IBPBII/1/415-46/13/AŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura - 14 stycznia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodu z tytułu odpłatnego udzielenia licencji na stosowanie znaku towarowego oraz sprzedaży znaku towarowego - jest prawidłowe.

W dniu 14 stycznia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie określenia źródła przychodu z tytułu odpłatnego udzielenia licencji na stosowanie znaku towarowego oraz sprzedaży znaku towarowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej.

Spółka jawna jest właścicielem wytworzonego przez siebie znaku towarowego X oraz wyłącznym autorem technologii kompletacji części zamiennych występujących na rynku pod nazwą X (Spółka posiada potwierdzone przez Urząd Patentowy Rzeczpospolitej Polskiej prawo ochronne nr... na znak towarowy X).

Spółka jawna zawarła pierwszą i jedyną jak do tej pory umowę o korzystanie z przedmiotu praw autorskich (umowę licencyjną) z inną niepowiązaną kapitałowo ani majątkowo spółką jawną. Przedmiotem umowy jest udzielenie licencji na stosowanie znaku towarowego X, tj. licencjodawca przekazuje opisy technologii kompletowania zestawów naprawczych i upoważnia do wyłącznej ich produkcji i dystrybucji na warunkach jakie licencjobiorca uzna za stosowne. Licencjodawca zobowiązuje się również do przekazania katalogów oraz dostępu do panelu administracyjnego strony internetowej (...).

Umowa została zawarta na okres 24 miesięcy bez prawa do wypowiedzenia przez którąkolwiek ze stron. Z tytułu udzielenia licencji Spółka, będąca licencjodawcą, uprawniona jest do pobierania wynagrodzenia, w formie opłaty licencyjnej w kwocie 10 000 zł netto miesięcznie przez cały okres trwania licencji. Strony umowy ponadto ustaliły, że po upływie licencji licencjobiorcy przysługuje prawo pierwokupu znaku towarowego i praw z nim związanych za cenę 60 000 zł netto. Zgodnie z powyższym zapisem Spółka planuje sprzedać znak towarowy na ww. warunkach po wygaśnięciu umowy licencyjnej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przychody uzyskiwane przez Spółkę z tytułu odpłatnego udzielania licencji na stosowanie znaku towarowego oraz przychód ze sprzedaży znaku towarowego są dla Wnioskodawcy kwalifikowane podatkowo jako przychody z tytułu praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca przywołując treść art. 8 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał, iż spółka jawna jest spółką osobową nieposiadającą osobowości prawnej. Podatnikiem, z punktu widzenia prawa podatkowego są zatem poszczególni wspólnicy spółki, a nie spółka. Następnie Wnioskodawca przywołał treść art. 5b ust. 2 ww. ustawy oraz stwierdził, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy odrębnymi źródłami przychodów są:

* pozarolniczą działalności gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy),

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe (art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy).

Wnioskodawca wskazał, iż podział ten ma istotny wpływ nie tylko na sposób prowadzenia dokumentacji finansowej, ustalanie podstawy opodatkowania, ale także na sposób opodatkowania i jego wysokość.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z jego treścią działalność gospodarcza albo pozarolniczą działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wnioskodawca wskazał, iż powyższe wyłączenie obejmuje m.in. prawa majątkowe, zdefiniowane jako odrębne źródło przychodów, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy, które zostały szczegółowo wymienione w art. 18 tej ustawy. Za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

W świetle powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż mając na względzie cytowane wyżej przepisy oraz przedstawione zdarzenie stwierdzić należy, że przychody z tytułu odpłatnie udzielanej licencji na korzystanie ze znaku towarowego jak i przychody ze sprzedaży znaku towarowego powinny być kwalifikowane jako przychody z praw majątkowych.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca przytoczył fragment wyroku NSA z 1 sierpnia 2012 r. sygn. akt II FSK 2644/10 oraz wyroku z dnia 14 sierpnia 2008 r., sygn. akt II FSK 678/08.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w przedmiocie określenia źródła przychodu z tytułu odpłatnego udzielenia licencji na stosowanie znaku towarowego oraz sprzedaży znaku towarowego. W pozostałym zakresie wniosku wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ww. ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 7 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c).

Zgodnie z art. 5a ust. 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Zgodnie natomiast z treścią art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z praw majątkowych, uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Z powołanych przepisów wynika jednoznacznie, iż zasadą jest, ze działalnością gospodarczą jest taka aktywność, z której przychody nie są zaliczane do innej kategorii źródeł ściśle wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2, i 4-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odrębnym od działalności gospodarczej źródłem przychodów są m.in. prawa majątkowe, w tym ich odpłatne zbycie. Przychody uzyskane z tego źródła nie będą zatem stanowić przychodów z działalności gospodarczej, lecz kwalifikowane będą jako samodzielne źródło, o którym mowa w pkt 7 ust. 1 art. 10 ustawy.

Skoro bowiem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza, przychód ten stanowi przychód z tego właśnie źródła, a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od tego, czy zdarzenie, które powodujące powstanie tego przychodu ma związek z działalnością gospodarczą.

Zatem fakt, że dany przychód uzyskiwany jest w związku z udziałem w spółce nie będącej osobą prawną jest bez znaczenia dla jego kwalifikacji do źródła przychodu.

Przywołana powyżej definicja działalności gospodarczej ma charakter autonomiczny i jest wiążąca w obszarze uregulowanym ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych a więc w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej, która z kolei jest właścicielem wytworzonego przez siebie znaku towarowego X oraz wyłącznym autorem technologii kompletacji części zamiennych występujących na rynku pod nazwą X (Spółka posiada potwierdzone przez Urząd Patentowy Rzeczpospolitej Polskiej prawo ochronne nr... na znak towarowy X). Spółka jawna zawarła pierwszą i jedyną jak do tej pory umowę o korzystanie z przedmiotu praw autorskich (umowę licencyjną) z inną niepowiązaną kapitałowo ani majątkowo spółką jawną. Przedmiotem umowy jest udzielenie licencji na stosowanie znaku towarowego X. Umowa została zawarta na okres 24 miesięcy bez prawa do wypowiedzenia przez którąkolwiek ze stron. Z tytułu udzielenia licencji Spółka, będąca licencjodawcą, uprawniona jest do pobierania wynagrodzenia, w formie opłaty licencyjnej w kwocie 10 000 zł netto miesięcznie przez cały okres trwania licencji. Strony umowy ponadto ustaliły, że po upływie licencji licencjobiorcy przysługuje prawo pierwokupu znaku towarowego i praw z nim związanych za cenę 60 000 zł netto. Zgodnie z powyższym zapisem Spółka planuje sprzedać znak towarowy na ww. warunkach po wygaśnięciu umowy licencyjnej.

Zasady korzystania i rozporządzania mieniem, do którego należą znaki towarowe, określa ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.)

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 Prawa własności przemysłowej ustawa normuje stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych.

W myśl art. 6 ust. 1 Prawa własności przemysłowej na warunkach określonych w ustawie udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

W myśl art. 121 powołanej ustawy na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne.

Zgodnie z art. 163 ust. 1 ustawy - Prawo własności przemysłowej, uprawniony z prawa ochronnego na znak towarowy może udzielić innej osobie upoważnienia do używania znaku, zawierając z nią umowę licencyjną. Do umowy tej stosuje się odpowiednio przepisy art. 76 oraz art. 78 i 79.

Niewątpliwie znak towarowy należy zaliczyć do prawa majątkowego. Tym samym przychód z tytułu odpłatnego udzielenia licencji na stosowanie znaku towarowego oraz z tytułu sprzedaży znaku towarowego stanowi przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy. Oznacza to, iż na mocy wyłączenia, o którym mowa w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, przychód ten nie jest zaliczony do przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Z powołanego art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika bowiem, iż jeżeli przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczają określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza, przychód ten stanowi przychód z tego źródła, a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od tego, czy zdarzenie, które powoduje powstanie tego przychodu, ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Reasumując, przychód z tytułu odpłatnego udzielenia licencji na stosowanie znaku towarowego oraz z tytułu sprzedaży znaku towarowego stanowi dla Wnioskodawcy przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wartość tego przychodu winna odpowiadać udziałowi Wnioskodawcy w Spółce jawnej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.