IBPBII/1/415-231/12/AŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 6 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko - jest prawidłowe.

W dniu 6 marca 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od dnia 19 czerwca 2007 r. Wnioskodawca jest rozwiedziony. Z poprzedniego małżeństwa ma syna, nad którym władzę rodzicielską sprawuje matka (na podstawie wyroku o rozwiązaniu małżeństwa).

W dniu 11 grudnia 2007 r. urodził się Wnioskodawcy kolejny syn z nieformalnego związku z Panią A.K. Od czasu urodzenia jego syn jest zameldowany w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy, gdzie razem z ojcem zamieszkuje. Wnioskodawca zapewnia dziecku pełną opiekę i utrzymanie oraz zajmuje się jego wychowaniem.

Matka dziecka także posiada nieograniczone prawa rodzicielskie; Wnioskodawca nie ogranicza jej kontaktów z synem, matka nie mieszka jednak razem z nimi i zgodnie z jej jednoznaczną deklaracją nie korzysta ani nie ma zamiaru skorzystać z jakichkolwiek ulg podatkowych przysługujących rodzicom wychowującym dzieci (m.in. preferencyjnych warunków rozliczenia podatku). Matka jedynie odwiedza syna i czasem spędza z nim kilka dni w ramach wakacji lub świąt.

Matka dziecka mieszka pod innym adresem niż Wnioskodawca wraz z synem oraz posiada inny adres zameldowania.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Dochody z umowy o pracę stanowiły jedyne źródło dochodów Wnioskodawcy w 2011 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo rozliczyć podatek dochodowy od osób fizycznych za 2011 r. wspólnie z małoletnim synem z zastosowaniem warunków preferencyjnych dla osób samotnie wychowujących dziecko.

Wnioskodawca wskazał, iż spełnia wymogi określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące możliwości rozliczenia się z podatku dochodowego od osób fizycznych jako osoba samotnie wychowująca dziecko m.in.:

* jest stanu wolnego,

* osiągnął dochody wyłącznie ze stosunku pracy i nie prowadzi działalności gospodarczej,

* mieszka ze swoim synem, zapewnia mu pełną opiekę i ponosi wszelkie koszty jego utrzymania,

* matka dziecka, która nie ma ograniczonych praw rodzicielskich nie korzysta i nie zamierza korzystać z jakichkolwiek preferencji podatkowych przysługujących rodzicom małoletnich dzieci.

Wnioskodawca uważa zatem, że spełnia wymogi ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ma prawo rozliczyć się z podatku dochodowego od osób fizycznych za 2011 r. wraz ze swoim małoletnim synem jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

Zgodnie z art. 6 ust. 8 i 9 powołanej ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy do osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (za wyjątkiem odnoszącym się do przychodów dotyczących tzw. najmu prywatnego) lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Ponadto art. 6 ust. 10 ww. ustawy określa, że sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1, tj. po dniu 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

* posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko,

* wychowywania samotnie w roku podatkowym dzieci (dziecka),

* nie uzyskiwania przez pełnoletnie dzieci (dziecko) dochodów (z wyjątkiem przewidzianych ustawą),

* wyrażenia wniosku o rozliczenie na preferencyjnych warunkach w rocznym zeznaniu podatkowym, złożonym w ustawowym terminie przewidzianym do jego składania.

Cytowane przepisy wprowadzają wyjątek od zasady dokonywania indywidualnego rozliczenia zobowiązania podatkowego podatników poprzez ustalenie preferencyjnego sposobu rozliczenia. W konsekwencji, aby móc rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko należy spełniać wszystkie warunki określone w stosownych przepisach.

Z istoty pojęcia "osoby samotnie wychowującej dziecko" wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka, stale troszczy się o jego byt materialny i rozwój emocjonalny. Przepis art. 6 ust. 4 ustawy we wstępie wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Jednocześnie o samotnym wychowywaniu dziecka nie musi przesądzać orzeczenie sądowe o sprawowaniu władzy rodzicielskiej przez jedno z rodziców. W sytuacji, gdy żaden z rodziców nie jest pozbawiony władzy rodzicielskiej, ani nie jest ona ograniczona, a oboje są stanu wolnego, zarówno jeden jak i drugi może samotnie wychowywać dziecko. Przy czym prawo do omawianej preferencji przysługuje jedynie temu z rodziców, który faktycznie w roku podatkowym samotnie, tj. bez udziału drugiego rodzica, wychowywał dziecko, czyli sprawował nad nim stałą opiekę, zamieszkując z nim.

Nadmienić należy, że wskazana preferencja podatkowa nie będzie przysługiwała, mimo, że oboje rodzice posiadają status osoby samotnej w rozumieniu ww. przepisu art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże żyjąc w nieformalnym związku (np. konkubinacie) de facto wychowują dziecko łącznie. W takiej sytuacji żadne z nich nie może skorzystać z przedmiotowej preferencji, gdyż nie zostanie spełniony warunek samotnego (w pojedynkę) wychowywania dziecka.

Ponadto przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dzieci. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku. Jednakże jeżeli w trakcie roku dziecko przebywa u obojga rodziców, to prawo do preferencyjnego rozliczenia przysługuje temu z rodziców, który faktycznie wychowuje dziecko, sprawuje nad nim stałą opiekę, zamieszkując z nim, a nie tylko przyjmując gościnnie czy też przyjmując pod opiekę w określonych lub ustalonych przedziałach czasowych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż od 2007 r. Wnioskodawca jest rozwiedziony. Z poprzedniego małżeństwa ma syna, nad którym władzę rodzicielską sprawuje matka.

W 2007 r. urodził się Wnioskodawcy kolej syn z nieformalnego związku z Panią A.K. Od czasu urodzenia syn jest zameldowany w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy, gdzie razem z ojcem zamieszkuje. Wnioskodawca zapewnia dziecku pełną opiekę i utrzymanie oraz zajmuje się jego wychowaniem. Matka dziecka także posiada nieograniczone prawa rodzicielskie; Wnioskodawca nie ogranicza jej kontaktów z synem, matka nie mieszka jednak razem z nimi, jedynie odwiedza syna i czasem spędza z nim kilka dni w ramach wakacji lub świąt. Matka dziecka mieszka pod innym adresem niż Wnioskodawca wraz z synem oraz posiada inny adres zameldowania. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Dochody z umowy o pracę stanowiły jedyne źródło dochodów Wnioskodawcy w 2011 r.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż jeżeli istotnie Wnioskodawca samotnie (w pojedynkę) wychowuje syna, to ma prawo do rozliczenia dochodów uzyskanych w 2011 r. w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.