IBPBII/1/415-430/11/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 18 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej z tytułu wychowywania dziecka i możliwości uwzględnienia ulgi w korekcie zeznania za 2009 r. i 2010 r. - jest prawidłowe,

* możliwości uwzględnienia ulgi w korektach zeznań za 2007 r. i 2008 r. - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 kwietnia 2011 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej z tytułu wychowywania dziecka i możliwości złożenia korekt za lata 2007-2010.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 6 października 2006 r. Sąd Okręgowy w G. orzekł rozwód pomiędzy wnioskodawcą, a jego byłą żoną. Z tego małżeństwa wnioskodawca posiada córkę urodzoną 13 czerwca 2004 r. W dalszej sentencji wspomnianego wyroku rozwodowego Sąd orzekł cyt. "wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnią córką stron powierza matce, pozostawiając ojcu prawo do współdecydowania o istotnych sprawach dziecka takich jak leczenie, kształcenie, miejsce zamieszkania." W dalszej części wyroku Sąd uregulował kontakty wnioskodawcy z dzieckiem oraz ustalił alimenty na córkę. Z powyższego wynika, iż wnioskodawca nie jest pozbawiony władzy rodzicielskiej, zabiera córkę na weekendy, regularnie bez opóźnień płaci byłej żonie alimenty na córkę. Wnioskodawca wywodzi, iż władzę rodzicielską nadal sprawuje, choć w ograniczonym zakresie, bowiem naturalną konsekwencją orzekania rozwodu przez sąd jest powierzenie tejże władzy jednemu z rodziców i w pewnym zakresie ograniczenie drugiemu. Lecz nie jest to pozbawienie władzy rodzicielskiej. Z byłą małżonką wnioskodawca nie ma możliwości porozumienia w żadnej praktycznie kwestii i nie jest możliwe wspólne ustalenie proporcji w jakiej korzystają ze wspomnianej ulgi (twierdzenie byłej żony zawsze jest takie, iż to jej należy się wszystko).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Wnioskodawca uważa, iż:

Ad. 1.

Nie został pozbawiony władzy rodzicielskiej i w związku z faktem, iż nadal ją wykonuje (zabiera córkę na weekendy do swojego miejsca zamieszkania, spełnia obowiązek alimentacyjny) - to w jego ocenie ma prawo do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dziecka.

Ad. 2.

W sytuacji niewypracowanla porozumienia z byłą małżonką w kwestii ustalenia proporcji skorzystania z cytowanej ulgi, wnioskodawca ma prawo do odliczenia od podatku ulgi w wysokości 50% rocznego limitu ulgi, tj. 50% z kwoty 1.112,04 zł.

Ad. 3.

Posiada prawo złożenia korekty do zeznania podatkowego za poprzednie lata w celu uwzględnienia ulgi.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

Na podstawie art. 27f ust. 2 ww. ustawy odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1.

Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

W myśl art. 27f ust. 3 pow. ustawy w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Artykuł 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Na podstawie art. 27f ust. 5 ww. ustawy odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci.

Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6 (art. 27f ust. 7 ww. ustawy).

W świetle art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Jednocześnie art. 6 ust. 9 pow. ustawy stanowi, iż zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 6 października 2006 r. Sąd Okręgowy orzekł rozwód pomiędzy wnioskodawcą, a jego byłą żoną. Z tego małżeństwa wnioskodawca posiada córkę urodzoną 13 czerwca 2004 r. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnią córką stron sąd powierzył matce, pozostawiając ojcu prawo do współdecydowania o istotnych sprawach dziecka takich jak leczenie, kształcenie, miejsce zamieszkania. Sąd uregulował kontakty wnioskodawcy z dzieckiem oraz ustalił alimenty na córkę. Wnioskodawca zabiera córkę na weekendy, regularnie bez opóźnień płaci byłej żonie alimenty na córkę. Wnioskodawca wywodzi, iż władzę rodzicielską nadal sprawuje, choć w ograniczonym zakresie, bowiem naturalną konsekwencją orzekania rozwodu przez sąd jest powierzenie tejże władzy jednemu z rodziców i w pewnym zakresie ograniczenie drugiemu. Wnioskodawca uważa, iż nie został pozbawiony władzy rodzicielskiej i w związku z faktem, iż nadal ją wykonuje (zabiera córkę na weekendy do swojego miejsca zamieszkania, spełnia obowiązek alimentacyjny), to ma prawo do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dziecka. Z byłą małżonką wnioskodawca nie ma możliwości porozumienia w żadnej praktycznie kwestii i nie jest możliwe wspólne ustalenie proporcji w jakiej korzystają ze wspomnianej ulgi.

Zgodnie z ogólną zasadą wynikająca z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obojgu rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie. Władza rodzicielska - zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) - przysługuje obojgu rodzicom, a - stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy - jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania. Ograniczenie tej władzy wynikające z orzeczenia sądowego powierzającego jednemu z rodziców wykonywanie władzy rodzicielskiej nie wpływa na możliwość korzystania z ulgi, ponieważ drugiemu z rodziców również przysługuje władza rodzicielska, nawet jeżeli została ograniczona. Tak więc ulga ta przysługuje także rodzicowi, który ma ograniczoną władzę rodzicielską. Z odliczenia nie może natomiast skorzystać ten z rodziców, który na skutek interwencji sądu opiekuńczego został pozbawiony tej władzy, jak również rodzic, w stosunku do którego została ona zawieszona.

Rodzice po rozwodzie lub separacji, jeśli obydwoje mają władzę rodzicielską, będą musieli ustalić, w jakiej kwocie i które z nich korzysta z odliczenia ulgi na dziecko. Konieczne jest zatem porozumienie w tym względzie, co oznacza, że rodzice dziecka powinni wspólnie uzgodnić sposób obliczenia okresów wykonywania przez nich władzy rodzicielskiej, które będą stanowiły podstawę do skorzystania z ulgi prorodzinnej.

Odliczenie ulgi będzie wymagało uzgodnienia przez małżonków proporcji, w jakiej dokonają odliczenia za okresy, w których wspólnie wykonywali władzę rodzicielską nad córką. Wynika to z faktu, iż brak takiego uzgodnienia może spowodować, iż suma odliczeń dokonanych przez małżonków - w ich zeznaniach podatkowych - przekroczy kwotę 1.112,04 zł (92,67 zł x 12 miesięcy) rocznie. Ustawodawca natomiast jednoznacznie określił limit odliczenia tytułem omawianej ulgi i wskazał, w jakich przypadkach ulga winna być dzielona wg klucza 1/30 kwoty miesięcznej za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem. W przypadku, gdy władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, tejże proporcji nie można ściśle zastosować. Ulga bowiem przysługuje im wspólnie i podlega wykazaniu w zeznaniu w częściach równych lub wg proporcji przez małżonków przyjętej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że jeżeli oboje rodzice wykonują władzę rodzicielską, wówczas ulga prorodzinna przysługuje każdemu z rodziców w proporcjach przez nich ustalonych, z tym, że łączna kwota odliczeń, przez nich dokonana nie może przekroczyć kwoty odliczeń przysługujących względem danego dziecka, a jeżeli takich proporcji nie ustalili, to należy przyjąć, że ulga przysługuje każdemu z rodziców w częściach równych. Istotne jest, aby nie dochodziło do dublowania ulgi.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie mówi, że rodzicom przysługuje wspólnie roczna kwota ulgi i mogą ją oni odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnie ustalonej przez rodziców proporcji. Istotne jest jednak to, aby odliczona kwota przez oboje rodziców nie przekroczyła rocznego limitu ulgi, tj. kwoty 1.112,04 zł.

Decyzję o sposobie podziału tej kwoty ustawodawca pozostawił rodzicom dziecka, zaznaczając jedynie, iż kwota ulgi na dziecko dotyczy łącznie obojga rodziców. Natomiast, jeżeli rodzice takich proporcji nie ustalili bądź nie są w stanie dojść do porozumienia w tej kwestii, to należy przyjąć, że ulga przysługuje każdemu z nich w częściach równych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa, stwierdzić należy, iż jeżeli wnioskodawca oraz jego żona przez cały rok wykonywali władzę rodzicielską w stosunku do swojej małoletniej córki, a wnioskodawca nie ma możliwości ustalenia z matką dziecka kwoty odliczeń w odpowiednich proporcjach, to ewentualnie należy przyjąć że ulga przysługuje mu w połowie wysokości, przy spełnieniu wszystkich ustawowych przesłanek określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podkreślenia wymaga bowiem fakt, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Ponadto należy zauważyć, iż organ interpretacyjny jest jedynie uprawniony do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego, nie ma natomiast uprawnień do rozstrzygania sporów pomiędzy osobami uprawnionymi do ulgi w zakresie wielkości, w jakiej ulgę tę winna każda z nich zastosować.

Odnosząc się do kwestii czy w związku z tym, iż w rozliczeniach za poprzednie lata wnioskodawca nie korzystał z ulgi prorodzinnej przysługuje mu prawo do wniesienia korekt do zeznań podatkowych mających na celu uwzględnienie tej ulgi, tut. organ wyjaśnia, iż przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa dopuszczają możliwość złożenia korekty zeznania podatkowego.

Zgodnie bowiem z art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji, w myśl art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej, następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Natomiast w odniesieniu do możliwości skorzystania przez wnioskodawcę z ww. ulgi w rozliczeniu rocznym za poprzednie lata należy uwzględnić postanowienia art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w tych latach.

Ulga prorodzinna, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych została wprowadzona do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez art. 1 pkt 30 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588), zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2007 r. i w 2008 r., od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć rocznie kwotę, obliczoną zgodnie z ust. 2, jeżeli w roku podatkowym wychowywał własne lub przysposobione dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4.

Uprawnienie do ulgi w 2007 r. związane jest z wychowywaniem przez podatnika w tym roku zgodnie z art. 6 ust. 4 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym w 2007 r.:

Mając na uwadze treść art. 6 ust. 4 ww. ustawy, w brzmieniu wprowadzonym ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), które to brzmienie - zgodnie z art. 14 pkt 1 tej ustawy - ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2008 r., stwierdzić należy, iż w 2008 r. uprawnienie do ulgi związane jest z wychowywaniem przez podatnika:

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczeniu podlega kwota stanowiąca iloczyn liczby wychowywanych dzieci i dwukrotności kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W myśl art. 27f ust. 3 cyt. ustawy odliczenie kwoty, o której mowa w ust. 2, dotyczy łącznie obojga rodziców, z zastrzeżeniem ust. 4. Kwotę tę odlicza się od podatku jednego z rodziców lub od podatku obojga.

Przepis art. 27f ust. 4 ww. ustawy stanowi, iż w przypadku rodziców, w stosunku do których orzeczone zostały rozwód albo separacja, odliczenie przysługuje jednemu z nich, u którego dzieci faktycznie zamieszkują, o ile spełnione są warunki określone w ust. 1.

Jeżeli przez część roku podatkowego dzieci faktycznie zamieszkują u każdego z rodziców, o których mowa w ust. 4, odliczenie przysługuje każdemu z nich, o ile spełnione są warunki określone w ust. 1; w tym przypadku kwota odliczenia stanowi iloczyn liczby miesięcy pobytu dzieci u rodzica i 1/12 kwoty, o której mowa w ust. 2 (art. 27f ust. 5 pow. ustawy).

Przytoczone regulacje ustawowe wskazują wyraźnie, iż podstawowym kryterium skorzystania z prawa do odliczenia ulgi za 2007 r. i 2008 r. było wychowywanie dziecka przez podatnika w danym roku podatkowym, pod warunkiem, że istnieje między dzieckiem a podatnikiem więź prawna wynikająca z bycia biologicznym rodzicem lub stosunku przysposobienia. Ulga dotyczy zawsze obojga rodziców, niezależnie od tego czy są małżeństwem, z tym, że w przypadku małżonków rozwiedzionych ulga przysługuje temu, u którego dzieci faktycznie zamieszkują.

Zgodnie z art. 26 § 1 ustawy z dnia 26 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.

Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy (art. 26 § 2 Kodeksu cywilnego).

Natomiast wychowywanie dzieci to zapewnianie im stałej opieki. Dla skorzystania z ulgi na dzieci nie jest zatem wystarczający fakt bycia rodzicem małoletnich dzieci. Konieczne jest ich wychowywanie, sprawowanie nad nimi opieki. Osoba będąca rodzicem dzieci małoletnich, lecz niewychowująca ich, nie ma zatem prawa do przedmiotowej ulgi.

Z dniem 1 stycznia 2009 r. - uregulowaniami art. 1 pkt 21 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) - zostały zmienione zasady odliczania ulgi z tytułu wychowywania dzieci, określone w treści art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ww. ustawy, od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

W myśl art. 27f ust. 2 tejże ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek (tj. w 2009 r. 1.112,04 zł za cały rok), określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

Zgodnie z art. 27f ust. 3 powołanej ustawy w przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Z przepisu art. 27f ust. 4 wyżej cyt. ustawy wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci.

Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

Biorąc powyższe pod uwagę, uprawnionymi do skorzystania z ulgi za 2009 r. są zatem podatnicy, którzy spełnili poniższe przesłanki, tj:

* osiągali dochody opodatkowane wg skali podatkowej,

* wykonywali władzę rodzicielską, pełnili funkcje opiekuna prawnego (jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało) lub sprawowali opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą,

* utrzymywali pełnoletnie dziecko w związku z wykonywaniem przez siebie ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego,

* wykażą podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenia zdrowotne).

Oznacza to, że z ulgi mogą skorzystać podatnicy, którzy osiągają dochody opodatkowane według skali podatkowej. Do ulgi mają prawo również podatnicy opodatkowani zryczałtowanym podatkiem dochodowym lub podatnicy osiągający dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej, czy też z działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowanych 19% podatkiem liniowym pod warunkiem, iż uzyskają w roku podatkowym także dochody opodatkowane według skali.

Przy czym warunkiem do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dziecka jest również brak zastosowania w stosunku do dziecka przepisów:

* art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego,

* ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zauważyć należy, iż ulga prorodzinna podobnie jak inne ulgi podatkowe, jest uprawnieniem podatnika, a nie jego obowiązkiem. W związku z tym skorzystanie przez wnioskodawcę z ulgi prorodzinnej w latach 2007 - 2010 uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania określonych w stosownych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w tych latach.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż za 2007 r. i 2008 r. wnioskodawcy nie przysługiwała ulga, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż z wniosku nie wynika aby dziecko z nim zamieszkiwało. Wnioskodawca ma jedynie prawo do przedmiotowej ulgi za 2009 r. i 2010 r., o ile spełnia wszystkie przesłanki wymagane do jej zastosowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.