IBPBII/1/415-1074/11/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 29 grudnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 13 i 26 marca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania z tytułu ograniczonej możliwości korzystania z gruntu - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 grudnia 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania z tytułu ograniczonej możliwości korzystania z gruntu.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismami z dnia 02 i 15 marca 2012 r. znak: IBPBII/1/415-1074/11/AA wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 13 i 26 marca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni zawarła w dniu 7 grudnia 2011 r. z Zarządem Dróg Miejskich ugodę i otrzymała odszkodowanie z tytułu ograniczenia w korzystaniu z nieruchomości zajętej pod realizację zadania "Przebudowa linii 110kV". Przedmiotowa działka, której właścicielem jest Wnioskodawczyni, jest gruntem rolnym o powierzchni 0,1579 ha zwolnionym z podatku rolnego. Grunt ten nie wchodzi w skład gospodarstwa rolnego, gdyż obszar gruntów jakie posiada Wnioskodawczyni nie przekracza ha fizycznego ani przeliczeniowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od wypłaconego odszkodowania Wnioskodawczyni ma obowiązek odprowadzenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, ma ona podstawę do skorzystania ze zwolnienia z podatku z tytułu otrzymania ww. odszkodowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawczyni powołuje przepis art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzając, że spełnia warunki wynikające z powyższego przepisu, tj.:

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

W myśl zasady powszechnego opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Aby jednoznacznie rozstrzygnąć czy istotnie opisane przez Wnioskodawczynię odszkodowanie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy dokonać analizy przywołanego przez nią - jako podstawę do zwolnienia - przepisu art. 21 ust. 1 pkt 120 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

Z powyższego przepisu wynika, że odszkodowanie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego, gdy spełnione są następujące warunki:

Należy podkreślić, iż zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wykluczone jest w tym przypadku zastosowanie wykładni rozszerzającej jak i zawężającej. Ponadto należy podkreślić, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

W przedmiocie stosowania wszelkiego rodzaju ulg podatkowych trzeba mieć na uwadze także przepis art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.), zgodnie z którym każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy, co wynika z art. 217 Konstytucji. Tym samym, każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania, w tym także ulga podatkowa, nie może być interpretowany dowolnie, ani uzupełniany w drodze interpretacji o treść, której nie zawiera.

W związku z powyższym w przedstawionym stanie faktycznym brak jest podstaw do zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwoty otrzymanego odszkodowania przez Wnioskodawczynię, gdyż nie są spełnione warunki zawarte w tym przepisie. Odszkodowanie otrzymane przez Wnioskodawczynię z tytułu ograniczenia w korzystaniu z nieruchomości zajętej pod realizację zadania "Przebudowa linii 110 kV" dotyczy działki rolnej będącej gruntem rolnym o powierzchni 0,1579 ha, zwolnionym z podatku rolnego, która nie wchodzi w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisu art. 2 ustawy o podatku rolnym. Z treści wniosku wynika bowiem jednoznacznie, iż Wnioskodawczyni nie jest posiadaczem gruntów rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, gdyż łączny obszar jej gruntów nie sanowi ani ha fizycznego ani przeliczeniowego. Tym samym nie został spełniony już jeden z warunków, o którym mowa w analizowanym przepisie - przedmiotowe odszkodowanie nie zostało wypłacone posiadaczowi gruntu wchodzącego w skład gospodarstwa rolnego.

Ponadto ww. odszkodowanie zostało przyznane przez Zarząd Dróg Miejskich z tytułu ograniczenia w korzystaniu z nieruchomości, nie zaś z tytułu ustanowienia służebności gruntowej, rekultywacji gruntów czy też szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przemysłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o której mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, które to ww. przepis wymienia jako tytuł uprawniający do zastosowania zwolnienia podatkowego.

Wskazać również należy, iż żaden inny przepis art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawierający katalog zwolnień, nie przewiduje zwolnienia z opodatkowania odszkodowania z tytułu ograniczenia w korzystaniu z nieruchomości. W szczególności zwolnienia z tego tytułu nie można zastosować również na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chociażby z tych względów, że z katalogu zwolnień objętych tą regulacją zostały wyłączone m.in. odszkodowania wynikające z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe (lit. g).

Tym samym przychód z tego tytułu podlega opodatkowaniu jako przychód z innych źródeł, o którym stanowią przepisy art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Reasumując, otrzymana kwota odszkodowania stanowi podlegający opodatkowaniu przychód z innych źródeł, który Wnioskodawczyni winna wykazać w zeznaniu rocznym składanym na druku PIT-36 do 30 kwietnia roku następnego po roku, w którym ją otrzymała.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.