IBPBI/2/423-959/08/PC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 21 października 2008 r.) uzupełnionym w dniu 11 grudnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych wydatków poniesionych na opracowanie wniosku o dotację:

* w części dotyczącej możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodu - jest prawidłowe

* w części dotyczącej zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów zwiększających wartość środków trwałych i zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne - jest nieprawidłowe

W dniu 21 października 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych wydatków poniesionych na opracowanie wniosku o dotację:

* w kwestii dotyczącej możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodu,

* w kwestii dotyczącej zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów zwiększających wartość środków trwałych i zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne.

Z uwagi na braki formalne wniosku w dniu 1 grudnia 2008 r. Spółkę wezwano o ich uzupełnienie. Braki te uzupełniono 11 grudnia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka ubiega się o dofinansowanie z Funduszu Spójności dla przedsięwzięcia inwestycyjnego polegającego na uporządkowaniu gospodarki wodno-ściekowej na terenie Gminy. W 2007 r. w ramach prac przygotowawczych uzyskała pomoc techniczną na przygotowanie kompletnej dokumentacji Wniosku o dofinansowanie. W skład dokumentacji wchodzą: Studium Wykonalności, Wniosek do Funduszu Spójności, Raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, Prezentacja przedsięwzięcia.

Na wykonanie wyżej wymienionego zakresu prac Spółka podpisała porozumienie z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej o współfinansowanie na poziomie 75%. NFOŚiGW przeprowadził postępowanie przetargowe i zlecił wykonanie dokumentacji specjalistycznej firmie doradczej. Prace przygotowawcze inwestycji polegające na opracowaniu dokumentacji przeprowadzone zostały w latach 2007 i 2008, w trakcie tego okresu Spółka oddzielną umową zleciła prace dodatkowe mające na celu dostosowanie sporządzonych dokumentów do zmieniających się wymagań. Kompletna dokumentacja została zaakceptowana i oddana we wrześniu 2008 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z definicją kosztów uzyskania przychodów zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty doradztwa w uzyskaniu dotacji, zarówno zwolnionej od podatku dochodowego jak i opodatkowanej, można uznać za koszty podatkowe, gdyż są poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów. W przypadku gdy dotacja służy finansowaniu budowy środków trwałych to, zdaniem Spółki, wynagrodzenie wypłacone firmie doradczej za sporządzenie kompletnej dokumentacji wniosku powinno stanowić składnik wartości początkowej ww. środków trwałych i stanowić koszty podatkowe poprzez ich amortyzację również w sytuacji, gdy w efekcie Spółka nie uzyska dotacji i pokryje koszt inwestycji w całości ze środków własnych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - dalej "ustawa o p.d.o.p.") kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

W myśl przepisu art. 15 ust. 4 ustawy o p.d.o.p. - koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c ustawy).

Stosownie do treści art. 15 ust. 4d ustawy o p.d.o.p. koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w myśl art. 15 ust. 4e ustawy o p.d.o.p., uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzona działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym, a także gdy służy zachowaniu źródła przychodów.

Przepisy ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dokonują, jak już wspomniano, podziału kosztów na koszty bezpośrednio związane z przychodami i koszty pośrednie (koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami).

Jako koszty pośrednie przyjmowane są przede wszystkim koszty funkcjonowania podatnika, których ponoszenie jest związane z prowadzeniem działalności. Do takich kosztów uzyskania przychodów należy zaliczyć koszty sporządzenia wniosku o dotację z Funduszu Spójności.

Uznanie kosztów przygotowania o dotację z Funduszu Spójności za koszty pośrednie oznacza, iż podlegać będą potrąceniu w dacie poniesienia, a więc w dniu, na który ujęto taki koszt w księgach rachunkowych na podstawie odpowiedniego dowodu księgowego (art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o p.d.o.p.).

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Spółkę pytania należy stwierdzić, iż wydatki poniesione w związku z przygotowaniem dokumentacji wniosku o dofinansowanie z Funduszu Spójności, stanowić będą koszty uzyskania przychodów. W tym zakresie stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Natomiast stanowisko Spółki, iż wydatki związane z przedmiotowym wnioskiem winny zwiększać wartość początkową środków trwałych i poprzez odpisy amortyzacyjne obciążać koszty uzyskania przychodów jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.