IBPBI/2/4510-94/15/SD - Koszt wynajmu magazynu poza strefą stanowi koszt strefowy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 31 października 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 13 listopada 2014 r.), uzupełnionym 23 i 27 stycznia 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy koszt wynajmu magazynu poza strefą stanowi koszt strefowy (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) - jest prawidłowe.

W dniu 13 listopada 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy koszt wynajmu magazynu poza strefą stanowi koszt strefowy. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 20 stycznia 2015 r. Znak: IBPBI/2/423-1380/14/SD wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 23 i 27 stycznia 2015 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. W dniu 8 maja 2013 r. otrzymała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja wyrobów z zakresu fotowoltaiki. Są to rozwiązania na tyle innowacyjne, że aktualnie nie mają swoich odpowiedników na rynku polskim, a Spółka jest innowatorem w zakresie ich produkcji. Przedmiotowe produkty wchodzą w zakres branży instalacji fotowoltaicznych zintegrowanych z budynkiem, czyli pełnią jednocześnie dwie funkcje, tj. odnawialnego źródła energii oraz elementu architektury obiektu. Ze względu na początkową fazę organizacji całego procesu produkcyjnego, część usług Spółka zmuszona jest wykonać korzystając z usług podwykonawców.

Przykładowa chronologia etapów produkcji przebiega następująco:

1. Zakup szkła.

2. Zakup ogniw.

3. Zakup folii i innych materiałów pomocniczych produkcyjnych.

4. Łączenie ogniw w stringi (łańcuchy) za pomocą automatycznego urządzenia.

5. Mycie szkła przy użyciu automatycznej linii metodą ultradźwiękową.

6. Układanie łańcuchów ogniw na tafli szkła i lutowanie ich w obwody szeregowe lub równoległe bądź mieszane.

7. Przełożenie folią laminacyjną.

8. Operacja laminacji za pomącą zautomatyzowanego laminatora; jest to najważniejsza operacja, najdłużej trwająca i najkosztowniejsza z punktu widzenia istoty produkcji paneli.

9. Klejenie dodatkowych uchwytów montażowych za pomocą specjalnych urządzeń np. do tzw. klejenia strukturalnego.

10. Obróbka elektryczna paneli poprzez montaż konektorów zewnętrznych i okablowania.

11. Kontrola jakości, pakowanie i wysyłka.

Zdarza się, że Spółka zakupuje szkło o z góry ustalonych właściwościach (tekst jedn.: o określonych wymiarach, po procesie obróbki mechanicznej i termicznej) lub nieobrobione i wysyła go do wykonania tej usługi na zewnątrz do specjalistycznego zakładu usługowego, jednego albo kilku, które wykonają operację - pocięcia na wymiar, wyszlifowania, wypolerowania i/lub zahartowania. Może się również zdarzyć, że Spółka przekazuje panele do klejenia dodatkowych uchwytów montażowych za pomocą specjalnych urządzeń do tzw. klejenia strukturalnego lub zespolenia panelu ramką izolacyjną z dodatkową szybą (operacja wykonywana poza strefą przez wyspecjalizowany zakład posiadający odpowiednią linię do klejenia strukturalnego, czy zespalania).

Następnie panele wracają do zakładu Spółki i dopiero po tym procesie, następuje obróbka elektryczna paneli, co nadaje im cech gotowego wyrobu. Na zakończenie odbywa się kontrola jakości oraz pakowanie.

Po zakończeniu produkcji gotowe panele czasami transportowane są do magazynu znajdującego się poza terenem strefy, gdzie czekają na zrealizowanie całego zamówienia, a następnie wydawane odbiorcom.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy koszt wynajmu magazynu poza strefą stanowi koszt strefowy... (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie wyrobów wyprodukowanych przez Spółkę na terenie Strefy do magazynów pozastrefowych (z których Spółka będzie korzystać na podstawie stosownych umów cywilnoprawnych np. na podstawie umów najmu), nie stanowi prowadzenia działalności gospodarczej poza terenem Strefy. Konkretny magazyn pozastrefowy nie będzie bowiem stanowił wyodrębnionej prawnie i organizacyjnie od Spółki jednostki organizacyjnej, a samo przeniesienie (w ramach przesunięcia magazynowego) wyrobów wyprodukowanych przez Spółkę na terenie Strefy, w ramach zezwolenia strefowego, do takiego magazynu, nie pozbawia tych wyrobów waloru "wyrobu strefowego". Wynajęcie od podmiotu zewnętrznego magazynu poza terenem Strefy do składowania części wyprodukowanych w Strefie wyrobów stanowi bowiem wyłącznie zakup usługi obcej, której celem jest usprawnienie procesu logistycznego wewnątrz Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.). Na mocy art. 12 ust. 1 tej ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "ustawa o p.d.o.p."), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ustawy o p.d.o.p., stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Tak więc warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że zwolnienie od podatku przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z prowadzonej na terenie strefy działalności gospodarczej, określonej w zezwoleniu. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy wówczas dochód z takiej działalności również nie będzie podlegał zwolnieniu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy na podstawie Zezwolenia z 8 maja 2013 r. Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja wyrobów z zakresu fotowoltaiki. Po zakończeniu produkcji gotowe panele czasami transportowane są do magazynu znajdującego się poza terenem strefy, gdzie czekają na zrealizowanie całego zamówienia, a następnie wydawane odbiorcom.

Na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu od podatku mają wpływ koszty uzyskania przychodów. Przepisy ustawy o p.d.o.p. nie zawierają szczególnej regulacji w zakresie zasad kwalifikowania kosztów związanych z przychodami osiągniętymi wyłącznie z działalności na terenie strefy, lecz faktycznie ponoszonych poza jej terenem. W związku z powyższym w odniesieniu do omawianego zagadnienia zastosowanie znajdzie art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zatem, podstawowym kryterium kwalifikowania kosztów jest cel w jakim zostały one poniesione. Następnie koszty uzyskania przychodów powinny być przyporządkowane do działalności zwolnionej i opodatkowanej. To przyporządkowanie winno nastąpić na podstawie właściwie sporządzonych dokumentów księgowych i prowadzonych ksiąg podatkowych.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że koszty wynajmu magazynu poza strefą służącego do przechowywania gotowych paneli, Spółka może zaliczyć do kosztów działalności zwolnionej.

Reasumując, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w sprawach będących przedmiotem pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i nr 2 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.