IBPBII/1/415-415/10/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 lipca 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-415/10/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 13 kwietnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 21 czerwca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu składek ubezpieczeniowych z Kasy w Paryżu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 kwietnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu składek ubezpieczeniowych z Kasy w Paryżu.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 9 czerwca 2010 r. Znak: IBPB II/1/415-415/10/MK wezwano wnioskodawczynię do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono w dniu 21 czerwca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni pracowała w kopalni we Francji w latach 1940-1942 jako pracownik niepełnoletni a w latach 1942 - 1947 jako pracownik stały. W 1945 r. wnioskodawczyni wyszła za mąż za polskiego żołnierza, który brał udział w wojnie 1939-1945 na Zachodzie pod dowództwem generała S. W 1947 r. mając 21 lat wnioskodawczyni wróciła do Polski. Świadczenia, które pobiera to nie jest ani emerytura, ani renta tylko wyłącznie zwrot składek ubezpieczeniowych i rewaloryzowanych przez Kasę w Paryżu. Do obecnej chwili wnioskodawczyni nie płaciła podatku, bo zgodnie z przepisami świadczenia te są wolne od podatku. Od 1984 r. wnioskodawczyni jest wdową, obecnie ma 84 lata. Świadczenie z tytułu zwrotu składek ubezpieczeniowych nie podlega podwyższeniu od momentu przyznania przez tamtejszy urząd.

Z uzupełnienia wniosku z dnia 17 czerwca 2010 r., który wpłynął do tut. Biura w dniu 21 czerwca 2010 r. wynika, iż:

* wnioskodawczyni posiada obywatelstwo polskie,

* Kasa w Paryżu jest instytucją państwową,

* wypłacane należności (zwrot składek ubezpieczeniowych) nie następuje w efekcie renty, ale jest związany z uzyskaniem wynagrodzenia w związku z zatrudnieniem w kopalni w latach 1940 przed 16 rokiem życia i od 1942 do 7 czerwca 1947 r. jako pracownika stałego we Francji,

* otrzymywane świadczenie ma charakter systematyczny,

* w Polsce wnioskodawczyni otrzymuje rentę rodzinną po zmarłym mężu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy do ww. świadczenia ma zastosowanie art. 55 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 27 ust. 2.

2.

Czy Bank powinien pobierać podatek miesięczny (zaliczki).

3.

Czy wnioskodawczyni powinna to świadczenie rozliczyć w zeznaniu rocznym.

Zdaniem wnioskodawczyni, na podstawie powołanych powyżej przepisów świadczenie powinno być zwolnione z podatku.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przepisu art. 27 ust. 2 ww. ustawy wynika, iż jeżeli u podatników, którzy osiągają wyłącznie przychody z tytułu emerytur i rent niepodlegających podwyższeniu stosownie do art. 55 ust. 6, po odliczeniu podatku według skali określonej w ust. 1, pozostaje kwota przychodu niższa niż kwota stanowiąca 20% górnej granicy pierwszego przedziału skali podatkowej określonej w ust. 1, w stosunku rocznym, podatek określa się tylko w wysokości nadwyżki ponad tę kwotę.

Zgodnie z art. 55 ust. 6 ww. ustawy organy rentowe podwyższą należne od dnia 1 stycznia 1992 r. krajowe emerytury i renty przeliczając je w taki sposób, aby po potrąceniu podatku dochodowego od tych emerytur i rent emerytury i renty nie były niższe niż przed przeliczeniem, a także wskaźniki wysokości świadczeń oraz wysokości wynagrodzenia nie uległy obniżeniu. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio. Przy czym z ust. 3 tego artykułu wynika, iż wynagrodzenie pracownika po przeliczeniu, o którym mowa w ust. 1, nie może być wyższe niż 125% wynagrodzenia przed przeliczeniem.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni pracowała w kopalni we Francji w latach 1940-1942 jako pracownik niepełnoletni a w latach 1942 - 1947 jako pracownik stały. Świadczenia, które pobiera to nie jest ani emerytura, ani renta tylko wyłącznie zwrot składek ubezpieczeniowych i rewaloryzowanych przez Kasę w Paryżu. Do obecnej chwili wnioskodawczyni nie płaciła podatku, bo według niej zgodnie z przepisami świadczenia te są wolne od podatku. Świadczenie z tytułu zwrotu składek ubezpieczeniowych nie podlega podwyższeniu od momentu przyznania przez tamtejszy urząd. Z uzupełnienia ww. wniosku wynika również, iż wnioskodawczyni posiada obywatelstwo polskie, Kasa w Paryżu jest instytucją państwową, wypłacane należności (zwrot składek ubezpieczeniowych) nie następuje w efekcie renty, ale jest związane z uzyskaniem wynagrodzenia w związku z zatrudnieniem w kopalni w latach 1940 przed 16 rokiem życia i od 1942 do 7 czerwca 1947 r. jako pracownika stałego we Francji. W Polsce wnioskodawczyni otrzymuje rentę rodzinną po zmarłym mężu.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż sposób wyliczenia podatku dochodowego określony w art. 27 ust. 2 ustawy nie znajduje zastosowania do świadczeń uzyskiwanych z Francji, tj. do zwrotu składek ubezpieczeniowych i rewaloryzowanych przez Kasę w Paryżu, ponieważ - jak sama wnioskodawczyni stwierdza we wniosku - wypłacane należności nie następują w efekcie renty, ale zwrot ten jest związany z uzyskaniem wynagrodzenia w związku z zatrudnieniem w kopalni we Francji.

Należy również zauważyć, iż wnioskodawczyni uzyskuje przychody w Polsce z tytułu renty rodzinnej po zmarłym mężu oraz przychody z tytułu ww. zwrotu składek, natomiast przepis art. 27 ust. 2 ustawy znajduje zastosowanie tylko do podatników, którzy osiągają wyłącznie przychody z tytułu emerytur i rent niepodlegających podwyższeniu stosownie do art. 55 ust. 6 ustawy.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W myśl art. 4a tej ustawy, powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z uwagi na to, iż wnioskodawczyni ma miejsce zamieszkania w Polsce, posiada polskie obywatelstwo, do zwrotu składek ubezpieczeniowych z Francji znajdą zastosowania postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Polską a Francją.

Stosownie do art. art. 18 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w dniu 20 czerwca 1975 r. w Warszawie (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5), z zastrzeżeniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 renty, emerytury i podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniego zatrudnienia, wypłacane osobie zamieszkałej w jednym Umawiającym się Państwie (w Polsce) podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (w Polsce).

W myśl art. 21 ww. umowy części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania w jednym z Umawiających się Państw (w Polsce), bez względu na to skąd pochodzą, a o których nie było mowy w poprzednich artykułach niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (w Polsce).

Wobec powyższego, do zwrotu składek ubezpieczeniowych przez Kasę w Paryżu osobie zamieszkałej w Polsce stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego, gdyż w świetle ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania świadczenia te podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy źródłem przychodów są "inne źródła".

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w ww. przepisie sformułowanie "w szczególności", świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Tak więc, podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być wszystkie te czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż do przychodów z innych źródeł zakwalifikować należy kwoty składek ubezpieczeniowych zwracanych przez Kasę w Paryżu. Kwoty te stanowią przychód wnioskodawczyni, który należy wykazać w zeznaniu podatkowym za dany rok podatkowy i opodatkować łącznie z rentą rodzinną po zmarłym mężu otrzymywaną w tym samym roku podatkowym.

Bank nie ma obowiązku poboru zaliczek na podatek od ww. zwrotu składek, gdyż świadczenie to nie jest emeryturą ani rentą z zagranicy, a w myśl art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnik Bank byłby zobowiązany tylko wówczas, gdyby otrzymywane świadczenie było emeryturą lub rentą.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku wnioskodawczyni dołączyła dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl