IBPBII/1/415-444/11/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 20 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 27 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu wpłacanych do ZUS kwot - jest prawidłowe.

W dniu 20 kwietnia 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu wpłacanych do ZUS kwot.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 15 czerwca 2011 r. Znak: IBPBII/1/415-444/11/AA wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 27 czerwca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest emerytem na wcześniejszej emeryturze (60 lat) lecz z uwagi na wysokie koszty leczenia choroby nowotworowej podjął pracę dodatkową, z której z uwagi na stopień odpowiedzialności uzyskał wyższe wynagrodzenie. W zawiadomieniu o rocznym rozliczeniu emerytury z dnia 8 marca 2010 r. przedstawiono przychód wnioskodawcy w 2009 r. w wysokości 50.974,83 zł.

W rocznym rozliczeniu wystawionym przez ZUS za 2009 r. wnioskodawca otrzymał decyzję o zapłacie:

* 2.205,63 zł na rzecz Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (FUS), stanowiącej nadwyżkę dochodów ponad 130% średniej krajowej,

* 5.551,33 zł na rzecz ZUS tytułem przekroczenia 70% średniej krajowej.

W informacji ZUS o dochodach w roku 2010 określono wnioskodawcy przychód z emerytury w kwocie 28.068,03 zł. Wskazuje to na fakt ujęcia w nim całości przychodu nie pomniejszając go o kwotę 5.531,33 zł pobraną przez ZUS z tytułu przekroczenia dochodów z pracy dodatkowej ponad 70%. Wnioskodawca wskazuje, iż brak jest informacji o wpłaconej przez niego kwoty 2.205,63 zł na rzecz FUS.

Wnioskodawca na podstawie dokumentów PIT-11 z 2009 r. i PIT-40A o dochodach w 2010 r. złożył zeznanie podatkowe PIT-37 w urzędzie skarbowym i tym samym obliczył podatek dla urzędu skarbowego na podstawie ww. dokumentów otrzymanych z ZUS.

Z uzupełnienia wniosku wynika, iż wnioskodawca dokonał wpłaty na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych:

* za rok 2008 w dniu 11 maja 2009 r. w wysokości 5.752,14 zł,

* za rok 2009 w dniu 12 kwietnia 2010 r. w wysokości 2.205,63 zł.

Ww. kwoty wpłacone na FUS określone były w decyzji ZUS-u i wynikały z przekroczenia górnej granicy 130% średniej krajowej wynagrodzenia dodatkowego wnioskodawcy i nie były wpłacone na jego ubezpieczenie chorobowe ani rentowe lecz były przekazywane do ogólnej puli ZUS-u. Kwota 5.551,33 stanowiła de facto zwrot nienależnie pobranej emerytury, gdyż wynagrodzenie wnioskodawcy z pracy dodatkowej również przekraczało 70% średniej krajowej. W związku z obowiązującymi w ZUS przepisami po rozliczeniu rocznym wnioskodawca dokonał ich zwrotu.

Wnioskodawca wskazuje, iż kwot 5.551,33 zł z 2008 r. oraz 2.205,63 zł z 2009 r., które pomniejszały dochód wnioskodawcy (wpłacał je na konto ZUS) odpowiednio w latach 2009 i 2010 nie mógł uwzględnić w rocznych zeznaniach podatkowych składanych w urzędzie skarbowym, gdyż zeznanie PIT-37 wypełnia się w oparciu o roczne "rozliczenie" ZUS (PIT-40A) i roczne "rozliczenie" dodatkowego pracodawcy (PIT-11), u którego te kwoty określone były jako dochód wnioskodawcy. Po wpłaceniu ww. kwot na FUS wnioskodawca musiał je nadal traktować jako dochód i ponownie uwzględniać je przy obliczaniu podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem wnioskodawcy powinna istnieć możliwość pomniejszenia kwoty przychodów (dochodów) w rocznym zeznaniu PIT-37 o kwoty przekazane na FUS, zwłaszcza gdy posiada się zaświadczenie o dokonaniu tych wpłat.

Ponadto wnioskodawca uważa, iż osoby które mimo możliwości korzystania z wolnego czasu na emeryturze eksploatują swoje zdrowie często z konieczności pracując nadal i opłacając zobowiązania wobec ZUS i służby zdrowia, winne mieć możliwość pomniejszenia podatku zwłaszcza w sytuacji gdy wniosły opłaty na rzecz FUS lub ZUS stanowiące swoistą karę za to, że nadal pracują.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2009 r. i w 2010 r., opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 11 ust. 1 powołanej ustawy w brzmieniu obowiązującym w 2009 r. i 2010 r., przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, wnioskodawca jest na wcześniejszej emeryturze lecz z uwagi na wysokie koszty leczenia choroby nowotworowej podjął pracę dodatkową, z której uzyskał wyższe wynagrodzenie. W zawiadomieniu o rocznym rozliczeniu emerytury z dnia 8 marca 2010 r. przedstawiono przychód wnioskodawcy w 2009 r. w wysokości 50.974,83 zł.

W rocznym rozliczeniu wystawionym przez ZUS za 2009 r. wnioskodawca otrzymał decyzję o zapłacie:

* 2.205,63 zł na rzecz Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (FUS), stanowiącej nadwyżkę dochodów ponad 130% średniej krajowej,

* 5.551,33 zł na rzecz ZUS tytułem przekroczenia 70% średniej krajowej.

W informacji ZUS o dochodach w roku 2010 określono wnioskodawcy przychód z emerytury w kwocie 28.068,03 zł. Wskazuje to na fakt ujęcia w nim całości przychodu nie pomniejszając go o kwotę 5.531,33 zł pobraną przez ZUS z tytułu przekroczenia dochodów z pracy dodatkowej ponad 70%. Wnioskodawca wskazuje, iż brak jest informacji o wpłaconej przez niego kwoty 2.205,63 zł na rzecz FUS.

Wnioskodawca dokonał wpłaty kwot na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych:

* za rok 2008 w dniu 11 maja 2009 r. w wysokości 5.752,14 zł,

* za rok 2009 w dniu 12 kwietnia 2010 r. w wysokości 2.205,63 zł.

Ww. kwoty wpłacone na FUS określone były w decyzji ZUS-u i wynikały z przekroczenia górnej granicy 130% średniej krajowej wynagrodzenia dodatkowego wnioskodawcy i nie były wpłacone na jego ubezpieczenie chorobowe ani rentowe lecz były przekazywane do ogólnej puli ZUS-u. Kwota 5.551,33 stanowiła de facto zwrot nienależnie pobranej emerytury, gdyż wynagrodzenie wnioskodawcy z pracy dodatkowej również przekraczało 70% średniej krajowej. W związku z obowiązującymi w ZUS przepisami po rozliczeniu rocznym wnioskodawca dokonał ich zwrotu.

Wnioskodawca wskazuje, iż kwot 5.551,33 zł z 2008 r. oraz 2.205,63 zł z 2009 r., które pomniejszały dochód wnioskodawcy (wpłacał je na konto ZUS) odpowiednio w latach 2009 i 2010 nie mógł uwzględnić w rocznych zeznaniach podatkowych składanych w urzędzie skarbowym, gdyż zeznanie PIT-37 wypełnia się w oparciu o roczne "rozliczenie" ZUS (PIT-40A) i roczne "rozliczenie" dodatkowego pracodawcy (PIT-11), u którego te kwoty określone były jako dochód wnioskodawcy. Po wpłaceniu ww. kwot na FUS wnioskodawca musiał je nadal traktować jako dochód i ponownie uwzględniać je przy obliczaniu podatku.

Zgodnie z art. 104 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. 2009 r. Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.) prawo do emerytury lub renty ulega zawieszeniu lub świadczenia te ulegają zmniejszeniu, na zasadach określonych w ust. 3-8 oraz w art. 105, w razie osiągania przychodu z tytułu działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, o której mowa w ust. 2 oraz z tytułu służby wymienionej w art. 6 ust. 1 pkt 4 i 6.

Za działalność podlegającą obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, o której mowa art. 104 ust. 1 ww. ustawy, uważa się zatrudnienie, służbę lub inną pracę zarobkową albo prowadzenie pozarolniczej działalności, z uwzględnieniem ust. 3 - art. 104 ust. 2 ww. ustawy.

Na podstawie ust. 8 art. 104 ww. ustawy, w razie osiągania przychodu w kwocie przekraczającej 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy, ostatnio ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, nie wyżej jednak niż 130% tej kwoty, świadczenie ulega zmniejszeniu o kwotę przekroczenia, nie większą jednak niż kwota maksymalnego zmniejszenia obowiązująca w dniu 31 grudnia 1998 r. w wysokości:

W sytuacji dokonania w roku podatkowym zwrotu nienależnie pobieranych świadczeń, które uprzednio zwiększały dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, rozliczenie tego zwrotu następuje poprzez zastosowanie jednego z dwóch rozwiązań.

Zgodnie z art. 34 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych emerytur i rent lub zasiłków z ubezpieczenia społecznego, rent strukturalnych, rent socjalnych, świadczeń przedemerytalnych, zasiłków przedemerytalnych, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych otrzymanych bezpośrednio z tego organu, a obowiązek poboru zaliczek przez ten organ trwa - organ rentowy odejmuje od dochodu kwoty zwrotów dokonanych w roku podatkowym przy ustalaniu wysokości zaliczek oraz w rocznym obliczeniu dochodu, zamieszczając na tym rozliczeniu odpowiednie informacje.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, iż ten sposób nie został zastosowany oraz, że kwoty zwrócone przez wnioskodawcę nie zostały odjęte przez ZUS od dochodu roku podatkowego, w którym nastąpił zwrot.

Należy wyjaśnić, że w myśl art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika.

Stosownie zaś do art. 26 ust. 7h ww. ustawy kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 5, przekraczająca kwotę dochodu, o którym mowa w ust. 1, może być odliczona od dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach podatkowych.

Zatem w sytuacji, gdy płatnik nie dokonał - na podstawie art. 34 ust. 10 ustawy - potrącenia kwoty nienależnie pobranego świadczenia zwróconego przez podatnika - podatnikowi będzie wtedy przysługiwało, wynikające z art. 26 ust. 1 pkt 5 tejże ustawy prawo do pomniejszenia dochodu przed opodatkowaniem o kwotę dokonanego na rzecz płatnika zwrotu nienależnie pobranego świadczenia na podstawie wystawionego przez płatnika dowodu dokonania owego zwrotu.

Jeżeli zatem zwrot nienależnie pobranych świadczeń nie został dokonany w roku podatkowym, w którym te świadczenia otrzymano, to kwota dokonanych zwrotów tych świadczeń nie podlega odliczeniu w zeznaniu podatkowym za rok podatkowy, w którym to świadczenie otrzymano. Podlega natomiast odliczeniu w zeznaniu podatkowym za rok podatkowy, w którym dokonano zwrotu.

Wnioskodawca twierdzi, że dokonał zwrotu za 2008 r. w 2009 r. a za 2009 r. w 2010 r.

Należy podkreślić, że zarówno art. 34 ust. 10, jak i art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy sytuacji, w której zwracane przez podatnika nienależnie pobrane świadczenia uprzednio zwiększały dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, dlatego też zwrot ten dokonywany w kwocie brutto, tj. łącznie z pobranymi zaliczkami na podatek dochodowy - gwarantuje odzyskanie przez podatnika kwoty tych zaliczek.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny i powołane powyżej przepisy, o ile w rzeczywistości organ rentowy nie odjął od dochodów za lata 2009 i 2010 kwot zwróconych w tych latach wówczas dokonane przez wnioskodawcę wpłaty na rzecz ZUS odpowiednio: wpłata w 2009 r. w wysokości 5.752,14 zł tytułem zwrotu nienależnie pobranej emerytury na rzecz ZUS, będzie podlegała odliczeniu od dochodu osiągniętego w 2009 r. a nie od dochodu osiągniętego w 2008 r., natomiast wpłata w 2010 r. w wysokości 2.205,63 zł tytułem przekroczenia dochodu, będzie podlegała odliczeniu od dochodu osiągniętego w 2010 r. a nie od dochodu osiągniętego w 2009 r.

Kwotę zwróconą do ZUS należy wykazać w załączniku PIT/O w pozycji 19 lub 20 "Zwrot nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększały dochód podlegający opodatkowaniu (w kwotach uwzględniających podatek), jeżeli nie zostały one potrącone przez płatnika". Następnie kwotę tę uwzględnia się w zeznaniu PIT-37 w pozycji 99 lub 100 "Odliczenia od dochodu - wykazane w części B załącznika PIT/O.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.