IBPBII/1/415-534/12/MCZ - PIT w zakresie opodatkowania dochodów uzyskiwanych z USA przez zawodnika mieszanych sztuk walki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 23 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskiwanych z USA przez zawodnika mieszanych sztuk walki:

* w części dotyczącej możliwości odliczenia od przychodów kosztów uzyskania przychodu według zasad przewidzianych w art. 22 ust. 9 pkt 4 i art. 22 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do ww. przychodów - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej ustalenia podstawy opodatkowania dla przychodu w kwocie 5.000 USD - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 maja 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskiwanych z USA przez zawodnika mieszanych sztuk walki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest sportowcem mieszanych sztuk walki (MMA). Walczy dla amerykańskiej organizacji X, z którą ma podpisany kontrakt na 6 walk lub 3 lata. Zgodnie z kontraktem za każdą walkę z osobna Wnioskodawca dostaje wynagrodzenie. Dotychczas Wnioskodawca dla ww. organizacji stoczył 3 walki - dwie w roku 2011 i jedną w 2012. Zgodnie z kontraktem za zwycięstwo w walce Wnioskodawca może otrzymać przykładowo kwotę 5.000 USD. W rzeczywistości jednak organizatorzy odejmują (zgodnie z kontraktem) od ww. kwoty koszty uzyskania indywidualnej licencji sportowej właściwej dla danego stanu Ameryki, koszty badań lekarskich, które są wykonywane na miejscu i koszty uzyskania wizy amerykańskiej (do USA Wnioskodawca podróżuje z wizą P-1). Zatem w rzeczywistości Wnioskodawca po walce dostaje czek na kwotę 4.500 USD, czyli mniejszą niż kwota 5.000 USD, tj. po odjęciu wyżej wymienionych kosztów. Wnioskodawca dostaje również pismo, w którym jest napisane za co i ile zostało odjęte od początkowej kwoty 5.000 USD.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatek, który Wnioskodawca musi zapłacić w Polsce, należy obliczyć od pierwotnej kwoty podanej w kontrakcie, tj. kwoty 5.000 USD czy może odliczyć najpierw koszty, które poniósł i obliczyć podatek od rzeczywiście otrzymanej kwoty 4.500 USD.

Zdaniem Wnioskodawcy, powinno przysługiwać mu prawo do odliczenia od pierwotnego wynagrodzenia (5.000 USD) poniesionych kosztów i podatek do zapłacenia w Polsce powinien wyliczyć od rzeczywistej kwoty, którą dostał za walkę. W tym przypadku od kwoty 4.500 USD.

Ponadto, Wnioskodawca uważa, że wykonywane czynności były umową o dzieło i w związku z tym zgodnie z art. 22 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przysługuje mu możliwość odliczenia od przychodu kosztów uzyskania w wysokości do 20% a w przypadku ich przekroczenia w wysokości faktycznie poniesionych kosztów, zgodnie z art. 22 ust. 10 tej ustawy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.- obowiązujący do 2 kwietnia 2012 r. oraz tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a tej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest sportowcem mieszanych sztuk walki (MMA). Działalność sportowa Wnioskodawcy polega na indywidualnym udziale w walkach dla amerykańskiej organizacji X w USA, z którą podpisał kontrakt na 6 walk lub 3 lata. W 2011 r. Wnioskodawca brał udział w USA w dwóch walkach, w 2012 r. brał udział w jednej walce. Zgodnie z kontraktem Wnioskodawca za każdą walkę dostaje osobno wynagrodzenie. Przy czym, od kwoty ustalonej w kontrakcie organizatorzy odejmują (zgodnie z postanowieniami kontraktu) koszty wyrobienia indywidualnej licencji sportowej, koszty badań lekarskich i wizy. W rzeczywistości Wnioskodawca otrzymuje czek na sumę pomniejszoną o ww. koszty.

Jako, że Wnioskodawca uzyskuje świadczenia z USA w niniejszej sprawie należy wziąć pod uwagę postanowienia umowy, zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1976 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178).

W myśl art. 15 ust. 1 tej umowy dochód osiągnięty przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z wykonywania wolnego zawodu lub innej samodzielnej działalności może być opodatkowany przez to Umawiające się Państwo. Poza wyjątkami przewidzianymi w ustępie 2 taki dochód będzie zwolniony od opodatkowania przez drugie Umawiające się Państwo.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ww. umowy dochód wymieniony w punkcie 1, uzyskany przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w jednym z Umawiających się Państw z wykonywania wolnego zawodu o samodzielnym charakterze w drugim Umawiającym się Państwie może być opodatkowany przez drugie Umawiające się Państwo, jeżeli osoba fizyczna przebywa w tym drugim Umawiającym się Państwie przez okres lub okresy, sięgające łącznie lub przekraczające 183 dni w ciągu roku podatkowego.

Określenie "wolny zawód" obejmuje między innymi samodzielne wykonywanie działalności naukowej, literackiej, jak również samodzielną działalność lekarzy, adwokatów, inżynierów, architektów, lekarzy dentystów, dziennikarzy i innych - art. 15 ust. 3 tejże umowy.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca w 2011 i 2012 r. będąc sportowcem MMA występował w 3 walkach na terenie USA. Czynność tą należy traktować jako osobiste świadczenie usług na rzecz kontrahenta. Wypłatę (gratyfikację pieniężną) za udział w tych walkach Wnioskodawca otrzymał od organizatora walk amerykańskiej organizacji X. W związku z wykonywaną przez niego działalnością sportową na terenie USA kontrahent Wnioskodawcy dokonuje wypłaty gratyfikacji po potrąceniu (zgodnie z postanowieniami kontraktu) kosztów związanych z walką.

Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie art. 15 ust. 1 ww. umowy polsko-amerykańskiej. Dochód uzyskiwany przez Wnioskodawcę z tytułu działalności wykonywanej osobiście (udział w walkach) na rzecz amerykańskiego podmiotu podlega opodatkowaniu w Polsce.

W myśl zasady powszechnego opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 powyższej ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się: m.in.

* pkt 2 - przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych;

* pkt 8 - przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do treści art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych m.in. w art. 13 pkt 2 i 8 - określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenia chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Przy czym, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej m.in. w ust. 9 pkt 4, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych (art. 22 ust. 10 ww. ustawy). Jednakże, aby móc zastosować koszty w wysokości faktycznie poniesionej, to muszą one być udokumentowane i nierozerwalnie związane z uzyskanym przychodem.

Mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony we wniosku - na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - wskazane przez Wnioskodawcę przychody, uzyskiwane na podstawie kontraktu, należy zaliczyć do źródła określonego w treści art. 13 pkt 2 powołanej ustawy, tj. jako przychody z uprawiania sportu, a nie do przychodów z tytułu umowy o dzieło. Zaznaczyć należy, iż inna kwalifikacji źródła przychodu, niż dokonana przez Wnioskodawcę, nie ma wpływu na ocenę stanowiska Wnioskodawcy, bowiem koszty uzyskania przychodu - które są przedmiotem wniosku - są ustalone wg uregulowań ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ten sam sposób (na tych samych zasadach) dla obu rodzajów przychodu (tekst jedn.: z umowy o dzieło oraz z uprawiania sportu).

Zatem, mając na uwadze postanowienia ww. art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - co do zasady - koszty podatkowe z działalności wykonywanej osobiście w USA mogą być przez Wnioskodawcę odliczone w wysokości 20% uzyskanego przychodu. Jeśli jednak Wnioskodawca udowodni, że rzeczywiste koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej, to może odliczyć je w wysokości faktycznie poniesionej. Koszty te muszą być jednak poniesione w celu uzyskania przychodu, gdyż zaliczenie faktycznie poniesionych wydatków (tekst jedn.: zapłaconych w roku podatkowym) do kosztów uzyskania przychodów, związanych z osobiście wykonywaną działalnością Wnioskodawcy, musi być oparte na związku przyczynowo - skutkowym pomiędzy ich poniesieniem a osiągniętymi przychodami.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Natomiast odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy, iż w przedstawionym stanie faktycznym podatek w Polsce powinien być zapłacony od kwoty faktycznie otrzymanej należy stwierdzić, iż skoro - jak wynika z treści wniosku - wydatki na uzyskanie amerykańskiej indywidualnej licencji sportowej, koszty badań lekarskich wykonywanych w USA i koszty uzyskania wizy amerykańskiej P-1, które zostały odjęte od przychodu Wnioskodawcy (określonego kontraktem) faktycznie stanowią 10% przychodu Wnioskodawcy (Wnioskodawcy przykładowo - wypłacono 4.500 USD, przy kwocie określonej za walkę - w wysokości 5.000 USD), to w tak przedstawionym stanie faktycznym, nie ma podstaw do zastosowania do tego przychodu (5.000 USD) przepisów art. 22 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż po pierwsze koszty te - stosując wyliczenie matematyczne - są niższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej, o której mowa w art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy (tekst jedn.: 20% przychodu), po drugie z wniosku nie wynika, iż Wnioskodawca dysponuje imiennymi dokumentami (rachunki, faktury) poniesionymi przez siebie tytułem ww. kosztów uzyskania przychodu.

Zatem w tak przedstawionym stanie faktycznym do ww. przychodu należy zastosować 20% normę procentową, o której mowa w art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że podstawę opodatkowania powinna stanowić kwota przychodu pomniejszona o koszty wyliczone wg 20% normy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

W związku z dołączeniem do wniosku kserokopii dokumentu, należy zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.