IBPBII/1/415-1089/13/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 marca 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-1089/13/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 3 grudnia 2013 r. (wpływ do Biura - 9 grudnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia otrzymywanego ze Stanów Zjednoczonych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2013 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia otrzymywanego ze Stanów Zjednoczonych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osobą samotnie wychowującą małoletnie dziecko urodzone w 2009 r. Do 2012 r. wraz z dzieckiem Wnioskodawczyni mieszkała w Stanach Zjednoczonych. Od 2012 r. do chwili obecnej miejscem zamieszkania Wnioskodawczyni i jej syna jest Polska.

Z uwagi na fakt, że ojcem dziecka jest obywatel USA (syn również posiada paszport amerykański) co miesiąc z USA wypłacane jest świadczenie pieniężne z ubezpieczenia społecznego (S.), zgodnie z amerykańskimi przepisami o ubezpieczeniu społecznym. Ubezpieczenie to jest I filarem systemu ubezpieczeń emerytalnych Stanów Zjednoczonych, finansowanym ze składek pobieranych od wynagrodzenia (ojca dziecka). Wypłata ww. świadczeń ma miejsce co miesiąc na imienne konto bankowe małoletniego syna (osoby uprawnionej do otrzymywania świadczenia), którym Wnioskodawczyni jako przedstawiciel ustawowy rozporządza. Od ww. świadczeń nie został pobrany w USA podatek, gdyż tego rodzaju świadczenie w USA korzysta ze zwolnienia od opodatkowania. Innych dochodów zarówno krajowych jak i zagranicznych, w 2013 r. Wnioskodawczyni nie uzyskuje.

Mając na uwadze powyższe, z uwagi na fakt, iż nie uzyskuje innych dochodów poza ww. Wnioskodawczyni uważa, że nie ma obowiązku składać w Polsce zeznania podatkowego o wysokości osiągniętych dochodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w opisanym stanie faktycznym ww. dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce i należy rozliczyć je w zeznaniu podatkowym za 2013 r. Czy też korzystają ze zwolnienia od opodatkowania ww. podatkiem.

Zdaniem Wnioskodawczyni, skoro ww. świadczenie wypłacane z ubezpieczenia społecznego (S.) jest zwolnione z opodatkowania w USA, korzysta ono również ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce.

Mając na uwadze powyższe oraz fakt, iż nie uzyskuje innych dochodów poza ww. Wnioskodawczyni uważa, że nie ma obowiązku składania w Polsce zeznania podatkowego za 2013 r. i deklarowania w nim ww. dochodów.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a, 2b ustawy, stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, Wnioskodawczyni jest osobą samotnie wychowującą małoletnie dziecko urodzone w 2009 r. Do 2012 r. wraz z dzieckiem Wnioskodawczyni mieszkała w Stanach Zjednoczonych. Od 2012 r. do chwili obecnej miejscem zamieszkania Wnioskodawczyni i jej syna jest Polska.

Z uwagi na fakt, że ojcem dziecka jest obywatel USA co miesiąc z USA wypłacane jest świadczenie pieniężne z ubezpieczenia społecznego (S.), zgodnie z amerykańskimi przepisami o ubezpieczeniu społecznym. Ubezpieczenie to jest I filarem systemu ubezpieczeń emerytalnych Stanów Zjednoczonych, finansowanym ze składek pobieranych od wynagrodzenia (ojca dziecka). Wypłata ww. świadczeń ma miejsce co miesiąc na imienne konto bankowe małoletniego syna (osoby uprawnionej do otrzymywania świadczenia), którym Wnioskodawczyni jako przedstawiciel ustawowy rozporządza. Od ww. świadczeń nie został pobrany w USA podatek, gdyż tego rodzaju świadczenie w USA korzysta ze zwolnienia od opodatkowania. Innych dochodów zarówno krajowych jak i zagranicznych, w 2013 r. Wnioskodawczyni nie uzyskuje.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajduje umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Waszyngtonie w dniu 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. umowy osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Stosownie do art. 5 ust. 2 ww. umowy, postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

a.

prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub

b.

przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.

W myśl art. 5 ust. 3 ww. umowy, bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Państwa (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego i powołanych powyżej przepisów prawa wynika, że Polska ma prawo opodatkować, otrzymywany ze Stanów Zjednoczonych przez osobę zamieszkałą na terytorium Polski, dochód w postaci świadczenia pieniężnego z ubezpieczenia społecznego (S.), które to ubezpieczenie zgodnie z amerykańskimi przepisami o ubezpieczeniu społecznym jest I filarem systemu ubezpieczeń emerytalnych Stanów Zjednoczonych, finansowanym ze składek pobieranych od wynagrodzenia (ojca dziecka).

Należy zauważyć, iż dochód z powyższego tytułu nie jest odrębnie uregulowany w innych postanowieniach powołanej powyżej polsko-amerykańskiej umowy.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 11 ww. ustawy wynika, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach (art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy).

Sformułowanie "w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Zatem do przychodów z innych źródeł zalicza się te wszystkie przychody, które nie mieszczą się w kategorii przychodów zaliczonych do enumeratywnie wymienionych w art. 10 ust. 1-8 powołanej ustawy źródeł przychodów. W rezultacie, wypłacane Wnioskodawczyni ze Stanów Zjednoczonych świadczenie pieniężne z ubezpieczenia społecznego (S.), które to ubezpieczenie, zgodnie z amerykańskimi przepisami o ubezpieczeniu społecznym, jest I filarem systemu ubezpieczeń emerytalnych Stanów Zjednoczonych, finansowanym ze składek pobieranych od wynagrodzenia (ojca dziecka), należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy zauważyć, iż z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

Skoro z wniosku nie wynika, aby ww. świadczenie było świadczeniem rodzinnym otrzymanym na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dlatego też świadczenie to - jako nie zwolnione z podatku dochodowego - stanowi przychód, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy, tj. z innych źródeł podlegającym wykazaniu w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym został otrzymany. Przy czym w świadczenie to, podlega opodatkowaniu według skali podatkowej określonej w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy bowiem zauważyć, iż zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochody małoletnich dzieci własnych i przysposobionych, z wyjątkiem dochodów z ich pracy, stypendiów oraz dochodów z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku, podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dolicza się do dochodów rodziców, chyba że rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni nie uzyskuje innych dochodów poza wyżej wymienionymi. Wnioskodawczyni zobowiązana jest do wykazania i opodatkowania w swoim zeznaniu podatkowym za 2013 r. świadczeń otrzymywanych przez syna, pomimo, że świadczenia te zwolnione są z podatku w Stanach Zjednoczonych. Należy je wykazać jako dochody małoletnich dzieci i wypełnić PIT-M jako załącznik do zeznania podatkowego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl