IBPBII/1/415-1024/14/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 grudnia 2015 r. (data wpływu do Biura - 22 grudnia 2014 r.), uzupełnionym 26 lutego 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zasiłku dla niepełnosprawnych otrzymywanego z Kanady - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 grudnia 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zasiłku dla niepełnosprawnych otrzymywanego z Kanady.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 18 lutego 2015 r. znak: IBPB II/1/415-1024/14/BJ wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 26 lutego 2015 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 1991 r. Wnioskodawca mieszkał w Kanadzie aż do roku 2001. Tam przepracował 8,5 roku. W międzyczasie Wnioskodawca rozchorował się. Leczył się systematycznie na depresję maniakalną. Po przyjeździe na stałe do Polski w 2001 r. Wnioskodawca leczył się dalej. W Polsce Wnioskodawca miał wielki problem ze znalezieniem pracy. Z przerwami w pracach dorywczych Wnioskodawca był na zasiłku wypłacanym przez MOPS.

Podczas pobytu w szpitalu, gdzie orzeczono, że jego choroba to schizofrenia maniakalna, Wnioskodawca dowiedział się, że może się starać w Kanadzie o disability benefits CPP (zasiłek dla niepełnosprawnych).

Od roku 2007, po złożeniu (korespondencyjnie) wniosku do Kanady, Wnioskodawca otrzymuje taki zasiłek. Wysokość tego zasiłku to 550 CAD, tj. w przeliczeniu ok. 1.350 zł.

W Kanadzie zasiłek ten jest nieopodatkowany.

W piśmie z 24 lutego 2015 r. (wpływ - 26 lutego 2015 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że powyższy zasiłek to zasiłek dla osoby niepełnosprawnej, której dochody nie przekraczają 5.200 CAD. Jest wypłacany przez Canada Pension Plan - Disability Benefit - jest to odpowiednik naszego ZUS. Zasiłek ten jest wypłacany do wieku emerytalnego, z tym, że jak Wnioskodawca zarobi 5.200 CAD w roku, to jest on zawieszony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w Polsce ten zasiłek podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Wnioskodawca uważa, iż skoro zasiłek w Kanadzie jest nieopodatkowany, to i tu w Polsce powinien być zwolniony od podatku dochodowego.

Aktualnie Wnioskodawca leczy się chemioterapeutycznie, przebywa już od 4 miesięcy na zwolnieniu lekarskim (Wnioskodawca zarabiał najniższą krajową) i każdy grosz jest dla niego ważny.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

W myśl art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustawodawca przesądził zatem, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Stąd też do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu.

Z treści wniosku wynika, że od 1991 r. Wnioskodawca mieszkał w Kanadzie aż do roku 2001. Tam przepracował 8,5 roku. W międzyczasie rozchorował się. Po przyjeździe na stałe do Polski w 2001 r. Wnioskodawca leczył się dalej. Podczas pobytu w szpitalu Wnioskodawca dowiedział się, że może się starać w Kanadzie o disability benefits CPP (zasiłek dla niepełnosprawnych). Od 2007 r. Wnioskodawca otrzymuje taki zasiłek, który jest wypłacany przez Canada Pension Plan - Disability Benefit - jest to odpowiednik naszego ZUS. Zasiłek ten jest wypłacany do wieku emerytalnego, z tym, że jak dochody Wnioskodawcy przekroczą 5.200 CAD w roku, to jest on zawieszony.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca jest rezydentem polskim (ma miejsce zamieszkania w Polsce), a otrzymywany zasiłek z tytułu niepełnosprawności jest wypłacany z Kanady, zastosowanie w niniejszej sprawie ma Konwencja z dnia 14 maja 2012 r. między Rzecząpospolitą Polską a Kanadą w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu wraz z Protokołem (Dz. U. z 2013 r. poz. 1371).

Ww. konwencja nie zawiera oddzielnej regulacji dotyczącej zasad opodatkowania zasiłków uzyskiwanych z Kanady przez osobę mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski, zatem w myśl tej Konwencji zasiłek należy zakwalifikować jako tzw. "inny dochód".

W myśl art. 20 ust. 1 ww. Konwencji, dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to gdzie są osiągane, nieobjęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Co do zasady, zgodnie z tym przepisem części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie (tekst jedn.: w Polsce), bez względu na to, skąd one pochodzą, które nie zostały wymienione w poprzednich artykułach niniejszej Konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (tylko w Polsce).

Zatem otrzymane przez Wnioskodawcę świadczenie w postaci zasiłku z tytułu niepełnosprawności, pochodzące z Kanady i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

Do opodatkowania ww. świadczenia w Polsce zastosowanie mają przepisy polskiego prawa podatkowego - ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 8 pow. ustawy wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

Przyznany Wnioskodawcy zasiłek z tytułu niepełnosprawności na podstawie przepisów prawa kanadyjskiego nie mieści się w katalogu zwolnień przedmiotowych określonych w powołanym wyżej przepisie. Również zasiłku tego nie można zwolnić na podstawie żadnego z przepisów enumeratywnie wymienionych w treści art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawierającego wykaz przychodów (dochodów) korzystających ze zwolnienia.

W świetle powyższego, uznać należy, że otrzymywany przez Wnioskodawcę zasiłek z tytułu niepełnosprawności z Kanady podlegała opodatkowaniu wyłącznie w Polsce, zgodnie z powołanym przepisem ww. Konwencji, a jako że brak jest podstaw do zastosowania zwolnienia z opodatkowania - od zasiłku tego winien być odprowadzony należny podatek.

Wnioskodawca uważa, iż skoro zasiłek w Kanadzie jest nieopodatkowany, to i tu w Polsce powinien być zwolniony od podatku dochodowego.

Należy jednak zauważyć, iż zgodnie art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Ww. przepis jednoznacznie wskazuje jaka jest hierarchia źródeł prawa obowiązującego w Polsce. Zgodnie z powyższym, do opodatkowania dochodów w Polsce stosować można wyłącznie przepisy polskich ustaw z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Brak jest zatem konstytucyjnych podstaw aby o obowiązkach podatkowych polskich podatników rozstrzygać na podstawie przepisów wewnętrznych państw innych niż Rzeczpospolita Polska.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż otrzymywany z Kanady zasiłek dla niepełnosprawnych podlega opodatkowaniu w Polsce.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.