IBPBII/1/415-451/09/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 26 marca 2009 r.), uzupełnionym w dniach 05 i 11 maja 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości rozliczenia się wspólnie z małżonką - jest prawidłowe.

W dniu 26 marca 2009 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości rozliczenia się wspólnie z małżonką.

Z uwagi na braki formalne wniosku pismem z dnia 16 kwietnia 2009 r. Znak: IBPB II/1/415-282/09/BJ wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniach 05 i 11 maja 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 20 września 2007 r. wnioskodawca nabył prawo do zasiłku bezrobotnego w Niemczech za okres od 20 września 2007 r. do 30 czerwca 2008 r. Zasiłek za miesiąc styczeń 2008 r. został mu wypłacony w Niemczech w walucie euro. W dniu 15 stycznia 2008 r. wnioskodawca zgłosił w niemieckim Urzędzie Pracy, iż ze względów zdrowotnych wraca do Polski i do momentu znalezienia pracy chciałby pobierać zasiłek w Polsce. Uzyskał zgodę na transfer zasiłku do Polski na okres trzech miesięcy, tj. od 1 lutego 2008 r. do 30 kwietnia 2008 r. Decyzję z niemieckiego Biura Pracy przedstawił w Wojewódzkim Urzędzie Pracy w Polsce i w dniu 28 lutego 2008 r. otrzymał decyzję, z której wynikało, że będzie otrzymywał przez trzy kolejne miesiące zasiłek w kwocie 2.210,40 zł netto miesięcznie. Takie kwoty zasiłku wnioskodawca otrzymał, łącznie 6.631,20 zł netto. Wnioskodawca oświadczył, iż na tę kwotę nie otrzymał PIT.

W piśmie z dnia 4 maja 2009 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, dodatkowo przedstawiono m.in. następujące informacje:

* Wypłacany zasiłek pochodził z niemieckiego ustawowego ubezpieczenia na wypadek bezrobocia.

* Zasiłek ten był wypłacany ze środków Wojewódzkiego Urzędu Pracy (Fundusz Pracy) i refundowany ze środków organu niemieckiego.

* Ośrodek interesów życiowych jak i miejsce zamieszkania wnioskodawcy w 2008 r. to Polska.

* Żona wnioskodawcy w 2008 r. posiadała ośrodek interesów życiowych i zamieszkiwała w Polsce.

* Wnioskodawca pozostawał w związku małżeńskim przez cały 2008 rok.

* W 2008 r. między wnioskodawcą i jego żoną istniała wspólność majątkowa.

* W stosunku do wnioskodawcy i jego żony w 2008 r. nie miały zastosowania przepisy o zryczałtowanym podatku dochodowym i podatku tonażowym.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wnioskodawca może rozliczyć się w Polsce wspólnie ze współmałżonką.

Zdaniem wnioskodawcy, może rozliczyć się wspólnie ze współmałżonką.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się wspólnie z małżonką. W pozostałym zakresie wydano odrębną interpretację indywidualną Znak: IBPB II/1/415-282/09/BJ i postanowienie Znak: IBPB II/1/415-452/09/BJ.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

W myśl art. 6 ust. 1 tej ustawy małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów. Małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być jednak, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym, z zastrzeżeniem art. 6a, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany (art. 6 ust. 2 ww. ustawy).

Jak stanowi art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zatem w świetle ww. przepisów ustawy z wnioskiem o wspólne opodatkowanie dochodów mogą wystąpić małżonkowie, jeżeli spełnią łącznie, określone w art. 6 ust. 2 i 8 ustawy, następujące warunki:

* oboje podlegają nieograniczonemu obowiązku podatkowemu,

* przez cały rok podatkowy pozostają w związku małżeńskim,

* przez cały rok podatkowy istnieje między nimi wspólność majątkowa, małżeńska,

* żaden z małżonków nie prowadzi działalności gospodarczej opodatkowanej zryczałtowanym podatkiem dochodowym lub podatkiem liniowym ani nie mają do niego zastosowania postanowienia ustawy o podatku tonażowym.

Wskazać należy, iż ustawodawca wprowadzając uprawnienie polegające na możliwości wspólnego rozliczenia się małżonków, wyraźnie określił warunki, jakie należy spełnić by móc z niego skorzystać. Spełnienie ww. warunków powoduje możliwość skorzystania z prawa do łącznego opodatkowania dochodów małżonków.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, iż wnioskodawca mógł złożyć wniosek o wspólne opodatkowanie dochodów wraz z małżonką, jeśli żaden z małżonków nie prowadził również działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem liniowym.

Do wniosku wnioskodawca dołączył dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.