IBPBII/1/415-519/10/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2010 r. (data wpływu do tut. Biura- 11 maja 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad opodatkowania niemieckiej renty wypadkowej wypłaconej po 1 stycznia 2005 r. osobie fizycznej zamieszkałej w Polsce - jest prawidłowe.

W dniu 11 maja 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad opodatkowania niemieckiej renty wypadkowej wypłaconej po 1 stycznia 2005 r. osobie fizycznej zamieszkałej w Polsce.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca pracował w Niemczech, gdzie w maju 1992 r. uległ wypadkowi. Po wypadku wnioskodawca przebywał w klinikach na terenie Niemiec i po zakończeniu leczenia i rehabilitacji w grudniu 1993 r. wrócił do Polski. Od miesiąca stycznia 1994 r. przyznano wnioskodawcy rentę (świadczenie poszkodowanego), aktualnie w wysokości 528,41 euro wraz z dwoma dodatkami celowymi (pielęgnacyjnymi) - 24,91 i 35,22 euro z tytułu poruszania się o kulach oraz używania protezy i buta ortopedycznego. Ze względu na trwałe inwalidztwo rentę wraz z dodatkami przyznano wnioskodawcy na stałe. Orzeczono 60% utraty zdolności do pracy. Renta wypłacana jest przez B. Kwota renty przekazywana jest bezpośrednio na konto bankowe wnioskodawcy. Od wypłacanej renty polski bank pobiera 18% zaliczkę na poczet podatku dochodowego. Z dokumentów jakie posiada wnioskodawca wynika, że otrzymywane świadczenie rentowe ma umocowanie w niemieckim ustawowym ubezpieczeniu wypadkowym. W decyzji o przyznaniu niemieckiej renty wielokrotnie przytaczane są przepisy zawarte w "Reichsverzicherungsordnung" (RVO) oraz przepisy zawarte w tzw. "kodeksie socjalnym" (SGB)

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Wnioskodawca uważa, że z dniem 1 stycznia 2005 r. czyli z momentem wejścia w życie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatku od dochodu i od majątku zawartej dnia 14 maja 2003 r. miedzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec podatek od renty powypadkowej otrzymanej z Niemiec nie powinien być pobierany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym. do dnia 31 grudnia 2006 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 2a powołanej ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, iż wymienione wyżej przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 2a tej ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 4a powołanej wyżej ustawy, powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z treści wniosku wynika, że wnioskodawca otrzymuje rentę wypadkową z Niemiec. Ze względu na to, że wnioskodawca ma miejsce zamieszkania w Polsce, a otrzymywana renta jest wypłacana przez instytucję niemiecką zastosowanie w tej sprawie będzie miała umowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawarta między Polską a Niemcami.

W myśl art. 19 umowy zawartej między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 18 grudnia 1972 r. (Dz. U. z 1975 r. Nr 31, poz. 163 z późn. zm.) dochody nie wymienione wyraźnie w poprzednich artykułach (w kategorii tej mieszczą się renty) - mogą być opodatkowane tylko w państwie, w którym mają miejsce zamieszkania osoby uzyskujące dochody z tego tytułu. Umowa ta obowiązywała do końca 2004 r.Z powyższych przepisów wynika, iż renty otrzymywane z Niemiec, wypłacane osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce, do końca 2004 r. podlegały opodatkowaniu tylko w Polsce.

Natomiast stosownie do art. 18 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12,poz. 90) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2005 r. emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Z kolei, zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie. Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż renty i inne podobne świadczenia np. dodatki do renty otrzymywane z Niemiec, wypłacane osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu w Polsce. Wyjątek dotyczy jednak sytuacji, gdy świadczenia są wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Republiki Federalnej Niemiec, bowiem wówczas stosownie do ww. art. 18 ust. 2 umowy płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła t. j. w Niemczech.

Niemieckie ustawowe ubezpieczenie społeczne składa się z pięciu działów:

* ustawowe ubezpieczenie na wypadek bezrobocia,

* ustawowe ubezpieczenie emerytalne,

* ustawowe ubezpieczenie zdrowotne,

* ustawowe ubezpieczenie od następstw wypadków oraz

* ustawowe ubezpieczenie pielęgnacyjne.

Świadczenia pochodzące z tych pięciu działów mogą mieć formę zasiłków jednorazowych lub bieżących świadczeń stałych. Niemniej jednak wyłączne prawo do opodatkowania w Niemczech dotyczy zarówno bieżących stałych świadczeń, jak i jednorazowych zasiłków pochodzących ze wszystkich ww. działów ustawowego ubezpieczenia.

W konsekwencji powyższych regulacji prawnych należy stwierdzić, że w przypadku wypłacanej od dnia 1 stycznia 2005 r. renty za wypadek przy pracy wraz z dodatkami, zastosowanie będzie miała umowa polsko-niemiecka podpisana w dniu 14 maja 2003 r. obowiązująca od dnia 1 stycznia 2005 r., co oznacza, że otrzymana od tego dnia renta wypadkowa wypłacana z niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego podlega opodatkowaniu - zgodnie z umową polsko-niemiecką - tylko w Niemczech.

Z analizy przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca był zatrudniony w Niemczech. W 1992 r. uległ wypadkowi przy pracy i od stycznia 1994 r. z tego tytułu otrzymuje rentę wypadkową z B. Od wypłacanej renty polski bank pobiera 18% zaliczkę na poczet podatku dochodowego.

Należy zauważyć, że B. jest Zakładem Ubezpieczeniowym Branży Drzewnej, do którego zakłady prywatne i państwowe z branży drzewnej, zatrudniające pracowników są z mocy przepisów ustawodawstwa niemieckiego obowiązane odprowadzać m.in. obowiązkowe ubezpieczenie wypadkowe. Świadczenia związane z wypadkami przy pracy wypłacane przez ww. stowarzyszenie branży drzewnej są świadczeniami z działu ubezpieczeń od następstw nieszczęśliwych wypadków niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że renta powypadkowa wypłacana wnioskodawcy z obowiązkowego systemu ubezpieczeń społecznych Niemiec, zgodnie z art. 18 ust. 2 umowy z dnia 14 maja 2003 r. w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku od 1 stycznia 2005 r. nie podlega opodatkowaniu w Polsce. W takiej sytuacji płatnik (bank) w Polsce nie powinien od tych należności pieniężnych pobierać od 1 stycznia 2005 r. zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych a podatnik nie ma obowiązku wykazywania w rocznym zeznaniu podatkowym dochodu z niemieckiej renty wypadkowej otrzymanej po 31 grudnia 2004 r.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że wnioskodawca może wystąpić do urzędu skarbowego o zwrot nienależnie uiszczonego podatku dochodowego w latach 2005-2009 składając wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku wraz z korektą zeznań za te lata.

W świetle powyższego zajęte przez wnioskodawcę stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.