tylko jeden z małżonków. W stanie faktycznym warunek zameldowania na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy w zbywanym lokalu mieszkalnym został spełniony przez męża Wnioskodawczyni. Zatem, mimo iż warunek zameldowania spełnił tylko mąż Wnioskodawczyni, to mając na uwadze, że prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej przysługuje również współmałżonce, która warunku zameldowania nie spełniła, należy uznać, że Wnioskodawczyni przysługuje prawo do skorzystania z ulgi.

Przy czym dla skorzystania z tego zwolnienia koniecznym jest złożenie w ustawowym terminie (tekst jedn.: w terminie określonym dla złożenia zeznania podatkowego za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości) oświadczenia, o którym mowa w 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, w świetle art. 21 ust. 22 ww. ustawy, stwierdzić należy, że wystarczającym dla skorzystania z ulgi meldunkowej przez oboje małżonków, jest złożenie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia, przez małżonka spełniającego te warunki.

Reasumując stwierdzić należy, że "ulga meldunkowa", o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, nawet wówczas, gdy warunek zameldowania spełnia tylko jeden z małżonków, tj. mąż Wnioskodawczyni. Zwolnienie od podatku dochodowego przychodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość ma więc zastosowanie również do Wnioskodawczyni, która tego warunku (zameldowania na pobyt stały) nie spełnia.

Jednocześnie podkreślić należy, że drugą niezbędną przesłanką zwolnienia jest złożenie w ustawowym terminie (tekst jedn.: w terminie złożenia zeznania podatkowego za 2010 r.) oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia, przez męża Wnioskodawczyni spełniającego te warunki.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, iż Wnioskodawczyni nabyła uprawnienia do tzw. "ulgi meldunkowej" określonej w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni, z którego wynika, iż w zaistniałym stanie faktycznym istnieje podstawa do zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto nadmienić należy, że organ interpretacyjny rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w granicach stanu faktycznego przedstawionego we wniosku przez Wnioskodawczynię. Organ nie ocenia zgodności opisu stanu faktycznego sformułowanego we wniosku z rzeczywistością. Jeśli stan faktyczny przedstawiony we wniosku nie odpowiada rzeczywistości, interpretacja ta nie wywołuje skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.