IBPBII/1/415-289/14/MK - Określenie skutków podatkowych w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sprzedaży drzew samosiejek wyciętych z nabytej nieruchomości rolnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 marca 2014 r. (wpływ do Biura - 4 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym 18 czerwca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży wyciętych z własnej nieruchomości rolnej tzw. samosiejek - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 kwietnia 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży wyciętych z własnej nieruchomości rolnej tzw. samosiejek.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych pismem z 9 czerwca 2014 r. znak: IBPB II/1/415-289/14/MK wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 18 czerwca 2014 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W lutym 2013 r. Wnioskodawca wraz z żoną, z którą posiada ustawową wspólność małżeńską, zakupił od Oddziału Terenowego Agencji Nieruchomości Rolnych, nieruchomość obejmującą działkę stanowiącą niezabudowaną nieruchomość rolną stanowiącą grunty rolne o powierzchni 1,73 hektara.

Jako współwłaściciele ww. nieruchomości Wnioskodawca wraz z żoną płacą podatek rolny. W 2014 r. zapłacono kwotę 50 zł.

Na wniosek Wnioskodawcy i jego żony Wójt Gminy decyzją z 18 marca 2013 r., zmienioną decyzją z 16 września 2013 r., wyraził zgodę na wycinkę i zagospodarowanie drzew samosiejek celem przywrócenia działce pierwotnego charakteru rolnego zgodnie z przeznaczeniem.

W lutym 2014 r. własnymi siłami (sposobem gospodarczym) Wnioskodawca dokonał wycinki ww. drzew. Pozyskane drewno częściowo Wnioskodawca wykorzystał dla własnych potrzeb, a nadwyżkę sprzedał firmie S. za kwotę 19.670 zł. Wymieniona kwota w całości przeznaczona została na pokrycie kosztów związanych z przywróceniem działce rolnego charakteru. Oprócz wycinki i wywozu samosiejek wykonano również zrywkę korzeni, głęboką orkę, bronowanie, wykonano rowy melioracyjne i przepust drogowy. Wykonano te prace w systemie gospodarczym. Wnioskodawca nie posiada rachunków/faktur na potwierdzenie tych czynności (rozliczenia ich kosztów).

Z uzupełnienia wniosku, które wpłynęło do Biura 18 czerwca 2014 r. wynika, iż Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie handlu drewnem, drewno zostało sprzedane w stanie nieprzetworzonym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od kwoty 19.670 zł.

W opinii Wnioskodawcy, nie jest zobowiązany do zapłacenia żadnego podatku, gdyż płaci podatek rolny, za wycięte samosiejki zapłacono w momencie zakupu nieruchomości (około 20 letnie zadrzewienie miało wpływ na wysokość wylicytowanej ceny nabycia), kwota uzyskana ze sprzedaży drewna w całości została przeznaczona na przywrócenie pierwotnego charakteru działki.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dla Wnioskodawcy powstałych z tytułu sprzedaży wyciętych z własnej nieruchomości rolnej tzw. samosiejek.

W zakresie skutków podatkowych powstałych dla żony Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży wyciętych z własnej nieruchomości rolnej tzw. samosiejek - wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z brzmieniem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak dowodzi użycie sformułowania "w szczególności", definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w lutym 2013 r. Wnioskodawca wraz z żoną zakupił od Oddziału Terenowego Agencji Nieruchomości Rolnych, nieruchomość obejmującą działkę stanowiącą niezabudowaną nieruchomość rolną stanowiącą grunty rolne o powierzchni 1,73 hektara. Wnioskodawca wraz z żoną płacą podatek rolny.

Na wniosek Wnioskodawcy i jego żony Wójt Gminy decyzją z 18 marca 2013 r., zmienioną decyzją z 16 września 2013 r., wyraził zgodę na wycinkę i zagospodarowanie drzew samosiejek celem przywrócenia działce pierwotnego charakteru rolnego zgodnie z przeznaczeniem.

W lutym 2014 r. własnymi siłami (sposobem gospodarczym) Wnioskodawca dokonał wycinki ww. drzew. Pozyskane drewno częściowo Wnioskodawca wykorzystał dla własnych potrzeb, a nadwyżkę sprzedał firmie S. za kwotę 19.670 zł. Wymieniona kwota w całości przeznaczona została na pokrycie kosztów związanych z przywróceniem działce rolnego charakteru. Oprócz wycinki i wywozu samosiejek wykonano również zrywkę korzeni, głęboką orkę, bronowanie, wykonano rowy melioracyjne i przepust drogowy. Wykonano te prace w systemie gospodarczym. Wnioskodawca nie posiada rachunków/faktur na potwierdzenie tych czynności (rozliczenia ich kosztów).

Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie handlu drewnem, drewno zostało sprzedane w stanie nieprzetworzonym.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż wartość sprzedanego firmie S. pozyskanego drewna w związku z wycięciem z własnej nieruchomości rolnej tzw. samosiejek stanowi dla Wnioskodawcy przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten należy potraktować jako przychód z tzw. "innych źródeł", o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera bowiem wyłączenia z opodatkowania tego rodzaju przychodu, w szczególności do opisanej sytuacji nie znajduje zastosowania powołane przez Wnioskodawcę w uzupełnieniu wniosku wyłączenie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy. Zgodnie bowiem z treścią art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Natomiast z przepisu art. 2 ust. 2 tej ustawy wynika, iż działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

- licząc od dnia nabycia.

Omawiana wartość sprzedanego drewna nie stanowi więc przysporzenia z działalności rolniczej, gdyż nie została otrzymana z tytułu prowadzenia tej działalności (wytwarzania produktów roślinnych lub zwierzęcych) lecz z powodu faktu, że dokonano wycinki tzw. samosiejek, pozyskując z tego tytułu określoną wartość przychodu. Dlatego też żadnego znaczenia w przedmiotowej sprawie nie ma fakt płacenia przez Wnioskodawcę podatku rolnego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W odniesieniu do załączonych do wniosku kopii dokumentów Organ zauważa, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny dołączonych do wniosku dokumentów (ich weryfikacji); zgodnie z prezentowanym w doktrynie i orzecznictwie sądowym poglądem, organ podatkowy rozpatruje sprawę wyłącznie w ramach stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz jego stanowiska. Wyczerpujące przedstawienie stanu faktycznego musi być zatem dokonane w pełnym zakresie wprost w treści wniosku kierowanego do organu mającego wydać interpretację indywidualną. Stan faktyczny brany pod uwagę nie może być uzupełniany dołączanymi do wniosku dokumentami, organ podatkowy nie ma bowiem uprawnień, aby w oparciu o dokumenty składane do wniosku lub poszukiwane z urzędu samodzielnie ustalać stan faktyczny, uzupełniać go, bądź oceniać zgodność opisu sformułowanego we wniosku z rzeczywistością.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.