IBPBII/1/415-1021/09/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 31 grudnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 17 lutego 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zryczałtowanym podatkiem wynagrodzeń z tytułu umów zlecenia - jest prawidłowe.

W dniu 31 grudnia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zryczałtowanym podatkiem wynagrodzeń z tytułu umów zlecenia.

Z uwagi na fakt, iż wniosek zawierał braki formalne, pismem z dnia 28 stycznia 2010 r. Znak: IBPB II/1/415-1021/09/BD wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 17 lutego 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zapytanie dotyczy zakresu stosowania na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, możliwości opodatkowania podatkiem zryczałtowanym dochodów o wysokości nieprzekraczającej 200 zł miesięcznie. Możliwość ta została wprowadzona od 1 stycznia 2009 r. nowelizacją art. 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca zaznacza, iż jest agencją pracy tymczasowej, która zatrudnia między innymi osoby niebędące jej pracownikami. Umowy zlecenia zawierane z tymi osobami nie zawierają miesięcznej kwoty należności za wykonywaną pracę, a jedynie sposób obliczenia wypłaty (np. stawka za godzinę). Zatem ostateczna miesięczna kwota wypłaty (dla zleceniobiorcy miesięcznego dochodu) wynika wprost z ilości przepracowanych godzin i może być niższa niż 200 zł miesięcznie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji, w której umowy zlecenia zawierane przez Spółkę z osobami niebędącymi jej pracownikami zawierają jedynie sposób obliczenia wynagrodzenia (np. poprzez stawkę godzinową), a nie określają kwotowego wymiaru wynagrodzenia miesięcznego, to niezależnie od faktycznej wysokości miesięcznej wypłaty, powinniśmy dokonywać naliczenia podatku wg zasad obowiązujących przed ww. nowelizacją i nie stosować rozliczenia ryczałtowego.

Zdaniem Spółki, w sytuacji, w której umowy zlecenia zawierane są z osobami nie będącymi jej pracownikami i zawierająj jedynie sposób obliczenia wynagrodzenia (np. poprzez stawkę godzinową), a nie określają kwotowego wymiaru wynagrodzenia miesięcznego, to niezależnie od faktycznej wysokości miesięcznej wypłaty, Spółka nie powinna stosować naliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych na zasadach ryczałtowych. W takich przypadkach, niezależnie od ostatecznej kwoty wynagrodzenia z tytułu umowy zlecenia podatek winien być naliczony na zasadach ogólnych i uwzględniony w deklaracji PIT-11. Potwierdzeniem takiego stanowiska są publikowane wyjaśnienia Ministerstwa Finansów, które stanowią, że o zastosowaniu ryczałtowego sposobu poboru podatku decyduje miesięczna kwota określona w umowie lub umowach. Jeżeli kwota taka nie została w umowie lub umowach określona to niezależnie od kwoty wypłaty (przychodu miesięcznego) należy opodatkować umowę zlecenia na zasadach ogólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 13 pkt 8 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

* osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

* właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9,

Przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a cyt. ustawy stanowi, iż od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł - w wysokości 18% przychodu.

W myśl art. 30 ust. 3 ww. ustawy zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Zgodnie z treścią art. 30 ust. 1 pkt 5a powołanej ustawy zryczałtowany podatek dochodowy określony tymże przepisem, pobiera się od przychodu, a zatem bez pomniejszania podstawy opodatkowania o składki na ubezpieczenie społeczne. Kwota pobranego zgodnie z powyższym przepisem podatku również nie podlega obniżeniu o składki na ubezpieczenie zdrowotne, gdyż w myśl art. 27b ust. 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne podlega podatek dochodowy obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka zawiera umowy zlecenia z osobami niebędącymi jej pracownikami. Umowy zlecenia nie określają miesięcznej kwoty należności za wykonywaną pracę, a jedynie sposób obliczenia wypłaty (np. stawka za godzinę). Zatem ostateczna miesięczna kwota wypłaty (dla zleceniobiorcy miesięcznego dochodu) wynika wprost z ilości przepracowanych godzin i może być niższa niż 200 zł miesięcznie.

Wskazać należy, iż cytowany powyżej art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odwołuje się do dochodów (przychodów) z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 lub 5-9, a zatem obejmuje również dochody, o których mowa w pkt 8 art. 13 ww. ustawy. Z tego punktu widzenia przepis dotyczący opodatkowania ryczałtem miałby zastosowanie. Niemniej jednak skoro z umowy zlecenia nie wynika wprost określona kwota należności za dany miesiąc z tytułu wykonania zlecenia, tylko umowa ta zawiera sposób wyliczenia tej należności, tj. jako iloczyn stawki godzinowej i czasu pracy, to w takiej sytuacji nie jest spełniony warunek do zastosowania ryczałtu. Aby bowiem postanowienia art. 30 ust. 1 pkt 5a cyt. ustawy mogły mieć zastosowanie, to z treści umowy zlecenia, na podstawie której wypłacane jest wynagrodzenie winna wynikać miesięczna kwota należności. Z wniosku wynika, że wynagrodzenie przysługujące zleceniobiorcy uzależnione jest od ilości godzin przepracowanych w miesiącu, co oznacza że w efekcie w umowie zlecenia nie jest określona miesięczna należności przysługująca zleceniobiorcy; jest tylko określona stawka godzinowa. Tym samym w tak przedstawionym stanie faktycznym nie są spełnione przesłanki do zastosowania uregulowań art. 30 ust. 1 pkt 5a powołanej ustawy, nawet wówczas, gdy ostatecznie należność za miesiąc byłaby niższa niż 200 zł.

A zatem, na wnioskodawcy będzie spoczywał obowiązek pobrania podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, który stanowi, iż osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Przychód zleceniobiorców oraz pobrana zaliczka na podatek dochodowy winny być wykazane w informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11) sporządzonej za dany rok podatkowy, stosownie do uregulowań zawartych w art. 42 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z powołanymi powyżej przepisami stanowisko wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.