IBPBII/1/415-202/14/ASz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-202/14/ASz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) #8722; Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 7 marca 2014 r. (wpływ do Biura - 11 marca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 6 maja 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanego odszkodowania - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanego odszkodowania.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych pismem z 28 kwietnia 2014 r. znak: IBPB II/1/415-202/14/ASz wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 6 maja 2014 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest mieszkanką wsi X, na terenie której Sejmik Województwa, na podstawie uchwały, utworzył obszar ograniczonego użytkowania dla Międzynarodowego Portu Lotniczego.

Wnioskodawczyni posiada wszelkie dokumenty potwierdzające lokalizację jej domu w tej strefie, na podstawie których jest osobą uprawnioną do ubiegania się o odszkodowanie od Międzynarodowego Portu Lotniczego, który w świetle tych przepisów zobowiązany jest do jego wypłaty. Jednocześnie Wnioskodawczyni nadmieniła, że jest pracownikiem lotniska.

W 2011 r. Wnioskodawczyni zwróciła się do Międzynarodowego Portu Lotniczego o zawarcie ugody na wypłatę odszkodowania na pokrycie kosztów remontu w kwocie 100.000,00 zł.

W związku z koniecznością dostosowania budynku mieszkalnego do wymogów wynikających z przepisów ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska, w dniu 12 lipca 2013 r. Wnioskodawczyni zawarła ugodę pozasądową z Międzynarodowym Portem Lotniczym na wypłatę odszkodowania w kwocie 98.000,00 zł.

Ww. kwota została przeznaczona na pokrycie kosztów rewitalizacji budynku z uwagi na przekroczone normy hałasu, na podstawie opinii technicznej wraz z załączonym do niej kosztorysem prac budowlanych, określającym rodzaj niezbędnych prac mających na celu dostosowanie budynku do wymagań technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki mieszkalne zlokalizowane na przedmiotowym obszarze. Na zlecenie Międzynarodowego Portu Lotniczego została sporządzona opinia techniczna wraz z kosztorysem dostosowania akustycznego budynku mieszkalnego, która opiewała na łączną kwotę 142.370,41 zł.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawczyni zwróciła się o wypłatę 100.000,00 zł jako koszt remontu, nie mogła uzyskać kwoty wyższej, czyli tej wynikającej z kosztorysu, tylko maksymalnie 100.000,00 zł. Po przeanalizowaniu treści ugody, Wnioskodawczyni uznała, że brakujące środki uzupełni swoimi funduszami oraz część prac wykona systemem gospodarczym i przystała na zaproponowaną kwotę, czyli 100.000,00 zł.

Wnioskodawczyni wyraziła zgodę na pokrycie połowy kosztów kosztorysu i opinii technicznej, tj. 2.000,00 zł i otrzymała 98.000,00 zł.

Wnioskodawczyni wskazała, że z treści przedmiotowej ugody wynika, że na każde żądanie Międzynarodowego Portu Lotniczego udokumentuje fakt poniesienia wydatków na wykonanie rewitalizacji budynku, którego jest właścicielem, przedkładając w tym celu stosowne faktury lub inne dokumenty.

Większość prac została wykonana i środki przeznaczone na ten cel zostały wydatkowane.

W ostatnim dniu lutego 2014 r. Wnioskodawczyni otrzymała informację PIT-8C na kwotę 98.000,00 wskazaną jako przychód z innych źródeł, który należy opodatkować.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że otrzymaną kwotę z Międzynarodowego Portu Lotniczego Wnioskodawczyni uzyskała w celu poniesienia kosztów remontu, przystosowania budynku mieszkalnego - domu jednorodzinnego do zalecanych norm akustycznych w strefie B Lotniska X. Środki w kwocie 98.000,00 zł zostały przekazane na rachunek bankowy Wnioskodawczyni w dniu 19 lipca 2013 r. Zaraz po otrzymaniu środków finansowych Wnioskodawczyni przystąpiła do rozpoczęcia prac budowlanych. Zakupiła niezbędne materiały na wykonanie wymiany dachu i wymiany elewacji domu. Do końca 2013 r. udało jej się zakończyć jeden etap prac - wymiana pokrycia dachowego.

Następnie Wnioskodawczyni szczegółowo opisała koszty poniesione w 2013 r., wskazując, że łączna wartość poniesionych kosztów w 2013 r. to kwota 60.029, 87 zł, którą chce odliczyć jako koszt uzyskania przychodu w rozliczeniu za 2013 r. Pozostałe koszty, które Wnioskodawczyni poniesie w 2014 r., chce odliczyć jako koszt uzyskania przychodu w rozliczeniu za 2014 r. Łączna kwota kosztów, którą Wnioskodawczyni chce uznać za koszty uzyskania przychodów to kwota 98.000,00 zł. Przewidywany koszt jaki zostanie poniesiony w 2014 to kwota 65.793,20 zł.

Maksymalna kwota kosztów, którą Wnioskodawczyni chce uznać jako koszt uzyskania przychodu w rozliczeniu za 2014 r. to kwota 37.970,13 zł.

Wnioskodawczyni wskazała, że otrzymane środki finansowe od Międzynarodowego Portu Lotniczego wykorzysta w całości zgodnie z zawartą ugodą. Brakujące środki finansowe na wykonanie całości prac dostosowania budynku do zalecanych norm akustycznych uzupełni z własnych środków finansowych. Wykona wszystkie postanowienia ugody z Międzynarodowym Portem Lotniczym, zawartej w dniu 12 lipca 2013 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Międzynarodowy Port Lotniczy słusznie wystawił informację PIT-8C, a jeżeli tak czy Wnioskodawczyni ma prawo do potrącenia kosztów, poniesionych w celu rewitalizacji tego budynku.

Zdaniem Wnioskodawczyni, kwota otrzymanego odszkodowania jest zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ wypłacone odszkodowanie wynikało bezpośrednio z przepisów ustawy o ochronie środowiska #8722; art. 129 ust. 2 oraz art. 136 ust. 2 i 3.

W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawczyni za nieprawidłowe, Wnioskodawczyni uważa, że może uznać jako koszty uzyskania przychodu (otrzymanego odszkodowania) poniesione i udokumentowane wydatki związane z przystosowaniem budynku do zalecanych norm.

Wnioskodawczyni wskazała, że dom posiadał wszystkie elementy sztuki budowlanej jednak te nie zabezpieczały przed hałasem w sposób. jakie określają przepisy w związku z utworzeniem przez Sejmik Województwa obszaru ograniczonego użytkowania dla lotniska X. Otrzymane tytułem odszkodowania środki finansowe, zgodnie z treścią umowy zawartej z Międzynarodowym Portem Lotniczym, Wnioskodawczyni przeznaczyła w całości na pokrycie wydatków, zgodnie ze sporządzonym kosztorysem na co posiada dokumenty potwierdzające ich wydatkowanie.

Wnioskodawczyni nadmieniła, że kosztorys sporządzony przez Międzynarodowy Port Lotniczy na zakres niezbędnych prac remontowych opiewał na kwotę 142.370,41 zł, a więc część kosztów należało pokryć z własnych środków.

Zgodnie z zawarta ugodą, na każde żądanie Międzynarodowego Portu Lotniczego Wnioskodawczyni udokumentuje fakt poniesienia wydatków wykonania rewitalizacji akustycznej budynku.

Wnioskodawczyni uważa, że otrzymane odszkodowanie spełnia przesłanki wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ:

1.

wynikało z przepisów innych ustaw - art. 129 ust. 2 oraz art. 136 ust. 2 i 3 z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska,

2.

zostało wypłacone w celu dokonania wymaganych przepisami dostosowań budynków do wymagań technicznych, jakie powinny odpowiadać budynkom mieszkalnym zlokalizowanym w tej strefie, akustycznie dostosowanych do przyjętych norm hałasu,

3.

na poniesione wydatki Wnioskodawczyni posiada potwierdzenia i zgodnie z ugodą przedłoży je w Międzynarodowym Porcie Lotniczym.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta. Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy źródłami przychodów są inne źródła.

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z brzmieniem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zwrot "w szczególności" użyty w ww. artykule oznacza, iż ustawodawca jedynie przykładowo wskazał, jakie przychody należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9. Katalog ten nie jest więc zamknięty. Oznacza to, że do "innych źródeł" należy zakwalifikować wszelkie przychody - w rozumieniu ustawy - których nie można zaliczyć do któregokolwiek z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1 - 8 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 cytowanej ustawy, wolne od podatku są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

a.

określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,

b.

odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,

c.

odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,

d.

odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,

e.

odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,

f.

odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,

g.

odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Stosownie natomiast do art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

a.

otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

b.

dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Powołane uregulowania prawne wskazują jednoznacznie, iż nie wszystkie odszkodowania otrzymane przez osoby fizyczne wolne są od podatku dochodowego. Ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie ww. przepisów korzystają jedynie te odszkodowania, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów rangi ustawy lub aktów wykonawczych wydanych na ich podstawie, z wyjątkiem wyłączonych ze zwolnienia wolą ustawodawcy.

Zakres zwolnienia wynikający natomiast z art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy obejmuje tylko odszkodowania za tzw. szkodę rzeczywistą, czyli poniesione straty, a nie dotyczy utraconych korzyści. Specyfika prawa podatkowego nakazuje inaczej traktować odszkodowanie z tytułu poniesionych przez poszkodowanego strat i odszkodowanie z tytułu utraconego zysku. Odszkodowanie z tytułu utraconych korzyści, jakich poszkodowany mógł się spodziewać, gdyby mu szkody nie wyrządzono, podlega bowiem opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest mieszkanką wsi, na terenie której Sejmik Województwa utworzył obszar ograniczonego użytkowania dla Międzynarodowego Portu Lotniczego. W związku z koniecznością dostosowania budynku mieszkalnego, którego Wnioskodawczyni jest właścicielem, do wymogów wynikających z przepisów ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska, Wnioskodawczyni, jako osoba uprawniona do uzyskania odszkodowania, zwróciła się do Międzynarodowego Portu Lotniczego o zawarcie ugody na wypłatę odszkodowania na pokrycie kosztów remontu w kwocie 100.000,00 zł. Na zlecenie Międzynarodowego Portu Lotniczego została sporządzona opinia techniczna wraz z kosztorysem dostosowania akustycznego budynku mieszkalnego, która opiewała na łączną kwotę 142.370,41 zł. Z uwagi na fakt, że Wnioskodawczyni zwróciła się o wypłatę 100.000,00 zł jako koszt remontu, nie mogła uzyskać kwoty wyższej, czyli tej wynikającej z kosztorysu. Wnioskodawczyni uznała, że brakujące środki uzupełni swoimi funduszami oraz zgodziła się na wypłatę kwoty 100.000,00 zł.

W dniu 12 lipca 2013 r. została zawarta ugoda pozasądowa z Międzynarodowym Portem Lotniczym na wypłatę odszkodowania w kwocie 98.000,00 zł. (Wnioskodawczyni wyraziła zgodę na pokrycie połowy kosztów kosztorysu i opinii technicznej, tj. 2.000,00 zł). Z treści ugody wynika, że na każde żądanie MPL Wnioskodawczyni udokumentuje fakt poniesienia wydatków na wykonanie rewitalizacji budynku, przedkładając w tym celu stosowne faktury lub inne dokumenty.

Wnioskodawczyni wskazała, że ww. kwota została przeznaczona na pokrycie kosztów rewitalizacji budynku z uwagi na przekroczone normy hałasu na podstawie opinii technicznej wraz z załączonym do niej kosztorysem prac budowlanych, określającym rodzaj niezbędnych prac, mających na celu dostosowanie budynku do wymagań technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki mieszkalne zlokalizowane na przedmiotowym obszarze.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że środki w kwocie 98.000,00 zł zostały przekazane na rachunek bankowy Wnioskodawczyni w dniu 19 lipca 2013 r. Zaraz po otrzymaniu środków finansowych Wnioskodawczyni przystąpiła do rozpoczęcia prac budowlanych. Zakupiła niezbędne materiały na wykonanie wymiany dachu i wymiany elewacji domu. Do końca 2013 r. udało jej się zakończyć jeden etap prac - wymiana pokrycia dachowego. Łączna wartość poniesionych kosztów w 2013 r. to kwota 60.029, 87 zł, którą Wnioskodawczyni chce odliczyć jako koszt uzyskania przychodu w rozliczeniu za 2013 r. Pozostałe koszty, które Wnioskodawczyni poniesie w 2014 r., chce odliczyć jako koszt uzyskania przychodu w rozliczeniu za 2014 r. Łączna kwota kosztów, którą Wnioskodawczyni chce uznać za koszty uzyskania przychodów to kwota 98.000,00 zł.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego należy wskazać, że z art. 136 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 z późn. zm.) wynika, iż w związku z ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości jej właściciel może żądać odszkodowania za poniesioną szkodę; szkoda obejmuje również zmniejszenie wartości nieruchomości.

Roszczenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, przysługuje również użytkownikowi wieczystemu nieruchomości, a roszczenie, o którym mowa w ust. 2, także osobie, której przysługuje prawo rzeczowe do nieruchomości (art. 136 ust. 3 cyt. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 129 ust. 2 ww. ustawy obowiązany do wypłaty odszkodowania lub wykupu nieruchomości jest ten, którego działalność spowodowała wprowadzenie ograniczeń w związku z ustanowieniem obszaru ograniczonego użytkowania.

Z powyższych przepisów wynika, że wypłaty odszkodowania z tytułu negatywnego oddziaływania lotniska na infrastrukturę mieszkalną może domagać się właściciel nieruchomości, która znajduje się na terenie ograniczonego użytkowania. Zatem Międzynarodowy Port Lotniczy - jako że to jego działalność spowodowała wprowadzenie ograniczeń w związku z ustanowieniem obszaru ograniczonego użytkowania - jest zobowiązany do wypłaty odszkodowania każdemu właścicielowi nieruchomości, który zwróci się do niego o wypłatę takiego odszkodowania.

Z cytowanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że zwolnienie z podatku dochodowego kwoty otrzymanego odszkodowania uwarunkowane jest dwoma przesłankami. Pierwszym z wymaganych warunków jest określenie w przepisach odrębnych ustaw lub przepisach wykonawczych wysokości lub zasad ustalania odszkodowania. Drugim zaś warunkiem jest nie wymienienie przez ustawodawcę określonego odszkodowania w treści unormowanej lit. a - g) ww. przepisu, tj. w katalogu, który wyłącza zastosowanie zwolnienia z opodatkowania.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy zatem stwierdzić, że otrzymane przez Wnioskodawczynię odszkodowanie, nie będzie korzystało ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, m.in. z tych względów, iż zostało ono wypłacone na podstawie ugody, a tym samym odszkodowanie to zostało wyłączone ze zwolnienia na mocy uregulowań lit. g tego przepisu. Z opisu stanu faktycznego wynika bowiem jednoznacznie, że rzeczone odszkodowanie zostało wypłacone na podstawie ugody pozasądowej, zawartej pomiędzy Wnioskodawczynią a Międzynarodowym Portem Lotniczym. Odszkodowanie wypłacone Wnioskodawczyni nie korzysta również ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie spełnia podstawowej przesłanki do zwolnienia - nie zostało otrzymane ani na podstawie wyroku ani ugody sądowej. Tym samym kwota wypłaconego Wnioskodawczyni odszkodowania stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że w sytuacji wypłacenia Wnioskodawczyni przez Międzynarodowy Port Lotniczy odszkodowania z tytułu negatywnego oddziaływania lotniska na infrastrukturę mieszkalną, ww. przychód będzie stanowił dla niej przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, na Międzynarodowym Porcie Lotniczym ciążył obowiązek wystawienia informacji PIT-8C, stosownie do postanowień art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl powołanego powyżej przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Odnośnie możliwości zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodów, stwierdzić należy, iż przesłanki uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu reguluje art. 22 ww. ustawy. Zgodnie z art. 22 ust. 1 tej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. (...).

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

* wydatek musi pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z uzyskanym przychodem. Z oceny związku z uzyskanym przychodem winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie mógł się przyczynić do osiągnięcia przychodu z danego źródła. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego pojęcie "w celu" jest równoznaczne z tym, do czego się dąży, co się chce osiągnąć, czy też z przedmiotem zamierzonych działań (Słownik Języka Polskiego Tom I A-K, opracowany pod. red. Mieczysława Szymczaka, Warszawa 1978, s. 235). Z "celem" zawsze jest związany jakiś "środek" do osiągnięcia tego celu służący. W art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie używa się pojęcia "środek" ale z kontekstu wynika w sposób jednoznaczny, że funkcję środka pełnią tu wszelkie koszty (...) z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Funkcję zaś celu pełni przychód, do osiągnięcia którego podatnik zmierza albo też źródło przychodów, do zachowania lub zabezpieczenia którego zmierza podatnik. Ustawodawca uznał w ten sposób ww. "środek" jako w pełni nadający się do uzyskania określonego wyżej efektu.

Z kolei zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów jest jego utrzymanie w sprawności, jego uchowanie i uchronienie, tak, aby mogło funkcjonować i dawać przychody w przyszłości, a także podtrzymanie istnienia źródła przychodów, skutecznej realizacji przedsięwzięcia, uczynienie źródła przychodów mocnym i trwałym, odpornym na działanie czynników obniżających jego sprawność (M. Pawlik, Nowe pojęcie kosztów uzyskania przychodów, Monitor Podatkowy 2007, nr 2).

W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie podkreślić należy, iż koszt musi mieć związek z uzyskanym przychodem w tym sensie, że musi wpływać na jego powstanie lub zwiększenie. Określony wydatek w celu osiągnięcia przychodów, jak również w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów powinien być, zatem niezbędny, a przynajmniej pożyteczny w sensie możliwości (wpływu) na wygenerowanie przychodów.

Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku, jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Przekładając powyższe na grunt analizowanej sprawy, stwierdzić należy, że wydatków poniesionych przez Wnioskodawczynię na dostosowanie budynku mieszkalnego do zalecanych norm, nie można uznać jako koszt uzyskania przychodu z przedmiotowego odszkodowania w rozumieniu cyt. art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie są one wydatkami poniesionymi w celu uzyskania odszkodowania, czy zabezpieczenia źródła przychodu z przedmiotowego odszkodowania.

Wskazać należy, że następstwem poniesienia przedmiotowych wydatków nie jest otrzymanie odszkodowania. Jak wynika z wniosku, Wnioskodawczyni najpierw otrzymała środki finansowe w wysokości 98.000,00 zł a dopiero potem poniosła konkretne wydatki związane z przystosowaniem budynku mieszkalnego do zalecanych norm. Przedmiotowe odszkodowanie zostało bowiem wypłacone Wnioskodawczyni na podstawie ugody pozasądowej w oparciu o przepisy ww. ustawy - Prawo ochrony środowiska, a fakt jego wypłacenia Wnioskodawczyni nie był uzależniany od poniesienia ww. wydatków.

W przedmiotowym przypadku nie został zatem spełniony warunek pozostawania ww. kosztów w związku przyczynowym z przychodem z tytułu odszkodowania wypłaconego w 2013 r. przez Międzynarodowy Port Lotniczy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni uznano za nieprawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawczyni może natomiast zaliczyć poniesione przez nią wydatki związane z uzyskaniem opinii technicznej wraz kosztorysem prac budowlanych (tekst jedn.: 2.000,00 zł).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl