IBPBII/1/415-48/13/AŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura - 14 stycznia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży znaku towarowego - jest prawidłowe.

W dniu 14 stycznia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży znaku towarowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej.

Spółka jawna jest właścicielem wytworzonego przez siebie znaku towarowego X oraz wyłącznym autorem technologii kompletacji części zamiennych występujących na rynku pod nazwą X (Spółka posiada potwierdzone przez Urząd Patentowy Rzeczpospolitej Polskiej prawo ochronne nr... na znak towarowy X).

Spółka jawna zawarła pierwszą i jedyną jak do tej pory umowę o korzystanie z przedmiotu praw autorskich (umowę licencyjną) z inną niepowiązaną kapitałowo ani majątkowo spółką jawną. Przedmiotem umowy jest udzielenie licencji na stosowanie znaku towarowego X, tj. licencjodawca przekazuje opisy technologii kompletowania zestawów naprawczych i upoważnia do wyłącznej ich produkcji i dystrybucji na warunkach jakie licencjobiorca uzna za stosowne. Licencjodawca zobowiązuje się również do przekazania katalogów oraz dostępu do panelu administracyjnego strony internetowej (...).

Umowa została zawarta na okres 24 miesięcy bez prawa do wypowiedzenia przez którąkolwiek ze stron. Z tytułu udzielenia licencji Spółka, będąca licencjodawcą, uprawniona jest do pobierania wynagrodzenia, w formie opłaty licencyjnej w kwocie 10 000 zł netto miesięcznie przez cały okres trwania licencji. Strony umowy ponadto ustaliły, że po upływie licencji licencjobiorcy przysługuje prawo pierwokupu znaku towarowego i praw z nim związanych za cenę 60 000 zł netto. Zgodnie z powyższym zapisem Spółka planuje sprzedać znak towarowy na ww. warunkach po wygaśnięciu umowy licencyjnej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży znaku towarowego przez Spółkę, będą przysługiwać koszty uzyskania przychodu w wysokości 50% uzyskanego przychodu.

W myśl art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy koszty uzyskania przychodów określa się z tytułu zapłaty twórcy za przeniesienie prawa własności znaku towarowego w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a. Zatem, jeżeli Spółka przeniesie własność znaku towarowego to Wnioskodawca ma prawo do 50% kosztów uzyskania przychodów w proporcji do swojego prawa do udziału w zysku Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w przedmiocie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży znaku towarowego. W pozostałym zakresie wniosku wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a - c).

Stosownie do treści art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z praw majątkowych, uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Z kolei w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W myśl art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 9 pkt 1 cyt. ustawy koszty uzyskania przychodów z tytułu z tytułu zapłaty twórcy za przeniesienie prawa własności wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego - w wysokości 50% uzyskanego przychodu.

Natomiast wg brzmienia tegoż przepisu obowiązującego od dnia 1 stycznia 2013 r. koszty uzyskania przychodów z tytułu zapłaty twórcy za przeniesienie prawa własności wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a.

Zgodnie z art. 9a ustawy w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Z kolei stosownie do art. 10 ustawy jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. Przepisy ust. 5 i ust. 5a pkt 2 stosuje się odpowiednio.

Przepis ust. 10 stosuje się również, jeżeli podatnik udowodni, że w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, były wyższe niż kwota określona w ust. 9a (art. 10a ustawy).

Zasady korzystania i rozporządzania mieniem, do którego należą znaki towarowe, określa ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.)

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 Prawa własności przemysłowej ustawa normuje stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych.

W myśl art. 6 ust. 1 Prawa własności przemysłowej na warunkach określonych w ustawie udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

Stosownie do art. 120 powołanej ustawy znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa.

W myśl art. 121 powołanej ustawy na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej, która z kolei jest właścicielem wytworzonego przez siebie znaku towarowego X oraz wyłącznym autorem technologii kompletacji części zamiennych występujących na rynku pod nazwą X (Spółka posiada potwierdzone przez Urząd Patentowy Rzeczpospolitej Polskiej prawo ochronne nr... na znak towarowy X). Spółka jawna zawarła pierwszą i jedyną jak do tej pory umowę o korzystanie z przedmiotu praw autorskich (umowę licencyjną) z inną niepowiązaną kapitałowo ani majątkowo spółką jawną. Przedmiotem umowy jest udzielenie licencji na stosowanie znaku towarowego X. Strony umowy ponadto ustaliły, że po upływie licencji licencjobiorcy przysługuje prawo pierwokupu znaku towarowego i praw z nim związanych za cenę 60 000 zł netto. Zgodnie z powyższym zapisem Spółka planuje sprzedać znak towarowy na ww. warunkach po wygaśnięciu umowy licencyjnej.

Zauważyć należy, iż koszty uzyskania przychodu w zryczałtowanej wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przysługują tylko temu twórcy (uprawnionemu), któremu przysługuje prawo ochronne na znak towarowy i który to prawo przenosi na osobę trzecią. Jeżeli zatem w świetle ustawy - Prawo własności przemysłowej Spółka jawna jest twórcą - uprawnionym, któremu udzielone zostało prawo ochronne na znak towarowy to z tytułu przeniesienia przez Spółkę własności znaku towarowego Wnioskodawca będzie miał prawo do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy proporcjonalnie do jego udziału w Spółce.

Skoro bowiem na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód taki jest przychodem udziałowca spółki jawnej (przychodem z praw majątkowych), gdyż Spółka jako taka jest transparentna podatkowo (nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych), to mimo, iż sprzedaży znaku towarowego dokona spółka, w której to znak towarowy został wytworzony (i to ona jest właścicielem znaku i ona uzyskała prawo ochronne na ten znak), to prawo do 50% kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży przysługuje Wnioskodawcy, oczywiście przy uwzględnieniu proporcji wynikającej z prawa do udziału w zyskach i w kosztach.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.