IBPBI/2/423-959/12/JD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2012 r. (wpływ do Organu 7 maja 2012 r.), uzupełnionym w dniu 18 i 20 lipca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy różnice kursowe w momencie faktycznej zapłaty skapitalizowanych odsetek będą kosztem uzyskania przychodu (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 maja 2012 r. do Organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy różnice kursowe w momencie faktycznej zapłaty skapitalizowanych odsetek będą kosztem uzyskania przychodu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 11 lipca 2012 r. Znak IBPBI/2/423-500/12/JD wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 18 i 20 lipca 2012 r.

W uzupełnieniu wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka holenderska udzieliła Spółce polskiej (dalej także Wnioskodawcy) pożyczki w wysokości 1 miliona Euro w 2010 r. Zgodnie z umową pożyczkę należy spłacać w 100 równych ratach po 10 tys. Euro, przy czym pierwsza rata oprócz kapitału ma być powiększona o odsetki naliczone za okres od udzielenia pożyczki do dnia wymagalności pierwszej raty, tj. do 1 października 2011 r., kolejne raty zawierają odsetki tylko za miesiąc poprzedni. W przypadku braku terminowych spłat, odsetki kapitalizują się i powiększają kwotę główną pożyczki (kapitału). Spółka nie spłaciła w 2011 r. należnych rat kapitału i odsetek w związku z czym zgodnie z umową, kwota pożyczki została powiększona o skapitalizowane odsetki, Spółka od doliczonych do kapitału odsetek uiściła podatek "u źródła". W kolejnych miesiącach naliczone zostały odsetki od większej podstawy pożyczki.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy różnice kursowe w momencie faktycznej zapłaty skapitalizowanych odsetek będą kosztem podatkowym... (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Spółki (stanowisko przedstawione w uzupełnieniu wniosku z dnia 19 lipca 2012 r., które wpłynęło do tut. BKIP 20 lipca 2012 r.), różnice kursowe w momencie faktycznej zapłaty skapitalizowanych odsetek będą kosztem podatkowym. Odsetki są kapitalizowane w terminie wymagalności kolejnych rat, czyli za dany miesiąc są kapitalizowane pierwszego dnia następnego miesiąca po kursie średnim NBP z ostatniego dnia miesiąca zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. W momencie faktycznej zapłaty wygenerowane zostaną różnice kursowe zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy o p.d.o.p., które zdaniem spółki będą kosztem podatkowym.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 15a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.; dalej: u.p.d.o.p.), różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Zgodnie z art. 15a ust. 3 u.p.d.o.p., ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Zgodnie z ww. przepisem art. 15a ust. 3 pkt 5 u.p.d.o.p., ujemne różnice kursowe powstają jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. Zdaniem tut. Organu, za dzień otrzymania pożyczki nie może być jednak uznany dzień, w którym doszło do kapitalizacji odsetek naliczonych od kwoty głównej pożyczki.

Kapitalizacja odsetek polega bowiem na przekształceniu zobowiązania z tytułu spłaty odsetek w zobowiązanie z tytułu spłaty części kapitałowej pożyczki. Efektem kapitalizacji odsetek jest powiększenie kapitału pożyczki o wartość skapitalizowanych odsetek. Zdarzenie to jest czymś różnym od udzielenia pożyczki. Stosownie bowiem do art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość rzeczy oznaczonych co do gatunku lub określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku lub tę samą ilość pieniędzy. Skapitalizowane odsetki, chociaż powiększają kwotę główną nie mogą być uznane za pożyczkę. Tym samym w momencie faktycznej spłaty pożyczki, w części przypadającej na skapitalizowane odsetki, nie dojdzie do powstania różnic kursowych o których mowa w art. 15a ust. 3 pkt 5 u.p.d.o.p.

Z kolei jak wynika z art. 15a ust. 3 pkt 2 u.p.d.o.p. z wystąpieniem różnic kursowych mamy do czynienia wtedy, gdy pomiędzy dniem poniesienia kosztu a dniem jego faktycznej zapłaty występują różne kursy walut.

Zgodnie z art. 15 ust. 7 u.p.d.o.p., za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 - dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku moment poniesienia jest jednocześnie momentem faktycznego poniesienia kosztu, gdyż kapitalizacja odsetek jest równoznaczna z ich faktyczną zapłatą, zatem późniejsza zapłata części pożyczki przypadającej na skapitalizowane wcześniej odsetki nie stanowi zapłaty odsetek. Odnosząc powyższe rozważania do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, w niniejszej sprawie różnice kursowe w ogóle nie powstaną, a jeżeli tak to nie można przyjąć, że będą one mogły być uznane za koszty uzyskania przychodów. Stanowisko Spółki jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.