IBPBII/1/415-226/11/AŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 8 grudnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 24 lutego 2011 r. i 2 marca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwot wypłacanych niemieckiemu rezydentowi podatkowemu prowadzącemu jednoosobową działalność gospodarczą z tytułu świadczenia usług doradczych - jest prawidłowe.

W dniu 8 grudnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwot wypłacanych niemieckiemu rezydentowi podatkowemu prowadzącemu jednoosobową działalność gospodarczą z tytułu świadczenia usług doradczych.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne, pismem z dnia 17 lutego 2011 r. znak: IBPB I/2/423-1790/10/BG, wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Wniosek uzupełniono w dniu 24 lutego 2011 r. (wniesienie opłaty) oraz w dniu 2 marca 2011 r. poprzez złożenie pisma, w którym doprecyzowano, iż wnioskodawca oczekuje również interpretacji w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność deweloperską. Korzysta z usług doradczych dwóch firm niemieckich na podstawie podpisanych umów o doradztwo. Przedmiotem usług doradczych świadczonych przez przedstawicieli firm niemieckich, jest zgodnie z treścią umów:

Wykonanie przedmiotowych usług potwierdzane jest fakturami wystawionymi za okresy miesięczne. Usługi doradcze nie powodują przeniesienia na polską spółkę własności żadnych praw autorskich, nie są związane z zakupem patentów, znaków towarowych, wzorów, modeli, tajemnicy technologii, procesu produkcyjnego. Usługi te nie polegają także na przekazaniu informacji dotyczących doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej i naukowej. Firmy niemieckie prowadzone są w formie: spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz jednoosobowej działalności gospodarczej. Obydwie firmy są opodatkowane w Niemczech, co jest potwierdzone stosownymi certyfikatami. Firmy te nie posiadają w Polsce swoich oddziałów, zakładów ani placówek. Spółka polska nie posiada w Niemczech swoich oddziałów, zakładów ani placówek. Żadna z wymienionych firm nie posiada udziałów w kapitałach pozostałych firm opisanych w niniejszym wniosku.

W uzupełnieniu wniosku wnioskodawca wskazał, iż przedmiotowy wniosek dotyczy zarówno podatku dochodowego od osób prawnych jak również podatku dochodowego od osób fizycznych, w związku z faktem, iż jedna niemiecka firma świadcząca usługi doradcze jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (spółka z o.o.), natomiast druga firma jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, gdyż prowadzona jest w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Jako przepis prawa podatkowego będącego przedmiotem interpretacji wskazano art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od kwot wypłacanych firmom niemieckim za świadczenie usług doradczych spółka polska powinna pobierać podatek od należności licencyjnych.

Spółka polska nie ma obowiązku pobrania podatku od należności licencyjnych z tytułu świadczenia przez firmy niemieckie usług doradczych.

Artykuł 12 umowy zawartej z Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania stanowi, iż określenie należności licencyjne oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego (...), wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. Definicja powyższa nie zawiera pojęcia usług doradczych ani zarządzania i kontroli, wobec powyższego, zdaniem spółki, przychody z tym związane powinny być opodatkowane zgodnie z art. 7 ww. umowy, tj. jako zyski przedsiębiorstw świadczących przedmiotowe usługi, czyli w Niemczech.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w przedmiocie opodatkowania kwot wypłacanych niemieckiemu rezydentowi podatkowemu prowadzącemu jednoosobową działalność gospodarczą z tytułu świadczenia usług doradczych. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydana zostanie odrębna interpretacja.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

Na podkreślenie zasługuje fakt, że powyższy katalog nie jest katalogiem zamkniętym. Tak więc ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Polski. W przepisie tym przewidziano opodatkowanie oparte na zasadzie źródła. Jeżeli źródło przychodów nierezydenta znajduje się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, to Rzeczpospolita Polska ma prawo opodatkować dochody uzyskane z tego źródła na zasadach obowiązujących w tym państwie (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powołane wyżej przepisy art. 3 ust. 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów reguluje m.in. art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 29 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

W przypadku, gdy podatnik uzyskujący tego rodzaju dochody ma siedzibę w państwie, z którym Polska ma podpisaną umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, należy uwzględnić przepisy tej umowy. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (art. 29 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Katalog usług wskazanych w art. 29 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie " (...) oraz świadczeń o podobnym charakterze". Sformułowanie to uprawnia do przyjęcia, iż za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, należy spełnić takie same przesłanki, aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron. Innymi słowy, lista ta obejmuje również takie świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane (nazwane). Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, iż dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca prowadzący działalność deweloperską korzysta z usług doradczych świadczonych m.in. przez niemieckiego rezydenta podatkowego prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą. Rezydent niemiecki nie posiada w Polsce swojej placówki (zakładu).

Jako że, w przedmiotowej sprawie wypłata świadczeń następuje na rzecz niemieckiego rezydenta podatkowego zastosowanie znajduje umowa zawarta między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, która została podpisana w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90; dalej umowa polsko-niemiecka). Umowa polsko-niemiecka nie wymienia bezpośrednio jako źródła przychodów usług doradztwa, a zatem skoro usługi te są wykonywane w ramach działalności gospodarczej podmiotu je wykonującego, to miejsce ich opodatkowania należy analizować poprzez uregulowania art. 7 ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W myśl art. 7 ust. 1 umowy polsko-niemieckiej zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Zgodnie z Komentarzem do Konwencji Modelowej OECD (pkt 4 Komentarza do art. 3 ust. 1) fakt, czy działalność jest prowadzona w ramach przedsiębiorstwa powinien być interpretowany na podstawie ustawodawstwa wewnętrznego poszczególnych Państw. Termin "przedsiębiorstwo" należy przy tym rozumieć nie w znaczeniu podmiotowym, ale jako prowadzenie działalności handlowej lub przemysłowej przez rezydenta państwa będącego stroną umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Wymienione przez wnioskodawcę w stanie faktycznym usługi obejmujące zgodnie z treścią umów prowadzenie, kierowanie i kontrolę przedsiębiorstwa oraz biur lokalnych, ustalanie i śledzenie realizacji strategii przedsiębiorstwa, współdziałanie przy planowaniu, koordynowaniu i wdrażaniu wszystkich projektów i czynności związanych z działalnością deweloperską przedsiębiorstwa i reprezentowanie przedsiębiorstwa na zewnątrz są usługami doradczymi i wchodzą w zakres art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powołany przez Spółkę we wniosku art. 12 umowy polsko - niemieckiej nie znajduje istotnie - jak słusznie stwierdza wnioskodawca - zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż odnosi się do należności licencyjnych a usługi doradcze nie stanowią należności licencyjnych. Stosownie do treści ust. 1 tegoż przepisu należności licencyjne, powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Określenie "należności licencyjne" użyte w niniejszym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. Postanowienie to stosuje się odpowiednio do wszelkiego rodzaju wypłat za użytkowanie lub prawo do użytkowania nazwy, zdjęcia lub innych podobnych praw osobistych oraz do wypłat otrzymywanych jako wynagrodzenie za nagranie przez radio lub telewizję występów sportowców lub artystów (art. 12 ust. 3 umowy polsko - niemieckiej).

Jednocześnie Spółka wskazała iż usługi wymienione we wniosku nie powodują przeniesienia na polską Spółkę własności żadnych praw autorskich, nie są związane z zakupem patentów, znaków towarowych, wzorów, modeli, tajemnicy technologii, procesu produkcyjnego. Usługi te nie polegają także na przekazaniu informacji dotyczących doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej i naukowej.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż rezydent niemiecki nie posiada w Polsce swojej placówki ani zakładu, a zatem w świetle powołanych przepisów prawa, przychód z tytułu usług doradczych świadczonych przez niemieckiego rezydenta podatkowego prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą nie będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce na podstawie art. 7 umowy polsko-niemieckiej, przy spełnieniu warunku udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji. Tak więc wynagrodzenie osiągane przez niemieckiego rezydenta nie będzie podlegało opodatkowaniu w Polsce i wnioskodawca jako płatnik nie będzie zobowiązany do potrącenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od wypłat należności za usługi doradcze świadczone przez niemieckiego rezydenta.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.