IBPBI/2/4510-140/15/MO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 3 lutego 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 5 lutego 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wypłaty kwot Rozliczenia Pieniężnego dokonywane przez Spółkę na rzecz Uczestników będą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki - jest prawidłowe.

W dniu 5 lutego 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wypłaty kwot Rozliczenia Pieniężnego dokonywane przez Spółkę na rzecz Uczestników będą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. ("Spółka", "Wnioskodawca") planuje wprowadzić program motywacyjny ("Program") dla członków zarządu Spółki. Wprowadzenie Programu będzie miało na celu m.in. wzrost motywacji członków zarządu ("Uczestnicy") do podejmowania działań mających na celu osiągnięcie lepszych wyników finansowych Spółki oraz zatrzymanie najlepszych osób w Spółce. Program ten będzie oparty na pochodnych instrumentach finansowych realizowanych w formie wypłat gotówkowych, które to wypłaty uzależnione będą od określonego wskaźnika finansowego Spółki. Uczestnictwo w Programie będzie dobrowolne.

Uczestnicy otrzymują wynagrodzenie za pełnienie funkcji członków zarządu, na podstawie uchwały wspólników Spółki i planuje się, że w 2015 r. nie ulegnie to zmianie. Od 2016 r. niektórzy członkowie zarządu mogą jednak otrzymywać wynagrodzenie za pełnioną funkcję na podstawie umowy o pracę.

Spółka zamierza zawrzeć z każdym z Uczestników dwie odrębne umowy pochodnego instrumentu finansowego (na czas nieokreślony) o różnym terminie zapadalności ("Umowy"). Umowy te będą zawierane odrębnie od uchwał powołujących członków zarządu do pełnienia funkcji w Spółce, umów o pracę lub innych umów zawartych między Uczestnikami a Spółką.

Treścią każdej z umów będzie przyznanie Uczestnikom warunkowego prawa do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego ("Rozliczenie Pieniężne") uzależnionego od wysokości określonego wskaźnika finansowego, tj. zysku netto Spółki ("Wskaźnik"). Wskaźnik ten będzie określony na podstawie sprawozdania finansowego Spółki.

Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego za dany rok obrotowy Uczestnik nabędzie w dwóch różnych terminach ("Termin Zapadalności roszczenia o Rozliczenie Pieniężne"), tj.:

* w przypadku pierwszej Umowy, pod warunkiem zatwierdzenia przez zgromadzenie wspólników Spółki zbadanego przez biegłego rewidenta sprawozdania finansowego, w terminie 30 czerwca kolejnego roku obrotowego;

* w przypadku drugiej Umowy pod warunkiem zatwierdzenia przez zgromadzenie wspólników Spółki zbadanego przez biegłego rewidenta sprawozdania finansowego, w terminie 31 grudnia kolejnego roku obrotowego.

W przypadku braku zatwierdzenia sprawozdania finansowego w terminie do 30 czerwca (w przypadku Rozliczenia Pieniężnego wynikającego z pierwszej Umowy) lub do 31 grudnia (w przypadku Rozliczenia Pieniężnego wynikającego z drugiej Umowy), Termin Zapadalności roszczenia o Rozliczenie Pieniężne będzie wynosił 14 dni od daty zatwierdzenia sprawozdania finansowego.

Realizacja warunkowego prawa do otrzymania przez Uczestników Rozliczenia Pieniężnego ("Prawo"), na podstawie każdej z Umów, będzie dokonywana poprzez wypłatę przez Spółkę kwoty Rozliczenia Pieniężnego stanowiącego procent Wskaźnika za dany rok obrotowy należnego Uczestnikowi.

Kwota Rozliczenia Pieniężnego w odniesieniu do każdej z zawartych z danym Uczestnikiem Umów, z uwzględnieniem Terminów Zapadalności roszczenia o Rozliczenie Pieniężne, będzie obliczana w następujący sposób:

RP = (P x Zn) x 1/2

gdzie

RP - kwota Rozliczenia Pieniężnego za dany rok obrotowy.

P - określony przez Spółkę łączny procent Wskaźnika za dany rok obrotowy przypisany dla celów ustalenia wysokości Rozliczenia Pieniężnego, Uczestnikowi.

Zn - wartość Wskaźnika określonego na podstawie sprawozdania finansowego Spółki.

Wysokość należnego Uczestnikowi procentu Wskaźnika będzie określona w indywidualnych Umowach. Umowy będą zawarte na czas nieokreślony z każdym Uczestnikiem osobno. Prawo będzie przyznawane Uczestnikom odpłatnie (cena nabycia wynosi 100 zł) i będzie niezbywalne do chwili, gdy jego realizacja stanie się możliwa.

Prawo nie powstanie, jeśli wartość Wskaźnika w danym roku obrotowym nie przekroczy określonej przez Spółkę i zapisanej w Umowach kwoty. Prawo nie powstanie również, jeśli przed Terminem Zapadalności roszczenia o Rozliczenie Pieniężne:

i. Uczestnik zrezygnuje z pełnienia funkcji członka zarządu i nie będzie jej pełnił na dzień określony jako Termin Zapadalności roszczenia o Rozliczenie Pieniężne lub

ii. Uczestnik zostanie odwołany przez Spółkę i odwołanie będzie miało miejsce w trakcie trwania roku obrotowego, którego Rozliczenie Pieniężne dotyczy (prawo to jest zatem warunkowe).

Wypłata Rozliczenia Pieniężnego będzie finansowana ze środków obrotowych Spółki. Kwota Rozliczenia Pieniężnego będzie wpływała na kwotę wyniku finansowego Spółki (zysk netto). W szczególności wypłata nie będzie zatem finansowana z zysku netto.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wypłaty kwot Rozliczenia Pieniężnego dokonywane na rzecz Uczestników przez Spółkę będą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłaty kwot Rozliczenia Pieniężnego dokonywane na rzecz Uczestników przez Spółkę będą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Na podstawie powyższej regulacji należy przyjąć, że Spółka ma możliwość rozpoznania poniesionego przez niego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów, pod warunkiem, że spełnione są łącznie dwa warunki:

* wydatek wykazuje związek z przychodem, tzn. jest poniesiony w celu uzyskania przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów;

* wydatek nie znajduje się w grupie wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

W związku z tym, zdaniem Spółki, wydatki dokonane przez Spółkę mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: "p.d.o.p."), jeżeli są nakierowane na osiągniecie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów Spółki. Warunkiem zaliczania danego wydatku do kosztów podatkowych przez Spółkę nie jest natomiast wystąpienie konkretnego przychodu, ale wystarczające jest w tym względzie podjęcie działań w celu jego potencjalnego osiągnięcia albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Związek wydatków Spółki z jej przychodami może mieć przy tym także charakter pośredni.

W świetle powyższych uwag Spółka stoi na stanowisku, że wypłaty kwot Rozliczenia Pieniężnego dokonywane na rzecz Uczestników przez Spółkę mogą być traktowane jako służące zachowaniu i zabezpieczeniu źródła przychodów Spółki. Taką kwalifikację uzasadnia okoliczność, że wprowadzenie Programu będzie miało na celu przede wszystkim:

* wzrost motywacji Uczestników do podejmowania działań ukierunkowanych na osiągnięcie lepszych wyników finansowych Spółki, a w konsekwencji poprawę efektywności funkcjonowania oraz rezultatów finansowych Spółki;

* zatrzymanie najlepszych osób w Spółce poprzez wykreowanie dla Uczestników odpowiedniej zachęty finansowej oraz stworzenie mechanizmów uzależniających powstanie prawa do realizacji Rozliczenia Pieniężnego od pełnienia przez Uczestnika funkcji członka zarządu Spółki. Dzięki temu Spółka uzyska możliwość stworzenia doświadczonego i efektywnego zespołu, wydajnie realizującego cele biznesowe Spółki, co powinno z kolei przyczynić się do zwiększenia wysokości uzyskiwanych przez Spółkę przychodów.

Możliwość kwalifikacji wydatków związanych z realizacją planów motywacyjnych opartych o pochodne instrumenty finansowe jako kosztów uzyskania przychodów została potwierdzona w analogicznych stanach faktycznych m.in. przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 18 sierpnia 2014 r., sygn. IBPBI/2/423-607/14/SD;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 6 czerwca 2014 r., sygn. ILPB3/423-132/14-2/JG, z 14 maja 2014 r., sygn. ILPB3/423-60/14-2/JG, oraz z 7 kwietnia 2014 r., sygn. ILPB3/423-6/14-2/JG;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 15 maja 2014 r., sygn. IPPB5/423-159/14-2/AS, oraz z 23 października 2013 r., sygn. IPPB3/423-659/13-2/MC.

W konsekwencji przyjąć należy, że warunek istnienia związku wypłaty kwot Rozliczenia Pieniężnego dokonywanych na rzecz Uczestników z przychodem Spółki będzie spełniony. Ponadto, spełniony będzie również drugi warunek zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ wypłaty kwot Rozliczenia Pieniężnego nie zostały wymienione w katalogu z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Podsumowując, zdaniem Spółki, wypłaty kwot Rozliczenia Pieniężnego dokonywane na rzecz Uczestników przez Spółkę będą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.