IBPBII/1/415-14/11/MCZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 kwietnia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-14/11/MCZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 11 stycznia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 24 marca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia za okres urlopu związanego z pracą wykonywaną w systemie rotacyjnym w Kanadzie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia za okres urlopu związanego z pracą wykonywaną w systemie rotacyjnym w Kanadzie.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne wniosku pismem z dnia 11 marca 2011 r. znak: IBPBII/1/415-14/11/MCZ wezwano wnioskodawcę do ich uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 24 marca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej mającym miejsce zamieszkania w Polsce. Umowa o pracę podpisana jest w Singapurze, według prawa singapurskiego.

Wnioskodawca pracuje jako geofizyk/operator aparatury sejsmicznej - obsługa specjalistycznego sprzętu wykorzystywanego w poszukiwaniach ropy naftowej i gazu. Pracę wykonuje w systemie rotacyjnym w rozliczeniu 1 do 1, tj. 5 tygodni pracy i 5 tygodni wolnego (urlopu). Praca w ciągu 5 tygodni wykonywana jest bez przerw na niedziele i święta, po 12 godzin dziennie; nierzadko w związku z charakterem pracy (awaria systemu pomiarowego, odległy teren prac pomiarowych) wnioskodawca pracuje dłużej - godziny nadliczbowe. Dodatkowo często, tzn. raz, dwa razy w roku wnioskodawca jest kierowany na szkolenia zewnętrzne. W roku 2010 od 1 stycznia do 30 maja oczekiwał na skierowanie do pracy. Od 1 do 6 czerwca 2010 r. uczestniczył w szkoleniu w Szkocji. Od 7 do 19 czerwca 2010 r. przebywał na szkoleniu we Francji. Natomiast od 25 czerwca do 22 lipca 2010 r. oraz od 16 sierpnia do 8 października 2010 r. pracował w Kanadzie. W międzyczasie wnioskodawca odbierał przysługujące mu urlopy związane z pracę wykonywaną w Kanadzie.

W odpowiedzi na wezwanie, w uzupełnieniu stanu faktycznego wnioskodawca wskazał, że:

1.

Na podstawie umowy o pracę wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie ze stosunku pracy obejmujące: wynagrodzenie za czas pracy, wynagrodzenie za okres pozostawania na odpoczynku (urlop), wynagrodzenie za czas gotowości do pracy (oczekiwanie na skierowanie do pracy). Umowa mówi, że roczny kontrakt wnioskodawcy opiewa na daną kwotę i kwota ta jest wypłacana w 12-stu równych ratach; w zamian za otrzymywane wynagrodzenie wnioskodawca ze swojej strony zobowiązuje się do wyjazdów i wykonywania powierzonych mu zadań w określone miejsce na świecie i w określonym czasie. Dodatkowo, w razie braku zleceń, a po wykorzystaniu urlopów po okresach pracy, zobowiązuje się do pozostawania w 24-ro godzinnym stanie gotowości do wyjazdu we wskazane mu przez pracodawcę miejsce pracy. Umowa ta zawarta jest na mocy obowiązującego prawa w Singapurze.

2.

Okres następujący po okresach pracy jest to zgodnie z kontraktem czas wolny uwzględniający nadpracowane godziny jak również urlop wypoczynkowy; kontrakt zawarty jest wg prawa singapurskiego, jednoznacznie stanowi ze wnioskodawca pracuje w rotacji jeden dzień pracy do jeden dzień wolnego gdzie okres urlopu uzależniony jest od czasu pracy. Jednocześnie pracując w rotacji 1 dzień pracy do 1 dzień wolnego nie przysługuje wnioskodawcy prawo swobodnego wyboru terminu urlopu wypoczynkowego, urlop wypoczynkowy jest częścią każdego z okresów urlopu po okresie pracy.

3.

Wynagrodzenie za czas pobytu w Kanadzie w 2010 r. (łącznie czas pracy i urlopów) przekroczyło równowartość 10000 (dziesięć tysięcy) dolarów kanadyjskich.

4.

W 2010 r. wnioskodawca nie przebywał dłużej niż 183 dni (łącznie czas pracy i urlopów) w Kanadzie.

5.

W Kanadzie jest siedziba firmy, jednakże wynagrodzenie było przez cały czas pracy wypłacane z Singapuru.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

W jaki sposób opodatkować dochód z tytułu pracy wykonywanej w Kanadzie, uzyskiwany w okresach 5 tygodniowych urlopów, spędzanych zarówno w Polsce, jak i poza granicami.

2.

Czy wynagrodzenie za czas urlopu można potraktować jako dochód uzyskany z tytułu pracy wykonywanej za granicą (w Kanadzie).

Zdaniem wnioskodawcy wynagrodzenia wypłacane mu przez singapurskiego pracodawcę za czas urlopów, wynikających z wcześniejszych okresów pracy wykonywanej w Kanadzie, stanowią część wynagrodzenia za tę pracę. Tym samym, pomimo że poszczególne okresy 5-tygodniowych urlopów wnioskodawca spędzał poza Kanadą to dochód za czas wypoczynku należy przypisać do dochodów z pracy wykonywanej w Kanadzie.

Wnioskodawca, powołując się na art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdził, że do przychodów ze stosunku pracy zalicza się również wynagrodzenie uzyskiwane za czas urlopu. Ponadto wnioskodawca powołał art. 15 ust. 1 polsko-kanadyjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, na podstawie którego stwierdził, iż jego wynagrodzenie z pracy najemnej w Kanadzie, może podlegać opodatkowaniu w tym państwie. Wobec czego do dochodów tych ma zastosowanie art. 23 ust. 1 lit. a) umowy polsko-kanadyjskiej. W ocenie wnioskodawcy z przepisem tym koresponduje art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji - zdaniem wnioskodawcy - wynagrodzenie za urlop z tytułu pracy wykonywanej w Kanadzie, jako dochód "kanadyjski", uzyskane przez polskiego rezydenta podatkowego korzysta w Polsce ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie należy stwierdzić, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest - zgodnie z zakresem wskazanym we wniosku - wyłącznie ocena stanowiska w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wynagrodzenia za czas urlopu związanego z pracą wykonywaną w systemie rotacyjnym w Kanadzie.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się - w myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy - osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W myśl art. 4a przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W świetle powyższego wynagrodzenia wypłacane wnioskodawcy przez pracodawcę za czas urlopów, związanych z wcześniejszymi okresami pracy wykonywanej w Kanadzie, stanowią część wynagrodzenia za tę pracę.

Z treści wniosku wynika, że wnioskodawca (geofizyk) jako polski rezydent podatkowy zawarł z pracodawcą w Singapurze kontrakt, na podstawie którego otrzyma wymienioną w nim roczną kwotę wynagrodzenia wypłaconą w 12-stu równych ratach. Wynagrodzenie ze stosunku pracy obejmuje wynagrodzenie za czas pracy, wynagrodzenie za okres pobytu na odpoczynku (urlop), wynagrodzenie za czas gotowości do pracy (oczekiwanie na skierowanie do pracy) Zgodnie z kontraktem wnioskodawca wykonuje pracę w systemie rotacyjnym, tj. 5 tygodni pracy i 5 tygodni wolnego (urlopu). Nierzadko wnioskodawca pracuje dłużej - w tzw. godzinach nadliczbowych. Jednocześnie pracując w rotacji 1 dzień pracy do 1 dzień wolnego nie przysługuje wnioskodawcy prawo swobodnego wyboru terminu urlopu wypoczynkowego, urlop wypoczynkowy jest częścią każdego z okresów urlopu po okresie pracy. Od 25 czerwca do 22 lipca 2010 r. oraz od 16 sierpnia do 8 października 2010 r. wnioskodawca pracował w Kanadzie. W międzyczasie wnioskodawca odbierał przysługujące mu urlopy związane z pracę wykonywaną w Kanadzie.

Zatem w przedmiotowej sprawie mają zastosowanie przepisy umowy polsko-kanadyjskiej, bowiem w odniesieniu do dochodów uzyskiwanych ze stosunku pracy, wykonywanej za granicą przez polskiego rezydenta, miejsce ich opodatkowania modyfikowane (określane) jest przez umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarte przez Polskę z krajem, w którym praca jest wykowywana. Jako, że praca była wykonywana w Kanadzie, to zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Kanady w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisanej w Warszawie dnia 4 maja 1987 r. (Dz. U. z 1990 r. Nr 38, poz. 216), z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 18 i 19 pensje, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, będą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba, że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Przepis art. 15 ust. 2 tej umowy określa wyjątki od powyższej zasady.

Zgodnie z tym przepisem, bez względu na postanowienia ustępu 1 wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie:

a.

jeżeli takie wynagrodzenie nie przekracza dziesięciu tysięcy dolarów kanadyjskich (10.000 $) albo ich równowartości w polskiej walucie, albo

b.

jeżeli:

* odbiorca przebywa w drugim Państwie łącznie nie dłużej niż 183 dni w ciągu roku kalendarzowego,

* wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma w tym drugim Państwie miejsca zamieszkania lub siedziby, oraz

* wynagrodzenia nie są wypłacane przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. umowy, wynagrodzenie pracownika mającego miejsce zamieszkania na terenie Polski podlega opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba że praca wykonywana jest na terytorium Kanady. Użyty w art. 15 ust. 1 ww. umowy zwrot "może być opodatkowane" oznacza brak wyłączności do opodatkowania tego dochodu przez państwo, w którym podatnik świadczy pracę. Zatem dochód osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Kanady, może być opodatkowany zarówno w Kanadzie, jak i w państwie rezydencji tj. w Polsce.

Jednocześnie, w Polsce - w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu - należy zastosować określoną w umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania (tzw. metodę wyłączenia z progresją).

Zgodnie z art. 23 ust. 1 lit. a) ww. umowy jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który - zgodnie z postanowieniami niniejszej ustawy - może być opodatkowany w Kanadzie, to Polska zezwoli - z uwzględnieniem postanowień litery b) - na zwolnienie takiego dochodu lub majątku od opodatkowania, z tym jednak, że przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby zastosuje tę stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania w powyższy sposób nie był tak właśnie zwolniony od opodatkowania.

Ww. zasada znajduje odzwierciedlenie w treści art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 27 ust. 8 ww. ustawy jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

1.

do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1,

2.

ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów,

3.

ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Powyższą zasadę opodatkowania stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach albo chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego.

Natomiast z treści przepisu art. 15 ust. 2 cyt. umowy polsko-kanadyjskiej wynika, że wynagrodzenia jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w Kanadzie, może podlegać opodatkowaniu tylko w Polsce, o ile zostanie spełniony jeden z dwóch warunków określonych w tym przepisie tj. warunek wymieniony pod lit. a) tego przepisu albo warunek wymieniony pod lit. b). Warunki te nie muszą zatem być spełnione łącznie o czym świadczy użycie słowa "albo". To oznacza, że jeżeli podatnik spełni ww. warunki wymienione pod lit. b) tego przepisu, ale jego wynagrodzenie osiągnięte z pracy najemnej, wykonywanej w Kanadzie przekroczy dziesięciu tysięcy dolarów kanadyjskich (10.000 $) albo ich równowartości w polskiej walucie, czyli nie spełni warunku wymienionego pod lit. a) art. 15 ust. 2 ww. umowy i odwrotnie, to jego wynagrodzenie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 15 ust. 2 umowy polsko-kanadyjskiej, tj. tylko w Polsce.

W odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 11 marca 2011 r.- w którym m.in. zawarto prośbę o doprecyzowanie czy pracodawca wypłacający wnioskodawcy wynagrodzenie za pracę w Kanadzie ma siedzibę w Kanadzie lub czy wynagrodzenie za pracę w Kanadzie było wypłacane przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w Kanadzie - wnioskodawca wskazał m.in., iż wynagrodzenie za czas pobytu w Kanadzie w 2010 r. (łącznie czas pracy i urlopów) przekroczyło równowartość 10.000 (dziesięć tysięcy) dolarów kanadyjskich, w 2010 r. nie przebywał w Kanadzie dłużej niż 183 dni (łącznie czas pracy i urlopów) oraz, że w Kanadzie jest siedziba firmy, jednakże wynagrodzenie było przez cały czas pracy wypłacane z Singapuru.

Zatem, skoro wynagrodzenie za czas pobytu w Kanadzie w 2010 r. (łącznie czas pracy i urlopów) przekroczyło równowartość 10.000 (dziesięć tysięcy) dolarów kanadyjskich, to nie został spełniony warunek wymieniony pod lit. a) art. 15 ust. 2 ww. umowy. Natomiast badając wypełnienie warunków lit. b) art. 15 ust. 2 umowy, należy stwierdzić, że o ile istotnie tak jak wskazał wnioskodawca w uzupełnieniu stanu faktycznego wniosku będącego przedmiotem niniejszej interpretacji, jego pracodawca, z którym umowa o pracę została podpisana w Singapurze, ma siedzibę w Kanadzie, to mimo, iż wynagrodzenie jest wypłacane z Singapuru, nie są spełnione również warunki wymienione pod lit. b) art. 15 ust. 2 ww. umowy, których to spełnienie nakazywałoby opodatkować dochód wnioskodawcy tylko w Polsce.

Wobec tego, skoro wynagrodzenie wnioskodawcy osiągnięte w 2010 r. w Kanadzie - przekroczyło 10.000 dolarów kanadyjskich (10.000 $) i wynagrodzenie było wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który, jak stwierdza wnioskodawca, ma w Kanadzie siedzibę, to powyższe dochody podlegają opodatkowaniu na zasadzie art. 15 ust. 1 tejże umowy polsko-kanadyjskiej.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, iż dochód uzyskany przez wnioskodawcę, będącego polskim rezydentem, za pracę wykonywaną w Kanadzie na podstawie umowy zawartej w Singapurze, w tym za okresy urlopów (spędzone zarówno w Polsce jak i zagranicą) ściśle związanych z pracą wykonywaną w Kanadzie, wynikających z systemu pracy w rotacji - jeden dzień pracy do jeden dzień wolnego - gdzie okres urlopu uzależniony jest od czasu pracy, podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy polsko-kanadyjskiej zarówno w Kanadzie jak i w Polsce. Jednakże w celu wyeliminowania podwójnego opodatkowania należy zastosować określoną w umowie metodę wyłączenia z progresją.

Wobec powyższego, dochód uzyskany za czas urlopu z tytułu pracy wykonywanej w Kanadzie w 2010 r. (opodatkowany na podstawie art. 15 ust. 1 umowy polsko-kanadyjskiej) korzysta ze zwolnienie od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 23 ust. 1 lit. a) ww. umowy i mają do niego zastosowanie uregulowania określone w treści art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec tego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Organ jednocześnie zaznacza, iż interpretacja została wydana w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę. Jeżeli jednak przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Organ podatkowy nie jest bowiem uprawniony do prowadzenia postępowania wyjaśniającego w sprawie przedstawionej we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl