IBPBII/1/415-1017/13/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) #8722; Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 6 listopada 2013 r. (data wpływu do Organu - 12 listopada 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia nienależnie pobranych świadczeń z tytułu umów o dofinansowanie ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych #8722; jest nieprawidłowe.

W dniu 12 listopada 2013 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia nienależnie pobranych świadczeń z tytułu umów o dofinansowanie ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej (Wnioskodawca) jest jednostką nieposiadającą osobowości prawnej, tzn. jest jednostką organizacyjną jednostki samorządu terytorialnego, która pokrywa swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadza na rachunek odpowiedniego budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Wnioskodawca realizuje m.in. zadania Powiatu z zakresu dofinansowania do likwidacji barier architektonicznych, w komunikowaniu się i technicznych, w związku z indywidualnymi potrzebami osób niepełnosprawnych na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnienia osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721 z późn. zm.), ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (zwanego dalej Funduszem).

Zgodnie z § 14 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 czerwca 2002 r. (Dz. U. z 2002 r. Nr 96, poz. 861) podstawę dofinansowania zadań ze środków Funduszu stanowi umowa zawarta przez starostę (prezydenta miasta na prawach powiatu) z osobą niepełnosprawną lub jej przedstawicielem ustawowym.

Umowa zawarta między Miastem reprezentowanym przez Prezydenta Miasta, w imieniu którego działa na podstawie pełnomocnictwa Dyrektor lub Zastępca Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej a osobą niepełnosprawną lub jej przedstawicielem ustawowym w przypadku nienależytego jej wykonania w tym w szczególności:

* wykorzystania dofinansowania niezgodnie z przeznaczeniem,

* nie zrealizowania zadania lub zrealizowania tylko w części,

* oraz nie rozliczenia się z przekazanego dofinansowania,

może być wypowiedziana w trybie natychmiastowym.

Wówczas osoba otrzymująca dofinansowanie jest zobowiązana do jego niezwłocznego zwrotu w kwocie powiększonej o ustawowe odsetki liczone od dnia przekazania dofinansowania. Dłużnik lub strona umowy może się zwrócić z wnioskiem o umorzenie kwoty dofinansowania podlegającego zwrotowi. Pełnomocnictwo wydane przez Prezydenta Miasta, wynikające z art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 z późn. zm.), upoważnia z kolei Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej do wydawania decyzji administracyjnych w sprawach umarzania należności pieniężnych, mających charakter cywilnoprawny, powstałych z tytułu umów o dofinansowanie ze środków Funduszu, na podstawie art. 49f ust. 1 pkt 1 cytowanej wyżej ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca powinien zaliczyć kwoty umorzonych należności cywilnoprawnych z tytułu nienależytego wykorzystania kwoty przekazanego dofinansowania ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych do likwidacji barier architektonicznych i technicznych na podstawie umowy wraz z ustawowymi odsetkami do przychodu świadczeniobiorców, podlegającemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, co w konsekwencji nakłada na Wnioskodawcę obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C dla osób, wobec których zastosowano ww. ulgę.

Wnioskodawca, powołując się na art. 21 ust. 1 pkt 27a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361), wskazał, że wolne od podatku dochodowego są otrzymywane zgodnie z odrębnymi przepisami świadczenia na rehabilitację zawodową, społeczną i leczniczą osób niepełnosprawnych ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, z zakładowych funduszy rehabilitacji osób niepełnosprawnych lub zakładowych funduszy aktywności.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, wolne od podatku są wyłącznie dofinansowania wypłacane na podstawie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, które osoba otrzymująca dofinansowanie właściwie wykorzysta i gdzie nie zachodzi konieczność zwrotu dofinansowania.

Wnioskodawca wskazał, że w myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochody, od których na podstawie przepisów o Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych nie umożliwia zastosowania ulgi w spłacie należności wynikających z umów, dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, upoważniony przez Prezydenta Miasta, umarzając w części lub całości należności cywilnoprawne z tytułu nienależytego wykorzystania kwoty przekazanego dofinansowania ze środków Funduszu do likwidacji barier architektonicznych i technicznych, rezygnuje z jego dochodzenia i w związku z tym, po stronie świadczeniobiorców powstaje korzyść majątkowa, tzw. przysporzenie. Biorąc pod uwagę powyższe fakty, otrzymujący dofinansowanie, któremu umorzono należności, osiąga przychód w rozumieniu art. 11 oraz art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który nie jest wolny od podatku.

Reasumując powyższe, Wnioskodawca uważa, że kwota umarzająca w części lub całości należności cywilnoprawne z tytułu nienależytego wykorzystania kwoty przekazanego dofinansowania ze środków Funduszu do likwidacji barier architektonicznych i technicznych, stanowi dla świadczeniobiorcy przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym obliguje Wnioskodawcę do sporządzenia informacji PIT-8C dla osoby, wobec której zastosowano umorzenie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy, pod pojęciem tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy źródłem przychodów są "inne źródła".

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania "w szczególności" wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 27a ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są otrzymywane zgodnie z odrębnymi przepisami świadczenia na rehabilitację zawodową, społeczną i leczniczą osób niepełnosprawnych ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, z zakładowych funduszy rehabilitacji osób niepełnosprawnych lub zakładowych funduszy aktywności.

W myśl art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca realizuje m.in. zadania Powiatu z zakresu dofinansowania do likwidacji barier architektonicznych, w komunikowaniu się i technicznych, w związku z indywidualnymi potrzebami osób niepełnosprawnych na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

Zgodnie z § 14 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 czerwca 2002 r. podstawę dofinansowania zadań ze środków Funduszu stanowi umowa zawarta przez starostę (prezydenta miasta na prawach powiatu) z osobą niepełnosprawną lub jej przedstawicielem ustawowym.

Umowa zawarta między Miastem reprezentowanym przez Prezydenta Miasta, w imieniu którego działa na podstawie pełnomocnictwa Dyrektor lub Zastępca Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej a osobą niepełnosprawną lub jej przedstawicielem ustawowym w przypadku nienależytego jej wykonania w tym w szczególności wykorzystania dofinansowania niezgodnie z przeznaczeniem, nie zrealizowania zadania lub zrealizowania tylko w części oraz nie rozliczenia się z przekazanego dofinansowania, może być wypowiedziana w trybie natychmiastowym. Wówczas osoba otrzymująca dofinansowanie jest zobowiązana do jego niezwłocznego zwrotu w kwocie powiększonej o ustawowe odsetki liczone od dnia przekazania dofinansowania. Dłużnik lub strona umowy może się zwrócić z wnioskiem o umorzenie kwoty dofinansowania podlegającego zwrotowi. Pełnomocnictwo wydane przez Prezydenta Miasta, wynikające z art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym, upoważnia z kolei Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej do wydawania decyzji administracyjnych w sprawach umarzania należności pieniężnych, mających charakter cywilnoprawny, powstałych z tytułu umów o dofinansowanie ze środków Funduszu, na podstawie art. 49f ust. 1 pkt 1 cytowanej wyżej ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721 z późn. zm.) rehabilitacja społeczna ma na celu umożliwianie osobom niepełnosprawnym uczestnictwa w życiu społecznym.

Rehabilitacja społeczna realizowana jest przede wszystkim przez:

Zgodnie z art. 35a ust. 1 pkt 7 lit. d cyt. ustawy do zadań powiatu należy dofinansowanie likwidacji barier architektonicznych, w komunikowaniu się i technicznych, w związku z indywidualnymi potrzebami osób niepełnosprawnych.

Zadania, o których mowa w ust. 1 w pkt 1 lit. a i c, pkt 6 oraz w pkt 9c w części dotyczącej rehabilitacji społecznej osób niepełnosprawnych, a także w pkt 4, 5, 7 i 8 - są realizowane przez powiatowe centra pomocy rodzinie (art. 35a ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Z art. 35a ust. 4 cyt. ustawy wynika, że minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje zadań, o których mowa w ust. 1, które mogą być finansowane ze środków Funduszu (Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych), uwzględniając w szczególności wymagania, jakie powinny spełniać podmioty ubiegające się o dofinansowanie tych zadań, a także tryb postępowania i zasady ich dofinansowania ze środków Funduszu.

Na podstawie § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie określenia rodzajów zadań powiatu, które mogą być finansowane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 96, poz. 861) podstawę dofinansowania zadań ze środków Funduszu stanowi umowa zawarta przez starostę (prezydenta miasta na prawach powiatu) z osobą niepełnosprawną lub jej przedstawicielem ustawowym, osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, osobą prawną lub jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej.

Zgodnie z art. 49e ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych środki Funduszu podlegają zwrotowi w kwocie wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem, pobranej w nadmiernej wysokości lub ustalonej w wyniku kontroli w zakresie stwierdzonych nieprawidłowości, określonej w drodze decyzji nakazującej zwrot wypłaconych środków wraz z odsetkami naliczonymi od tej kwoty, od dnia jej otrzymania, w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych.

Z art. 49f ust. 1 pkt 1 cyt. wynika, że na wniosek dłużnika lub strony umowy, której przedmiot obejmuje dokonanie wydatków ze środków Funduszu, organy i podmioty powołane do zawierania takich umów mogą umorzyć w części lub w całości należności pieniężne mające charakter cywilnoprawny, w drodze decyzji, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

W przypadku umarzania należności wynikających z umów określonych w ust. 1, do których zawierania został powołany dyrektor powiatowego urzędu pracy, lub kierownik jednostki organizacyjnej powiatu, decyzję w sprawie umorzenia wydaje starosta (art. 49f ust. 3 ww. ustawy).

W świetle powołanych powyżej przepisów należy stwierdzić, że uregulowanie w przepisach o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych kwestii dotyczących umorzenia nienależnie pobranych świadczeń ze środków funduszu łącznie z odsetkami świadczy o tym, iż umorzenie takie jest rodzajem świadczenia na rehabilitację zawodową, społeczną lub leczniczą i jako takie korzysta ze zwolnienia od podatku w myśl cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym mamy do czynienia z umorzeniem należności powstałej z tytułu nienależytego wykorzystania wypłaconego osobie niepełnosprawnej świadczenia na rehabilitację społeczną ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Jako, że umorzenie to następuje na mocy uregulowań wynikających z powołanej ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, to umorzenie ww. świadczenia również będzie stanowiło świadczenie na rehabilitację społeczną. Zatem będzie miało do niego zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, w związku z umorzeniem nienależnie pobranego świadczenia (wraz z odsetkami) na podstawie decyzji administracyjnej, świadczeniobiorca uzyskał przychód, w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy, jednakże zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek sporządzenia z tego tytułu informacji PIT-8C.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.