IBPBI/2/4510-300/15/PC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 10 listopada 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 18 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie określenia sposobu rozliczenia, rozdysponowania i odsprzedaży kluczy i pilotów do bram dla wyliczania prawidłowej podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

W dniu 18 marca 2015 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości określenia sposobu rozliczenia, rozdysponowania i odsprzedaży kluczy i pilotów do bram dla wyliczania prawidłowej podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wspólnota składa się z właścicieli zarówno lokali mieszkalnych (około 70% udziału), lokalu usługowego (około 2%), miejsc postojowych w garażu wielostanowiskowym (około 27% udziału), a także komórki będącej lokalem wyodrębnionym używanej jako lokal usługowy (około 1% udziału). Miejsca postojowe należą do właścicieli lokali mieszkalnych oraz osób niebędących właścicielami lokali mieszkalnych. Garaż jest lokalem wyodrębnionym posiadającym własną księgę wieczystą. Komórka lokatorska należy do właściciela, który nie posiada mieszkania.

Wspólnota zapewnia w ramach opłaty eksploatacyjnej każdemu członkowi zestaw kluczy do klatki schodowej. Dlatego wcześniej dokonuje nabycia usługi dorabiania kluczy w odpowiedniej ilości po 1 sztuce dla każdego właściciela oraz nabywa kilka sztuk więcej jako rezerwę dla tych właścicieli, którzy będą chcieli posiadać dodatkowe klucze lub piloty do bramy. Powodem nabywania dodatkowych zestawów czasem jest zagubienie pierwotnego, a czasem chęć posiadania dodatkowych egzemplarzy przez właściciela.

Podstawowy zestaw kluczy każdy właściciel otrzymuje bezpłatnie. Jego koszt jest skalkulowany jako część zaliczki na utrzymanie części wspólnych. Za dodatkowe egzemplarze właściciele zwracają kwotę równą równowartości zapłaty za te egzemplarze (wspólnota nie dolicza marży).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisany sposób rozliczenia rozdysponowania i odsprzedaży kluczy i pilotów do bram dla wyliczania podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jest prawidłowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 1 powyższej ustawy, przychodami (...) są w szczególności otrzymane pieniądze i wartości pieniężne (pkt 1), jak również inne, nie wymienione szczegółowo w ustawie zdarzenia, których skutkiem jest przyrost majątku podatnika. Bez znaczenia jest źródło pochodzenia tych środków, tzn. czy zostały one wypracowane wskutek prowadzenia działalności gospodarczej, uzyskane jako pożytki zrealizowane przez wspólnotę z nieruchomości wspólnej czy też otrzymane w inny przewidziany tą ustawą sposób. Powyższe oznacza, że wszystkie środki pieniężne jakie wpływają na konto Wspólnoty Mieszkaniowej, bez względu na źródło ich pochodzenia, stanowią w rozumieniu ustawy podatkowej przychód.

Istotą funkcjonowania Wspólnoty, jak wynika z przepisów ustawy o własności lokali, nie jest świadczenie usług na rzecz właścicieli lokali, a jedynie gromadzenie środków pieniężnych w celu dokonywania stosownych opłat, niezbędnych dla utrzymania lokali w należytym stanie, w ujęciu podatkowym, otrzymane od właścicieli lokali środki na pokrycie kosztów dorabiania kluczy i pilotów do bram. W świetle powyższego należy stwierdzić, że przychody z wpłat właścicieli lokali użytkowych i mieszkalnych powinny być przez Wspólnotę rozpoznawane zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w momencie ich wpływu na rachunek Wspólnoty.

Natomiast wszelkie koszty ponoszone przez Wspólnotę, mające związek z uzyskanym przychodem są kosztami uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty bezpośrednie ewidencjonuje w dacie ich poniesienia z uwzględnieniem memoriałowej metody rozliczania kosztów.

Koszty pośrednie (dotyczące zarówno omawianych lokali, jak i innych źródeł przychodów Wspólnoty) przyporządkowuje do osiągniętych przychodów z zastosowaniem art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Art. 15 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 2a tejże ustawy, zasadę tę stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stosuje się odpowiednio. W świetle powyższego, takimi kosztami wspólnymi dla obu źródeł przychodów jakie uzyskuje Wspólnota są np. koszty zarządu. Do tych właśnie kosztów uzasadnione jest zastosowanie proporcji, o której mowa w ww. przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Koszty te rozliczone winny zostać w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Wyliczony w ten sposób dochód z zasobów mieszkaniowych może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania pod warunkiem przeznaczenia go na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Wspólnota nabywając piloty do bramy garażowej oraz klucze do klatek schodowych nie wie jeszcze komu i w jakim czasie zostaną one przekazane. Wielokrotnie dokupuje kolejne egzemplarze kluczy i pilotów niejako na "zapas" zapewniając gotowość dostawy na nagłe żądanie właściciela lokalu, który musi mieć zapewniony swobodny dostęp do swoich zasobów. Niestety nie jest w stanie przewidzieć komu odsprzeda płatne egzemplarze. Dlatego zasadnym jest traktowanie wydatku na dorobienie kluczy i zakup pilotów do bram jako kosztu pośredniego. Koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi prowadzoną przez podatników, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy, składają się wpływy z opłat (zaliczek) pobieranych od właścicieli oraz pokrywane z nich koszty. Uwzględniając charakter opłat (zaliczek) oraz pokrywanych z nich kosztów uzasadnione jest rozumienie pojęcia "zasoby mieszkaniowe" nie tylko jako lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Lokal użytkowy - 1/3 udziału w nieruchomości tj. garaż wielostanowiskowy usytuowany na poziomie piwnic w budynku mieszkalnym - stanowiący współwłasność.

Przez pojęcie "zasoby mieszkaniowe" należy rozumieć:

* budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże,

* pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno - remontowe,

* urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki - doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo - kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telefoniczne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia).

Zwolnienie z podatku dochodowego będzie miało zastosowanie dla dochodów w przypadku opłat za dorobienie kluczy i zakup płotów do bramy garażowej pochodzących od właścicieli lokali mieszkalnych. Pomieszczenia te są bowiem zaliczane - w myśl przywołanej wyżej definicji - do zasobów mieszkaniowych i dochód uzyskany z tego źródła podlega zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod warunkiem przeznaczenia go na utrzymanie tych zasobów.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód uzyskany z dostarczanie kluczy i pilotów do bramy dla właścicieli lokali jest zwolniony z opodatkowania w zakresie dostarczania ich do lokali mieszkalnych. Natomiast dochód uzyskany z dostarczania kluczy i pilotów do bramy garażowej na potrzeby członków wspólnoty niebędących właścicielami lokali mieszkalnych, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 6 tej ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Nie posiada jednak osobowości prawnej. Wspólnotę mieszkaniową tworzą zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych. Każdy członek wspólnoty mieszkaniowej jest właścicielem lokalu oraz udziału w nieruchomości wspólnej. Udział w nieruchomości wspólnej jest prawem związanym z własnością lokalu.

Stosownie do art. 13 ust. 1 cyt. ustawy, właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nie utrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra.

Artykuł 14 tej ustawy stanowi natomiast, że na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali, na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca.

Wspólnoty mieszkaniowe jako jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 u.p.d.o.p., przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. W myśl art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p., dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, (które w przedmiotowej sprawie nie mają zastosowania) jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., przychodami z zastrzeżeniem ust. 3 i ust. 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Powyższe oznacza, że wszystkie środki pieniężne jakie wpływają na konto Wspólnoty, co do zasady, bez względu na źródło ich pochodzenia, stanowią przychód w rozumieniu u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p., wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

W świetle powyższego opodatkowaniu podlegać będą:

Powołana u.p.d.o.p. nie zawiera definicji "zasobów mieszkaniowych" oraz "gospodarki zasobami mieszkaniowymi", dlatego też należy sięgnąć do wykładni językowej powyższych pojęć.

Przez "zasoby mieszkaniowe", o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p., należy rozumieć nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, a także ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie. W odniesieniu do drugiego z ww. pojęć wskazać należy, że z definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo PWN) wynika, że pojęcie "gospodarki" nie ogranicza się tylko do zarządzania i dysponowania, ale obejmuje także całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług. Uwzględniając zakres tak rozumianego pojęcia "gospodarka" oraz pojęcia "zasoby mieszkaniowe", na które składają się m.in. lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami (tekst jedn.: np. garażami i miejscami postojowymi), uzasadnione jest twierdzenie, że przez gospodarkę zasobami mieszkaniowymi należy rozumieć całość działań mających na celu prawidłowe gospodarowanie substancją mieszkaniową znajdującą się w budynku mieszkalnym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wspólnota składa się z właścicieli zarówno lokali mieszkalnych (około 70% udziału), lokalu usługowego (około 2%), miejsc postojowych w garażu wielostanowiskowym (około 27% udziału), a także komórki będącej lokalem wyodrębnionym używanej jako lokal usługowy (około 1% udziału). Miejsca postojowe należą do właścicieli lokali mieszkalnych oraz osób nie będących właścicielami lokali mieszkalnych. Garaż jest lokalem wyodrębnionym posiadającym własną księgę wieczystą. Komórka lokatorska należy do właściciela, który nie posiada mieszkania.

Wspólnota zapewnia w ramach opłaty eksploatacyjnej każdemu członkowi zestaw kluczy do klatki schodowej. Dlatego wcześniej dokonuje nabycia usługi dorabiania kluczy w odpowiedniej ilości, po 1 sztuce dla każdego właściciela, oraz nabywa kilka sztuk więcej jako rezerwę dla tych właścicieli, którzy będą chcieli posiadać dodatkowe klucze lub piloty do bramy. Powodem nabywania dodatkowych zestawów czasem jest zagubienie pierwotnego, a czasem chęć posiadania dodatkowych egzemplarzy przez właściciela. Podstawowy zestaw kluczy każdy właściciel otrzymuje bezpłatnie. Jego koszt jest skalkulowany jako część zaliczki na utrzymanie części wspólnych. Za dodatkowe egzemplarze właściciele zwracają kwotę równą równowartości zapłaty za te egzemplarze (wspólnota nie dolicza marży).

W tak przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca ma wątpliwości co do sposobu rozliczenia, rozdysponowania i odsprzedaży kluczy i pilotów do bram dla wyliczania prawidłowej podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Wspólnota Mieszkaniowa prowadząc zarówno działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej (wolnej od podatku, przy spełnieniu warunku określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p.), jak i inną działalność gospodarczą (podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym), obowiązana jest, stosując przepisy art. 12 u.p.d.o.p., podzielić przychody na te pochodzące z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, jak i z pozostałej działalności. Nie może być przy tym sytuacji, że istnieją przychody, których nie można przyporządkować do żadnej kategorii. Jeżeli dane wpływy dotyczą gospodarki zasobami mieszkaniowymi, to stanowią przychód z tego właśnie źródła. Pozostałe wpływy to przychody z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

W związku z powyższym, koniecznym jest prowadzenie ewidencji księgowej w zakresie przychodów i kosztów w ten sposób, aby możliwe było rozróżnienie dochodów pochodzących z gospodarki zasobami mieszkaniowymi od dochodów z innych działalności. Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Niezwykle ważne jest też określenie prawidłowej wielkości kosztów uzyskania przychodów pamiętając o postanowieniach art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Podatnik może więc zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie wydatki, pod warunkiem, że wykazany zostanie ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu oraz że nie zostały one ujęte w negatywnym katalogu kosztów. Następnie prawidłowo ustalone koszty uzyskania przychodów należy przypisać do przychodów odnoszących się do poszczególnych źródeł. W przypadku, gdy przyporządkowanie poniesionych kosztów do osiągniętych przychodów z poszczególnych źródeł nie jest możliwe, zastosowanie znajduje art. 15 ust. 2 i 2a u.p.d.o.p.

Artykuł 15 ust. 2 u.p.d.o.p. stanowi, że jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 2a u.p.d.o.p., zasadę tę stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 u.p.d.o.p. stosuje się odpowiednio.

Pamiętać jednakże należy, że ustalanie wielkości kosztów zgodnie z ww. zasadami może mieć zastosowanie jedynie w sytuacjach wyjątkowych i w odniesieniu do określonych kosztów, wspólnych dla obu źródeł przychodu, których nie można jednoznacznie przypisać do jednej z kategorii przychodów. Tylko do takich kosztów uzasadnione jest zastosowanie proporcji, o której mowa w ww. przepisach u.p.d.o.p.

Mając na uwadze wyżej cytowane przepisy oraz stan faktyczny przedstawiony we wniosku stwierdzić należy, że koszt nabycia pilotów do bramy garażowej oraz kluczy do klatek schodowych, którego w momencie poniesienia Wspólnota nie jest w stanie przyporządkować do konkretnego źródła przychodów, w celu ustalenia dochodu zwolnionego i podlegającego opodatkowaniu, powinna rozliczać w sposób określony w powołanym powyżej art. 15 ust. 2 i ust. 2a u.p.d.o.p., a zatem w takim stosunku, w jakim przychody z tych źródeł pozostają w ogólnej kwocie przychodów z całokształtu prowadzonej działalności.

Natomiast odnosząc się do kwalifikacji dochodu Wspólnoty stwierdzić, należy że dochód uzyskany z odsprzedaży kluczy i pilotów do bram dla właścicieli lokali mieszkalnych jest zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p., pod warunkiem przeznaczenia go na utrzymanie zasobów mieszkaniowych. Natomiast dochód uzyskany z odsprzedaży kluczy i pilotów do bram na potrzeby członków wspólnoty niebędących właścicielami lokali mieszkalnych, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wspólnoty należy uznać zatem za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 14 marca 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.