IBPBII/1/415-290/09/MCZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 czerwca 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-290/09/MCZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 30 marca 2009 r.), uzupełnionym w dniu 6 kwietnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad opodatkowania emerytury wypłacanej z Francji osobie fizycznej zamieszkałej w Polsce - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek uzupełniony w dniu 6 kwietnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad opodatkowania emerytury wypłacanej z Francji osobie fizycznej zamieszkałej w Polsce.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 1977 r. do 2002 r., posiadając obywatelstwo francuskie wnioskodawczyni pracowała w Konsulacie Generalnym Francji w Polsce będąc zatrudniona przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Francji.

Podatki od dochodu wnioskodawczyni opłacała we Francji do 2007 r. włącznie (od 2002 r. przeszła na emeryturę i z uwagi na wysokość emerytury oraz obowiązujące we Francji odliczenia - faktycznie nie płaciła podatku).

W 2007 r. wnioskodawczyni uzyskała obywatelstwo polskie i stałe zameldowanie, co spowodowało, że od 1 stycznia 2008 r. emerytura jest przekazywana do Polski i wypłacana przez Ambasadę Francji, która nie wystawia żadnego PIT.

Zasięgając informacji w tym zakresie oraz szukając interpretacji przepisów podatkowych w internecie, wnioskodawczyni uzyskała sprzeczne informacje o sposobie wypełnienia swojego obowiązku podatkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jeśli przekazywana wnioskodawczyni przez Ambasadę Francji emerytura ze źródeł przychodu położonych we Francji jest jedynym źródłem dochodu w Polsce, to uwzględniając obowiązującą w odniesieniu do dochodów uzyskiwanych ze źródeł położonych we Francji - metodę wyłączenia z progresją - wnioskodawczyni jest zwolniona w Polsce z opodatkowania dochodu uzyskiwanego we Francji oraz z obowiązku składania zeznania podatkowego PIT-36.

Zdaniem wnioskodawczyni - uwzględniając dostępne jej interpretacje przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych - powinna być zwolniona z opodatkowania emerytury uzyskiwanej ze źródeł przychodu położonych we Francji i nie musi składać zeznania podatkowego PIT-36.

Artykuł 24 umowy polsko - francuskiej z 1977 r. stanowi, że..."obywatele Umawiającego się Państwa, niezależnie od tego, czy posiadają miejsce zamieszkania w jednym z Umawiających się Państw, nie mogą być poddani w drugim Umawiającym się Państwie ani opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe od tych, którym są lub mogą być poddani obywatele tego drugiego Państwa znajdujący się w takiej samej sytuacji".

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się-w myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy-osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z treści wniosku wynika, że wnioskodawczyni otrzymuje emeryturę z Francji.

Ze względu na to, że wnioskodawczyni ma miejsce zamieszkania w Polsce, a otrzymywana emerytura jest wypłacana przez instytucję francuską zastosowanie w tej sprawie będzie miała umowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawarta między Polską a Francją.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Warszawie dnia 20 czerwca 1975 r. (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5 z późn. zm.), z zastrzeżeniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 renty, emerytury i podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniego zatrudnienia, wypłacane osobie zamieszkałej w jednym Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Przepis art. 19 ust. 2 ww. umowy stanowi, że:

a.

renty i emerytury przekazywane przez Umawiające się Państwo albo przez jedną z jego jednostek samorządu lokalnego, albo przez jedną z ich osób prawnych prawa publicznego, bądź wprost, bądź w ciężar tworzonego przez nie funduszu osobie fizycznej z tytułu usług o charakterze publicznym świadczonych temu Państwu, albo tej jednostce samorządu, albo tej osobie prawnej podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

b.

jednakże te renty i emerytury podlegają opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli ich odbiorca ma w tym Państwie miejsce zamieszkania i posiada jego obywatelstwo.

W związku z powyższym zauważyć trzeba, że co do zasady emerytury i renty wypłacane z tytułu poprzedniego zatrudnienia, podlegają opodatkowaniu tylko w państwie zamieszkania osoby, której są wypłacane. Natomiast emerytury i renty z tytułu wcześniejszego świadczenia państwu francuskiemu usług o charakterze publicznym, albo jego jednostce samorządu, albo też osobie prawnej tej jednostki lub państwa podlegają opodatkowaniu tylko we Francji.

Natomiast art. 19 ust. 2 lit. b) ww. umowy zawiera wyjątek od tej zasady i zgodnie z jego brzmieniem - w przypadku emerytury z pracy polegającej na świadczeniu usług na rzecz państwa francuskiego lub jego jednostki terytorialnej albo organu lokalnego, w przypadku gdy pobierający emeryturę lub rentę ma miejsce zamieszkania w Polsce i posiada obywatelstwo polskie - taka emerytura, otrzymywana z tytułu tej pracy, podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

Nadmienić przy tym należy, iż wspomniane przepisy art. 19 ust. 2 umowy dotyczą osób piastujących funkcje publiczne w ramach administracji publicznej (tj. państwowej czy samorządowej). Przepisy podatkowe nie definiują "funkcji publicznych", zatem w znaczeniu potocznym funkcjonariuszem publicznym jest osoba będąca pracownikiem administracji publicznej, nie pełniąca funkcji wyłącznie usługowych (np. sędzia), a także osoba korzystająca z ochrony prawnej z mocy przepisu szczególnego (np. poseł, senator, radny).

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż do emerytury otrzymywanej z tytułu uprzednio pełnionych funkcji publicznych wypłacanych przez francuską instytucję osobie zamieszkałej w Polsce stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego, gdyż świadczenia te mogą być opodatkowane wyłącznie w państwie rezydencji, czyli w Polsce. Jednocześnie dochód ten nie podlega opodatkowaniu w państwie, z którego jest wypłacany, czyli we Francji.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustaw źródłem przychodu jest m.in. emerytura lub renta.

W myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r. przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

Natomiast stosownie do art. 12 ust. 7 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. w przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

W przypadku, gdy ww. emerytura z zagranicy jest otrzymywana bez pośrednictwa płatnika należy mieć na uwadze przepis art. 44 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników z emerytur i rent z zagranicy są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

W myśl art. 45 ust. 1 ww. ustawy podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8 (PIT-36).

Wobec powyższego biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, stwierdzić należy, że stanowisko wnioskodawczyni, zgodnie z którym francuska emerytura powinna być zwolniona z opodatkowania w Polsce i w związku z tym wnioskodawczyni nie musi składać zeznania podatkowego PIT-36 jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku - Białej ul. Traugutta 2a, 43-330 Bielsko - Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl