IBPBII/1/415-129/10/ASz - Sposób opodatkowania wynagrodzenia członków Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 3 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania wynagrodzenia członków Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych - jest prawidłowe.

W dniu 3 lutego 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie sposobu opodatkowania wynagrodzenia członków Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony m.in. następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca stosuje art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do obliczenia podatku dochodowego w stosunku do wynagrodzeń (w kwocie poniżej 200,00 zł.) wypłacanych członkom Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych (powołanych na podstawie uchwały gminnej).

Wysokość wynagrodzenia za udział w posiedzeniu Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych uregulowana jest przez uchwałę gminy. Wynika z niej, że za udział w posiedzeniu członek Komisji otrzymuje 3% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ustalonego przez GUS.

Uchwała Rady Gminy nie określa natomiast częstotliwości posiedzeń Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Członkowie Komisji zbierają się w zależności od potrzeb (ilości złożonych do komisji wniosków). O odbyciu się posiedzenia Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych decyduje przewodniczący Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Kwota wynagrodzenia członków Komisji za udział w posiedzeniu nie przekracza 200,00 zł. Z analizy lat poprzednich wynika, że zebrania Komisji odbywały się praktycznie raz w miesiącu. Jedynie w miesiącu grudniu odbyły się dwa takie spotkania (mimo to kwota wynagrodzenia za udział w dwóch posiedzeniach nie przekroczyła w miesiącu 200,00 złotych).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

W jaki sposób ustalić prawo do opodatkowania wynagrodzenia członków Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych za udział w danym posiedzeniu komisji, (czy na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 5a tj. zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych czy na podstawie art. 41 ust. 1 tj. na zasadach ogólnych) jeżeli kwota wynagrodzenia za udział w posiedzeniu Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych (niezależnie za jedno czy za dwa posiedzenia) jest niższa niż 200,00 złotych...

Zdaniem wnioskodawcy nie można przewidzieć czy w danym miesiącu odbędzie się posiedzenie Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Nie jest także określona jednoznacznie częstotliwość zbierania się Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Odbywać się ono może raz w miesiącu lub kilka razy. O dacie zebrania Komisji każdorazowo decyduje przewodniczący Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Kwota wynagrodzenia za udział w posiedzeniu nie jest jasno określona (jest to 3% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ustalonego przez GUS). Kwota wynagrodzenia nie przekracza 200,00 złotych.

W związku z powyższym wnioskodawca stwierdza, że w przypadku wynagrodzenia członków Komisji należy zastosować art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czyli ogólne zasady opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż niniejszą interpretacją dokonano interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania wynagrodzenia członków Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Wniosek w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego przez sołtysów - inkasentów został rozpatrzony interpretacją indywidualną znak IBPB II/1/415-128/10/ASz.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłami przychodów jest m.in. działalność wykonywana osobiście.

Do tej kategorii przychodów, stosownie do treści art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

W związku z powyższym zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 6 ustawy wynagrodzenie z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej jest przychodem z działalności wykonywanej osobiście.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a cytowanej powyżej ustawy od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł - w wysokości 18% przychodu.

W myśl art. 30 ust. 3 ww. ustawy zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca wypłaca członkom Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych wynagrodzenie za udział w posiedzeniu Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Ww. wynagrodzenie uregulowane jest przez uchwałę gminy. Wynika z niej, że za udział w posiedzeniu członek Komisji otrzymuje 3% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ustalonego przez GUS.

Uchwała Rady Gminy nie określa natomiast częstotliwości posiedzeń komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Członkowie Komisji zbierają się w zależności od potrzeb (ilości złożonych do Komisji wniosków). O odbyciu się posiedzenia Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych decyduje przewodniczący Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Kwota wynagrodzenia członków Komisji za udział w posiedzeniu nie przekracza 200,00 zł.

Organ podatkowy powołując się na powyższe przepisy wyjaśnia, iż cytowany powyżej art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odwołuje się do dochodów (przychodów) z tytułu określonego w art. 13 pkt 2 lub 5-9, a zatem obejmuje również dochody, o których mowa w pkt 6 art. 13 ww. ustawy. Mimo że Urząd Gminy nie zawiera umowy zlecenia z członkami Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, to jednak otrzymują oni wynagrodzenie wypłacane na podstawie Uchwały Rady Gminy. Zatem Urząd zleca im wykonanie określonych czynności. Z tego punktu widzenia przepis dotyczący opodatkowania ryczałtem miałby zastosowanie w analizowanym przypadku. Niemniej jednak z powołanej powyżej uchwały nie wynika wprost określona kwota należności za dany miesiąc z tytułu wykonania zlecenia (kwota wynagrodzenia za udział w posiedzeniu wynosi 3% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ustalonego przez GUS).

Natomiast aby postanowienia art. 30 ust. 1 pkt 5a cyt. ustawy mogły mieć zastosowanie, to z treści aktu, na podstawie którego wypłacane jest wynagrodzenie (zlecenia, uchwały, powołania), winna wynikać miesięczna kwota należności. Tym samym w tak przedstawionym stanie faktycznym nie są spełnione przesłanki do zastosowania uregulowań art. 30 ust. 1 pkt 5a powołanej ustawy.

A zatem, na wnioskodawcy będzie spoczywał obowiązek pobrania podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, który stanowi, iż osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W związku z powyższym należy uznać stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.