IBPBII/1/415-609/09/AŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 21 lipca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu wypłat dokonywanych zawodnikom sportowym - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 lipca 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu wypłat dokonywanych zawodnikom sportowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - spółka akcyjna podpisała kontrakty z zawodnikami o profesjonalne uprawianie sportu. Zawodnicy na mocy tych kontraktów są zobowiązani do udziału w meczach w barwach klubowych oraz innych zachowań polegających między innymi na noszeniu odzieży z logo klubu i logo sponsorów. Zawodnicy w tych kontraktach występują jako jednoosobowi przedsiębiorcy lub wspólnicy spółki cywilnej, czyli osoby prowadzące działalność gospodarczą o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jako przedmiot działalności gospodarczej zawodników, określony w ewidencji działalności gospodarczej, wpisana jest "Pozostała działalność związana ze sportem" o symbolu 93.19. określona w rozporządzeniu Rady Ministrów z 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności. Ponadto Spółka dysponuje oświadczeniami zawodników, iż zakres objęty kontraktem pokrywa się z zakresem prowadzonej przez zawodników działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zakresie opisanym wyżej. Zgodnie z treścią zawartych kontraktów spółka dokonuje wypłaty wynagrodzenia nie pobierając zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych a zawodnicy tytułem wykonanej usługi wystawiają spółce faktury VAT. Podpisane z zawodnikami umowy nie posiadają charakteru umowy o pracę w rozumieniu przepisów ustawy - Kodeks pracy z dnia 26 czerwca 1974 r. (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.). W szczególności, w stosunku łączącym strony umowy, nie występuje przesłanka podporządkowania zawodników poleceniom kierownictwa, co do sposobu wykonania pracy. Zawodnicy nie są zobowiązani do przestrzegania ustalonej dla danej dziedziny pracy normy pracy oraz wydajności. Jednocześnie zawodnikom nie przysługują inne, poza wynagrodzeniem, dodatkowe świadczenia należne pracownikom podatnika i wynikające z przepisów prawa pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawca dokonując wypłat zawodnikom, o których mowa w opisie stanu faktycznego, ma obowiązek, jako płatnik, pobrać od dokonanych wypłat zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W ocenie wnioskodawcy, przy dokonywaniu wypłat wynagrodzeń zawodnikom współpracującym z klubem, a działającym jako jednoosobowi przedsiębiorcy lub wspólnicy spółki cywilnej - spółka nie ma obowiązku, jako płatnik, pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Wnioskodawca wskazał, iż wynika to z treści art. 41 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że płatnik nie ma obowiązku pobrania podatku od podatnika z tytułu dokonywanych na jego rzecz wypłat ze źródła przychodu określonego w art. 13 pkt 2 i 8 ustawy, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3. Oświadczenie takie, mające oparcie w treści wpisów do ewidencji działalności gospodarczej, zostało przez zawodników spółce złożone. Wnioskodawca przytoczył również treść art. 5b ust. 1 ustawy, wskazując iż w opisanej sytuacji przepis ten nie ma również zastosowania, gdyż nie zostaną łącznie spełnione opisane w nim warunki.

W przedstawionym stanie faktycznym, zdaniem wnioskodawcy, nie ziści się warunek opisany w pkt 2 art. 5b ustawy, gdyż zawodnik uczestnicząc w meczu nie czyni tego pod niczyim kierownictwem. Trener udziela mu jedynie sugestii i wskazówek, natomiast ich realizacja zależy wyłącznie od woli i umiejętności zawodnika. Sposób realizacji założeń trenerskich przez zawodnika jest jego indywidualną sprawą. W przeciwnym wypadku doszłoby do sytuacji, w której każdy mecz miałby omal identyczny przebieg. Zawodnik wykonując swoje obowiązki kieruje się przede wszystkim swoim doświadczeniem sportowym i zdobytą na boisku wiedzą. Powyższe uwarunkowania sprawiają, że przychód uzyskiwany przez zawodnika będzie przychodem z działalności gospodarczej, a co za tym idzie spółka, jako płatnik, nie ma obowiązku pobrania zaliczki na podatek dochodowy od wypłat dokonywanych zawodnikowi z tytułu realizacji kontraktu.

Wnioskodawca podkreśla również, że organ ewidencyjny dla działalności gospodarczej (np. Prezydent miasta) dokonał wpisu do ewidencji obejmującego zakres "Pozostała działalność związana ze sportem", co w jego przekonaniu przesądza, że zawodnik wykonuje w tym zakresie działalność gospodarczą, a co za tym idzie osiąga przychody z działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zasady prowadzenia działalności w zakresie sportu kwalifikowanego oraz zasady uczestnictwa we współzawodnictwie sportowym, określa ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o sporcie kwalifikowanym (Dz. U. Nr 155, poz. 1298, z późn. zm.).

Zgodnie z definicją sportu kwalifikowanego zawartą w art. 3 pkt 3 tej ustawy, przez pojęcie to należy rozumieć formę aktywności człowieka związaną z uczestnictwem we współzawodnictwie sportowym, organizowanym lub prowadzonym w określonej dyscyplinie sportu przez polski związek sportowy lub podmioty działające z jego upoważnienia. Z kolei, zawodnikiem jest osoba uprawiająca określoną dyscyplinę sportu i posiadająca licencję zawodnika uprawniającą do uczestnictwa we współzawodnictwie sportowym (art. 3 pkt 5 powołanej ustawy).

Przez zawarcie umowy z klubem sportowym zawodnik uzyskuje status zawodnika zrzeszonego w klubie sportowym, o czym stanowi art. 4 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy.

Przechodząc na grunt przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, iż w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) ustawodawca dokonał rozróżnienia źródeł przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. I tak, źródłami przychodów są m.in.:

* działalność wykonywana osobiści (pkt 2),

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

Na podstawie art. 13 pkt 2 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na postawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Z kolei definicję działalności gospodarczej zawiera art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że przez użyte w ustawie pojęcie działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej należy rozumieć działalność zarobkową:

Z przytoczonej definicji wynika, że istotną cechą pozarolniczej działalności gospodarczej jest prowadzenie działalności zarobkowej w sposób zorganizowany, we własnym imieniu i na własny rachunek.

Skoro więc z przepisów ustawy o sporcie kwalifikowanym wynika, że w celu umożliwienia sportowcom profesjonalnego uprawiania sportu - działalność sportową organizuje i prowadzi związek sportowy lub podmioty (kluby sportowe) działające z jego upoważnienia, oznacza to, że działalności tej, w sposób zorganizowany oraz we własnym imieniu i na własny rachunek - nie prowadzi zawodnik zrzeszony w klubie. Zatem to nie sportowcy, ale kluby prowadzą i organizują działalność sportową, zaś zawodnicy w nich zrzeszeni nie prowadzą działalności w sposób zorganizowany, lecz pozostając w dyspozycji klubu podporządkowują się w ramach zawartej umowy prowadzonej przez ten klub działalności sportowej.

Wskazać również należy na osobisty charakter czynności wykonywanych przez zawodnika w ramach umowy zawartej z klubem sportowym. Przychód ten może uzyskać jedynie konkretna osoba z uwagi na swoje zdolności czy umiejętności. Ta właśnie okoliczność odróżnia w istotny sposób przychody z działalności wykonywanej osobiście od przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przedsiębiorca może bowiem powierzyć wykonywanie świadczeń pracownikowi lub zlecić podwykonawcy. Zawodnik czynności mu przynależne musi wykonać sam, osobiście.

W art. 5a pkt 6 ww. ustawy, oprócz elementu pozytywnego (prowadzenia działalności zarobkowej w sposób zorganizowany i ciągły), ustawodawca wprowadził także element negatywny, tzn. że uzyskiwane przychody nie mogą być zaliczone do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 tej ustawy. Jeżeli zatem uzyskiwany przez osobę fizyczną przychód zaliczany jest w świetle wskazanych powyżej przepisów do odrębnego źródła przychodów, to nawet spełnienie pozytywnego elementu definicji określonej w art. 5a pkt 6 ww. ustawy nie powoduje, że przychód podatkowo będzie uznawany za pochodzący z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych, fakt iż art. 13 pkt 2 cyt. ustawy wymienia przychody z uprawiania sportu jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, określonej w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy, wyklucza zakwalifikowanie przychodów uzyskanych przez podatnika z tego tytułu do przychodów z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 ust. 1 ustawy, nawet wówczas gdyby przychody te uzyskane były w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Bez znaczenia dla klasyfikacji przychodów do określonego źródła na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozostaje również fakt, że piłkarze dokonują rejestracji w organie ewidencyjnym i statystycznym jako osoby prowadzące działalność gospodarczą. Regulacją klasyfikacji przychodu do określonego źródła - dla celów podatkowych zajmują się bowiem wyłącznie przepisy podatkowe.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że przychody z uprawiania sportu na podstawie kontraktu z klubem sportowym kwalifikuje się do źródła przychodu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 ustawy - działalności wykonywanej osobiście.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2 ww. ustawy powoduje, iż na płatniku dokonującym wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Na podstawie art. 42 ust. 1 powoływanej ustawy, płatnik ma (w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym zaliczkę pobrano) obowiązek przekazania pobranej zaliczki na rachunek urzędu skarbowego właściwego według siedziby płatnika. W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, płatnik ma obowiązek przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika, imienne informacje o wysokości dochodu na formularzu PIT-11 (art. 42 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy).

Jednocześnie podatnik osiągający przedmiotowe dochody obowiązany jest wykazać je w zeznaniu rocznym, wraz z innymi dochodami uzyskanymi w roku podatkowym.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Możliwa jest więc sytuacja, w której podatnik, świadcząc określone usługi na rzecz płatnika na podstawie umowy zlecenia lub o dzieło, świadczy je w ramach swojej działalności gospodarczej. W takiej sytuacji to podatnik powinien odprowadzać zaliczki na podatek od tych dochodów, które są dochodami z działalności gospodarczej.

Jednakże, jak wynika z przedstawionej uprzednio argumentacji, w przypadku zawartej przez klub sportowy z zawodnikiem umowy, dotyczącej reprezentowania barw klubu sportowego, nie jest możliwe przyjęcie, że zawodnik wykonuje czynności wynikające z takiej umowy w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż w ramach prowadzenia klubu piłkarskiego wnioskodawca podpisał kontrakty o profesjonalne uprawianie piłki nożnej z piłkarzami. Uzyskiwane przez piłkarzy przychody z tytułu wykonywania czynności wynikających z kontraktu stanowią przychody z tytułu działalności wykonywanej osobiście. Zatem na spółce jako płatniku spoczywa obowiązek pobierania zaliczki na podatek dochodowy, zgodnie z 41 ust. 1 ww. ustawy. Złożone przez zawodników oświadczenia, iż wykonywane przez nich czynności na rzecz wnioskodawcy dokonywane są w ramach wpisu do ewidencji działalności gospodarczej nie wywiera zatem - na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - skutków w postaci zwolnienia wnioskodawcy z obowiązków płatnika z tytułu wypłat dokonywanych na rzecz zawodników.

Mając powyższe na względzie stanowisko wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.