IBPBII/1/415-251/11/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 11 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu funkcjonariuszom i pracownikom kosztów zakupu okularów korekcyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 11 marca 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu funkcjonariuszom i pracownikom kosztów zakupu okularów korekcyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące stan faktyczny:

Dyrektor Generalny Służby Więziennej, na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 79, poz. 523 z późn. zm.) oraz § 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 sierpnia 2010 r. w sprawie stosowania do funkcjonariuszy Służby Więziennej przepisów Kodeksu pracy w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 145, poz. 979) w związku z § 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973), wydał zarządzenie Nr 5/2011 z dnia 14 stycznia 2011 r. w sprawie zasad zaopatrywania w okulary korygujące wzrok dla osób zatrudnionych na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe.

Zgodnie z zarządzeniem kierownik jednostki organizacyjnej Służby Więziennej (wnioskodawcy) jest obowiązany do refundacji kosztu zakupu okularów korygujących wzrok zgodnych z zaleceniem lekarza, funkcjonariuszom i pracownikom, u których w wyniku badania profilaktycznego stwierdzono potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego, o którym mowa w § 2 pkt 1 rozporządzenia ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dniem 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe.

Zarządzenie nr 5/2011 Dyrektora Generalnego Służby więziennej z dnia 14 stycznia 2011 r. określa, że refundacja kosztu zakupu okularów korygujących wzrok przysługuje nie częściej niż raz na dwa lata i dokonywana jest na podstawie wniosku o refundację kosztów zakupu okularów korygujących wzrok. Integralną częścią ww. wniosku jest wspomniane wcześniej zaświadczenie lekarskie o potrzebie stosowania okularów korygujących wzrok, imienna faktura (rachunek) potwierdzająca poniesiony koszt ich zakupu oraz pisemna opinia inspektora bhp i pisemne poświadczenie bezpośredniego przełożonego potwierdzającego obsługę monitora ekranowego w wymiarze co najmniej cztery godziny na dobę. Refundacji podlega zwrot kosztu zakupu tych okularów do wysokości w roku 2011 - 415,80 zł. Kwota ta stanowi nie więcej niż 30% minimalnego wynagrodzenia za pracę ogłaszanego przez Radę Ministrów, obowiązującego na dzień 1 stycznia danego roku. Jednocześnie należy nadmienić, że zarządzenie to nie daje możliwości fizycznego zakupu okularów korygujących wzrok przez jednostkę organizacyjną Służby Więziennej, tj. wnioskodawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy refundacja kosztu zakupu okularów korygujących wzrok do pracy przy obsłudze monitorów ekranowych, o której mowa w zarządzeniu Nr 5/2011 Dyrektora Generalnego Służby Więziennej z dnia 14 stycznia 2011 r., w związku z odpowiednimi postanowieniami Kodeksu pracy i regulacjami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r., dokonywana na podstawie zaświadczenia lekarskiego o potrzebie stosowania okularów korygujących wzrok, imiennej faktury (rachunku) za zakup okularów oraz pisemnej opinii inspektora bhp i pisemnego poświadczenia bezpośredniego przełożonego potwierdzającego obsługę monitora ekranowego podlega zwolnieniu przedmiotowemu określonemu w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) i tym samym dla funkcjonariuszy i pracowników nie jest przychodem ze stosunku pracy podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a wnioskodawca jako płatnik nie ma w związku z tym obowiązku obliczania, potrącania i zapłaty zaliczki na podatek dochodowy, zgodnie z art. 31 ww. ustawy.

Zdaniem wnioskodawcy refundacja kosztów zakupu okularów korygujących wzrok jest świadczeniem rzeczowym przysługującym na podstawie właściwego przepisu o bezpieczeństwie i higienie pracy w związku z tym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż w myśl art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl natomiast art. 12 ust. 1 powołanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Stosownie do treści art. 117 ust. 1 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 79, poz. 523 z późn. zm.) przełożeni są obowiązani zapewnić funkcjonariuszom bezpieczne i higieniczne warunki służby. Zgodnie z ust. 3 art. 117 ww. ustawy, Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb i zakres stosowania do funkcjonariuszy przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz właściwość przełożonych w tych sprawach, uwzględniając:

W wykonaniu ww. delegacji ustawowej wydane zostało rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 sierpnia 2010 r. w sprawie stosowania do funkcjonariuszy Służby Więziennej przepisów Kodeksu pracy w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 145, poz. 979), określające tryb i zakres stosowania do funkcjonariuszy Służby Więziennej, przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz właściwość przełożonych w tych sprawach. Wg jego uregulowań zawartych w § 2 - kierownik jednostki organizacyjnej Służby Więziennej wykonuje w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny służby zadania i czynności pracodawcy określone w art. 207 § 2 i 2¹, art. 207¹, art. 208, art. 209¹, art. 213-216, art. 223-227, art. 232-234 § 1, § 3-4, art. 236, art. 237⁴, art. 237⁶, art. 237⁷ § 1 pkt 2, art. 237⁹ § 1 i 2, art. 237¹⁰ i art. 237¹⁵ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy.

Zgodnie z art. 237⁶ § 1 i 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami. Pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności określone w odrębnych przepisach.

Przepis art. 237¹⁵ § 1 i 2 ww. Kodeksu pracy wskazuje natomiast, iż Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy oraz, że ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac.

Stosownie do powyższego przepisy § 8 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973) stanowią, iż:

* pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym na stanowiskach z monitorami ekranowymi profilaktyczną opiekę zdrowotną w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, a także

* jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok zgodnie z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, o której mowa w ust. 1 wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

Jako, że przepisy ww. rozporządzenia nie określają formy zapewnienia pracownikowi zleconych okularów, to formę tę określa pracodawca. Kwestią zasadniczą w tym przypadku jest, aby pracownik został zaopatrzony w okulary korekcyjne zgodnie z zaleceniem lekarza. Zapewnienie pracownikowi okularów korekcyjnych poprzez zakupienie ich przez pracownika (w porozumieniu z pracodawcą) i następnie dokonanie zwrotu poniesionych wydatków na podstawie przedstawionej pracodawcy faktury wystawionej na pracownika stanowi spełnienie obowiązku jaki spoczywa na pracodawcy na podstawie § 8 ust. 2 ww. rozporządzenia. Obowiązek ten będzie spełniony również wówczas, gdy pracodawca przekaże pracownikowi zlecone okulary, dokumentując ich zakup fakturą wystawioną na pracodawcę. Przy czym wysokość środków finansowych jakie pracodawca przeznacza na okulary korekcyjne powinna być tak skalkulowana aby umożliwić ich zakup zgodny z zaleceniem lekarza.

W świetle przytoczonych powyżej przepisów, uwzględniając uregulowania art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, iż wolna od podatku dochodowego jest m.in. wartość świadczeń rzeczowych wynikających z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy oraz ekwiwalenty za te świadczenia, wypłacane zgodnie z przepisami wydanymi przez Radę Ministrów lub właściwego ministra. Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż przychód uzyskany przez pracownika w związku ze sfinansowaniem (refundacją) kosztów zakupu okularów jest wolny od podatku dochodowego, jeżeli:

* badania okulistyczne przeprowadzone w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej wykażą potrzebę stosowania okularów korygujących wzrok podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego, co potwierdzi aktualne zaświadczenie lekarza medycyny pracy;

* zakup udokumentowany jest fakturą wystawioną na pracodawcę lub pracownika;

* pracownicy stosownie do § 2 pkt 4 rozporządzenia użytkują monitor ekranowy co najmniej przez połowę dobowego wymiaru czasu pracy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, iż refundacja zarówno funkcjonariuszom jak i pracownikom kosztu zakupu okularów korygujących wzrok do pracy przy obsłudze monitorów ekranowych, dokonywana na podstawie zaświadczenia lekarskiego o potrzebie stosowania okularów korygujących wzrok, imiennej faktury (rachunku) za zakup okularów oraz pisemnej opinii inspektora bhp i pisemnego poświadczenia bezpośredniego przełożonego potwierdzającego obsługę monitora ekranowego podlega zwolnieniu przedmiotowemu, określonemu w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym wnioskodawca, jako płatnik, nie ma obowiązku obliczania, potrącania i zapłaty zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z art. 31 ww. ustawy.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.