IBPBII/1/415-1110/13-1/MZ - Zwolnienie z VAT pożyczki finansowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2017 r. (data wpływu 3 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania udzielanej pożyczki finansowej za czynność zwolnioną od podatku VAT - jest prawidłowe.

W dniu 3 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania udzielanej pożyczki finansowej za czynność zwolnioną od podatku VAT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

S.A. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów usług, o którym mowa w przepisie art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.; dalej: UVAT). Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy, określonym w Krajowym Rejestrze Sądowym jest przetwarzanie danych, zarządzanie stronami internetowymi (hosting). Jednocześnie Wnioskodawca w ramach przedmiotu działalności, określonego w Krajowym Rejestrze Sądowym, nie zawarł udzielania pożyczek.

Wnioskodawca udzielił pożyczki środków pieniężnych na rzecz innej spółki kapitałowej (dalej: Pożyczka). Spółka nie wyklucza możliwości udzielania w przyszłości pożyczek, choć nie jest to przesądzone i nie będzie to główna działalność gospodarcza Spółki. W przypadku zawarcia w przyszłości podobnych umów pożyczki procedura udzielania ich będzie analogiczna jak opisana we wniosku.

Pożyczka została udzielona ze środków obrotowych Spółki, wygenerowanych w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, zgromadzonych na jej rachunkach bankowych.

Pożyczka została udzielona na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej i będzie miała charakter odpłatny - zostanie udzielona za wynagrodzeniem w postaci oprocentowania, a zapłata odsetek będzie dokumentowana przez Wnioskodawcę wystawieniem faktury VAT.

Umowa Pożyczki została zawarta na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. W chwili zawarcia umowy Pożyczki środki pieniężne znajdowały się na terytorium Polski.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy czynność udzielenia przez Wnioskodawcę Pożyczki stanowi odpłatne świadczenie usług, mieszczące się w zakresie opodatkowania VAT oraz podlega zwolnieniu z podatku VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność udzielenia Pożyczki przez Spółkę należy uznać za odpłatne świadczenie usług na podstawie przepisu art. 8 ust. 1 UVAT, a w konsekwencji za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, ale korzystającą ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 38 UVAT.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 38 UVAT, zwolnione z VAT są usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Dla stwierdzenia, czy udzielanie pożyczek jest "usługą udzielania pożyczek", o której mowa w UVAT, konieczne jest:

Na podstawie przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 UVAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei przez świadczenie usług, jak wynika z przepisu art. 8 ust. 1 UVAT, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie prawa do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

* zobowiązanie do powstrzymywania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W związku z powyższym należy uznać, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi usługę przy spełnieniu następujących warunków:

* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

* świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy również wskazać, że podatnikami podatku VAT, zgodnie z art. 15 ust. 1 UVAT, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast regulacja zawarta w przepisie art. 15 ust. 2 UVAT wskazuje, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie powyższego należy zatem stwierdzić, że na gruncie podatku VAT działalność gospodarcza została zdefiniowana w sposób bardzo szeroki.

Z uwagi na powyższe należy przyjąć, że Wnioskodawca jako spółka kapitałowa, będąca podatnikiem VAT czynnym, udzielił Pożyczki w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z utrwalonym stanowiskiem sądów administracyjnych oraz organów podatkowych - czynności o charakterze pobocznym w stosunku do działalności podstawowej, nie mogą zostać uznane za wykonywane poza prowadzoną działalnością. Dodatkowo należy wskazać, że udzielona Pożyczka będzie miała charakter odpłatny, a więc udzielona jest w celu osiągnięcia zysku, a tym samym wchodzi w zakres prowadzonej działalności.

Spółka stoi na stanowisku, że udzielenie Pożyczki stanowi świadczenie na rzecz drugiej strony umowy, polegające na udostępnieniu kapitału na określony w umowie okres. Z tego względu udzielenie Pożyczki w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek należy zakwalifikować jako odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w przepisie art. 8 ust. 1 UVAT.

Bazując na powyższym oraz bogatym orzecznictwie organów podatkowych można stwierdzić, że czynność udzielenia pożyczki przez spółkę kapitałową należy uznać za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 UVAT dokonane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, natomiast pożyczkodawca na potrzeby tejże transakcji uznany powinien zostać za podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 2 UVAT jeżeli:

Nie ma przy tym znaczenia, czy udzielenie Pożyczki będzie miało charakter jednorazowy czy powtarzający się.

Jednocześnie będzie to czynność zwolniona z podatku VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 UVAT.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w najnowszych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe z upoważnienia Ministra Finansów. Przykładowo Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 8 lutego 2017 r., sygn. 1462-IPPP2.4512.906.2016.2.JO wskazał, że udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu. Czynność udzielenia pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zamian za wynagrodzenie (np. odsetki), stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, co do zasady, podlegające opodatkowaniu VAT. Zatem, odsetki z tytułu zawarcia umowy otrzymane z tytułu udzielonej pożyczki stanowią wynagrodzenie z tytułu jej udzielenia. (...) czynność udzielenia oprocentowanej pożyczki przez pożyczkodawcę (Spółkę) stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługa ta mieści się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymieniona wprost w tym przepisie - usługa udzielania pożyczek przez Spółkę na rzecz Wnioskodawcy, korzystać będzie ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

Podobnej kwalifikacji czynności udzielenia pożyczki pieniężnej dokonał Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 5 stycznia 2017 r., sygn. 2461-IBPP2.4512.901.2016.1.JJ podkreślając, że każda czynność wykonana (nawet sporadycznie) przez Spółkę, w szczególności natomiast wykonana z wykorzystaniem jej majątku, objęta jest definicją działalności gospodarczej wykonywanej przez podmiot występujący w charakterze podatnika. Nie sposób zatem zakwestionować faktu, że udzielenie pożyczki, nawet jednorazowe, należy traktować jako czynność wykonaną w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a w konsekwencji wykonaną przez Wnioskodawcę jako podatnika VAT. Powołane wyżej regulacje wskazują, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, Wnioskodawcę należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu udzielenia pożyczki. Ponadto należy zauważyć, że wpis przedmiotu działalności gospodarczej (wg klasyfikacji PKD) do rejestru KRS nie ma decydującego znaczenia dla określenia zakresu wykonywanej faktycznie działalności, a w konsekwencji do określenia, czy podmiot prawa podatkowego z tytułu wykonywanych czynności staje się podatnikiem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Podawany bowiem przy rejestracji podmiotów gospodarczych zakres działalności według Polskiej Klasyfikacji Działalności ma charakter orientacyjny.

Ponadto, ewentualny brak danego kodu czynności wg klasyfikacji PKD w umowie spółki i wykonanie jej nie oznacza, że przedsiębiorca wykonuje czynność niezgodną z prawem. (...) Udzielenie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać Wnioskodawcę za podatnika, a czynność za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu. (...) udzielenie przez Wnioskodawcę pożyczki na rzecz pożyczkobiorcy jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, jednak z uwagi na fakt, że powyższa usługa mieści się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT - korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

Podobne stanowisko w przedmiotowej kwestii zajęli również:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 25 października 2016 r., sygn. ITPP1/4512-612/16-1/JP;

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 5 października 2016 r., sygn. 1462-IPPP1.4512.762.16.1.IGo;

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 14 lipca 2016 r., sygn. IPPP1/4512-351/16-3/k.c.;

* Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 10 lutego 2016 r., sygn. ITPP2/443-1208/15/AK;

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 3 lutego 2016 r., sygn. ILPP2/4512-1-824/15-2/JK;

* Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 27 lipca 2017 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4012.234.2017.1.EW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.