IBPBII/1/415-161/12/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 15 lutego 2012 r.), uzupełnionym w dniu 25 kwietnia 2012 r. i w dniu 26 kwietnia 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zorganizowania pracownikom przez Spółkę przewozu do pracy i z pracy:

* w części dotyczącej zakwalifikowania nieodpłatnego świadczenia do przychodów ze stosunku pracy - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej sposobu ustalenia wartości nieodpłatnego świadczenia - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 lutego 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zorganizowania pracownikom przez Spółkę przewozu do pracy i z pracy.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 17 kwietnia 2012 r. znak: IBPBII/1/415-161/12/MK wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono w dniu 25 kwietnia 2012 r. (uiszczenie opłaty) i w dniu 26 kwietnia 2012 r. (uzupełnienie pozostałych braków formalnych).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Miejscem pracy personelu zatrudnianego przez Wnioskodawcę jest miasto K. W celu zapewnienia sprawnego dojazdu pracowników ze ścisłego centrum miasta do zakładu pracy i z powrotem, Spółka zamierza podjąć się organizacji przejazdów pracowniczych we własnym zakresie.

W związku z korzystaniem z przewozów organizowanych przez Spółkę od pracowników firmy nie będą pobierane żadne opłaty. Uprawnionymi do korzystania z bezpłatnego transportu będą wszyscy pracownicy, którzy zgłoszą chęć uczestnictwa w przejazdach. Do transportu pracowników do i z zakładu pracy Wnioskodawca będzie wykorzystywać samochód typu BUS, wynajęty na podstawie umowy z zewnętrznym dostawcą (podmiot trzeci). Świadczenie usług przewozów pasażerskich nie wchodzi w zakres działalności gospodarczej Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z korzystaniem z nieodpłatnych przewozów organizowanych przez Spółkę, pracownicy będą osiągali przychód z tytułu otrzymywania nieodpłatnego świadczenia. Tym samym Spółka jako płatnik będzie zobowiązana do pobierania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z przepisami art. 31, 32 i 38 ustawy o PIT. Zatem, Spółka zobowiązana jest ustalić wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia z tytułu korzystania z organizowanego przez nią transportu, stanowiącą dla jej pracowników przychód ze stosunku pracy, w oparciu o cenę rynkową usług tego samego rodzaju i gatunku.

W ocenie Spółki wartość pieniężna nieodpłatnego świadczenia powinna odpowiadać aktualnej cenie biletu uprawniającego do przejazdu na takiej samej trasie środkami komunikacji publicznej. W związku z powyższym Spółka zamierza ustalić wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia (w skali jednego miesiąca) w oparciu o cenę imiennego biletu miesięcznego uprawniającego do przejazdu środkami komunikacji publicznej (wyłącznie liniami autobusowymi lub wyłącznie tramwajowymi) na terenie jednego wybranego miasta. Zgodnie z aktualnym cennikiem Komunikacyjnego Związku Komunalnego w K., który obsługuje ruch autobusowy i tramwajowy na wskazanej trasie, opłata za przejazd zgodnie z powyższymi założeniami wynosi 96,00 PLN.

Zdaniem Spółki, charakter organizowanych przejazdów wskazuje, iż są one tożsame z usługami polegającymi na przejazdach środkami transportu publicznego. Świadczy o tym fakt, iż:

* przejazdy organizowane będą na trasie, na której kursują regularne linie autobusowe oraz tramwajowe Komunikacyjnego Związku Komunalnego w K.,

* transport prowadzony będzie przy wykorzystaniu pojazdu typu BUS przystosowanego do przewozu większej liczby pasażerów,

* odjazdy odbywać się będą w z góry ustalonym miejscu i czasie (tekst jedn.: będą dostosowywane do określonych potrzeb pracodawcy).

Przy założeniu, że pracownicy będą uzyskiwali przychód w postaci nieodpłatnego świadczenia, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości metody ustalania wartości pieniężnej tego świadczenia w sposób wskazany w powyższym opisie.

Jeżeli natomiast przedstawiona przez Spółkę metoda ustalania wartości pieniężnej nieodpłatnego świadczenia, w ocenie Organu, nie jest zgodna z przepisami ustawy o PIT, Spółka wnosi o szczegółowe wyjaśnienie właściwego sposobu ustalenia wysokości przychodu pracownika, w tym w szczególności poprzez wskazanie:

* rodzaju usług, których ceny rynkowe powinny być podstawą ustalenia wartości pieniężnej nieodpłatnego świadczenia,

* pozostałych okoliczności mogących mieć wpływ na wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Treść art. 10 ust. 1 cytowanej ustawy określa źródła przychodów, gdzie w pkt 1 wymienia się stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że powyższe kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w celu zapewnienia sprawnego dojazdu pracowników ze ścisłego centrum miasta do zakładu pracy i z powrotem, Spółka zamierza podjąć się organizacji przejazdów pracowniczych we własnym zakresie.

W związku z korzystaniem z przewozów organizowanych przez Spółkę od pracowników firmy nie będą pobierane żadne opłaty. Uprawnionymi do korzystania z bezpłatnego transportu będą wszyscy pracownicy, którzy zgłoszą chęć uczestnictwa w przejazdach. Do transportu pracowników do i z zakładu pracy Wnioskodawca będzie wykorzystywać samochód typu BUS, wynajęty na podstawie umowy z zewnętrznym dostawcą (podmiot trzeci). Świadczenie usług przewozów pasażerskich nie wchodzi w zakres działalności gospodarczej Spółki.

Według Wnioskodawcy, Spółka zobowiązana jest ustalić wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia z tytułu korzystania z zorganizowanego transportu, stanowiącą dla jej pracowników przychód ze stosunku pracy, w oparciu o cenę rynkową usług tego samego rodzaju i gatunku.

W ocenie Spółki wartość pieniężna nieodpłatnego świadczenia powinna odpowiadać aktualnej cenie biletu uprawniającego do przejazdu na takiej samej trasie środkami komunikacji publicznej. W związku z powyższym Spółka zamierza ustalić wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia (w skali jednego miesiąca) w oparciu o cenę imiennego biletu miesięcznego uprawniającego do przejazdu środkami komunikacji publicznej (wyłącznie liniami autobusowymi lub wyłącznie tramwajowymi) na terenie jednego wybranego miasta.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że wszystko co pracownik otrzymuje od swojego pracodawcy w związku z łączącym go z pracodawcą stosunkiem pracy - o ile nie stanowi dochodu zwolnionego od podatku lub dochodu, od którego został zaniechany pobór podatku w drodze rozporządzenia Ministra Finansów - podlega opodatkowaniu jako przychód ze źródła, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochodem takim jest również wartość zindywidualizowanego świadczenia w postaci dowozu pracownika do pracy jak i z pracy na koszt pracodawcy. Pracownik otrzymuje bowiem konkretną korzyść finansową w postaci możliwości skorzystania z oferowanego (zakupionego) przez pracodawcę transportu. Tym samym pracownik otrzymuje świadczenie, które powoduje u niego przysporzenie w majątku w postaci możliwości korzystania z usług, za które nie płaci.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe i obowiązujące uregulowania prawne w tym zakresie, stwierdzić należy, iż wartość nieodpłatnego świadczenia w postaci zorganizowanego przez Wnioskodawcę bezpłatnego transportu pracowników do pracy i z pracy stanowi dla tych pracowników przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ww. ustawy, tj. ze stosunku pracy.

W tym zakresie zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 12 ust. 3 ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

W myśl art. 11 ust. 2a ww. ustawy wartość pieniężną nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Zatem, w przypadku usług zakupionych przez pracodawcę na rzecz pracowników, w tym także usług transportowych - wartość pieniężną tych świadczeń dla celów podatkowych ustala się wg ceny ich zakupu (art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy wskazać należy, iż w odniesieniu do wskazanego przez Wnioskodawcę sposobu ustalenia wartości powyższego nieodpłatnego świadczenia w oparciu o cenę rynkową usług tego samego rodzaju i gatunku, tj. w oparciu o cenę imiennego biletu miesięcznego uprawniającego do przejazdu na takiej samej trasie środkami komunikacji publicznej, należy stwierdzić, iż w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego stanowisko to należy uznać za nieprawidłowe. Skoro bowiem do transportu pracowników do i z zakładu pracy Wnioskodawca będzie wykorzystywać samochód typu BUS, wynajęty na podstawie umowy z zewnętrznym dostawcą (podmiot trzeci), to wartość tego przychodu należy określić według zasad określonych w ww. art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. według ceny zakupu usługi transportowej.

Bez wątpienia firma zewnętrzna wynajmująca Wnioskodawcy na podstawie umowy samochód typu BUS wystawi fakturę. Wartość tej faktury stanowić będzie zatem cenę zakupu usługi transportowej, według której należy ustalić jednostkową wartość nieodpłatnych świadczeń dla tych pracowników, którzy zgłoszą chęć uczestnictwa w przejazdach.

Wobec powyższego w tej części stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.