IBPBII/1/415-560/12/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 31 maja 2012 r.), uzupełnionym w dniu 2 sierpnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty ekwiwalentu pieniężnego za materiały piśmienne - jest prawidłowe.

W dniu 31 maja 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty ekwiwalentu pieniężnego za materiały piśmienne.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 26 lipca 2012 r. znak: IBPB II/1/415-560/12/BJ wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 2 sierpnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Pracodawca zamierza wypłacić pracownikom, tzn. nauczycielom i pracownikom administracji ekwiwalent za materiały piśmienne (długopisy, ołówki, cienkopisy, itp.) używane przez pracowników przy wykonywaniu pracy na rzecz pracodawcy.

Materiały, za używanie których pracodawca wypłaci pracownikom ekwiwalent pieniężny stanowią własność pracownika.

Ekwiwalent wypłacony zostanie zgodnie z przepisami wewnętrznymi, tzn. zarządzeniem Dyrektora w sprawie wysokości kwoty zakupu lub wypłaty ekwiwalentu za materiały piśmienne dla nauczycieli i pracowników administracji, w którym ustalone zostały zasady wypłaty i kwota ekwiwalentu. Zarządzenie to mówi, że w celu zaopatrzenia pracowników w niezbędne do wykonania pracy materiały piśmienne, służące do użytku służbowego ustalono, że pracownicy otrzymują materiały piśmienne lub zaopatrzą się w materiały piśmienne we własnym zakresie. Kolejny paragraf tego zarządzenia ustala maksymalna kwotę zakupu lub ekwiwalentu za materiały piśmienne na rok w wysokości 35,00 złotych na etat.

W wyżej wymienionym zarządzeniu zostały także sformułowane inne zasady dotyczące zakupu materiałów piśmiennych lub wypłaty ekwiwalentu za materiały piśmienne, m.in.:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wypłacony ekwiwalent pieniężny za materiały piśmienne dla nauczycieli i pracowników administracji będzie stanowił przychód pracownika ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zajmując stanowisko Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z art. 94 Kodeksu pracy pracodawca zobowiązany jest do stworzenia pracownikowi prawidłowych warunków pracy, między innymi odpowiedniego przygotowania stanowiska pracy. Natomiast art. 29 ust. 2 ustawy Karta Nauczyciela mówi, że nauczycielowi przysługuje wyposażenie jego stanowiska pracy, umożliwiające realizację dydaktyczno-wychowawczego programu nauczania.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, Wnioskodawca uważa, iż pracodawca powinien odpowiednio wyposażyć pracowników - zarówno nauczycieli jak i pracowników administracji - w materiały piśmienne niezbędne do wykonywania zadań. W świetle przepisu art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ekwiwalent ten stanowić będzie kwotę wolną od podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W treści art. 10 ust. 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi, w pkt 1 wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 cyt. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyte w tym przepisie sformułowanie "w szczególności" oznacza, iż przepis zawiera tylko przykładowe wyliczenie przychodów, ze stosunku pracy, za które uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne dokonane przez pracodawcę lub też otrzymane od niego świadczenia nieodpłatne lub częściowo odpłatne.

W myśl art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z wniosku wynika, iż pracodawca zamierza wypłacić pracownikom, tzn. nauczycielom i pracownikom administracji ekwiwalent za materiały piśmienne (długopisy, ołówki, cienkopisy, itp.) używane przez nich przy wykonywaniu pracy na rzecz pracodawcy. Materiały, za używanie których pracodawca wypłaci pracownikom ekwiwalent pieniężny stanowią własność pracownika. Ekwiwalent wypłacony zostanie zgodnie z przepisami wewnętrznymi, tzn. zarządzeniem Dyrektora w sprawie wysokości kwoty zakupu lub wypłaty ekwiwalentu za materiały piśmienne dla nauczycieli i pracowników administracji, w którym ustalone zostały zasady wypłaty i kwota ekwiwalentu. Zarządzenie to mówi, że w celu zaopatrzenia pracowników w niezbędne do wykonania pracy materiały piśmienne, służące do użytku służbowego ustalono, że pracownicy otrzymują materiały piśmienne lub zaopatrzą się w materiały piśmienne we własnym zakresie.

W myśl art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674 z późn. zm.) nauczycielowi przysługuje wyposażenie jego stanowiska pracy, umożliwiające realizację dydaktyczno-wychowawczego programu nauczania. Stosownie natomiast do treści art. 104 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) regulamin pracy ustala organizację i porządek w procesie pracy oraz związane z tym prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników. W myśl art. 104#185; § 1 pkt 1 Kodeksu pracy regulamin pracy, określając prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników związane z porządkiem w zakładzie pracy, powinien ustalać w szczególności organizację pracy, warunki przebywania na terenie zakładu pracy w czasie pracy i po jej zakończeniu, wyposażenie pracowników w narzędzia i materiały, a także w odzież i obuwie robocze oraz w środki ochrony indywidualnej i higieny osobistej.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są ekwiwalenty pieniężne za używane przez pracowników przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, stanowiące ich własność.

Z powyższego przepisu wynika, że kwota wypłaconego ekwiwalentu korzysta ze zwolnienia od podatku po spełnieniu łącznie kilku warunków:

* ekwiwalent musi być wypłacony w pieniądzu,

* musi zachodzić racjonalny związek pomiędzy kwotą wypłaconą pracownikowi a wartością używanych dla celów pracodawcy narzędzi, materiałów lub sprzętu należących do pracownika,

* narzędzia, materiały lub sprzęt muszą stanowić własność pracownika,

* narzędzia, materiały lub sprzęt należące do pracownika muszą być wykorzystywane przy wykonywaniu pracy na rzecz pracodawcy.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż w opisanym we wniosku zdarzeniu zostaną spełnione warunki uprawniające do skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, ekwiwalenty wypłacane przez Wnioskodawcę z tytułu używania przez nauczycieli i pracowników administracji przy wykonywaniu pracy materiałów piśmiennych, stanowiących ich własność będą przychodem pracownika, ale korzystającym ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do naliczania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.