IBPBII/1/415-247/12/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) po ponownym rozpatrzeniu, w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 grudnia 2011 r. sygn. akt II FSK 1080/10 oraz z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 1 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Kr 1347/09, wniosku z dnia 19 lutego 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 26 lutego 2009 r.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia współfinansowanego z Unii Europejskiej - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 lutego 2009 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia współfinansowanego z Unii Europejskiej.

W dniu 13 maja 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego znak: IBPB II/1/415-183/09/ASz, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Pismem z dnia 28 maja 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 1 czerwca 2009 r.) wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, na które udzielono odpowiedzi pismem z dnia 7 lipca 2009 r. znak: IBPB II/1/415W-30/09/ASz odmawiając zmiany ww. indywidualnej interpretacji indywidualnej.

Pismem z dnia 7 sierpnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 17 sierpnia 2009 r.) wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów pismem z dnia 15 września 2009 r. znak: IBPB II/1/4160 -17/09/ASz, IBRP/007-264/09/I udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją, wraz z aktami sprawy, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 1 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Kr 1347/09 uchylił zaskarżoną interpretację stwierdzając, że skarga zasługiwała na uwzględnienie. Organ od powyższego wyroku wniósł skargę kasacyjną. Wyrokiem z dnia 8 grudnia 2011 r. sygn. akt II FSK 1080/10 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną. Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 1 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Kr 1347/09 wpłynął do tut. Biura w dniu 8 marca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku o interpretację został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podatnik od stycznia 2006 r. do czerwca 2008 r. otrzymywał wynagrodzenie w ramach umowy o pracę i umów o dzieło realizując zadania w ramach projektu "Międzynarodowe kompetencje dla pracowników MŚP - szkolenia w zakresie nowoczesnych rozwiązań informatycznych" złożonego do Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości w maju 2005 r. w odpowiedzi na ogłoszenie drugiej edycji konkursu w ramach Działania 2.3 Schemat A Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich "Doskonalenie umiejętności i kwalifikacji kadr" współfinansowanego w 75% z Europejskiego Funduszu Społecznego będącego bezzwrotną pomocą Unii Europejskiej.

Podatnik zatrudniony był na następujących stanowiskach:

* przedstawiciel handlowy - umowa o pracę w ramach projektu - Intensywność pomocy publicznej 100% (w tym 75% EFS, 25% budżet Państwa),

* trener (szkoleniowiec) - umowa o pracę w ramach projektu - Intensywność Pomocy publicznej 80% (w tym 75% EFS, 25% budżet Państwa),

* trener (szkoleniowiec) - umowa o dzieło w ramach projektu - Intensywność Pomocy publicznej 80% (w tym 75% EFS, 25% budżet Państwa).

Podatnik planuje złożenie wniosku o zwrot podatku dochodowego od dochodów z tytułu umów o pracę oraz umów o dzieło dotyczących obowiązków realizowanych w ramach projektu "Międzynarodowe kompetencje dla pracowników MŚP - szkolenia w zakresie nowoczesnych rozwiązań informatycznych" dofinansowanego w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich z Europejskiego Funduszu Społecznego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy środki, które Wnioskodawca otrzymał jako wynagrodzenie w okresie od stycznia 2006 r. do czerwca 2008 r. w ramach umów o pracę i umów cywilnoprawnych przy realizacji zadań bezpośrednio związanych z realizacją projektu szkoleniowego (w tym realizacją szkoleń) dofinansowanego w ramach działania 2.3 Schemat A Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich "Doskonalenie umiejętności i kwalifikacji kadr" współfinansowanego w 75% z Europejskiego Funduszu Społecznego są zwolnione z podatku dochodowego w części objętej dofinansowaniem z EFS.

Wnioskodawca, przywołując treść art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał, iż przepis ten konstytuuje zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych dochodów uzyskanych przez podatników, którzy otrzymali bezzwrotne środki pomocowe bezpośrednio od rządów państw obcych, organizacji lub instytucji międzynarodowych przyznane na podstawie jednostronnych deklaracji lub umów zawartych z Radą Ministrów, właściwym ministrem lub agencją rządową (w tym przypadku Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości), a także za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy i bezpośrednio realizują cel programu.

Warto w tym miejscu podkreślić, że wynagrodzenie, którego opodatkowanie jest przedmiotem niniejszego wniosku Wnioskodawca uzyskał za bezpośrednią realizację projektu "Międzynarodowe kompetencje dla pracowników MŚP - szkolenia w zakresie nowoczesnych rozwiązań teleinformatycznych" współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich.

Udzielanie pomocy finansowej ze środków funduszy Wspólnoty Europejskiej, zarządzanie i wdrażanie SPO RZL jest regulowane przez rozporządzenie nr 1260/1999/WE z dnia 21 czerwca 1999 r. (Dz. Urz. WE L 161 z 26 czerwca 1999 r.), ustanawiające ogólne przepisy w sprawie funduszy strukturalnych oraz przez rozporządzenie nr 438/2001 z dnia 2 marca 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia nr 1260/1999 dotyczącego zarządzania i systemów kontroli pomocy udzielonej w ramach funduszy strukturalnych (Dz. Urz. WE L 063 z 3 marca 2001 r.). Szczegółowe zasady wdrażania SPO RZL regulują przepisy rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 1 lipca 2004 r. w sprawie przyjęcia Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwoju Zasobów Ludzkich 2004-2006 (Dz. U. Nr 166, poz. 1743) wraz z Uzupełnieniem Programu przyjętym rozporządzeniem Ministra Gospodarki i pracy z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie przyjęcia Uzupełnienia Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich 2004-2006 (Dz. U. Nr 197, poz. 2024 z późn. zm.).

Zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia w sprawie przyjęcia, SPO RZL jest funduszem strukturalnym, wydatkowanym na zasadach określonych w poprzednio obowiązującej ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148 z późn. zm.), co wynika m.in. z rozdziału V załącznika do rozporządzenia w sprawie przyjęcia SPO RZL, w tym pkt 5.3.6.1-2 oraz rozdziału VII załącznika do rozporządzenia w sprawie przyjęcia Uzupełnienia SPO RZL, w tym pkt 7.2.1. W ramach tego ostatniego odnotowano, że środki pochodzące z Europejskich Funduszy Strukturalnych są środkami publicznymi, a ich rozliczanie następuje według zasad obowiązujących dla dotacji z budżetu państwa. Jednocześnie, stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148 z późn. zm.), środkami publicznymi są środki pochodzące z funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności (ust. 3 pkt 2). Natomiast zgodnie z art. 30a wspomnianej ustawy o finansach publicznych przy wydatkowaniu środków, o których mowa m.in. w art. 3 ust. 3 pkt 2, a także środków przeznaczonych na współfinansowanie programów i projektów realizowanych z tych środków stosuje się odpowiednio zasady rozliczania określone dla dotacji z budżetu państwa. Środki EFS - na bazie poprzednio obowiązującej ustawy o finansach publicznych - są gromadzone na wyodrębnionych rachunkach bankowych, dla których prowadzona jest odrębna księgowość i sprawozdawczość.

Tożsame regulacje zawiera ustawa z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.), która w większej części obowiązuje od dnia 1 stycznia 2006 r. Wskazuje ona w art. 5 ust. 1 pkt 2 i pkt 3, że środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz nie podlegające zwrotowi środki z pomocy udzielonej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) są środkami publicznymi. Do środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się m.in. środki przeznaczone na realizację programów przedakcesyjnych (art. 5 ust. 3 pkt 1 ustawy) oraz środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybołówstwa (art. 5 ust. 3 pkt 2 ustawy). Środki te gromadzi się na odrębnych rachunkach bankowych, prowadzonych w euro (art. 200 ust. 1). Obsługę bankową wymienionych rachunków prowadzi Narodowy Bank Polski lub Bank Gospodarstwa Krajowego na podstawie umów rachunku bankowego (art. 200 ust. 2). W ramach tej obsługi, Narodowy Bank Polski i Bank Gospodarstwa Krajowego dokonują wypłat w złotych lub euro na podstawie dyspozycji Ministra Finansów lub jego pełnomocników (art. 200 ust. 3).

O pierwotnym pochodzeniu środków wykorzystywanych w ramach projektów współfinansowanych przez Wspólnotę Europejską świadczą nadto regulacje zawarte w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju (Dz. U. Nr 116, poz. 1206 z późn. zm.). "Projekt", stosownie do treści art. 2 pkt 9 tej ustawy, oznacza przedsięwzięcie realizowane w ramach działania, będące przedmiotem umowy o dofinansowanie projektu między beneficjentem a instytucją zarządzającą, instytucją wdrażającą albo działającą w imieniu instytucji zarządzającej instytucją pośredniczącą, o której mowa w art. 11 ust. 7 ustawy lub współfinansowane ze środków pochodzących z Funduszu Spójności. Wsparcie Wspólnoty Europejskiej jest realizowane za pomocą m.in. jednofunduszowych sektorów programów operacyjnych (SPO) oraz wielofunkcyjnego Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego (ZPORR). Sektorowe programy operacyjne - stosownie do treści art. 8 ust. 2 ustawy o Narodowym Planie Rozwoju są finansowane z publicznych środków krajowych lub współfinansowane z "publicznych środków wspólnotowych". Podkreślić należy, że przez "publiczne środki wspólnotowe" rozumie się środki finansowe pochodzące z budżetu Wspólnot Europejskich, a w szczególności z funduszy strukturalnych, o których mowa w przepisach Unii Europejskiej w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, w sprawie Europejskiego Funduszu Społecznego, w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOiGR) oraz zmieniających i uchylających niektóre rozporządzenia w sprawie Instrumentu Finansowego Wspierania Rybołówstwa oraz rozporządzeniu ustanawiającym Fundusz Spójności, ujęte w załączniku do ustawy budżetowej, służące realizacji Narodowego Planu Rozwoju (art. 2 ust. 11 ustawy o Narodowym Planie Rozwoju).

Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, że realizowany przez Wnioskodawcę projekt przyjęty został w ramach sektorowego programu operacyjnego, o którym mowa w art. 8 pkt 1 ustawy o Narodowym Planie Rozwoju. Realizacja takiego programu może być finansowana z publicznych środków wspólnotowych (art. 24 ust. 1 pkt 2 tej ustawy). Ubiegający się o takie dofinansowanie składa wniosek do instytucji zarządzającej, wdrażającej albo zarządu województwa, zgodnie z systemem realizacji określonym w tym programie (art. 26 ust. 1 omawianej ustawy). Dofinansowanie projektu przyznaje zgodnie z systemem realizacji danego projektu instytucja zarządzająca, instytucja pośrednicząca albo instytucja wdrażająca (art. 26 ust. 3 ustawy). Warunki dofinansowania określane są w umowie zawartej pomiędzy beneficjentem a instytucją zarządzającą programem a instytucją - w niniejszym przypadku - wdrażającą, tj. Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości (art. 26 ust. 5 ustawy o Narodowym Planie Rozwoju).

Dofinansowanie projektów publicznych środków wspólnotowych polega na zwrocie określonej w umowie o dofinansowanie projektu albo decyzji, o której mowa w art. 11 ust. 7 ustawy, części kwalifikowanych wydatków poniesionych przez beneficjenta lub wypłacie premii (art. 27 ust. 1 ustawy). Dyspozycja art. 27 ust. 1 ustawy o Narodowym Planie Rozwoju, który definiuje pojęcie "dofinansowania projektów z publicznych środków wspólnotowych" w zestawieniu z (obowiązującym od dnia 29 grudnia 2006 r.) art. 200 ust. 4 ustawy o finansach publicznych, zgodnie z którymi środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 2-4 ustawy (a więc także środki pochodzące z funduszy strukturalnych) stanowią dochody budżetu państwa po ich przekazaniu w złotych na rachunek dochodu budżetu państwa, z zastrzeżeniem ust. 5 mogłaby sugerować, że środki na realizację projektu pochodzą z budżetu państwa polskiego, zaś instytucje Unii Europejskiej refundują przedmiotowe koszty na rzecz budżetu państwa, dopiero po zrealizowaniu kolejnych etapów projektu.

Nie kwestionując istoty opisanego powyżej trybu przekazywania środków finansowych wskazać należy, że pozostaje on bez wpływu na interpretacje art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż sedno zwolnienia od podatku przewidzianego w tym przepisie (poza bezpośrednim realizowaniem celu projektu) stanowi rzeczywiste (pierwotne) pochodzenie środków finansowych oraz bezzwrotny charakter pomocy. Przepisy rozporządzenia w sprawie przyjęcia SPO RZL, rozporządzenia w sprawie Uzupełnienia Przyjęcia SPO RZL, art. 5 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 pkt 2 ustawy o finansach publicznych w sposób jednoznaczny wskazują, że środki pomocowe na realizację projektów (programów), o których mowa w tej sprawie, pochodzą z budżetu Unii Europejskiej i stanowią pierwotne źródło finansowania. Mając na uwadze, że w ocenie Wnioskodawcy w niniejszej sprawie zagadnienie prefinansowania stanowi aspekt techniczny zaaprobować należy pogląd wyrażony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w prawomocnym wyroku z dnia 13 czerwca 2007 r. (sygn. akt I SA/Kr 1555/06, niepubl.), w którym wskazano, iż "bez znaczenia pozostaje okoliczność, czy środki wypłacane są bezpośrednio przez instytucje międzynarodowe, czy też następuje to za pośrednictwem podmiotów krajowych, w tym przy wykorzystaniu mechanizmu prefinansowania". Słusznie zauważono także w cytowanym powyżej wyroku, iż " w doktrynie i orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalił się pogląd, że zwolnienia jako wyjątek od zasady powszechności opodatkowania muszą być interpretowane zarówno bez dokonania wykładni rozszerzającej, jak i zawężającej danego przepisu prawa podatkowego".

Wymaga także podkreślenia fakt, iż zarówno w preambule obowiązującego w 2005 r. rozporządzenia WE nr 1260/1999, jak i w preambule aktualnie funkcjonującego w obrocie prawnym rozporządzenia Rady WE z dnia 11 lipca 2006 r. nr 1083/2006 wskazano, iż fundusze strukturalne stworzone zostały zgodnie z wymaganiami Traktatu. Służą one przede wszystkim wzmocnieniu spójności gospodarczej i społecznej Wspólnoty Europejskiej, a także zmniejszeniu dysproporcji w poziomach rozwoju różnych regionów oraz zacofania regionów lub wysp najmniej uprzywilejowanych, w tym obszarów wiejskich. Wzmożone nakłady na te fundusze są związane z rozszerzeniem się Unii Europejskiej, co zwiększyło dysproporcje gospodarcze, społeczne i terytorialne.

Zgodnie z art. 28 ust. 3 przywołanego Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1260/1999 z 21 czerwca 1999 r. wprowadzające ogólne postanowienia odnośnie Funduszy Strukturalnych określają, że "przy wdrażaniu działań, wkład Funduszy winien zasadniczo przyjmować formę bezzwrotnej pomocy bezpośredniej (dalej określanej jako "pomoc bezpośrednia"), jak również innych form, takich jak pomoc zwrotna, oprocentowane subsydia, gwarancje, kapitał podwyższonego ryzyka lub inne formy finansowe".

Wnioskodawca przywołał także pkt 3.2.2.2 Rozporządzenia Komisji (WE) nr 1159/2000 z dnia 30 maja 2000 r. w sprawie środków informacyjnych i promocyjnych stosowanych przez Państwa Członkowskie odnośnie pomocy z funduszy strukturalnych, który mówi, że w przypadku częściowo finansowanych szkoleń i etatów zastosowane będą następujące działania: informowanie zainteresowanych o tym, że szkolenia te finansowane są częściowo przez Wspólnotę Europejską, (...), - informacja dla odbiorców o ich udziale w operacji częściowo finansowanej przez Unię Europejską w jeden ze sposobów opisanych w punkcie 6 (Rozporządzenia). Warto przywołać także punkt 6.4 wspomnianego Rozporządzenia nr 1159/2000 mówiący o tym, że "wszystkie zawiadomienia odnośnie pomocy skierowane do odbiorców wysłane do właściwych władz zawierać powinny wzmiankę odnośnie faktu częściowego finansowania przez Unię Europejską oraz powinny określić kwotę lub procentowy udział środków pochodzących ze Wspólnoty". W przypadku, gdyby instytucja właściwa do wydania interpretacji nie uznała części (75%) dofinansowania szkoleń realizowanych przez Wnioskodawcę składającego niniejszy wniosek, będącego środkami z Europejskiego Funduszu Społecznego przyznanego w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich, Działania 2.3 Schemat A za środki wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stałoby to w sprzeczności z powyżej przywołanymi zapisami prawodawstwa UE (mającego charakter nadrzędny nad prawodawstwem krajowy), a realizacja obowiązków promocji i informacji - tj. informowania o częściowym finansowaniu działań realizowanych w ramach projektu (w tym przypadku szkoleń) przez Unię Europejską byłaby bezzasadna i niezgodna ze stwierdzonym formalnie stanem rzeczy.

Jednak, ponieważ wytyczne dot. Realizacji Działania 2.3 Schemat A SPO RZL nakładały na podmiot realizujący projekt szkoleniowy na podstawie umowy PARP obowiązek informacji o współfinansowaniu projektu ze środków EFS (tj. bezzwrotnej pomocy UE), zgodne z powyższym faktem w zakresie formalnym jest twierdzenie, że środki te rzeczywiście pochodziły z bezzwrotnej pomocy UE, niezależnie, czy były przekazane w formie zaliczki, refundacji poniesionych przez podmiot realizujący projekt kosztów, czy stanowiły część kredytu, który następnie był refundowany ze środków UE (zarówno na poziomie realizacji projektu, jak i instytucji finansującej/wdrażającej).

Reasumując, skonstatować należy, iż interpretacja art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być dokonywana z pominięciem kwestii rzeczywistego źródła przeznaczonych na realizacje projektów i programów korzystających ze wsparcia EFS. Nie negując wymogu ścisłego interpretowania przepisów przewidujących ulgi i zwolnienia podatkowe (na który zwrócił m.in. uwagę Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 25 listopada 1997 r., sygn. U6/97, OTK 1997/5-6/65), w ramach którego prymat wykładni językowej nie powinien być kwestionowany, należy stwierdzić, że ograniczenie stosowania art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do dochodów uzyskanych ze środków pochodzących z pomocy przedakcesyjnej jest nieuzasadnione (stanowisko takie zostało przedstawione np. w piśmie Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2006 r., znak DD6-8213-8/06/D/412).

Wobec powyżej przedstawionych argumentów zanegować należy ewentualną interpretację art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która wyklucza zastosowanie tego zwolnienia w odniesieniu do wynagrodzeń finansowych ze środków pomocowych przekazywanych za pośrednictwem budżetu państwa.

W związku z tym Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wynagrodzenie otrzymane w ramach realizacji przez niego projektu współfinansowanego z EFS w latach 2006-2008 jest zwolnione z podatku dochodowego w stopniu, w jakim współfinansowane było z Europejskiego Funduszu Społecznego.

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 13 maja 2009 r. znak: IBPB II/1/415-183/08/ASz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe stwierdzając, stwierdzając iż źródłem finansowania wynagrodzeń Wnioskodawcy były wyłącznie środki krajowe, nie zaś środki bezzwrotnej pomocy, o których stanowi art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). W przedmiotowej sprawie nie zostanie więc spełnione kryterium pochodzenia środków pieniężnych (źródło finansowania), o którym mowa w tym przepisie. W takim kontekście Organ interpretacyjny wskazał, iż bezprzedmiotowa staje się analiza wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności pod kątem bezpośredniej realizacji celu programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy, w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) ww. ustawy.

Wnioskodawca zaskarżył, po uprzednim wezwaniu Organu do usunięcia naruszenia prawa, ww. interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie prawomocnym wyrokiem z dnia 1 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Kr 1347/09 uchylił ww. interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 13 maja 2009 r. znak: IBPB II/1/415-183/08/ASz stwierdzając, że skarga zasługiwała na uwzględnienie.

Sąd uchylając przedmiotową interpretację podzielił ugruntowany w orzecznictwie pogląd wyrażony przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 16 września 2008 r. sygn. akt II FSK 874/07 stwierdzający, iż sposób wypłaty środków finansowych pochodzących z bezzwrotnej pomocy Unii Europejskiej jest kwestią techniczną, która nie ma znaczenia w przypadku instytucji zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46. Okoliczność, czy środki wypłacane są bezpośrednio przez instytucje międzynarodowe, czy też następuje to za pośrednictwem podmiotów krajowych, w tym przy wykorzystaniu mechanizmu prefinansowania pozostaje bez znaczenia. Kluczowe znaczenie ma ustalenie źródła środków składających się na bezzwrotną pomoc, czyli podmiotu, który ostatecznie ponosi ekonomiczny ciężar finansowania bezzwrotnej pomocy. W stanie faktycznym odnoszącym się do rozpoznawanej sprawy ciężar finansowania bezzwrotnej pomocy ponoszą instytucje unijne, a brak jest przepisu uzależniającego zastosowanie ulgi podatkowej wyłącznie od sposobu wypłacenia środków finansowych (por. - wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 stycznia 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 1429/07, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 13 czerwca 2007 r. sygn. akt I SA/Kr 1555/06). W związku z tym, zdaniem Sądu, pogląd zaprezentowany przez organ podatkowy w niniejszej sprawie, iż środki w części stanowiącej refundację poniesionych wydatków, których źródłem finansowania były środki krajowe nie podlegają zwolnieniu w myśl art. 21 ust. 1 pkt 46, nie zasługuje na uwzględnienie.

Ponadto Sąd stwierdził, iż organ, dokonując powyższej błędnej interpretacji rozumienia pochodzenia środków, nie dokonał jednocześnie analizy art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zakresie przesłanki wyłączenia możliwości zwolnienia od podatku dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem (tzw. przesłanka bezpośredniości), czym naruszył art. 14c § 2 Ordynacji podatkowej. Uzasadnienie interpretacji nie zawiera w tym zakresie uzasadnienia faktycznego i prawnego, przy czym organ wyraźnie stwierdził, że analiza ta wobec niespełnienia przesłanki pochodzenia środków, stała się bezprzedmiotowa. W związku z takim stanowiskiem organu, spod kontroli Sądu wymyka się możliwość oceny prawidłowości interpretacji w kontekście przesłanki bezpośredniości.

Sąd wskazał, iż przy udzieleniu ponownej interpretacji przepisów prawa podatkowego stan faktyczny i uzasadnienie prawne sprawy wymaga sprecyzowania w zakresie dotyczącym bezpośredniej realizacji przez podatnika celu programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy. Jednocześnie Sąd nie przesądził, czy przesłanka ta została zrealizowana i podstawy zwolnienia zachodzą.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 8 grudnia 2011 r. sygn. akt II FSK 1080/10 oddalając skargę kasacyjną od ww. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zwrócił również uwagę, że organ interpretacyjny ograniczył się jedynie do analizy prawnej zaistnienia jednej z dwóch przesłanek przedmiotowego zwolnienia, która jak się okazało była wadliwa. W konsekwencji brak argumentacji prawnej co do drugiej z przesłanek, określonej w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie pozwalał sądowi administracyjnemu dokonać kontroli legalności zaskarżonej interpretacji w jej całokształcie i obligował ten sąd do jej uchylenia.

Mając na uwadze uzasadnienie ww. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego jak również rozstrzygnięcie zawarte w ww. wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz treść art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), który stanowi, iż "ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia", Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów, rozpatrując ponownie wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 26 lutego 2009 r. stwierdza, iż w świetle stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko Wnioskodawcy - jest nieprawidłowe.

Zgodnie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:

Na podstawie powołanego przepisu wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, z tak zwanych środków pomocowych, o ile dochody te spełniają łącznie dwie przesłanki, tj.:

Przy czym warunkiem do zastosowania zwolnienia jest również brak negatywnej przesłanki, o której mowa w drugiej części lit. b) omawianego przepisu.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca od stycznia 2006 r. do czerwca 2008 r. otrzymywał wynagrodzenie w ramach umowy o pracę i umów o dzieło realizując zadania w ramach projektu "Międzynarodowe kompetencje dla pracowników MŚP - szkolenia w zakresie nowoczesnych rozwiązań informatycznych" złożonego do Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości w maju 2005 r. w odpowiedzi na ogłoszenie drugiej edycji konkursu w ramach Działania 2.3 Schemat A Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich "Doskonalenie umiejętności i kwalifikacji kadr" współfinansowanego w 75% z Europejskiego Funduszu Społecznego będącego bezzwrotną pomocą Unii Europejskiej.

Wnioskodawca zatrudniony był na następujących stanowiskach:

* przedstawiciel handlowy - umowa o pracę w ramach projektu - Intensywność pomocy publicznej 100% (w tym 75% EFS, 25% budżet Państwa),

* trener (szkoleniowiec) - umowa o pracę w ramach projektu - Intensywność Pomocy publicznej 80% (w tym 75% EFS, 25% budżet Państwa),

* trener (szkoleniowiec) - umowa o dzieło w ramach projektu - Intensywność Pomocy publicznej 80% (w tym 75% EFS, 25% budżet Państwa).

Wnioskodawca planuje złożenie wniosku o zwrot podatku dochodowego od dochodów z tytułu umów o pracę oraz umów o dzieło dotyczących obowiązków realizowanych w ramach projektu "Międzynarodowe kompetencje dla pracowników MŚP - szkolenia w zakresie nowoczesnych rozwiązań informatycznych" dofinansowanego w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich z Europejskiego Funduszu Społecznego.

Wsparcie Wspólnoty dla Polski w latach 2004 - 2006 w ramach Narodowego Planu Rozwoju było realizowane za pomocą jednofunduszowych sektorowych programów operacyjnych (SPO) oraz wielofunduszowego Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego (ZPORR).

Sektorowy Program Operacyjny Rozwój Zasobów Ludzkich, o którym mowa we wniosku został przyjęty do realizacji na podstawie rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 1 lipca 2004 r. w sprawie przyjęcia Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwoju Zasobów Ludzkich na lata 2004 - 2006 (Dz. U. z 2004 r. Nr 166, poz. 1743) oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie przyjęcia uzupełnienia Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich na lata 2004 - 2006 (Dz. U. z 2004 r. Nr 197, poz. 2024), obowiązującego do dnia 31 grudnia 2006 r.

Jest on jednym z programów operacyjnych, które służą realizacji Narodowego Planu Rozwoju na lata 2004 - 2006.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju (Dz. U. Nr 116, poz. 1206 z późn. zm.) regionalne programy operacyjne są finansowane z publicznych środków krajowych lub współfinansowane z publicznych środków wspólnotowych.

Określenie "publiczne środki wspólnotowe", w myśl art. 2 pkt 11 ww. ustawy, oznacza środki finansowe pochodzące z budżetu Wspólnot Europejskich, a w szczególności z funduszy strukturalnych, o których mowa w przepisach Unii Europejskiej w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, w sprawie Europejskiego Funduszu Społecznego, w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOiGR) oraz zmieniających i uchylających niektóre rozporządzenia, rozporządzeniu w sprawie Instrumentu Finansowego Wspierania Rybołówstwa oraz rozporządzeniu ustanawiającym Fundusz Spójności, ujęte w załączniku do ustawy budżetowej (zob. załącznik nr 10), służące realizacji Narodowego Planu Rozwoju. Jak wynika z art. 8 ust. 1 tej ustawy, w celu realizacji Planu utworzono:

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o Narodowym Planie Rozwoju programy, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3 są finansowane z publicznych środków krajowych lub współfinansowane z publicznych środków wspólnotowych. Natomiast strategia wykorzystania Funduszu Spójności jest współfinansowana z publicznych środków wspólnotowych; ponadto może być również współfinansowana ze środków prywatnych (art. 8 ust. 3 i 4 tej ustawy).

Podobnie art. 24 ust. 1 powołanej ustawy stanowi, iż realizacja Planu jest finansowana w szczególności z:

Stosownie zaś do art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148 z późn. zm.), jak i art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.), obowiązującej od dnia 1 stycznia 2006 r., środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej, do których zalicza się środki pochodzące z funduszy strukturalnych (ust. 3 pkt 2).

Status prawny środków pochodzących z funduszy strukturalnych (w tym Europejskiego Funduszu Społecznego, o którym mowa we wniosku) regulują przepisy Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1260/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. ustanawiające przepisy ogólne w sprawie funduszy strukturalnych oraz Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 438/2001 z dnia 2 marca 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania Rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/1999, dotyczącego zarządzania i systemów kontroli pomocy udzielanej w ramach funduszy strukturalnych, ustawy o finansach publicznych oraz ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju 2004-2006 (Dz. U. Nr 116, poz. 1206).

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ww. ustawy o Narodowym Planie Rozwoju ubiegający się o dofinansowanie z publicznych środków wspólnotowych projektów w ramach programów, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1-3 (w tym regionalnych programów operacyjnych), składa wniosek do instytucji zarządzającej, instytucji wdrażającej albo zarządu województwa, zgodnie z systemem realizacji określonym w tych programach.

Dofinansowanie projektów z publicznych środków wspólnotowych, stosownie do art. 27 ust. 1 tej ustawy polega na zwrocie określonej w umowie o dofinansowanie projektu albo decyzji, o której mowa w art. 11 ust. 7, części wydatków poniesionych przez beneficjenta lub wypłacie premii.

Zgodnie z art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. Nr 227, poz. 1658 z późn. zm.) sposób zapewnienia wieloletniego finansowania programu operacyjnego ze środków pochodzących z budżetu państwa lub ze źródeł zagranicznych określają przepisy o finansach publicznych.

Należy wskazać, iż w 2007 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. nowelizujące ustawę o finansach publicznych, które zmieniają zasady finansowania programów operacyjnych, o których mowa w ustawie o zasadach prowadzenia polityki rozwoju. Jednakże przepis przejściowy art. 20 ustawy nowelizującej ustawę o finansach publicznych (Dz. U. z 2006 r. Nr 249, poz. 1832) wyraźnie przewiduje, iż zmienione przepisy nowelizujące ustawę o finansach publicznych nie będą miały zastosowania do programów i projektów realizowanych w ramach Narodowego Planu Rozwoju 2004-2006. Wobec tego w 2007 r. i 2008 r. zasady finansowania kontynuowanych programów operacyjnych w ramach Narodowego Planu Rozwoju, w tym również Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich pozostają takie same jak w 2006 r.

Z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że istotną przesłanką nabycia przedmiotowego zwolnienia jest "pochodzenie" dochodów otrzymanych przez podatnika od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe, w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy.

Skoro przepis ten odsyła w sposób ogólny do "pochodzenia" środków bezzwrotnej pomocy, to w istocie chodzi tu o pierwotne źródło, z którego pochodzi dochód. Okoliczność, czy środki wypłacane są bezpośrednio przez instytucje międzynarodowe, czy też następuje to za pośrednictwem podmiotów krajowych, w tym przy wykorzystaniu mechanizm prefinansowania pozostaje bez znaczenia. W tym przypadku kluczowe znaczenie ma bowiem ustalenie źródła środków składających się na bezzwrotną pomoc, czyli podmiotu który ostatecznie ponosi ciężar ekonomiczny bezzwrotnej pomocy. Rzeczony sposób przekazywania środków pomocowych jest kwestią techniczną, która nie ma znaczenia w przypadku instytucji zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46.

Istotne dla celów zwolnienia jest to, że dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę są w istocie finansowane ze środków pomocowych, co wyczerpuje znamiona przesłanki do zwolnienia określonej w lit. a) pkt 46 art. 21 ust. 1 powołanej ustawy podatkowej.

Jednakże podkreślić należy, iż dla zastosowania omawianego zwolnienia koniecznym jest spełnienie również drugiej przesłanki, określonej w treści art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy, do której to zbadania Organ został zobowiązany powołanym powyżej wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 1 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Kr 1347/09.

Przepis ten wymaga, by podatnik realizował cel programu bezpośrednio, przy czym należy zwrócić uwagę na drugą część tego przepisu stanowiącą, że "zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem." Tak więc, z owego zwolnienia nie mogą korzystać pracownicy podmiotu bezpośrednio realizującego cele programu, a także osoby, którym podmiot bezpośrednio realizujący cele programu zlecił wykonanie określonych tylko czynności (np. w oparciu o umowę o dzieło, zlecenia).

Podatnikiem bezpośrednio realizującym cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy jest osoba, która wykonując czynności z tym programem związane otrzymała na ten cel środki od podmiotu wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc jest bezpośrednim beneficjentem tychże środków. Przychody podlegają zwolnieniu z opodatkowania jeżeli są przychodami podatnika bezpośrednio realizującego cel programu.

Z wniosku wynika, iż w ramach umowy o pracę Wnioskodawca zatrudniony był na stanowisku przedstawiciela handlowego oraz trenera (szkoleniowca); w ramach umowy o dzieło Wnioskodawca otrzymywał wynagrodzenie za pracę na stanowisku trenera (szkoleniowca).

Zatem Wnioskodawca wprawdzie wykonywał czynności związane z programem pomocowym, jednakże robił to na zlecenie podmiotu bezpośrednio realizującego cel tego programu (na mocy zawartej z nim umowy o pracę i umowy o dzieło) i przy wykorzystaniu środków od niego otrzymanych (a nie przekazanych przez podmiot upoważniony).

Innymi słowy, co prawda Wnioskodawca brał udział w realizacji celu programu, jednak nie realizował programu bezpośrednio, ale pośrednio poprzez wykonanie zadania powierzonego przez pracodawcę oraz zlecającego dzieło.

Skoro w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawierającym negatywną przesłankę zwolnienia, mowa jest o zleceniu przez beneficjenta pomocy wykonania określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem bez względu na rodzaj zawartej umowy, to należy zapis ten rozumieć szeroko, a więc chodzi tu o każdy rodzaj umowy, czy to o pracę, czy też o dzieło, zlecenia itp. Analiza przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi do wniosku, iż podatnikiem realizującym bezpośrednio cel programu może być jedynie podmiot, któremu powierzono w sensie ekonomicznym i technicznym realizację konkretnego programu i który ponosi pełną odpowiedzialność za prawidłowe jego wykonanie, a tym podmiotem w niniejszej sprawie jest wyłącznie pracodawca oraz zlecający dzieło Wnioskodawcy.

Wobec powyższej analizy w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie wynikające z treści art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie została spełniona przesłanka wynikająca z lit. b) ww. artykułu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zwrócić należy uwagę, iż zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 cytowanej ustawy podatkowej jest zwolnieniem o charakterze przedmiotowym, o czym świadczy związanie go z określonymi źródłami, a więc przychodem ze środków pomocowych płynących z międzynarodowych instytucji finansowych albo rządów obcych państw. Stąd środki pieniężne, a mówiąc ściśle przychody podlegają zwolnieniu z opodatkowania, jeżeli są przychodami beneficjenta lub bezpośredniego wykonawcy. Nie są natomiast zwolnione przychody pracowników tychże podmiotów. Pracownicy ci otrzymują wynagrodzenie za pracę, która z natury swej jest uniezależniona od rodzaju wykonywanej przez pracodawcę działalności oraz źródeł jej finansowania (np. środki własne, kredyt lub inne środki obce, w tym pomocowe).

W przedmiotowej sprawie, w ramach nawiązanego stosunku pracy oraz w ramach umowy o dzieło, Wnioskodawca wykonuje określone czynności w związku z realizacją ww. programu. Realizuje zatem cel programu nie bezpośrednio, lecz pośrednio, poprzez wykonywanie powierzonych mu w ramach obowiązków służbowych oraz obowiązków wynikających z umowy cywilnoprawnej - zadań. Zapłatę za wykonanie zadań Wnioskodawca otrzymuje od pracodawcy (zlecającego dzieło), który za tę wypłatę odpowiada na podstawie zawartej umowy o pracę (umowy o dzieło) i którą jest zobowiązany zrealizować ze środków finansowych, jakimi dysponuje, niezależnie skąd one pochodzą (np. ze środków własnych, zaciągniętego kredytu, otrzymanych dotacji).

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż wynagrodzenie Wnioskodawcy finansowane ze środków Europejskiego Funduszu społecznego nie korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie zostały spełnione uwarunkowania określone w lit. b) powołanego art. 21 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy. To jednoznacznie przesądza o braku podstaw do zwolnienia, bowiem w świetle unormowania omawianego przepisu niespełnienie jednej z przesłanek skutkuje niemożnością skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków stwierdzić należy, iż orzeczenia te zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla tut. Organu przy wydawaniu przedmiotowej interpretacji. Niemniej wskazać należy, iż pogląd taki, jak zaprezentowano powyżej, dominuje w ostatnio wydanych wyrokach, gdzie Sąd wprost stwierdza, że przesłanka lit. b) art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest spełniona - wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 kwietnia 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 2648/10, wyrok NSA z dnia 13 maja 2011 r. sygn. akt II FSK 48/10 i z dnia 17 czerwca 2011 r., sygn. akt II FSK 318/10.

"W orzecznictwie ugruntował się pogląd, że podatnikiem bezpośrednio realizującym cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie osoba, która wykonując czynności związane z tym programem otrzymała na ten cel środki od podmiotu wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy, a więc jest bezpośrednim beneficjentem tychże środków. Do kręgu podmiotów objętych tym zwolnieniem podatkowym nie są natomiast zaliczane osoby będące pracownikami bezpośredniego wykonawcy zadań finansowanych ze środków bezzwrotnej pomocy, zatrudnione przy wykonywaniu prac związanych z realizacją tych zadań i to niezależnie od tego czy realizują zadania o charakterze ściśle merytorycznym, czy też wykonują pewne czynności pomocnicze (zob. np. wyroki NSA: z dnia 23 stycznia 2009 r., sygn. akt II FSK 1434/07; z dnia 6 stycznia 2009 r., sygn. akt II FSK 1103/07; z dnia 29 lipca 2009 r., sygn. akt II FSK 717/07, z dnia 28 maja 2010 r., sygn. akt II FSK 255/09). Należy dodatkowo zauważyć i podkreślić, że w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) in fine ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prawodawca podatkowy wyraźnie zastrzegł, że opisane w tym przepisie zwolnienie nie dotyczy osób, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem. Tak więc z owego zwolnienia nie mogą korzystać pracownicy podmiotu bezpośrednio realizującego cele programu, a także osoby, którym podmiot bezpośrednio realizujący cele programu zlecił wykonanie określonych tylko czynności (w oparciu o umowę o dzieło, zlecenia itp.)" - wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 8 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Kr 1702/10.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym Skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.