IBPBII/1/415-53/09/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sądu Rejonowego przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 20 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia ławników, biegłych, tłumaczy i mediatorów - jest prawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia ławników, biegłych, tłumaczy i mediatorów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sędziowie Sądu Rejonowego korzystając z listy biegłych, mediatorów i tłumaczy przysięgłych oraz zaprzysiężonych ławników, powołują ich do spraw toczących się w sądzie. Za wykonanie określonej usługi biegli, mediatorzy, tłumacze i ławnicy wystawiają Sądowi rachunki na podstawie których dwa razy w miesiącu wypłacane jest wynagrodzenie za wykonanie zlecenia z uwzględnieniem 20% kosztów uzyskania i 18% podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zmiana ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 30 mówiąca o pobieraniu zryczałtowanego podatku dochodowego (pkt 5a) "z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebedącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł - w wysokości 18% przychodu" rodzi pytanie, czy sąd może potrącać zryczałtowany podatek od osób, z którymi nie zawiera umowy zlecenia, więc nie jest w stanie określić "sumy należności określonych w umowie".

W związku z wypłatami w trakcie miesiąca sąd nie jest w stanie określić również, czy do zakończenia miesiąca łączna kwota wypłat nie przekroczy kwoty 200 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sąd może stosować dotychczasowe zasady opodatkowania dla osób wymienionych w art. 13 pkt 5 i 6 ustawy tj. ławników, biegłych, tłumaczy i mediatorów.

Zdaniem wnioskodawcy w związku z brakiem możliwości określenia sumy należności wynikającej z umowy, gdyż takowych nie podpisuje się, jak również braku możliwości określenia ogólnej kwoty miesięcznej do wypłaty już w trakcie miesiąca, zajmuje stanowisko, iż osoby uzyskujące przychody z tytułów wymienionych w art. 13 pkt 5-6 tj. ławnicy, biegli, tłumacze i mediatorzy powinni być opodatkowani na dotychczasowych zasadach, tj. według 18% stawki podatku dochodowego z uwzględnieniem 20% kosztów uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłami przychodów jest m.in. działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 6 za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a cytowanej powyżej ustawy od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł - w wysokości 18% przychodu.

W myśl art. 30 ust. 3 zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Zauważyć należy, iż powołany powyżej przepis odwołuje się do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 lub 5-9, a zatem obejmuje również dochody, o których mowa w pkt 6 w art. 13 ustawy.

W myśl art. 41 ust. 1 powołanej ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że za wykonanie określonej usługi biegli, mediatorzy, tłumacze i ławnicy wystawiają Sądowi rachunki, na podstawie których dwa razy w miesiącu wypłacane jest wynagrodzenie za wykonanie zlecenia z uwzględnieniem 20% kosztów uzyskania i 18% podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle powołanych powyżej przepisów należy stwierdzić, że mimo, iż Sąd nie zawiera umowy zlecenia z biegłymi, mediatorami, tłumaczami i ławnikami, to jednak zleca im wykonanie określonych czynności, wyznaczając ich z sądowej listy biegłych. Z tego punktu widzenia przepis dotyczący opodatkowania ryczałtem miałby zastosowanie w analizowanym przypadku. Niemniej jednak, skoro z tego zlecenia nie wynika jaka jest wysokość należności miesięcznej, to oznacza, że nie są spełnione warunki do zastosowania ryczałtu, tym samym sąd powinien pobrać zaliczkę na podatek. Aby bowiem przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a cyt. ustawy mógł mieć zastosowanie to ze zlecenia wykonania określonych czynności winna wynikać miesięczna kwota należności przysługująca z tego tytułu.

W przypadku, gdy zlecenie wykonania określonych czynności nie zawiera określonej miesięcznej kwoty nieprzekraczającej 200 zł, to płatnik powinien pobrać zaliczkę na podatek, nawet wówczas, gdy ostatecznie należność za miesiąc byłaby niższa niż 200 zł.

W związku z tym ławnicy, biegli, tłumacze i mediatorzy powinni być opodatkowani na dotychczasowych zasadach tj. według 18% stawki podatku dochodowego z uwzględnieniem 20% kosztów uzyskania przychodu.

W związku z powyższym należy uznać stanowisko za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.