IBPBII/1/415-1026/12/ASz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 listopada 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-1026/12/ASz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 sierpnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 27 sierpnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania należności z tytułu zawartych umów zlecenia, otrzymanych w wysokości nieprzekraczającej kwoty 100 zł miesięcznie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2012 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie sposobu opodatkowania należności z tytułu zawartych umów zlecenia, otrzymanych w wysokości nieprzekraczającej kwoty 100 zł miesięcznie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca (Spółka) wykonuje między innymi czynności opiekuńcze nad osobami niepełnosprawnymi i osobami w podeszłym wieku w miejscu zamieszkania podopiecznych. W celu prawidłowego świadczenia usług i prowadzenia działalności gospodarczej Spółka współpracuje z osobami fizycznym (rezydentami podatkowymi Polski) na podstawie umów zlecenia. Umowy zlecenia zawierane są na czas nieokreślony.

Umowa zlecenia zawierana ze zleceniobiorcami przewiduje wykonywanie różnych czynności. W pierwszej kolejności umowa przewiduje, że zleceniobiorcy będą wykonywali czynności promocyjno-reklamowe dla Spółki, polegające na prezentowaniu usług świadczonych przez Spółkę, poszukiwaniu klientów zainteresowanych usługami Spółki, oraz osób, które mogą świadczyć w imieniu Spółki usługi. Z tytułu świadczenia usług strony ustaliły wynagrodzenie miesięczne w wysokości poniżej 200 złotych brutto miesięcznie - najczęściej w wysokości 100 złotych miesięcznie. Nie jest to jednak całe wynagrodzenie tych osób, ponieważ w zależności od okoliczności może zostać ono zwiększone. Tak więc kwota wynagrodzenia w wysokości 100 złotych miesięcznie jest jedynie podstawą wynagrodzenia, które może ulec zwiększeniu.

Umowa przewiduje również sposób kalkulacji wynagrodzenia zleceniobiorców, czyli okoliczności i warunki, w których wynagrodzenie podstawowe zleceniobiorców może ulec zwiększeniu. Umowa zlecenia wskazuje, że wynagrodzenie to może zostać zwiększone, w sytuacji, gdy:

a.

zleceniobiorca doprowadzi do zawarcia umowy z potencjalnym klientem Spółki, w ramach której Spółka będzie świadczyła na rzecz tej osoby usługi opiekuńcze, lub

b.

zleceniobiorca doprowadzi do zawarcia umowy pomiędzy Spółką a osobą, która w imieniu Spółki będzie wykonywała czynności opiekuńcze nad podopiecznym wskazanym przez Spółkę, lub

c.

jednocześnie ze świadczeniem usług promocyjno-reklamowych zleceniobiorca będzie wykonywał czynności opiekuńcze nad podopiecznym wskazanym przez Spółkę (jednoczesne świadczenie usług promocyjno-reklamowych oraz opiekuńczych jest uzasadnione tym, że usługi opiekuńcze świadczone są w miejscu zamieszkania podopiecznych Spółki, w związku z czym zleceniobiorcy mają możliwość kontaktu z przyjaciółmi i rodziną podopiecznych, a więc potencjalnymi klientami Spółki, wśród których reklamują usługi Spółki zachęcając ich do zawarcia umowy ze Spółką).

W każdym z wyżej wymienionych przypadków łączne wynagrodzenie wynikające z zawartej umowy zlecenia zostanie zwiększone do kwoty przekraczającej miesięcznie kwotę 200 złotych.

Mogą również wystąpić sytuacje, gdy - w danym miesiącu - nie wystąpi żadna z okoliczności uzasadniających zwiększenie wynagrodzenia zleceniobiorcy, w związku z tym za świadczenie czynności promocyjno-reklamowych zleceniobiorca otrzyma jedynie kwotę 100 zł.

W nielicznych przypadkach może również wystąpić sytuacja, gdy - z przyczyn niezależnych od Spółki, takich jak choroba zleceniobiorcy lub członka jego rodziny, wykonanie usług w sposób niesatysfakcjonujący Spółkę, etc. - umowa zlecenia będzie obowiązywać tylko przez krótki okres (przykładowo 1 miesiąc, w którym nie wystąpią okoliczności powodujące wzrost wynagrodzenia), w związku z czym zleceniobiorca otrzyma wynagrodzenie nieprzekraczające 100 zł Będą to jednak incydentalne przypadki, ponieważ Spółka zainteresowana jest stałą współpracą ze zleceniobiorcami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca powinien potrącać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% od wynagrodzeń z umowy zlecenia, których wartość nie przekracza 200 zł miesięcznie (zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), czy też bez względu na wysokość miesięcznego wynagrodzenia wypłacanego za dany miesiąc Wnioskodawca powinien potrącać podatek dochodowy na zasadach ogólnych (zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W ocenie Wnioskodawcy, Spółka powinna w oparciu o opisaną powyżej umowę w każdym przypadku obliczać i pobierać zaliczkę na podatek dochodowy według zasad ogólnych, czyli zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku wynagrodzeń wypłacanych przez Spółkę z tytułu umowy zlecenia nie znajdzie zastosowania art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy. Stanowisko Spółki wynika z poniższych okoliczności.

Zasadą jest, że wynagrodzenia zleceniobiorców z umów zlecenia zawartych z podmiotami prowadzącymi działalności gospodarczą (a więc z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy), podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych (czyli według skali), zaś płatnik obowiązany jest pobrać zaliczkę na podatek w oparciu o art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zasad ogólnych nie stosuje się jednak w ściśle określonych przez ustawodawcę przypadkach. Taki wyjątek od opodatkowania wynagrodzeń z umów zlecenia według zasad ogólnych zawiera art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy, zgodnie z którym "od dochodu pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł - w wysokości 18% przychodu". Jeżeli więc zastosowanie znajdzie art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy, to Spółka jako płatnik obowiązana będzie do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego. Z drugiej jednak strony, jeżeli nie zostaną spełnione warunki wymienione w tym przepisie, to Spółka będzie obowiązana do poboru zaliczek na podatek według zasad ogólnych.

Z art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy wynika więc, że podatek ryczałtowy pobiera się, jeżeli:

a.

kwota należności zostanie określona w umowie, i

b.

kwota ta nie przekracza 200 zł.

Wyżej wymienione warunki są warunkami łącznymi, co oznacza, że w przypadku braku spełnienia któregokolwiek z nich nie będzie możliwe zastosowanie zryczałtowanej formy opodatkowania.

Ad. a)

Spółka uważa, że warunek wynikający z litery a) powyżej nie będzie spełniony w przypadku zawieranych przez nią umów zlecenia. Kwota wynagrodzenia wynikająca z umowy tylko w pewnym zakresie została zdefiniowana w umowie, ponieważ strony przewidziały, że za wykonywanie czynności promocyjno-reklamowych zleceniobiorca otrzyma kwotę w wysokości około 100 złotych brutto dodając jednocześnie w umowie, że wynagrodzenie zleceniobiorcy za dany okres może zostać zwiększone - do kwoty przekraczającej kwotę 200 zł - w trzech przypadkach opisanych w zdarzeniu przyszłym, tj.:

a.

doprowadzenia do zawarcia umowy pomiędzy Spółką a osobą, która byłaby zainteresowana współpracą ze Spółką na takich samych zasadach jak zleceniobiorca, czy zawarłaby ze Spółką umowę zlecenia, lub

b.

doprowadzenia do zawarcia pomiędzy Spółką a osobą zainteresowaną nabyciem usług opiekuńczych dla siebie lub członka swojej rodziny - umowy o świadczenie usług opiekuńczych, lub

c.

wykonywania w danym okresie usług opiekuńczych.

Tak więc, umowa zlecenia nie określa wynagrodzenia zleceniobiorcy, lecz jedynie wskazuje pewne ramy, w których wynagrodzenie to może się mieścić, czy też sposób kalkulacji tego wynagrodzenia. Może więc wystąpić sytuacja, gdy wynagrodzenie zleceniobiorcy będzie wynosiło 100 złotych miesięcznie, lub też kilkaset, czy kilka tysięcy, jeżeli w danym miesiącu jego czynności doprowadziłyby do ziszczenia się sytuacji, które powodują wzrost wynagrodzenia (przykładowo doprowadziłby do zawarcia kilku umów z klientami Spółki). Opisany powyżej sposób kalkulacji wynagrodzenia zleceniobiorcy nie można jednak uznać za określenie w umowie kwoty należności. Kwota należności to - w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy - to kwota określona liczbowo, a nie sposób kalkulacji wynagrodzenia w zależności od czynności wykonywanych w danym miesiącu lub też ziszczenia się innych warunków ustalonych przez Strony.

Stanowiska prezentowane powyżej potwierdzają również znane Spółce interpretacje organów podatkowych. Przykładowo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 kwietnia 2011 r. (nr ILPB1/415-120/11-2/AA), wskazano, że "W odniesieniu natomiast do wynagrodzeń wypłacanych zleceniobiorcom, którym wynagrodzenia są ustalane w stawce godzinowej, wskazuje się, iż cytowany przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odwołuje się do dochodów (przychodów) z tytułu określonych w art. 13 pkt 2 lub 5-9, a zatem obejmuje również dochody, o których mowa w pkt 8 art. 13 ww. ustawy. Z tego punktu widzenia przepis dotyczący opodatkowania ryczałtem miałby zastosowanie. Niemniej jednak skoro z umowy zlecenia nie wynika wprost określona kwota należności z tytułu wykonania zlecenia, tylko zawiera ona sposób wyliczenia tej należności, to w takiej sytuacji nie jest spełniony warunek do zastosowania ryczałtu. Aby bowiem postanowienia art. 30 ust. 1 pkt 5a cyt. ustawy mogły mieć zastosowanie, to z treści umowy zlecenia, na podstawie której wypłacane jest wynagrodzenie winna wynikać kwota należności."

Biorąc powyższe pod uwagę, należy uznać, że jeden z warunków do zastosowania zryczałtowanej formy opodatkowania wynagrodzeń wynikających z umów zlecenia zawartych z rezydentami - opisany powyżej w literze a) - nie został spełniony. Jak wskazano zaś powyżej, niespełnienie chociaż jednego z warunków powoduje niemożliwość zastosowania zryczałtowanej formy opodatkowania dochodów wynikających z umowy zlecenia.

Ad. b)

Pomimo, że - jak wskazano powyżej - umowa zawierana ze zleceniobiorcami nie zawiera określenia wysokości należnego zleceniobiorcy wynagrodzenia, lecz jedynie sposób kalkulacji tego wynagrodzenia, co uniemożliwia już zastosowanie formy ryczałtowej opodatkowania. Spółka pragnie zwrócić uwagę, że również drugi warunek zasadniczo również nie będzie spełniony. W przypadku umów zawieranych przez Spółkę kwota należności określona w umowie zasadniczo przekroczy kwotę 200 złotych, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy.

Po pierwsze, jak wskazano powyżej, wynagrodzenie określone w umowie na poziomie 100 zł nie jest ostatecznym wynagrodzeniem należnym zleceniobiorcy. Wynagrodzenie określone kwotowo w umowie może wzrosnąć jeżeli zostaną spełnione okoliczności opisane w zdarzeniu przyszłym, czyli zleceniobiorca doprowadzi do umowy z potencjalnym klientem lub innym zleceniobiorcą lub wykona dodatkowo czynności opiekuńcze.

Co więcej, nawet jeżeli w danym miesiącu wynagrodzenie wyniesie jedynie 100 zł, to w kolejnych również będzie wynosiło co najmniej taką kwotę, a więc kwota określona w umowie będzie przekraczała kwotę 200 złotych. Warunek zastosowania ryczałtowego opodatkowania wynagrodzenia z umowy zlecenia wynikający z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (czyli nieprzekroczenia 200 złotych), dotyczy całej umowy a nie wynagrodzenia miesięcznego wynikającego z takiej umowy. Skoro więc Spółka zawiera umowy na czas nieokreślony, to z założenia wartość umowy już po drugim miesiącu jej obowiązywania na pewno przekroczy kwotę 200 złotych - w skrajnym przypadku, gdy przez ten okres zleceniobiorca wykonywałby wyłącznie czynności promocyjno-reklamowe i nie doprowadziłby do zawarcia umowy pomiędzy Spółką a innym zleceniobiorcą lub pomiędzy Spółką a klientem.

Stanowisko takie potwierdza także interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 kwietnia 2011 r. (nr ILPB1/415-120/11-2/AA), w którym wskazano, że "Z przedstawionych informacji wynika, iż zleceniobiorca niebędący pracownikiem płatnika zatrudniony jest na podstawie umowy zlecenia na czas nieokreślony na stałą kwotę miesięczną (150 zł brutto). Analiza powyższych informacji wskazuje, iż umowa będzie dotyczyła dłuższego okresu, a wynagrodzenie łączne będzie wyższe niż 200 zł, ponieważ już w drugim miesiącu wyniesie 300 zł W związku z powyższym nie można zastosować zryczałtowanej formy opodatkowania."

Jedyny przypadek, gdy kwota wynagrodzenia należna z tytułu umowy zlecenia zawartej ze Spółką będzie niższa niż 200 zł, to sytuacja, gdy z przyczyn niezależnych od Spółki umowa zlecenia zostanie rozwiązana ze zleceniobiorcą (choroba zleceniobiorcy, nienależyte wykonywanie zleconych czynności, etc.) po miesiącu jej obowiązywania. W takim przypadku jednak należna kwota również nie powinna być opodatkowana zryczałtowanym podatkiem dochodowym, ponieważ - jak wskazano powyżej - umowa zlecenia nie wskazuje wysokości kwoty należnej, lecz jedynie sposób kalkulacji wynagrodzenia.

Reasumując przedstawione powyżej stanowisko, Spółka uważa, że skoro:

a.

umowa nie zawiera określenia wynagrodzenia należnego zleceniobiorcy, lecz wskazuje jedynie - w zależności od okoliczności - sposób kalkulacji tego wynagrodzenia (kwota 100 zł jest jedynie kwotą minimalną za wykonanie czynności reklamowych i może zostać zwiększona w przypadku doprowadzenia do zawarcia umów ze Spółką lub wykonywania dodatkowo czynności opiekuńczych); oraz

b.

z uwagi na fakt, iż umowa zlecenia zawarta jest na czas nieokreślony kwota wynagrodzenia należnego na podstawie umowy - z nielicznymi, losowymi przypadkami w przypadku każdego ze zleceniobiorców - przekroczy kwotę 200 złotych

- to przychód z tytułu zawartej umowy zlecenia nie będzie w żadnym przypadku podlegał opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym (w oparciu o art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), lecz będzie opodatkowany na zasadach ogólnych zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania należności z tytułu zawartych umów zlecenia, otrzymanych w wysokości nieprzekraczającej kwoty 100 zł miesięcznie.

W zakresie sposobu opodatkowania należności z tytułu zawartych umów zlecenia, uzyskanych w kwocie wyższej niż podstawowa oraz sposobu opodatkowania należności z tytułu zawartych umów zlecenia obowiązujących przez krótki okres, wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Na podstawie przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy zidentyfikował jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

Stosownie do treści art. 13 pkt 8 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

a.

osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

b.

właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy, powoduje, iż na osobach fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osobach prawnych i ich jednostkach organizacyjnych oraz jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, jako płatnikach dokonujących wypłat z powyższych tytułów, ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Jednakże, ustawodawca ukonstytuował w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy odmienne zasady opodatkowania dla przychodów z działalności wykonywanej osobiście spełniających określone warunki. Zgodnie z tym przepisem, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł - w wysokości 18% przychodu.

Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania. (art. 30 ust. 3 ww. ustawy).

Dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 (art. 30 ust. 8 ww. ustawy).

Z kolei na podstawie art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych (art. 42 ust. 1 ww. ustawy). Dodatkowo, w myśl art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Ponadto, zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru.

Analiza uregulowania wyrażonego w powołanym powyżej art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wykazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce, gdy:

* kwota należności określona w umowie nie przekracza 200 zł oraz

* umowa zawarta jest z osobą niebędącą pracownikiem płatnika.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca - Spółka współpracuje z osobami fizycznym (rezydentami podatkowymi Polski) na podstawie umów zlecenia. Umowy zlecenia zawierane są na czas nieokreślony.

Umowa zlecenia zawierana ze zleceniobiorcami przewiduje wykonywanie różnych czynności. Z tytułu świadczenia usług strony ustaliły wynagrodzenie miesięczne w wysokości poniżej 200 złotych brutto miesięcznie - najczęściej w wysokości 100 złotych miesięcznie. Nie jest to jednak całe wynagrodzenie tych osób, ponieważ w zależności od okoliczności może zostać ono zwiększone. Tak więc kwota wynagrodzenia w wysokości 100 złotych miesięcznie jest jedynie podstawą wynagrodzenia, które może ulec zwiększeniu. Umowa przewiduje również sposób kalkulacji wynagrodzenia zleceniobiorców, czyli okoliczności i warunki, w których wynagrodzenie podstawowe zleceniobiorców może ulec zwiększeniu.

Umowa zlecenia wskazuje, że wynagrodzenie to może zostać zwiększone, w sytuacji, gdy:

a.

zleceniobiorca doprowadzi do zawarcia umowy z potencjalnym klientem Spółki, w ramach której Spółka będzie świadczyła na rzecz tej osoby usługi opiekuńcze, lub

b.

zleceniobiorca doprowadzi do zawarcia umowy pomiędzy Spółką a osobą, która w imieniu Spółki będzie wykonywała czynności opiekuńcze nad podopiecznym wskazanym przez Spółkę, lub

c.

jednocześnie ze świadczeniem usług promocyjno-reklamowych zleceniobiorca będzie wykonywał czynności opiekuńcze nad podopiecznym wskazanym przez Spółkę (jednoczesne świadczenie usług promocyjno-reklamowych oraz opiekuńczych jest uzasadnione tym, że usługi opiekuńcze świadczone są w miejscu zamieszkania podopiecznych Spółki, w związku z czym zleceniobiorcy mają możliwość kontaktu z przyjaciółmi i rodziną podopiecznych, a więc potencjalnymi klientami Spółki, wśród których reklamują usługi Spółki zachęcając ich do zawarcia umowy ze Spółką).

W każdym z wyżej wymienionych przypadków łączne wynagrodzenie wynikające z zawartej umowy zlecenia zostanie zwiększone do kwoty przekraczającej miesięcznie kwotę 200 złotych.

Mogą również wystąpić sytuacje, gdy - w danym miesiącu - nie wystąpi żadna z okoliczności uzasadniających zwiększenie wynagrodzenia zleceniobiorcy, w związku z tym za świadczenie czynności promocyjno-reklamowych zleceniobiorca otrzyma jedynie kwotę 100 zł.

W kontekście przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz dokonanej powyżej analizy przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że umowa zlecenia nie określa wynagrodzenia zleceniobiorcy, lecz jedynie wskazuje pewne ramy, w których wynagrodzenie to może się mieścić, czy też sposób kalkulacji tego wynagrodzenia. Opisany powyżej sposób kalkulacji wynagrodzenia zleceniobiorcy nie można jednak uznać za określenie w umowie kwoty należności. Kwota należności to - w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy - kwota określona liczbowo, a nie sposób kalkulacji wynagrodzenia w zależności od czynności wykonywanych w danym miesiącu.

Zatem nie zostały spełnione warunki do zastosowania zryczałtowanego opodatkowania na podstawie przepisu art. 30 ust. 1 pkt 5a cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Aby przepis ten mógł mieć zastosowanie, z treści umowy, na podstawie której wypłacane jest wynagrodzenie winna bowiem wynikać kwota należności przysługująca z tego tytułu.

Ponadto, podkreślić należy, że nawet jeżeli w danym miesiącu wynagrodzenie wyniesie jedynie 100 zł, to w kolejnych miesiącach również będzie wynosiło co najmniej taką kwotę, a więc kwota określona w umowie będzie przekraczała kwotę 200 złotych. Warunek zastosowania ryczałtowego opodatkowania wynagrodzenia z umowy zlecenia wynikający z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (czyli nieprzekroczenia 200 złotych), dotyczy całej umowy a nie wynagrodzenia miesięcznego wynikającego z takiej umowy. Skoro więc Spółka zawiera umowy na czas nieokreślony, to z założenia wartość umowy już po drugim miesiącu jej obowiązywania na pewno przekroczy kwotę 200 złotych.

Reasumując, w przypadku umów zlecenia zawartych przez Wnioskodawcę, w których wprost nie określono należności za wykonane zlecenie lecz jedynie wskazano jego podstawy, powołany przepis nie ma zastosowania. Zatem Wnioskodawca, jako płatnik podatku dochodowego od ww. umów zlecenia winien odprowadzić podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach ogólnych, tj. według 18% stawki podatku dochodowego, nawet w sytuacji, gdy ostatecznie wypłacona kwota z tytułu umowy zlecenia nie przekroczy bądź wyniesie równe 200 zł.

W związku z powyższym - w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym - stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl