IBPBII/1/415-358/10/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 29 marca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 17 czerwca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie sposobu ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 marca 2010 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie sposobu ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 11 czerwca 2010 r. Znak: IBPBII/1/415-358/10/BJ, IBPB II/1/415-581/10/BJ, IBPB II/1/415-582/10/BJ wezwano wnioskodawczynię do jego uzupełnienia. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 17 czerwca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 2007 r. wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem do majątków własnych w drodze darowizny działki 4/3 oraz 4/4 położone w K. Na działce 4/3 rozpoczęto budowę domku jednorodzinnego w 2007 r. W związku małżeńskim małżonkowie nie mieli wspólności majątkowej. W dniu 4 listopada 2009 r. wnioskodawczyni rozwiodła się z mężem i dokonała zniesienia współwłasności nieruchomości z męża na nią w zamian za spłacenie byłego męża w kwocie 60.000,00 zł oraz przejęcie kredytu zaciągniętego we frankach szwajcarskich w kwocie 90.740 franków szwajcarskich na dzień przejęcia kredytu. W roku bieżącym wnioskodawczyni ma zamiar sprzedać ww. nieruchomość z dokończonym domem - stan surowy zamknięty.

W piśmie z dnia 15 czerwca 2010 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wnioskodawczyni wyjaśniła, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawczyni, odpowiadając na pytanie nr 1 należy stwierdzić, iż zgodnie z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca w przypadku budynków budowanych uzależnia zastosowanie pełnej ulgi w postaci braku opodatkowania od daty wybudowania. W związku z tym taka data, czyli rok 2009 powinna być brana jako rok "nabycia" nieruchomości a co za tym idzie od tej daty liczony jest 5-cio letni okres na pełne zwolnienie, ale także od tej daty uzależnione jest jaki przepis obowiązuje, gdyż nie data sprzedaży, lecz data nabycia lub wybudowania (gdy nieruchomość jest budowana) decyduje o typie stosowanych przepisów. Oznacza to, że dla zbycia nieruchomości wnioskodawczyni powinny być stosowane przepisy obowiązujące w dniu zakończenia budowy.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1. W zakresie pytania nr 2 odpowiedzi udzielono w interpretacji Znak: IBPB II/1/415-581/10/BJ, a w zakresie pytania nr 3 odpowiedzi udzielono w interpretacji Znak: IBPB II/1/415-582/10/BJ.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycielub wybudowanie (...).

Tym samym przychody uzyskane z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, które nastąpiło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dla zastosowania zasad opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości istotne znaczenie ma data nabycia zbywanej nieruchomości. Data ta wskazuje, jakie przepisy mają zastosowanie do opodatkowania osiągniętego przez podatnika dochodu.

Zgodnie bowiem z ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w cytowanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy zmieniającej do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. Oznacza to, że do przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych od dnia 1 stycznia 2009 r. zastosowanie mają przepisy obowiązujące od dnia 1 stycznia 2009 r. zgodnie z treścią art. 14 ww. ustawy zmieniającej.

Zgodnie z treścią art. 46-48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) nieruchomościami są grunty, a także budynki trwale związane z gruntem lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Natomiast art. 48 Kodeksu cywilnego stanowi, że z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane. W myśl art. 47 Kodeksu cywilnego część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Wyżej wymienione przepisy wyrażają generalną zasadę, że budynek jako część składowa nieruchomości - z wyjątkami przewidzianymi w ustawie - nie może być odrębnym przedmiotem własności i dzieli los prawny rzeczy głównej, tj. gruntu. Tak więc zbycie nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego. Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z powyższym, datą nabycia nieruchomości jest zawsze data nabycia gruntu bez względu na to, kiedy został lub zostanie wzniesiony na tym gruncie budynek. Wyjątek od tej zasady Kodeks cywilny przewiduje w przypadku, kiedy przedmiotem nabycia jest prawo użytkowania wieczystego gruntu. W tym przypadku budynek wybudowany na gruncie stanowi przedmiot odrębnej własności. Z taką sytuacją nie mamy jednak do czynienia w przedmiotowej sprawie.

Z uwagi na to, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia "nabycia", należy ponownie odwołać się do przepisów Kodeksu cywilnego, a w szczególności do art. 155 § 1, który stanowi, iż umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Celem natomiast postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności. Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy - o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy wyłącznie wówczas, jeżeli nabyte na własność mienie mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Nie zmienia tego nawet fakt, że zniesienia współwłasności można dokonać bez spłat i dopłat. Zatem jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział posiadany przed zniesieniem współwłasności oznacza to, że dla części nieruchomości nabytej w drodze zniesienia współwłasności dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności.

Jak wynika z wniosku, w 2007 r. wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem do majątków własnych w drodze darowizny działki 4/3 oraz 4/4. Każdy z małżonków nabył prawo udziału w działce 4/3 i 4/4. Na działce 4/3 rozpoczęto budowę domku jednorodzinnego w 2007 r. W związku małżeńskim małżonkowie nie mieli wspólności majątkowej. W dniu 4 listopada 2009 r. wnioskodawczyni rozwiodła się z mężem i dokonała zniesienia współwłasności nieruchomości (działek 4/3 i 4/4) z męża na swoją w zamian za spłacenie byłego męża w kwocie 60.000 zł oraz przejęcie zaciągniętego kredytu w kwocie 90.740 franków szwajcarskich na dzień przejęcia kredytu. Kredyt zaciągnięty był na budowę budynku mieszkalnego posadowionego na działce 4/3. Zaciągnięcie kredytu nastąpiło 10 stycznia 2008 r. Kredyt został przez wnioskodawczynię przejęty na zasadzie notarialnego porozumienia z byłym mężem. Kredytobiorcami byli oboje małżonkowie. W roku bieżącym wnioskodawczyni ma zamiar sprzedać ww. nieruchomość z dokończonym domem - stan surowy zamknięty.

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu dla zastosowania zasad opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości istotne znaczenie ma data nabycia przedmiotowej nieruchomości przez wnioskodawczynię.

Zatem w sprawie będącej przedmiotem zapytania wnioskodawczyni nabyła prawo własności sprzedawanej nieruchomości czyli działki nr 4/3 w następujący sposób:

* w 2007 r. - w 1/2 części odpowiadającej jej udziałowi nabytemu na podstawie umowy darowizny,

* w 2009 r. - w 1/2 części odpowiadającej udziałowi nabytemu od byłego męża w wyniku zniesienia współwłasności.

Przy czym podkreślić należy, że udział 1/2 to zgodnie z zasadami w prawie cywilnym udział w gruncie oraz udział we wszystkim co jest z tym gruntem trwale związane.

Z uwagi na to, że nabycie prawa do przedmiotowej nieruchomości nastąpiło odpowiednio w 2007 r. oraz w 2009 r. pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, należy oddzielnie liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie każdego z udziałów w tej nieruchomości gruntowej zabudowanej. Budynek mieszkalny "w trakcie budowy" - stan surowy zamknięty trwale związany z gruntem będzie bowiem częścią składową tej nieruchomości. Data zakończenia jego wybudowania pozostaje bez znaczenia dla rozstrzygnięcia. Data ta miałaby znaczenie wówczas gdyby budynek budowano na gruncie będącym w wieczystym użytkowaniu. Do takiej też okoliczności ustawodawca przewidział użycie słowa "wybudowanie" w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić zatem należy, iż wnioskodawczyni, która stała się właścicielką przedmiotowej nieruchomości - działki nr 4/3 w roku 2007 i 2009 w udziale po 1/2, w przypadku jej zbycia w bieżącym roku czyli przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym miały miejsca nabycie - do wartości przychodu ze zbycia tej części nieruchomości, którą nabyła w 2007 r. winna zastosować przepisy w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., a do wartości przychodu ze zbycia tej części nieruchomości, którą nabyła w 2009 r. winna zastosować przepisy w brzmieniu obowiązującym w 2009 r.

Zatem przychód z odpłatnego zbycia 1/2 części nieruchomości gruntowej nabytej w 2007 r. będzie podlegać opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., a przychód z odpłatnego zbycia 1/2 części nieruchomości gruntowej nabytej w 2009 r. będzie podlegać opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy jego obliczenia. Podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. W przypadku odpłatnego zbycia podstawę obliczenia podatku stanowi różnica pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d ww. ustawy, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Przychód tak obliczony można pomniejszyć o koszty uzyskania przychodów. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl natomiast art. 30e ust. 1, ust. 2 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Jednocześnie, na podstawie art. 22 ust. 6e ustawy, wysokość tych nakładów ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, iż w przypadku sprzedaży przedmiotowej nieruchomości przed upływem ww. terminu, wnioskodawczyni uzyska przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości w wysokości wyrażonej w cenie określonej w umowie odpowiadającej wartości zbywanej przez nią nieruchomości, tj. wartości zarówno gruntu, jak i nakładów związanych z tym gruntem, poniesionych na budowę budynku.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku. Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną, opłatę sądową. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód. Tak więc przychodem ze sprzedaży jest, jak wskazano powyżej, cena pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia

Zatem w odniesieniu do przychodu uzyskanego ze zbycia części nieruchomości gruntowej nabytej w 2007 r. na podstawie umowy darowizny, do kosztów uzyskania przychodów wnioskodawczyni może zaliczyć kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej ten podatek przypada na tę część nieruchomości. Dodatkowo kosztem uzyskania przychodu mogą być również udokumentowane nakłady na nieruchomość, jeżeli takie nakłady wnioskodawczyni poczyniła w czasie posiadania tej nieruchomości. Nakładami tymi mogą być wydatki jakie poniosła na budowę budynku. Spłata kredytu zaciągniętego na budowę na tym gruncie budynku nie jest nakładem poczynionym w czasie posiadania nieruchomości, zwiększającym wartość tej nieruchomości i udokumentowanym fakturą VAT.

Natomiast w odniesieniu do przychodu uzyskanego ze zbycia części nieruchomości gruntowej nabytej w 2009 r. w wyniku zniesienia współwłasności należy stwierdzić, że nabycie udziału nastąpiło przez wnioskodawczynię odpłatnie, bo i odpłatne było zniesienie współwłasności. Z wniosku wynika jednak, że zniesienie współwłasności dotyczyło obu działek, a zatem odpłatność na rzecz byłego męża dotyczy zarówno działki nr 4/3 jak i 4/4 i odpowiednio do tej okoliczności należy uwzględnić podział wydatków na nabycie obu udziałów od męża. Kosztem uzyskania przychodu może być udokumentowana kwota faktycznej spłaty na rzecz byłego małżonka, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w tej części, w której stanowi koszt nabycia zbywanej nieruchomości. Spłatą należy przy tym nazwać nie tylko kwotę wypłaconą mężowi w gotówce, ale również fakt, że wnioskodawczyni przejęła na siebie zobowiązanie do spłaty kredytu jakie ciążyło solidarnie na mężu. Tym samym wnioskodawczyni nie może za koszty uzyskania przychodu uznać całej kwoty kredytu - bo oboje z mężem mieli obowiązek kredyt spłacać, ale tylko połowę wartości kredytu ustaloną na dzień przejęcia, bo z takiego zobowiązania zwolniony jest mąż. Wnioskodawczyni nie może bowiem pomijać faktu, że sama też miała obowiązek kredyt spłacać, a kwota kredytu nie mieści się w pojęciu kosztów uzyskania przychodu. W pojęciu tym mieści się jedynie cena nabycia i wydatki na nakłady.

Podsumowując: wnioskodawczyni na nabycie w 2009 r. udziałów w działce nr 4/3 i 4/4 poniosła wydatki: 60.000 zł tytułem spłaty gotówkowej oraz połowę z 90.740 franków szwajcarskich na dzień przejęcia. W takiej części w jakiej te wydatki przypadły na koszt odpłatnego zniesienia współwłasności działki nr 4/3 i 4/4 wnioskodawczyni może uznać te wydatki za wydatki na nabycie. Przy rozliczaniu wydatków należy jednak pamiętać, że nie jest możliwe odliczanie tych samych wydatków podwójnie - raz jako wydatków nabycia udziału w działce nr 4/3, drugi raz w tej samej kwocie jako koszt nabycia udziału w działce nr 4/4. Wydatki te należy przyporządkować w takiej wysokości, w jakiej dotyczą każdej z działek. Podobnie nie jest możliwe, aby wnioskodawczyni dwukrotnie zaliczała do kosztów uzyskania przychodu nakłady na budowę budynku.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawczyni, iż w opisanym przez nią zdarzeniu rok 2009 powinien być brany jako rok "nabycia" nieruchomości i od tej daty winien być liczony jest 5-cio letni okres na pełne zwolnienie, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.