IBPBII/1/415-34/14/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 10 stycznia 2014 r. (data wpływu do Biura - 16 stycznia 2014 r.), uzupełnionym 3 kwietnia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy o dzieło dotyczącej świadczenia usług fotograficznych pomiędzy dwoma osobami fizycznymi, z których żadna nie prowadzi działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 stycznia 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy o dzieło dotyczącej świadczenia usług fotograficznych pomiędzy dwoma osobami fizycznymi, z których żadna nie prowadzi działalności gospodarczej.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 18 marca 2014 r. znak: IBPB II/1/415-34/14/BJ wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono 3 kwietnia 2014 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest zatrudniona na umowę o pracę na czas nieokreślony i otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 5000 zł brutto. Dodatkowo interesuje się fotografią i chciałaby sporadycznie, a więc nie tak, jak to jest w rozumieniu ustawy - "w sposób zorganizowany i ciągły" świadczyć usługi fotograficzne, np. okazjonalnie obsługa fotograficzna ślubu, chrzcin itp.). Konkurencja w branży fotograficznej jest bardzo duża, więc ilość zleceń w ciągu roku nie będzie znaczna (maksymalnie kilka takich "reportaży" w roku). Gdyby Wnioskodawczyni zdecydowała się na rejestrację działalności gospodarczej, to koszty rejestracji i prowadzenia tej działalności zapewne przewyższyłyby dochody, zwłaszcza że w niektórych miesiącach ceremonii jest mało lub w ogóle ich nie ma - np. okresy związane z adwentem, maj, listopad. Oznacza to, że z powodu takich mało skomplikowanych usług nieopłacalne jest rejestrowanie jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Ponadto, na zajęcie się działalnością gospodarczą w większym stopniu, tak aby była ona opłacalna, Wnioskodawczyni nie ma czasu gdyż pracuje zawodowo na pełnym etacie. Wykonanie reportażu ślubnego wymaga nie tylko sfotografowania ceremonii ale późniejsze opracowanie materiału oraz sporządzenie albumu z fotografiami co również wymaga dużo czasu. Jej zdaniem, jedynym rozwiązaniem mogłoby być podpisanie umowy o dzieło między osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe, jedynym sensownym wyjściem byłoby zawieranie przeze Wnioskodawczynię umowy o dzieło z inną osobą fizyczną, która będzie tym samym zamawiającym wykonania dzieła w postaci np. reportażu ślubnego. Analizując zapisy Kodeksu Cywilnego i Kodeksu Pracy oraz innych przepisów Wnioskodawczyni nie znalazła przeciwwskazań do zawarcia umowy o dzieło pomiędzy osobami fizycznymi, z których żadna nie ma zarejestrowanej działalności gospodarczej, tj. pomiędzy osobami fizycznymi niebędącymi przedsiębiorcami.

Wnioskodawczyni wskazała, iż art. 353¹ Kodeksu cywilnego stanowi, że strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Z kolei art. 627 Kodeksu cywilnego stanowi, że przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia.

Wnioskodawczyni wskazała, że być może się myli, ale przeanalizowane przez nią przepisy podatkowe ani Kodeks cywilny nie wykluczają zawarcia umowy o dzieło pomiędzy osobami fizycznymi niebędącymi przedsiębiorcami. Brak jest też przeszkód, aby na podstawie umowy o dzieło powierzyć innej osobie fizycznej wykonanie określonej umową czynności. Przedmiot umowy musi spełniać przesłanki pozwalające uznać go za dzieło w rozumieniu Kodeksu cywilnego, a zatem wykonawca musi osiągnąć konkretny rezultat świadczonej usługi. Oczywiście od umowy takiej należałoby zapłacić podatek.

W piśmie z 1 kwietnia 2014 r. (data wpływu - 3 kwietnia 2014 r.) Wnioskodawczyni doprecyzowała opis zdarzenia przyszłego i wskazała, że:

* Zleceniodawcą wykonania usług fotograficznych będą osoby, z którymi zawarta zostanie umowa o dzieło.

* W przypadku przeważającej części zleceń osobą wykonującą dzieło (fotografie) będzie osobiście Wnioskodawczyni, natomiast strony zawartej umowy będą dopuszczały wykonanie zdjęć przez inną osobę w jej zastępstwie pod warunkiem, że będzie ona posiadała niezbędne kwalifikacje. Za działania takiej osoby Wnioskodawczyni będzie odpowiadała jak za działania własne. Osobą tą najczęściej byłby jej mąż, gdyż posiada on odpowiednią wiedzę i doświadczenie. Osoba wykonująca dzieło w jej zastępstwie przeniesie na nią prawa do utworu w zakresie niezbędnym do udzielenia licencji zleceniodawcy.

* Wykonane fotografie będą utworem w rozumieniu prawa autorskiego i Wnioskodawczyni będzie korzystała z praw autorskich do utworów. Zleceniodawcy zostanie udzielona licencja na korzystanie z utworu oraz przekazany utwór w postaci zapisu wykonanych zdjęć.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy można zawrzeć umowę o dzieło pomiędzy dwoma osobami fizycznymi (z których żadna nie prowadzi działalności gospodarczej).

2. Czy dochód z takiej umowy zleceniobiorca, tj. fotograf winien wykazać w zeznaniu rocznym (PIT-36) wpisując osiągnięty przychód w części D.1. w wierszu "inne źródła", zsumować go z innymi dochodami, a od łącznej kwoty obliczyć i zapłacić należny podatek.

Ad 1. Wnioskodawczyni wskazała, że zasięgała opinii w ww. sprawie w Urzędzie Skarbowym właściwym wg miejsca zamieszkania. Niestety w punkcie informacyjnym/obsługi na ww. zadane pytanie uzyskała odpowiedź, że taka forma rozliczenia nie może mieć miejsca, gdyż umowa o dzieło nie może być zawarta pomiędzy dwoma osobami fizycznymi (z których żadna nie ma zarejestrowanej działalności, gdyż po jednej stronie musi być podmiot, który odprowadzi podatek). Prosząc o podstawę prawną odesłano Wnioskodawczynię do zapisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni prosi o odpowiedź jak jest w rzeczywistości w oparciu o obecnie obowiązujące w tym zakresie przepisy prawne.

Wnioskodawczyni wskazała ponadto, że jak już wcześniej pisała, nie znalazła jednoznacznych zapisów we wspomnianych ustawach zakazujących zawarcie umowy pomiędzy dwoma osobami fizycznymi, z których żadna nie prowadzi działalności gospodarczej. Wydaje jej się, że na podstawie takich umów mogłaby bez przeszkód podjąć się kilkakrotnego wykonania fotoreportażu ślubnego. Tym bardziej, że swoje stanowisko opiera nie tylko o przytoczone powyżej przepisy, ale również o znalezione porady na ogólnodostępnych portalach internetowych oraz w oparciu o już istniejące interpretacje indywidualne wydawane w całym kraju przez upoważnione do tego Izby Skarbowe (dostępne w Internecie). Oczywiście jak przypominają specjaliści/autorzy ww. artykułów znajdujących się w Internecie należy pamiętać o odprowadzeniu podatku od przychodu uzyskanego na podstawie ww. umowy.

Ad. 2. Zdaniem Wnioskodawczyni, w świetle przepisów podatkowych rozliczenie dochodu z opisanej we wniosku umowy o dzieło zawartej pomiędzy osobami fizycznymi, z których żadna nie prowadzi działalności gospodarczej (wykonanie fotografii ślubnej) powinno zostać dokonane poprzez wykazanie w zeznaniu rocznym (PIT-36) osiągniętego z tego tytułu przychodu w części D.l w wierszu "inne źródła". Natomiast po zsumowaniu go z innymi dochodami, od łącznej kwoty winien zostać obliczony i uiszczony należny podatek.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy o dzieło dotyczącej świadczenia usług fotograficznych pomiędzy dwoma osobami fizycznymi, z których żadna nie prowadzi działalności gospodarczej (pyt. nr 2). W zakresie pyt. nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Artykuł 10 ust. 1 tej ustawy określa źródła przychodów. W myśl tego przepisu do źródeł przychodów zalicza się m.in.:

* pkt 2 - działalność wykonywaną osobiście,

* pkt 7 - kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c,

* pkt 9 - inne źródła.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście. Natomiast za przychody z działalności wykonywanej osobiście - w rozumieniu art. 13 pkt 2 cyt. ustawy - uważa się zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a tej ustawy, przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Jak wynika z powyższego, do przychodów z osobiście wykonywanej działalności z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, zalicza się wyłącznie przychody otrzymywane z tego tytułu od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

Przychody z tytułu realizacji umowy o dzieło, uzyskane od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, których nie można zaliczyć do określonych w art. 13 pkt 8 lit. a ww. ustawy przychodów z tytułu działalności wykonywanej osobiście (z racji, że nie są spełnione dyspozycje zawarte w tym przepisie), są co do zasady przychodami z "innych źródeł", o których mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; przychody te stanowią odrębną kategorię przychodów.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Wskazać należy, iż katalog świadczeń określonych w art. 20 ust. 1 ww. ustawy jest katalogiem otwartym, dlatego też do tego rodzaju źródła przychodu należy zaliczyć wszystkie świadczenia, których ustawodawca nie zaliczył do innych kategorii źródeł przychodu wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc m.in. do przychodów z praw majątkowych. Podkreślenia bowiem wymaga, iż w zależności od przedmiotu umowy o dzieło, przychód uzyskany na podstawie takiej umowy może być także kwalifikowany jako przychód z praw majątkowych, jeżeli dotyczy on praw autorskich i praw pokrewnych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Stosownie natomiast do art. 18 ww. ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Zauważyć należy, że przepisy prawa podatkowego wskazują jedynie przykładowo z jakiego tytułu przychód należy zaliczać do przychodów z praw majątkowych. Do tego źródła przychodów należy zatem zaliczać wszelkie przychody uzyskiwane przez podatników m.in. z posiadania, korzystania i rozporządzania przez nich prawami autorskimi, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Na mocy art. 1 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

Stosownie do art. 1 ust. 3 cyt. ustawy utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną.

W myśl art. 1 ust. 4 ww. ustawy ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 2 ww. ustawy domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Stosownie do art. 17 tej ustawy, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu.

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest zatrudniona na umowę o pracę. Dodatkowo chciałaby sporadycznie świadczyć usługi fotograficzne (np. okazjonalnie obsługa fotograficzna ślubu, chrzcin itp.). Na zajęcie się działalnością gospodarczą w większym stopniu, Wnioskodawczyni nie ma czasu gdyż pracuje zawodowo na pełnym etacie. Wykonanie reportażu ślubnego wymaga nie tylko sfotografowania ceremonii ale późniejsze opracowanie materiału oraz sporządzenie albumu z fotografiami, co również wymaga dużo czasu. Jej zdaniem, jedynym rozwiązaniem mogłoby być podpisanie umowy o dzieło między osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej. Zleceniodawcą wykonania usług fotograficznych będą osoby, z którymi zawarta zostanie umowa o dzieło.

W przypadku przeważającej części zleceń osobą wykonującą dzieło (fotografie) będzie osobiście Wnioskodawczyni, natomiast strony zawartej umowy będą dopuszczały wykonanie zdjęć przez inną osobę w jej zastępstwie pod warunkiem, że będzie ona posiadała niezbędne kwalifikacje. Za działania takiej osoby Wnioskodawczyni będzie odpowiadała jak za działania własne. Osoba wykonująca dzieło, w jej zastępstwie, przeniesie na nią prawa do utworu w zakresie niezbędnym do udzielenia licencji zleceniodawcy. Wykonane fotografie będą utworem w rozumieniu prawa autorskiego i Wnioskodawczyni będzie korzystała z praw autorskich do utworów. Zleceniodawcy zostanie udzielona licencja na korzystanie z utworu oraz przekazany utwór w postaci zapisu wykonanych zdjęć.

Wnioskodawczyni uważa, że rozliczenie dochodu z opisanej umowy o dzieło powinno zostać dokonane poprzez wykazanie w zeznaniu rocznym (PIT-36) osiągniętego z tego tytułu przychodu w części D.l w wierszu "inne źródła". Natomiast po zsumowaniu go z innymi dochodami, od łącznej kwoty winien zostać obliczony i uiszczony należny podatek.

W świetle powołanych wyżej przepisów, stwierdzić należy, że przychody z praw autorskich należy zakwalifikować do przychodów z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro Wnioskodawczyni wskazała, że wykonane fotografie będą utworem w rozumieniu prawa autorskiego i będzie ona korzystała z praw autorskich do tych utworów, bądź osoba wykonująca dzieło, w jej zastępstwie, przeniesie na Wnioskodawczynię prawa do utworu, uzyskane dochody z tytułu umowy o dzieło zawartej z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej Wnioskodawczyni winna wykazać zeznaniu podatkowym składanym na formularzu PIT-36 w wierszu "Prawa autorskie i inne prawa, o których mowa w art. 18 ustawy" a nie jak wskazano we wniosku - w wierszu "inne źródła".

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie zauważyć należy, że organy podatkowe nie są właściwe w zakresie rozstrzygania autorskiego charakteru wykonywanych czynności. Interpretacja przepisów ustawy o prawie autorskim nie leży w kompetencji organów podatkowych.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Przepis art. 3 pkt 2 ww. Ordynacji podatkowej stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Natomiast poprzez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej, należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Stosownie do tej definicji, cytowana powyżej ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie stanowi przepisów prawa podatkowego, a więc działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach nie jest upoważniony do interpretowania tej ustawy w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, a tym samym do stwierdzenia, czy Wnioskodawczyni jest twórcą w rozumieniu przepisów ww. ustawy lub czy określony rezultat pracy jest utworem w rozumieniu prawa autorskiego. W razie wątpliwości, co do prawidłowości zakwalifikowania wykonanej pracy jako korzystającej z praw autorskich lub pokrewnych, należy zwrócić się w celu rozstrzygnięcia tej kwestii do Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.