IBPBII/1/415-1058/10/HK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 23 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania odliczenia tytułem ulgi prorodzinnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania odliczenia tytułem ulgi prorodzinnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Córka wnioskodawczyni ma 24 lata, w lipcu 2010 r. ukończyła studia wyższe. W okresie od stycznia do czerwca 2010 r. córka nie pracowała. W tym okresie pozostawała na utrzymaniu wnioskodawczyni. W czasie wakacji pracowała i uzyskała dochód przekraczający kwotę wolną od podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawczyni może odliczyć ulgę prorodzinną za okres od stycznia do czerwca 2010 r., gdy córka uczyła się i pozostawała na jej wyłącznym utrzymaniu. Jeśli tak, to w jakiej wysokości.

Zdaniem wnioskodawczyni, może ona skorzystać z ulgi prorodzinnej za okres, w którym córka uczyła się, nie pracowała i pozostawała na jej wyłącznym utrzymaniu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

Stosownie do art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 (tj. w 2010 r. jest to kwota 92,67 zł), za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ustawy). Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej (art. 27f ust. 4 tej ustawy).

Z przepisu art. 27f ust. 6 ww. ustawy wynika, iż powyższe przepisy stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Jak wynika z powyższego, z ulgi o której mowa powyżej mogą skorzystać podatnicy wychowujący w roku podatkowym małoletnie dzieci oraz dzieci (art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych):

* bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

* do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż córka wnioskodawczyni ma 24 lata, w lipcu 2010 r. ukończyła studia wyższe. W okresie od stycznia do czerwca 2010 r. córka nie pracowała. W tym okresie pozostawała na utrzymaniu wnioskodawczyni. W czasie wakacji pracowała i uzyskała dochód przekraczający kwotę wolną od podatku.

Przenosząc wyżej przytoczone uregulowania prawne na grunt przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż uzyskanie przez córkę dochodu w kwocie przekraczającej kwotę wolną od podatku pozbawia wnioskodawczynię możliwość skorzystania w 2010 r. z ulgi prorodzinnej, o której mowa w art. 27f powołanej ustawy. Córka uzyskała bowiem w 2010 r. dochód przekraczający kwotę, o której mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a właśnie jednym z warunków uprawniających do zastosowania omawianej ulgi jest brak uzyskania przez pełnoletnie dziecko, w danym roku podatkowym, dochodu w kwocie przekraczającej wartość określoną mianem kwoty wolnej od podatku. Przy czym dla utraty prawa do tejże ulgi nie ma znaczenia czy dziecko dochód przekraczający ww. kwotę uzyskało w trakcie kształcenia się czy też po jego zakończeniu. Ustawodawca odnosi bowiem kryterium dochodu (jego braku) do roku podatkowego a nie okresu kształcenia.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.