IBPBI2/423-953/08/CzP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 stycznia 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI2/423-953/08/CzP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 20 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy otrzymanie od udziałowców - podmiotów powiązanych poręczenia kredytów na wekslu in blanco stanowi dla Spółki przychód w postaci nieodpłatnego świadczenia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2008 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy otrzymanie od udziałowców - podmiotów powiązanych poręczenia kredytów na wekslu in blanco stanowi dla Spółki przychód w postaci nieodpłatnego świadczenia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej realizuje kontrakty handlowe. Zakup poszczególnych towarów finansowany jest częściowo ze środków pieniężnych pochodzących z kredytów. W związku z tym Spółka zawarła z bankiem X i bankiem Y stosowne umowy kredytowe, na mocy których otrzymała do swojej dyspozycji określone kwoty środków pieniężnych. Ww. umowy obowiązują do listopada i grudnia 2008 r. Spółka zamierza przedłużyć ww. umowy kredytowe o kolejny rok.

Jednym z prawnych zabezpieczeń powyższych kredytów jest i będzie weksel własny in blanco poręczony przez trzech udziałowców Spółki. Od nowego roku kredytowego Spółka oraz jej udziałowcy nie zamierzają ustalić z tytułu udzielonego podmiotowi powiązanemu poręczenia żadnego wynagrodzenia, ani prowizji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy udzielenie przez udziałowców kredytobiorcy poręczenia na wekslu in blanco, które stanowi zabezpieczenie spłaty udzielonego Spółce kredytu, stanowi dla Spółki jako kredytobiorcy nieodpłatne świadczenie, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie poręczenia nie rodzi skutków podatkowych na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z artykułem 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) przychód stanowi wartość otrzymanych nieodpłatnie świadczeń. Tymczasem poprzez umowę poręczenia zgodnie z art. 876 Kodeksu cywilnego poręczyciel zobowiązuje się względem wierzyciela wykonać zobowiązanie na wypadek, gdyby dłużnik zobowiązania nie wykonał. Ma ona na celu zabezpieczenie wierzytelności i ułatwienie podmiotowi powiązanemu uzyskanie kredytu, zaś kredytodawcy daje możliwość dochodzenia roszczeń od innego podmiotu w razie niewypłacalności kredytobiorcy.

Dlatego też poręczenie na wekslu in blanco przez udziałowców, udzielone Spółce ma na celu jedynie zabezpieczenie kredytodawcy w sytuacji nieuregulowania kredytu. Z chwilą udzielenia poręczenia kredytobiorca od poręczyciela nie otrzymuje żadnych korzyści, a dopiero z chwilą zaprzestania spłaty poszczególnych rat lub całości kredytu poręczyciel staje się zobowiązany do zapłaty.

Nie jest zasadne porównywanie udzielenia poręczenia przez instytucję finansową profesjonalnie zajmująca się tego rodzaju działalnością, a udzielenie poręczenia przez podmiot powiązany. Podmioty powiązane bowiem dysponują szerszym zakresem informacji o przedsiębiorcy, którego zobowiązania poręczają. Jednocześnie sprawują nad nim kontrolę. Oznacza to, że ryzyko udzielenia takiego poręczenia jest nieporównywalnie mniejsze, niż występujące w sytuacji podmiotów niezależnych.

Podsumowując: samo udzielenie poręczenia nie powoduje żadnych skutków finansowych u poręczyciela, staje się on zobowiązany do zapłaty dopiero z chwilą braku zapłaty przez kredytobiorcę.

Oznacza to, że nie ma zastosowania art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, bowiem z chwilą udzielenia poręczenia kredytodawcy kredytobiorca nie otrzymuje żadnych nieodpłatnych świadczeń, nie zmienia się także sytuacja majątkowa poręczyciela. Zaś fakt, ze do czynienia mamy z podmiotami powiązanymi znacząco zmniejsza ryzyko uruchomienia zabezpieczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl