IBPBI/2/423-984/14/MO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 7 sierpnia 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 11 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym 4 września 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy wartość początkową wspólnego prawa ochronnego stanowi wartość tego prawa ustalona przez Wnioskodawcę, nie wyższa niż wartość rynkowa tego prawa, przy czym wartość tą ustala się w takiej proporcji jego wartości w jakiej pozostaje udział Wnioskodawcy we własności tego składnika majątku (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 11 sierpnia 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy wartość początkową wspólnego prawa ochronnego stanowi wartość tego prawa ustalona przez Wnioskodawcę, nie wyższa niż wartość rynkowa tego prawa, przy czym wartość tą ustala się w takiej proporcji jego wartości w jakiej pozostaje udział Wnioskodawcy we własności tego składnika majątku.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w likwidacji ("Spółka") jest spółką mającą siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegającą w Rzeczpospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów. Spółka jest organizacją posiadającą osobowość prawną, powołaną do reprezentowania interesów przedsiębiorców, o której mowa w art. 136 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej.

Wspólnikiem Spółki jest Wnioskodawca - spółka mająca siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegająca w Rzeczpospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca posiada 57,5% udziałów w kapitale Spółki. Drugim ze wspólników Spółki jest "X" spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, który posiada 42,5% udziałów w kapitale Spółki - spółka mająca siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegająca w Rzeczpospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. W skład majątku Spółki wchodzą m.in. prawa ochronne na wspólne znaki towarowe tj. na znak słowny "A" i znak słowno-graficzny "A", zarejestrowane w Urzędzie Patentowym RP, przy czym prawo z rejestracji wspólnego słownego znaku towarowego "A" zostało nabyte przez Spółkę w 1999 r. Prawo to zostało udzielone poprzednikom prawnym Spółki decyzją z dnia 22 czerwca 1987 r. Prawo to nie zostało wniesione do Spółki jako wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, lecz zostało nabyte przez Spółkę za zapłatą ceny na rzecz zbywcy (odpłatne nabycie prawa). Prawo ochronne na wspólny słowno-graficzny znak towarowy "A" zostało udzielone Spółce decyzją Urzędu Patentowego RP z 18 czerwca 2013 r. Spółka nie nabyła tego prawa. Zgodnie z art. 33 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych zasady używania znaku wspólnego w obrocie gospodarczym przez organizację taką jak Spółka oraz przez zrzeszone w niej przedsiębiorstwa takie jak Wnioskodawca powinien określać regulamin ustalony przez tę organizację, a regulamin ten powinien w szczególności określać sposób używania znaku, wspólne właściwości towarów, dla których oznaczania znak ten jest przeznaczony, zasady kontroli tych właściwości, skutki naruszenia postanowień regulaminu oraz wykaz przedsiębiorstw uprawnionych do używania znaku). Podobną regulację zawiera art. 136 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej, zgodnie z którym zasady używania w obrocie wspólnego znaku towarowego przez organizację, o której mowa w ust. 1, oraz przez zrzeszone w niej podmioty określa regulamin znaku przyjęty przez tę organizację. Dlatego też w Spółce obowiązuje regulamin używania wspólnego znaku towarowego, zgodnie z którym prawo używania wspólnych znaków towarowych tj. znaku słownego "A" i znaku słowno-graficznego "A" przysługuje bez ograniczeń wyłącznie Wnioskodawcy. "X" spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nie ma prawa używania tych znaków.

Mając na względzie powyższe, umowa Spółki w związku z art. 286 § 3 Kodeksu spółek handlowych przewiduje, że w przypadku likwidacji Spółki, majątek Spółki pozostały po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli dzieli się między wspólników w ten sposób, że Wnioskodawca otrzyma 99% tego majątku, a drugi wspólnik Spółki "X" spółka z ograniczoną odpowiedzialnością otrzyma 1% tego majątku, przy czym podział majątku między wspólników może nastąpić w formie pieniężnej lub niepieniężnej.

Zgodnie z informacjami uzyskanymi od Urzędu Patentowego RP przeniesienie prawa ze Spółki na Wnioskodawcę i drugiego wspólnika, jako wspólnego prawa ochronnego, może nastąpić w związku z likwidacją Spółki, niemniej w takim przypadku w związku z art. 162 ust. 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej, konieczne jest zawarcie odrębnej umowy o przeniesieniu prawa. Dlatego też, w toku likwidacji Spółki, wspólnicy postanowią, że w przypadku, gdy przedmiotem majątku Spółki pozostałym po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli będą prawa ochronne na wspólne znaki towarowe, podział majątku między wspólników Spółki w związku z likwidacją Spółki nastąpi w taki sposób, że prawa ochronne na wspólne znaki towarowe (znak słowny "A" i znak słowno-graficzny "A"), zostaną przeniesione na wspólników Spółki jako wspólne prawa ochronne, z tym, że Wnioskodawca nabywa udział w każdym wspólnym prawie ochronnym w 99/100 części (w 99%), a "X" spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nabywa udział w każdym wspólnym prawie ochronnym w 1/100 części (w 1%). Jednocześnie pomiędzy Spółką jako zbywcą, a wspólnikami jako nabywcami zostanie zawarta umowa o przeniesieniu prawa, jako wspólnego prawa ochronnego w odpowiednich częściach. Umowa o przeniesieniu prawa określi także zasady używania takiego znaku w takim zakresie, jaki jest przewidziany dla regulaminu, o którym mowa w art. 122 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej. Umowa ta określi, że Spółka będzie uprawniona do używania wspólnego prawa ochronnego na słowny znak towarowy "A" i słowno-graficzny znak towarowy "A".

Przewidywany okres używania każdego ze wspólnych praw ochronnych przez Wnioskodawcę będzie dłuższy niż rok. Każde wspólne prawo ochronne będzie wykorzystywane przez Wnioskodawcę na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą (używanie znaku towarowego będzie polegało w szczególności na: (i) umieszczaniu tego znaku na towarach objętych prawem ochronnym lub ich opakowaniach, oferowaniu i wprowadzaniu tych towarów do obrotu, ich imporcie lub eksporcie oraz składowaniu w celu oferowania i wprowadzania do obrotu, a także oferowaniu lub świadczeniu usług pod tym znakiem; (ii) umieszczaniu znaku na dokumentach związanych z wprowadzaniem towarów do obrotu lub związanych ze świadczeniem usług; (iii) posługiwaniu się nim w celu reklamy).

W dniu przyjęcia do używania każde wspólne prawo ochronne będzie nadawać się do gospodarczego wykorzystania przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wartość początkową wspólnego prawa ochronnego stanowi wartość tego prawa ustalona przez Wnioskodawcę, nie wyższa niż wartość rynkowa tego prawa, przy czym wartość tą ustala się w takiej proporcji jego wartości w jakiej pozostaje udział Wnioskodawcy we własności tego składnika majątku... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość początkową każdego wspólnego prawa ochronnego stanowi wartość tego prawa ustalona przez Wnioskodawcę, nie wyższa niż wartość rynkowa tego prawa, przy czym wartość początkową ustala się w takiej proporcji jego wartości w jakiej pozostaje udział Wnioskodawcy we własności wspólnego prawa ochronnego.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 ze. zm., dalej: "ustawa o CIT"), za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, z zastrzeżeniem ust. 10b - ustaloną przez podatnika wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Zgodnie z art. 16g ust. 8 ustawy o CIT, w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku. Art. 5 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Mając na względzie, że:

1. Każde wspólne prawo ochronne zostanie nabyte przez Wnioskodawcę w związku z likwidacją Spółki;

2. Wnioskodawcy będzie przysługiwał udział w każdym wspólnym prawie ochronnym w 99/100 części (w 99%)

wartość początkową każdego wspólnego prawa ochronnego stanowi wartość tego prawa ustalona przez Wnioskodawcę, nie wyższa niż wartość rynkowa tego prawa, przy czym wartość początkową ustala się w takiej proporcji jego wartości w jakiej pozostaje udział Wnioskodawcy we własności wspólnego prawa ochronnego.

Powyższe potwierdza, w odpowiednim zakresie, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 4 czerwca 2013 r., IBPBI/2/423-263/13/JS stwierdzając, że: "Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż żaden ze składników majątku spółki S nie został wniesiony do tej spółki w drodze aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Zatem wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, otrzymanych przez Wnioskodawcę w związku z likwidacją osoby prawnej, stanowić będzie ustalona przez Spółkę wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej" oraz w interpretacji indywidualnej z 17 października 2012 r., IBPBI/2/423-873/12/PC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.